The central figure in the confrontation between new power and old is T การแปล - The central figure in the confrontation between new power and old is T ไทย วิธีการพูด

The central figure in the confronta

The central figure in the confrontation between new power and old is Thaksin himself, a charismatic business tycoon whose election as prime minister in 2001 marked the first stage of the Thai conflict. Thaksin was a dynamic and even visionary figure. He revolutionized Thai politics, creating a new majority among previously ignored and disenfranchised rural people in the north and northeast. He had a chance to go down in Thai history as the man who led his country into a new, more prosperous democratic era. But Thaksin also had a very Thai tendency to use his office for personal enrichment, and he was persuasively accused of RESORTING to dictatorial methods, for example, appointing relatives and cronies to key positions, thereby undermining the independence of important regulatory agencies. This gave his rivals a good reason (or, in the view of his many loyal supporters, a flimsy pretext) for resorting to a kind of mob action to get rid of him.

A second feature of Thai politics is its apparently ineradicable tradition of interference by the army, a powerful and often admired institution in the country, which has a history of tense relations with some of its neighbors. There have been literally dozens of coup attempts, at least twelve of them successful, since 1932, when Thailand became a constitutional monarchy. Other times, when the army has not taken control directly, it has used its power behind the scenes to select a civilian leader to rule in its place. It did that at least once during the current crisis, in 2008, when it pressured some parliamentarians from one party to defect to another, so that the army’s choice of a new prime minister could take office without a popular election.

Finally, there is Thailand’s monarchy, with its king, Bhumibol Adulyadej, who has been on the throne for nearly seventy years and is regarded as a kind of bodhisattva, an embodiment of wisdom, a living saint. His semidivine image is deemed by those seeking power to be of crucial, legitimating importance, an essential ingredient of national unity. King Bhumibol has always come across as modest, unpretentious, and under the control of the super-elite group of counselors who surround him. He is popular and respected—and protected from criticism or even any deep questioning by the strictest lèse-majesté laws in existence in the world. It is criminal to question his legitimacy. But he is reported to be in poor health, nearing death, and the expectation of his demise has added to the stakes in the Thai struggle.

Thaksin, who now lives in Dubai but exercises a powerful influence over the Red Shirts, is a threat to the establishment, not merely because he wins elections and is corrupt, but because he is the only nonroyal figure in Thailand whose prestige rivals that of the king. It is likely to be far greater than that of the king’s successor, his son Maha Vajiralongkorn, with whom Thaksin is reputed to have cultivated close relations. Thaksin, in other words, threatened to supplant the super-elite groups whose privileged status derives from their closeness to the current king. This explains why throughout the political crisis of the past eight years the gravest accusation made against Thaksin, whether accurate or not, is that he aimed to put the monarchy under his control. Conversely, the proudest boast of the Yellow Shirts and of the establishment figures who supported them is that they are defenders of the royal family, without whom, they are convinced, Thailand would fall into disarray.1
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ตัวเลขกลางในการเผชิญหน้า ระหว่างอำนาจใหม่ และเก่าเป็นทักษิณตัวเอง ผู้ประกอบการธุรกิจนี่เป็นขั้นแรกของความขัดแย้งไทยทำเครื่องหมายที่เลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีในปี 2544 รูปแบบไดนามิก และวิสัยทัศน์แม้แต่ทักษิณ เขา revolutionized เมืองไทย สร้างใหม่ส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้ถูกละเว้น และกลุ่มชนบทคนเหนือและอีสาน เขามีโอกาสที่จะลงไปในประวัติศาสตร์ไทยเป็นคนนำประเทศของเขาในยุคประชาธิปไตยแบบใหม่ ยิ่งเจริญ แต่ทักษิณยังมีแนวโน้มที่ไทยมากจะใช้สำนักงานของเขาโดดเด่นส่วนบุคคล และเขาได้ถูกกล่าวหาว่า persuasively ของ RESORTING การเสนอวิธีการ เช่น ญาติและพระกับตำแหน่งคีย์ จึงบั่นทอนความเป็นอิสระของหน่วยงานกำกับดูแลที่สำคัญในการแต่งตั้ง นี้ให้คู่แข่งของเขาดีมีเหตุผล (หรือ ในมุมมองของผู้สนับสนุนของเขาซื่อสัตย์มาก flimsy เป็นข้ออ้าง) สำหรับชนิดการดำเนินการของม็อบที่จะกำจัดเขาพยายามมากขึ้นคุณลักษณะที่สองของเมืองไทยเป็นประเพณีของ ineradicable เห็นได้ชัดว่าการแทรกแซงกองทัพ มีประสิทธิภาพ และมักจะชื่นชมสถาบันในประเทศ ซึ่งมีประวัติความสัมพันธ์ตึงเครียดกับบางส่วนของของเพื่อนบ้าน มีอักษรหลายสิบของความพยายามรัฐประหาร น้อย twelve ของพวกเขาประสบความสำเร็จ ตั้งแต่ปี 1932 เมื่อประเทศไทยเป็น ระบอบรัฐธรรมนูญ เวลาอื่น ๆ เมื่อกองทัพไม่ถูกควบคุมโดยตรง มีใช้พลังงานเบื้องเพื่อเลือกผู้นำพลเรือนปกครองแทน มันที่น้อยครั้งในช่วงวิกฤตปัจจุบัน ใน 2008 เมื่อมันกดดันบางอย่างสมาชิกรัฐสภาจากพรรคหนึ่งให้ defect อีก ให้เลือกนายกรัฐมนตรีคนใหม่ของกองทัพสามารถใช้สำนักงาน โดยไม่มีการเลือกตั้งนิยมในที่สุด มีพระมหากษัตริย์ของประเทศไทย กับของคิง ภูมิพลอดุลยเดช ที่ได้บัลลังก์มาเกือบปีที่เซเว่นตี้ และถือเป็นแบบของพระโพธิสัตว์ การลื่นของภูมิปัญญา เซนต์นั่งเล่น รูปของ semidivine ถือว่าเป็น โดยผู้แสวงหาอำนาจเป็นของสำคัญสำคัญ legitimating ส่วนผสมสำคัญของความสามัคคีแห่งชาติ พระเจ้าอยู่หัวเสมอมาข้ามเจียมเนื้อเจียมตัว แห้ง และภาย ใต้การควบคุมของกลุ่มอีไลท์เตอร์รุ่นปรึกษาที่ล้อมรอบเขา เขาเป็นที่นิยม และยอมรับกัน และป้องกันจากการวิจารณ์ใด ๆ แม้ลึกซักถาม โดยกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพอาเข้มงวดที่สุดในการดำรงอยู่ในโลก อาญาคำถามของเขาชอบธรรมได้ แต่เขามีรายงานอยู่ในสุขภาพ ใกล้ถึงตาย และความคาดหวังของลูกของเขาได้เพิ่มเงินเดิมพันในการต่อสู้ไทยทักษิณ ขณะนี้อยู่ในดูไบ แต่อิทธิพลคนเสื้อแดงมีประสิทธิภาพในการออกกำลังกาย เป็นอุปสรรคต่อการก่อตั้ง ไม่ได้เพียง เพราะเขาชนะเลือกตั้ง และเสียหาย แต่เนื่องจากเป็นตัวเลขเท่านั้น nonroyal ในประเทศไทย ที่มีศักดิ์ศรี rivals พระ เป็นไปได้ไกลมากกว่าที่กษัตริย์สืบ บุตรฟ้ามหาวชิราลงกรณ ซึ่งทักษิณมีชื่อเสียงมี cultivated ปิดความสัมพันธ์ ทักษิณ ในคำอื่น ๆ ขู่ supplant กลุ่มเตอร์รุ่น elite สถานะอภิสิทธิ์มาจากความใกล้เคียงของกษัตริย์ปัจจุบัน นี้อธิบายเหตุตลอดแปดปีวิกฤตทางการเมือง ข้อกล่าวหาแล้วทำกับทักษิณ ว่าถูกต้อง หรือ ไม่ จะว่า เขามุ่งให้พระมหากษัตริย์ภายใต้การควบคุมของเขา ในทางกลับกัน อวดอ้างภูมิใจที่สุด ของ เสื้อเหลือง และตัวเลขสถานประกอบการที่สนับสนุนพวกเขาได้ว่า พวกเขาเป็นกองหลังของเดอะรอยัลครอบครัว ไม่ มีใคร จะ convinced ไทยจะตกอยู่ใน disarray.1
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
The central figure in the confrontation between new power and old is Thaksin himself, a charismatic business tycoon whose election as prime minister in 2001 marked the first stage of the Thai conflict. Thaksin was a dynamic and even visionary figure. He revolutionized Thai politics, creating a new majority among previously ignored and disenfranchised rural people in the north and northeast. He had a chance to go down in Thai history as the man who led his country into a new, more prosperous democratic era. But Thaksin also had a very Thai tendency to use his office for personal enrichment, and he was persuasively accused of RESORTING to dictatorial methods, for example, appointing relatives and cronies to key positions, thereby undermining the independence of important regulatory agencies. This gave his rivals a good reason (or, in the view of his many loyal supporters, a flimsy pretext) for resorting to a kind of mob action to get rid of him.

A second feature of Thai politics is its apparently ineradicable tradition of interference by the army, a powerful and often admired institution in the country, which has a history of tense relations with some of its neighbors. There have been literally dozens of coup attempts, at least twelve of them successful, since 1932, when Thailand became a constitutional monarchy. Other times, when the army has not taken control directly, it has used its power behind the scenes to select a civilian leader to rule in its place. It did that at least once during the current crisis, in 2008, when it pressured some parliamentarians from one party to defect to another, so that the army’s choice of a new prime minister could take office without a popular election.

Finally, there is Thailand’s monarchy, with its king, Bhumibol Adulyadej, who has been on the throne for nearly seventy years and is regarded as a kind of bodhisattva, an embodiment of wisdom, a living saint. His semidivine image is deemed by those seeking power to be of crucial, legitimating importance, an essential ingredient of national unity. King Bhumibol has always come across as modest, unpretentious, and under the control of the super-elite group of counselors who surround him. He is popular and respected—and protected from criticism or even any deep questioning by the strictest lèse-majesté laws in existence in the world. It is criminal to question his legitimacy. But he is reported to be in poor health, nearing death, and the expectation of his demise has added to the stakes in the Thai struggle.

Thaksin, who now lives in Dubai but exercises a powerful influence over the Red Shirts, is a threat to the establishment, not merely because he wins elections and is corrupt, but because he is the only nonroyal figure in Thailand whose prestige rivals that of the king. It is likely to be far greater than that of the king’s successor, his son Maha Vajiralongkorn, with whom Thaksin is reputed to have cultivated close relations. Thaksin, in other words, threatened to supplant the super-elite groups whose privileged status derives from their closeness to the current king. This explains why throughout the political crisis of the past eight years the gravest accusation made against Thaksin, whether accurate or not, is that he aimed to put the monarchy under his control. Conversely, the proudest boast of the Yellow Shirts and of the establishment figures who supported them is that they are defenders of the royal family, without whom, they are convinced, Thailand would fall into disarray.1
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
รูปกลางในการเผชิญหน้าระหว่างอำนาจใหม่และเก่า คือ พ.ต.ท. ทักษิณเอง ที่เป็นผู้ประกอบการธุรกิจที่มีการเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีในปี 2544 เป็นเวทีแรกของความขัดแย้งไทย ทักษิณเป็นแบบไดนามิกและแม้แต่คิดช่างจินตนาการ . เขาปฏิวัติการเมืองไทย , การสร้างใหม่ของก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ละเลยและถูกตัดสิทธิ์ประชาชนในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือเขามีโอกาสที่จะลงไปในประวัติศาสตร์ไทย เป็นคนที่นำประเทศของเขาลงใหม่ ยุคประชาธิปไตยเจริญมากขึ้น แต่ พ.ต.ท. ทักษิณยังได้ไทยมากมีแนวโน้มที่จะใช้ออฟฟิศของเขาเพื่อการส่วนตัว และเขาก็เชิญชวนให้ถูกกล่าวหาว่าใช้วิธีเผด็จการ เช่น การแต่งตั้งญาติและเพื่อนสนิทในตำแหน่งสำคัญๆจึงเน้นความเป็นอิสระของหน่วยงานกำกับดูแลที่สำคัญ นี้ให้คู่แข่งของเขามีเหตุผลที่ดี ( หรือในมุมมองของผู้สนับสนุนของเขาหลายซื่อบอบบางข้ออ้าง ) สำหรับใช้เป็นชนิดของฝูงชนการกระทำที่จะกำจัดเขา

2 การเมืองไทยเป็นซึ่งกำจัดไม่ได้เห็นได้ชัดว่าประเพณีของการแทรกแซงโดยกองทัพที่มีประสิทธิภาพและมักจะชื่นชมสถาบันใน ประเทศซึ่งมีประวัติของความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดกับบางส่วนของประเทศเพื่อนบ้าน มีอักษรหลายสิบพยายามรัฐประหาร อย่างน้อยสิบสองของพวกเขาประสบความสำเร็จ ตั้งแต่ พ.ศ. 2475 เมื่อประเทศไทยเป็นระบอบรัฐธรรมนูญ ครั้งอื่น ๆ เมื่อกองทัพไม่ได้ควบคุมโดยตรง มันได้ใช้พลังของมันไว้เบื้องหลัง เพื่อเลือกผู้นำพลเรือนกฎในสถานที่มันทำอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วงวิกฤต ปัจจุบันในปี 2008 เมื่อสมาชิกรัฐสภาจากพรรคหนึ่งเพื่อกดดันบางข้อบกพร่องอื่น เพื่อให้กองทัพเลือกนายกฯใหม่เอาสำนักงานโดยไม่มีการเลือกตั้งเป็นที่นิยม

สุดท้ายมีระบอบกษัตริย์ในประเทศไทย กับ คิง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดชผู้ที่ได้รับในราชบัลลังก์เป็นเวลาเกือบเจ็ดสิบปีและถือเป็นชนิดของพระโพธิสัตว์ เป็นศูนย์รวมแห่งปัญญา ชีวิตนักบุญ ภาพ semidivine ของเขาถือว่าผู้แสวงหาอำนาจเป็นสำคัญ legitimating ความสำคัญ เป็นส่วนประกอบสำคัญของความสามัคคีในชาติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมักจะเจอเป็นเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่โอ้อวดและอยู่ภายใต้การควบคุมของกลุ่มยอดสุดของที่ปรึกษาที่ล้อมเขาไว้ เขาได้รับความนิยมและเป็นที่เคารพและปกป้องจากการวิจารณ์ หรือแม้แต่ลึกถาม โดยเข้มงวดลาดเซ majest และกฎหมายในการมีชีวิตอยู่ในโลก มันเป็นอาชญากรรมที่จะถามความชอบธรรมของเขา แต่เขามีรายงานอยู่ในสุขภาพที่ดี ใกล้จะตายและความคาดหวังของการตายของเขาได้เพิ่มเงินเดิมพันในการต่อสู้ไทย .

ทักษิณ ซึ่งตอนนี้อยู่ที่ดูไบ แต่การออกกำลังกายมีอิทธิพลมากกว่าคนเสื้อแดง คือ การก่อตั้ง ไม่เพียงเพราะเขาชนะการเลือกตั้งและทุจริต แต่เพราะเขาเป็นเพียง nonroyal รูปในประเทศไทยที่มีศักดิ์ศรี คู่แข่งที่ของกษัตริย์มันอาจจะไกลมากขึ้นกว่าที่ของทายาทของกษัตริย์ ลูกชายของเขา ณ ซี ซึ่ง พ.ต.ท. ทักษิณ ขึ้นชื่อว่ามีการปลูกความสัมพันธ์ใกล้ชิด ทักษิณ , ในคำอื่น ๆที่คุกคามเพื่อแทนที่ Super Elite กลุ่มที่มีสิทธิพิเศษสถานะมาจากความใกล้ชิดของพวกเขาเพื่อกษัตริย์ปัจจุบันนี้อธิบายว่าทำไมตลอดวิกฤตทางการเมืองที่ผ่านมาแปดปีศัตรูข้อกล่าวหากับ พ.ต.ท. ทักษิณ ว่าถูกต้องหรือไม่ คือ เขามีวัตถุประสงค์เพื่อให้พระมหากษัตริย์อยู่ใต้การควบคุมของเขา ในทางกลับกัน ภูมิใจอวดของเสื้อเหลือง และตัวเลขของสถานประกอบการที่สนับสนุนพวกเขาคือ พวกเขาเป็นผู้ปกป้องราชวงศ์ไม่ มีใคร จะเชื่อประเทศไทยจะตกอยู่ในความอลหม่าน 1
.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: