The (so-called) Vallambrosa Apartme

The (so-called) Vallambrosa Apartment-House is not an apartment-house. It is composed of two old-fashioned, brownstone-front residences welded into one. The parlor floor of one side is gay with the wraps and head-gear of a modiste; the other is lugubrious with the sophistical promises and grisly display of a painless dentist. You may have a room there for two dollars a week or you may have one for twenty dollars. Among the Vallambrosa's roomers are stenographers, musicians, brokers, shop-girls, space-rate writers, art students, wire-tappers, and other people who lean far over the banister-rail when the door-bell rings.

This treatise shall have to do with but two of the Vallambrosians-- though meaning no disrespect to the others.

At six o'clock one afternoon Hetty Pepper came back to her third-floor rear $3.50 room in the Vallambrosa with her nose and chin more sharply pointed than usual. To be discharged from the department store where you have been working four years, and with only fifteen cents in your purse, does have a tendency to make your features appear more finely chiseled.

And now for Hetty's thumb-nail biography while she climbs the two flights of stairs.

She walked into the Biggest Store one morning four years before with seventy-five other girls, applying for a job behind the waist department counter. The phalanx of wage-earners formed a bewildering scene of beauty, carrying a total mass of blond hair sufficient to have justified the horseback gallops of a hundred Lady Godivas.

The capable, cool-eyed, impersonal, young, bald-headed man whose task it was to engage six of the contestants, was aware of a feeling of suffocation as if he were drowning in a sea of frangipanni, while white clouds, hand-embroidered, floated about him. And then a sail hove in sight. Hetty Pepper, homely of countenance, with small, contemptuous, green eyes and chocolate-colored hair, dressed in a suit of plain burlap and a common-sense hat, stood before him with every one of her twenty-nine years of life unmistakably in sight.

"You're on!." shouted the bald-headed young man, and was saved. And that is how Hetty came to be employed in the Biggest Store. The story of her rise to an eight-dollar-a-week salary is the combined stories of Hercules, Joan of Arc, Una, Job, and Little-Red-Riding-Hood. You shall not learn from me the salary that was paid her as a beginner. There is a sentiment growing about such things, and I want no millionaire store-proprietors climbing the fire-escape of my tenement- house to throw dynamite bombs into my skylight boudoir.

The story of Hetty's discharge from the Biggest Store is so nearly a repetition of her engagement as to be monotonous.

In each department of the store there is an omniscient, omnipresent, and omnivorous person carrying always a mileage book and a red necktie, and referred to as a "buyer." The destinies of the girls in his department who live on (see Bureau of Victual Statistics)--so much per week are in his hands.

This particular buyer was a capable, cool-eyed, impersonal, young, bald-headed man. As he walked along the aisles of his department lie seemed to be sailing on a sea of frangipanni, while white clouds, machine-embroidered, floated around him. Too many sweets bring surfeit. He looked upon Hetty Pepper's homely countenance, emerald eyes, and chocolate-colored hair as a welcome oasis of green in a desert of cloying beauty. In a quiet angle of a counter he pinched her arm kindly, three inches above the elbow. She slapped him three feet away with one good blow of her muscular and not especially lily- white right. So, now you know why Hetty Pepper came to leave the Biggest Store at thirty minutes' notice, with one dime and a nickel in her purse.

This morning's quotations list the price of rib beef at six cents per (butcher's) pound. But on the day that Hetty was "released" by the B. S. the price was seven and one-half cents. That fact is what makes this story possible. Otherwise, the extra four cents would have--

But the plot of nearly all the good stories in the world is concerned with shorts who were unable to cover; so you can find no fault with this one.

Hetty mounted with her rib beef to her $3.50 third-floor back. One hot, savory beef-stew for supper, a night's good sleep, and she would be fit in the morning to apply again for the tasks of Hercules, Joan of Arc, Una, Job, and Little-Red-Riding-Hood.

In her room she got the granite-ware stew-pan out of the 2x4-foot china--er--I mean earthenware closet, and began to dig down in a rats'-nest of paper bags for the potatoes and onions. She came out with her nose and chin just a little sharper pointed.

There was neither a potato nor an onion. Now, what kind of a beef- Stew can you make out of simply beef? You can make oyster-soup without oysters, turtle-soup without turtles, coffee-cake without coffee, but you can't make beef-stew without potatoes and onions.

But rib beef alone, in an emergency, can make an ordinary pine door look like a wrought-iron gambling-house portal to the wolf. With salt and pepper and a tablespoonful of flour (first well stirred in a little cold water) 'twill serve--'tis not so deep as a lobster a la Newburg nor so wide as a church festival doughnut; but 'twill serve.

Hetty took her stew-pan to the rear of the third-floor hall. According to the advertisements of the Vallambrosa there was running water to be found there. Between you and me and the water-meter, it only ambled or walked through the faucets; but technicalities have no place here. There was also a sink where housekeeping roomers often met to dump their coffee grounds and glare at one another's kimonos.

At this sink Hetty found a girl with heavy, gold-brown, artistic hair and plaintive eyes, washing two large "Irish" potatoes. Hetty knew the Vallambrosa as well as any one not owning "double hextra- magnifying eyes" could compass its mysteries. The kimonos were her encyclopedia, her "Who's What?" her clearinghouse of news, of goers and comers. From a rose-pink kimono edged with Nile green she had learned that the girl with the potatoes was a miniature-painter living in a kind of attic--or "studio," as they prefer to call it--on the top floor. Hetty was not certain in her mind what a miniature was; but it certainly wasn't a house; because house-painters, although they wear splashy overalls and poke ladders in your face on the street, are known to indulge in a riotous profusion of food at home.

The potato girl was quite slim and small, and handled her potatoes as an old bachelor uncle handles a baby who is cutting teeth. She had a dull shoemaker's knife in her right hand, and she had begun to peel one of the potatoes with it.

Hetty addressed her in the punctiliously formal tone of one who intends to be cheerfully familiar with you in the second round.

"Beg pardon," she said, "for butting into what's not my business, but if you peel them potatoes you lose out. They're new Bermudas. You want to scrape 'em. Lemme show you."

She took a potato and the knife, and began to demonstrate.

"Oh, thank you," breathed the artist. "I didn't know. And I did hate to see the thick peeling go; it seemed such a waste. But I thought they always had to be peeled. When you've got only potatoes to eat, the peelings count, you know."

"Say, kid," said Hetty, staying her knife, "you ain't up against it, too, are you?"

The miniature artist smiled starvedly.

"I suppose I am. Art--or, at least, the way I interpret it--doesn't seem to be much in demand. I have only these potatoes for my dinner. But they aren't so bad boiled and hot, with a little butter and salt."

"Child," said Hetty, letting a brief smile soften her rigid features, "Fate has sent me and you together. I've had it handed to me in the neck, too; but I've got a chunk of meat in my, room as big as a lap-dog. And I've done everything to get potatoes except pray for 'em. Let's me and you bunch our commissary departments and make a stew of 'em. We'll cook it in my room. If we only had an onion to go in it! Say, kid, you haven't got a couple of pennies that've slipped down into the lining of your last winter's sealskin, have you? I could step down to the corner and get one at old Giuseppe's stand. A stew without an onion is worse'n a matinee without candy."

"You may call me Cecilia," said the artist. "No; I spent my last penny three days ago."

"Then we'll have to cut the onion out instead of slicing it in," said Hetty. "I'd ask the janitress for one, but I don't want 'em hep just yet to the fact that I'm pounding the asphalt for another job. But I wish we did have an onion."

In the shop-girl's room the two began to prepare their supper. Cecilia's part was to sit on the couch helplessly and beg to be allowed to do something, in the voice of a cooing ring-dove. Hetty prepared the rib beef, putting it in cold salted water in the stew-pan and setting it on the one-burner gas-stove.

"I wish we had an onion," said Hetty, as she scraped the two potatoes.

On the wall opposite the couch was pinned a flaming, gorgeous advertising picture of one of the new ferry-boats of the P. U. F. F. Railroad that had been built to cut down the time between Los Angeles and New York City one-eighth of a minute.

Hetty, turning her head during her continuous monologue, saw tears running from her guest's eyes as she gazed on the idealized presentment of the speeding, foam-girdled transport.

"Why, say, Cecilia, kid," said Hetty, poising her knife, "is it as bad art as that? I ain't a critic; but I thought it kind of brightened up the room. Of course, a manicure-painter could tell it was a bum picture in a minute. I'll take it down if you say so. I wish to the holy Saint Potluck we had an onion."

But the miniature miniature-painter had tumbled down, sobbing, with her nose indenting the hard-woven drapery of the couch. Something was here deeper than the artistic temperament offended at crude lithography.

Hetty

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(เรียกว่า) Vallambrosa อพาร์ทเมนท์บ้านไม่มีอพาร์ทเมนท์บ้าน ประกอบด้วยสองไม brownstone หน้าเรสซิเดนซ์เป็นรอย พื้นห้องนั่งเล่นฝั่งหนึ่งเป็นเกย์กับห่อและหัวเกียร์ของ modiste อื่น ๆ คือ lugubrious สัญญาโซฟิสติและแสดงมาหลังจากหมอฟันเจ็บปวด คุณอาจมีห้องมีสองดอลลาร์ต่อสัปดาห์ หรือคุณอาจมีหนึ่งในยี่สิบดอลลาร์ ระหว่าง roomers ของ Vallambrosa เป็น stenographers ดนตรี โบรกเกอร์ ร้านหญิง อัตราพื้นที่เขียน เรียนศิลปะ wire-tappers และคนอื่น ๆ แบบ lean ไกลกว่าทางรถไฟ banister เมื่อแหวนกริ่งประตูตำรับนี้จะต้องทำด้วยแต่สอง Vallambrosians - หมายความ ว่า ตุลาการไม่ให้ผู้อื่นที่ 6 นาฬิกาหนึ่งพริกไทย Hetty บ่ายกลับมาถึงชั้นที่สามของเธอหลังห้อง $3.50 Vallambrosa กับจมูกของเธอ และชินยิ่งแหลมกว่า ปกติ เพื่อจะออกจากห้าง ที่คุณทำงานได้ 4 ปี และเพียงสิบห้าเซนต์ในกระเป๋าเงินของคุณ มีแนวโน้มที่จะทำให้คุณสมบัติของคุณปรากฏ chiseled ขึ้นประณีตขึ้นและตอนนี้สำหรับประวัติเล็บนิ้วหัวแม่มือของ Hetty ในขณะที่เธอ climbs บินสองบันไดเธอเดินเข้าไปในร้าน Biggest เช้าวันหนึ่งสี่ปีก่อนกับเจ็ดห้าอื่น ๆ หญิง สมัครงานหลังเอวนับ ระบบป้องกันของค่าจ้าง earners จัดฉากสวยงาม ชาวโดยมวลรวมของผมพอมีชิด gallops ม้าของร้อยหญิง Godivas ทองสามารถ เย็นตา ไนซ์โฮ หนุ่ม หัวล้านหัวหน้าคนงานซึ่งมันเป็นการต่อสู้แข่งขัน จำนวน 6 ได้ตระหนักถึงความรู้สึกของ suffocation ว่าเขาถูกจมในทะเล frangipanni ในขณะที่สีขาวเมฆ มือปัก ลอยเกี่ยวกับเขา แล้ว เซลที่ hove ในสายตา Hetty พริก บ้านของสนับสนุน ตาเล็ก ดูถูก สีเขียวและช็อคโกแลตสีผม แต่งตัวในชุดของพื้นที่ล้วนและหมวกสามัญสำนึก ยืนก่อนทุกตัวของเธอปียี่สิบเก้าชีวิตเพี้ยนในสายตาของเขา"คุณกำลัง! " หัวล้านหัวชายหนุ่มตะโกน และบันทึก และนั่นคือวิธีทำงานในร้าน Biggest มา Hetty เรื่องราวของเธอขึ้นไปเป็นเดือนแปดดอลลาร์ต่อสัปดาห์เป็นเรื่องรวม ของเฮอร์คิวลิส โจนโค้ง อูน่า งาน น้อยสีแดง--หมวก คุณจะไม่เรียนรู้จากเงินเดือนที่จ่ายเธอเป็นผู้เริ่มต้น มีความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับสิ่งดังกล่าว และต้องไม่เศรษฐีเก็บกล่าวปีนหนีไฟของบ้านแถวผมจะโยนระเบิดคนไฟบินเป็นสกายไลท์ boudoir ของฉันเรื่องราวของปล่อยของ Hetty จากร้าน Biggest ดังเกือบซ้ำของหมั้นของเธอไม่ได้หยุดได้ในแต่ละแผนกร้านค้า มีการ omniscient รตุ และ omnivorous บุคคลถือครองเสมอหนังสือระยะไมล์และเนคไทสีแดง และเรียกว่า "ผู้ซื้อ" Destinies ของสาว ๆ ในแผนกของเขาที่อาศัยอยู่ใน (ดูสำนักงานของ Victual สถิติ) - มากต่อสัปดาห์ อยู่ในมือของเขาสามารถ เย็นตา ไนซ์โฮ หนุ่ม หัวหัวล้านคนนี้ซื้อเฉพาะได้ ขณะที่มันเดินตาม เก็บของนอนแผนกของเขาดูเหมือน จะล่องเรือในทะเล frangipanni ในขณะที่สีขาวเมฆ เครื่องปัก ลอยรอบ ขนมหวานมากเกินไปนำมาเปรอ เขาดู Hetty พริกไทยสนับสนุนบ้าน ตามรกต และผมสีช็อคโกแลตเป็นโอเอซิสยินดีต้อนรับสีเขียวในทะเลทรายของ cloying สวยงาม ในมุมที่เงียบสงบของเคาน์เตอร์ เขา pinched แขนกรุณา สามนิ้วเหนือศอก นาง slapped เขาสามฟุตจากกับระเบิดหนึ่งดีขวากล้ามเนื้อ และไม่เฉพาะลิลลี่สีขาวของเธอ ดังนั้น ตอนนี้คุณรู้ทำไมพริก Hetty มาปล่อยร้าน Biggest ที่แจ้งล่วงหน้า 30 นาที ขนาดหนึ่งและนิกเกิลในกระเป๋าเงินของเธอเช้านี้ใบเสนอราคารายการราคาเนื้อซี่โครงที่ 6 เซ็นต์ ต่อปอนด์ (ขายเนื้อ) แต่ในวันที่ Hetty "ออก" โดย B. S. ราคาถูกเจ็ด และครึ่งเซ็นต์ ความจริงนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้ที่สุด มิฉะนั้น เซนต์สี่เสริมจะมี-แต่พล็อตของเกือบทั้งหมดดีเรื่องราวในโลกเกี่ยวข้องกับกางเกงขาสั้นที่สามารถครอบคลุม ดังนั้น คุณสามารถค้นหาเรื่องนี้ไม่Hetty ติดกับเนื้อซี่โครงของเธอเพื่อเธอ $3.50 สามชั้นกลับ หนึ่งร้อน เผ็ดเนื้อแกงสำหรับซุปเปอร์ กลางคืนนอนหลับสบาย และเธอที่จะพอดีในการใช้งาน ของเฮอร์คิวลิส โจนโค้ง อูน่า งาน น้อยสีแดง--หมวกอีกในห้องของเธอเธอมีหินแกรนิตเครื่องแกงแพนออกของจีน 2 x 4 ฟุต-- เอ้อ - ฉันหมายถึง ดินเผาตู้เสื้อผ้า และเริ่มขุดลงในหนู-ซ้อนกระดาษถุงมันฝรั่งและหัวหอม เธอมาออก ด้วยจมูกของเธอ และชินเพียงตัวน้อยคมแหลมมีไม่มีมันฝรั่งหรือหอมใหญ่เป็น ตอนนี้ เนื้อแกงชนิดใดคุณสามารถทำให้หมดเพียงเนื้อ คุณสามารถทำให้ซุปหอยนางรมไม่ มีหอยนางรม น้ำ ซุปเต่าที่ไม่เต่า เค้กกาแฟ โดยกาแฟ แต่คุณไม่สามารถทำสตูว์เนื้อไม่ มีมันฝรั่งและหัวหอมแต่เนื้อซี่โครงที่อยู่คนเดียว ในกรณีฉุกเฉิน การทำประตูสนธรรมดาเหมือนเว็บไซต์พนันบ้านเหล็ก wrought หมาป่า เกลือพริกไทย และ tablespoonful ของแป้ง (ก่อนดีกวนในน้ำเย็นเล็กน้อย) 'สิ่งทอลายทแยงเสิร์ฟ-' มอก.ไม่ลึกมากเป็นกุ้งตาม Newburg หรือให้กว้างเป็นโดนัทเฟสติวัลคริสตจักร แต่ ' บริการสิ่งทอลายทแยงHetty เอาแกงแพนเธอด้านหลังของฮอลล์ชั้นสาม ตามโฆษณาของ Vallambrosa มีมีการทำงานน้ำจะพบมีการ ระหว่างคุณ และฉัน และมาตร วัดน้ำ เท่านั้น ambled หรือเดินผ่านก๊อกน้ำ แต่ข้อมูลทางเทคนิคได้ที่นี่ไม่ นอกจากนี้ยังมีอ่างที่ roomers สะอาดมักได้ถ่ายโอนข้อมูลจากกาแฟของพวกเขา และแสงบาดตาที่ kimonos ของกันที่นี้ Hetty พบหญิงสาวที่ มีผมหนา สี น้ำตาลทอง ศิลปะและตา plaintive ล้างมันฝรั่ง "ไอริช" ขนาดใหญ่สอง Hetty รู้ Vallambrosa เป็นหนึ่งไม่เป็นเจ้าของ "คู่ hextra ขยายแว่นตา" ไม่สามารถโอบล้อมความลึกลับ Kimonos ในสารานุกรมของเธอ มีเธอ "คนคืออะไรเธอ clearinghouse ของข่าว น่าหลาย comers จากกิโมโนสีชมพูกุหลาบที่ขอบกับแม่น้ำไนล์สีเขียว เธอได้เรียนรู้ว่า สาวกับมันฝรั่งเป็นขนาดเล็กวาดในแบบถังห้องใต้หลังคา - หรือ "สตูดิโอ พวกเขาต้องเรียกว่า - ชั้นบนสุด Hetty ไม่แน่นอนในใจของเธออะไรเล็กถูก แต่มันไม่ได้บ้าน แน่นอน เนื่องจากที่บ้านชื่อจิตรกร แม้ ว่าพวกเขาสวมใส่หลวม splashy โผล่บันไดในใบหน้าของคุณบนถนน เป็นที่รู้จักในเขา riotous อาหารที่บ้านสาวมันค่อนข้างบาง และขนาดเล็ก และจัดการของเธอมันเป็นลุงตรีอายุการจัดการเด็กที่มีฟันตัด เธอมีของ shoemaker มัวมีดในมือขวาของเธอ และเธอเริ่มปอกมันฝรั่งกับอย่างใดอย่างหนึ่งHetty อยู่เธอในเสียงอย่างเป็นทางการ punctiliously ของผู้ต้องการ cheerfully ที่คุ้นเคยกับคุณในรอบสอง"ขอโทษ เธอกล่าวว่า, " สำหรับ butting เป็นอะไรไม่ได้ธุรกิจของฉัน แต่ถ้าคุณปอกมันฝรั่ง คุณสูญเสียออกมา พวกเขากำลัง Bermudas ใหม่ คุณลิขิต 'em Lemme แสดงคุณ"เธอเอากับมันฝรั่งและมีด และเริ่มแสดงให้เห็นถึงการ"โอ้ ขอบคุณ หายใจศิลปิน "ฉันไม่รู้ และฉันไม่ได้เกลียดชังดูปอกหนาไป เหมือนเป็นขยะ แต่ฉันคิดว่า พวกเขาตลอดไปจะปอกเปลือก เมื่อคุณได้มันกิน peelings การนับ คุณรู้""พูด เด็ก, " กล่าวว่า Hetty พักมีดของเธอ "คุณ ain 't ขึ้นกับ เกินไป คุณ"ศิลปินเล็กยิ้ม starvedly"ฉันคิดว่า ฉัน ศิลปะ - หรือ น้อย วิธีการตีความ--ไม่ดูเหมือนจะมากในความต้องการ แล้วนี้มันเย็นของฉัน แต่พวกเขาไม่ได้จึงไม่ดีต้ม และ อุ่น เนยและเกลือเล็กน้อย""เด็ก กล่าวว่า Hetty ให้สั้น ๆ รอยยิ้มนุ่มคุณลักษณะของเธอแข็ง "ชะตาส่งฉันและคุณร่วมกัน ได้มีมอบให้ฉันในคอ เกินไป แต่ได้เนื้อในท่อฉัน ห้องใหญ่ที่ตักสุนัข และได้ทำทุกอย่างได้ยกเว้นสวดมนต์สำหรับ 'em มันฝรั่ง ลองฉันและคุณพวง commissary แผนกของเรา และทำให้แกงของ 'em เราจะปรุงอาหารในห้อง ถ้าเรามีเพียงความหอมไปใน พูด เด็ก คุณไม่มีคู่ของ pennies ที่ได้เล็ดรอดลงเป็นซับของ sealskin ของฤดูหนาวสุดท้าย คุณ ฉันสามารถก้าวเข้าไปยังมุม และร้านของจูเซอายุยืน แกงไม่มีหอมใหญ่เป็น worse'n matinee โดยลูกกวาด""คุณอาจติดต่อ Cecilia กล่าวว่า ศิลปิน "No ผมใช้สตางค์ของฉันสุดท้าย 3 วันที่ผ่านมา""แล้วเราจะต้องตัดหัวหอมที่ออกแทนที่จะแบ่งใน กล่าวว่า Hetty "ฉันจะขอ janitress ที่หนึ่ง แต่ฉันไม่ต้อง 'em hep เพียงแต่ให้ความจริงที่ว่า ฉันกำลังห้ำยางมะตอยสำหรับงานอื่น แต่เราไม่มีหอมใหญ่เป็น"ตู้ร้านสาวของ ทั้งสองเริ่มเตรียมของว่าง ส่วนของ Cecilia จะนั่งบนโซฟาซม และขอได้รับอนุญาตให้ทำบางสิ่งบางอย่าง ในเสียงของแหวนนกพิราบ cooing Hetty เตรียมเนื้อซี่โครง ใส่ในน้ำเกลือในกระทะสตูว์ และตั้งเตา 1 เตาแก๊ส-"ฉันต้องการเรามีหอม กล่าวว่า Hetty เป็นเธอขูดมันสองบนผนัง ตรงข้ามโซฟาถูกตรึงไว้เผา งดงามภาพโฆษณาของเรือเรือใหม่ของ P. สหรัฐ F. F. ทางรถไฟที่ถูกโค่นเวลาระหว่างลอสแองเจลิสและนิวยอร์กหนึ่งในแปดของนาทีHetty เปิดหัวของเธอระหว่าง monologue ของเธออย่างต่อเนื่อง เห็นน้ำตาที่ใช้จากห้องของเธอตาเธอจ้องในนำเสนอ idealized ของการขนส่งเพิ่ม โฟม girdled"ทำไม พูด Cecilia เด็ก กล่าวว่า Hetty, poising มีดของเธอ "เป็นศิลปะไม่เป็นไรครับ ฉัน ain't นักวิจารณ์คนหนึ่ง แต่ฉันคิดว่า มันชนิดของสบาย ๆ สะอาด แน่นอน ทำเล็บจิตรกรสามารถบอกมันเป็นภาพที่ลุมพินีในนาที ผมจะเอาลงถ้าคุณพูดอย่างนั้น ผมต้องการ Potluck นักบุญศักดิ์สิทธิ์มีหอมใหญ่เป็น"แต่ขนาดเล็กจิ๋วจิตรกรมี tumbled ลง sobbing กับจมูกของเธอเยื้องม่านทอยากของโซฟา สิ่งที่เป็นที่นี่ลึกกว่า temperament ศิลปะภาพพิมพ์หินดิบสนิทสนมHetty

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ที่เรียกว่า) Vallambrosa พาร์ทเม้นท์บ้านไม่ได้เป็นพาร์ทเมนท์บ้าน มันประกอบด้วยสองสมัยเก่าที่อยู่อาศัยตึกด้านหน้ารอยเป็นหนึ่ง ชั้นห้องนั่งเล่นด้านหนึ่งเป็นเกย์ที่มีการตัดและหัวเกียร์ของช่างตัดเสื้อสตรี; อื่น ๆ ที่เป็นโศกสลดกับสัญญา sophistical และการแสดงอันน่าสยดสยองของหมอฟันไม่เจ็บปวด คุณอาจจะต้องมีห้องพักสำหรับสองดอลลาร์สัปดาห์หรือคุณอาจจะมีหนึ่งสำหรับยี่สิบดอลลาร์ ท่ามกลาง Roomers Vallambrosa เป็น stenographers, นักดนตรี, โบรกเกอร์, ร้านค้าสาวนักเขียนพื้นที่อัตรานักเรียนศิลปะลวดกรีดและคนอื่น ๆ ที่ยันไกลกว่าราวบันไดราวเมื่อเสียงกริ่งประตูระฆัง. ตำรานี้จะต้อง แต่จะทำอย่างไรกับสอง Vallambrosians-- แต่ความหมายไม่เคารพกับคนอื่น ๆ ไม่มี. ที่หกโมงเช้าบ่ายวันหนึ่งเฮตตี้พริกไทยมากลับไปที่ชั้นสามของเธอหลัง 3.50 $ ในห้อง Vallambrosa กับจมูกและคางของเธอมากขึ้นอย่างรวดเร็วชี้กว่าปกติ จะออกจากห้างสรรพสินค้าที่คุณได้รับการทำงานสี่ปีและมีเพียงสิบห้าเซ็นต์ในกระเป๋าของคุณจะมีแนวโน้มที่จะทำให้คุณสมบัติของคุณจะปรากฏมากขึ้นอย่างประณีตสลัก. และตอนนี้สำหรับประวัติหัวแม่มือเล็บเฮตตี้ในขณะที่เธอปีนขึ้นไปสอง บันได. เธอเดินเข้าไปในร้านขายของที่ใหญ่ที่สุดในเช้าวันหนึ่งสี่ปีก่อนที่มีเจ็ดสิบห้าผู้หญิงคนอื่น ๆ ใช้สำหรับงานที่อยู่เบื้องหลังแผนกเอวเคาน์เตอร์ พรรคของรายได้จุนเจือครอบครัว-รูปแบบที่มีฉากซึ่งทำให้สับสนของความงามถือมวลรวมของผมบลอนด์เพียงพอที่จะได้เป็นธรรมซ้อมใหญ่ม้าของเลดี้ร้อย Godivas. สามารถเย็นตาตัวตนหนุ่มชายหัวล้านหัวซึ่งงาน มันก็จะมีส่วนร่วมหกของผู้เข้าแข่งขันที่ได้รับการตระหนักถึงความรู้สึกของการขาดอากาศหายใจราวกับว่าเขากำลังจมน้ำในทะเลของ Frangipanni ขณะที่เมฆสีขาวมือปักลอยเกี่ยวกับเขา และจากนั้นโฮฟแล่นเรือในสายตา เฮตตี้พริกไทยอบอุ่นของใบหน้าที่มีขนาดเล็กดูถูกตาสีเขียวและผมช็อคโกแลตสีในชุดสูทของผ้าใบธรรมดาและหมวกสามัญสำนึก, ยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยทุกคนยี่สิบเก้าปีของชีวิตของเธออย่างแน่แท้ใน สายตา. "คุณกำลังอยู่บน !. " ตะโกนชายหนุ่มหัวล้านหัวและถูกบันทึกไว้ และนั่นคือวิธีที่เฮตตี้มาเป็นลูกจ้างในร้านค้าที่ใหญ่ที่สุด เรื่องราวของเธอที่จะเพิ่มขึ้นเงินเดือนแปดดอลลาร์ต่อสัปดาห์เป็นเรื่องที่รวมของดาวโจนออฟอาร์อูโยและลิตเติ้ลสีแดงขี่-Hood คุณจะได้เรียนรู้จากฉันเงินเดือนที่ได้รับการจ่ายเงินให้เธอเป็นผู้เริ่มต้น มีความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับสิ่งนั้นเป็นและฉันต้องการที่เจ้าของร้านเศรษฐีไม่มีการปีนเขาไฟหลบหนีจากบ้าน tenement- ของฉันที่จะโยนระเบิดไดนาไมต์เป็นห้องส่วนตัวของสตรีสกายไลท์ของฉัน. เรื่องของการปล่อยเฮตตี้ของจากร้านค้าที่ใหญ่ที่สุดเพื่อให้เกือบซ้ำ ของหมั้นของเธอในฐานะที่จะเป็นที่น่าเบื่อ. ในแผนกของร้านค้าแต่ละรายการจะมีรอบรู้ทั่วไปทุกหนทุกแห่งและบุคคลทุกอย่างเสมอแบกหนังสือไมล์สะสมและเนคไทสีแดงและเรียกว่า "ผู้ซื้อ". โชคชะตาของหญิงในแผนกของเขาที่อาศัยอยู่ (ดูสำนัก Victual สถิติ) -. มากต่อสัปดาห์อยู่ในมือของเขานี้ผู้ซื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งก็คือความสามารถในเย็นตาตัวตนหนุ่มชายหัวล้านหัว ขณะที่เขาเดินไปตามทางเดินของโกหกแผนกของเขาดูเหมือนจะล่องเรือในทะเลของ Frangipanni ขณะที่เมฆสีขาวเครื่องปักลอยอยู่รอบตัวเขา เกินไปขนมจำนวนมากนำมาปรนเปรอ เขามองตามสีหน้าอบอุ่นเฮตตี้พริกไทยดวงตาสีเขียวมรกตและผมช็อคโกแลตสีเป็นโอเอซิสต้อนรับของสีเขียวในทะเลทรายของความงาม cloying ในมุมที่เงียบสงบของเคาน์เตอร์เขาบีบแขนของเธอกรุณาสามนิ้วเหนือข้อศอก เธอตบหน้าเขาสามฟุตทันทีด้วยระเบิดที่ดีของกล้ามเนื้อและไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางด้านขวาสีขาว lily- เธอ ดังนั้นตอนนี้คุณรู้ว่าทำไมเฮตตี้พริกไทยมาจะออกจากร้านค้าที่ใหญ่ที่สุดในช่วงเวลาสามสิบนาทีกับหนึ่งเล็กน้อยและนิกเกิลในกระเป๋าถือของเธอ. ใบเสนอราคาเช้านี้รายการราคาของเนื้อซี่โครงที่หกเซนต์ต่อ (เนื้อ) ปอนด์ แต่ในวันที่เฮตตี้คือ "ปล่อย" โดย BS ราคาถูกเจ็ดและเซ็นต์ครึ่งหนึ่ง ความจริงที่ว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้เป็นไปได้ มิฉะนั้นพิเศษสี่เซ็นต์จะ have-- แต่พล็อตเกือบทุกเรื่องราวที่ดีที่สุดในโลกมีความกังวลเกี่ยวกับกางเกงขาสั้นที่ไม่สามารถที่จะครอบคลุม; เพื่อให้คุณสามารถหาข้อผิดพลาดนี้ไม่มีใคร. เฮตตี้ติดกับเนื้อซี่โครงเธอไป $ 3.50 ชั้นที่สามของเธอกลับมา หนึ่งร้อนเผ็ดเนื้อตุ๋นสำหรับอาหารมื้อเย็น, นอนหลับที่ดีคืนและเธอจะพอดีในตอนเช้าเพื่อใช้อีกครั้งสำหรับงานของดาวโจนออฟอาร์อูโยและลิตเติ้ลสีแดงขี่-Hood. ใน ห้องของเธอเธอได้หินแกรนิตเครื่องตุ๋นกระทะออกจากประเทศจีน 2x4 ฟุต - เอ้อ - ผมหมายถึงตู้เสื้อผ้าเครื่องเคลือบดินเผาและเริ่มที่จะขุดลงใน rats' รังของถุงกระดาษสำหรับมันฝรั่งและหัวหอม เธอออกมาพร้อมกับจมูกและคางของเธอเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คมชัดชี้. มีทั้งมันฝรั่งหรือหัวหอม ตอนนี้สิ่งที่ชนิดของสตูบับที่คุณสามารถทำออกมาจากเพียงแค่เนื้อ? คุณสามารถทำให้หอยนางรมซุปโดยไม่ต้องหอยเต่าน้ำซุปโดยไม่ต้องเต่า, เครื่องชงกาแฟเค้กโดยไม่ต้องกาแฟ แต่คุณไม่สามารถทำให้เนื้อตุ๋นโดยไม่ต้องมันฝรั่งและหอมหัวใหญ่. แต่เนื้อซี่โครงเพียงอย่างเดียวในกรณีฉุกเฉินสามารถทำให้ประตูสนสามัญ มีลักษณะเหมือนการเล่นการพนันพอร์ทัลบ้านธาตุเหล็กดัดเพื่อหมาป่า ด้วยเกลือและพริกไทยและช้อนโต๊ะแป้ง (กวนแรกได้ดีในน้ำเย็นเล็ก ๆ ) 'สิ่งทอลายทแยงบริการรับ - ส่ง' tis ไม่ให้ลึกที่สุดเท่าที่กุ้งก้ามกรามลา Newburg หรือกว้างเพื่อให้เป็นเทศกาลคริสตจักรโดนัท; แต่ 'สิ่งทอลายทแยงให้บริการ. เฮตตี้เอากระทะเคี่ยวเธอไปทางด้านหลังของห้องโถงชั้นที่สาม ตามที่โฆษณาของ Vallambrosa มีการใช้น้ำที่จะพบว่ามี ระหว่างคุณและฉันและน้ำเมตรก็เพียง ambled หรือเดินผ่านก๊อกน้ำ; แต่ technicalities มีสถานที่ที่นี่ไม่มี นอกจากนี้ยังมีอ่างล้างจานที่ Roomers บริการทำความสะอาดมักจะได้พบกับการถ่ายโอนข้อมูลกากกาแฟของพวกเขาและแสงสะท้อนที่หนึ่งชุดกิโมโนของคนอื่น. ที่อ่างล้างจานนี้เฮตตี้พบหญิงสาวที่มีหนักทองสีน้ำตาล, ผมศิลปะและดวงตาคร่ำครวญล้างขนาดใหญ่สอง "ไอริช" มันฝรั่ง เฮตตี้รู้ Vallambrosa เช่นเดียวกับคนใดคนหนึ่งไม่ได้เป็นเจ้าของ "ตาขยายคู่ hextra-" อาจเข็มทิศลึกลับของมัน ชุดกิโมโนเป็นสารานุกรมของเธอเธอ "ใครเป็นอะไร?" สำนักหักบัญชีของเธอข่าวของเต็มยศและ comers จากกิโมโนดอกกุหลาบสีชมพูขลิบขอบด้วยสีเขียวแม่น้ำไนล์ที่เธอได้เรียนรู้ว่าหญิงสาวที่มีมันฝรั่งเป็นที่อยู่อาศัยขนาดเล็กจิตรกรในประเภทของห้องใต้หลังคา - หรือ "สตูดิโอ" ที่พวกเขาชอบที่จะเรียกมัน - อยู่ชั้นบนสุด เฮตตี้ไม่ได้บางอย่างในใจของเธอสิ่งที่เป็นขนาดเล็ก; แต่แน่นอนไม่ได้บ้าน; เพราะบ้านจิตรกรแม้ว่าพวกเขาจะสวมใส่หลวมสีสันและกระตุ้นบันไดในหน้าของคุณบนถนนที่เป็นที่รู้จักกันจะหลงระเริงในความอุดมสมบูรณ์เกี่ยวกับการจลาจลของอาหารที่บ้าน. สาวมันฝรั่งค่อนข้างบางและขนาดเล็กและการจัดการมันฝรั่งของเธอเป็นปริญญาตรีเก่า ลุงจับทารกที่ถูกตัดฟัน เธอมีดช่างทำรองเท้าที่น่าเบื่อในมือขวาของเธอและเธอก็เริ่มที่จะปอกเปลือกหนึ่งของมันฝรั่งกับมัน. เฮตตี้ที่เธอในโทนสีอย่างเป็นทางการพิถีพิถันของผู้ที่มีความตั้งใจที่จะเป็นความสุขที่คุ้นเคยกับคุณในรอบที่สอง. "ให้อภัยขอ "เธอกล่าวว่า" สำหรับโขกเข้าไปในสิ่งที่ไม่ธุรกิจของฉัน แต่ถ้าคุณให้พวกเขาปอกเปลือกมันฝรั่งคุณสูญเสียออก. พวกเขากำลังเบอร์มิวด้าใหม่. คุณต้องการที่จะขูด 'em. Lemme แสดง. " เธอเอามันฝรั่งและมีด, และเริ่มที่จะแสดงให้เห็นถึง. "โอ้ขอบคุณคุณ" ลมหายใจศิลปิน "ผมไม่ทราบและผมไม่เกลียดที่จะเห็นการปอกเปลือกหนาไป;. ก็ลำบากเช่นเสีย แต่ผมคิดว่าพวกเขาจะต้องได้รับการปอกเปลือกเมื่อคุณมีมันฝรั่งเท่านั้นที่จะกินเปลือกนับคุณรู้ว่า.. . " "พูด, เด็ก," เฮตตี้อยู่มีดของเธอว่า "คุณไม่ได้ขึ้นอยู่กับมันเกินไปแล้วคุณล่ะ?" กล่าวว่าศิลปินจิ๋วยิ้ม starvedly. "ฉันคิดว่าฉันศิลปะ -. หรืออย่างน้อย วิธีที่ผมตีความมัน -... doesn't ดูเหมือนจะเป็นมากในความต้องการฉันมีเพียงมันฝรั่งเหล่านี้สำหรับอาหารมื้อเย็นของฉัน แต่พวกเขาไม่ได้เลวร้ายต้มและร้อนด้วยเล็กน้อยเนยและเกลือ " "เด็ก" กล่าวว่า เฮตตี้ให้รอยยิ้มสั้นนุ่มคุณสมบัติแข็งของเธอ "โชคชะตาได้ส่งผมและคุณอยู่ด้วยกันฉันเคยได้มอบให้ผมในคอเกินไป. แต่ฉันมีก้อนเนื้อในของฉันห้องพักเป็นใหญ่เป็น ตักสุนัข. และฉันได้ทำทุกอย่างที่จะได้รับยกเว้นมันฝรั่งอธิษฐานสำหรับ 'em. ขอฉันและคุณพวงหน่วยเสบียงของเราและทำให้สตูว์ของ' em. เราจะทำมันในห้องของฉัน. ถ้าเรามีเพียง หัวหอมจะไปในนั้น! Say, เด็ก, คุณยังไม่ได้คู่ของเพนนี that've เล็ดรอดลงไปในเยื่อบุของแมวน้ำในช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมาของคุณมีคุณ? ฉันจะก้าวลงไปที่มุมและได้รับหนึ่งที่เก่ายืนของจูเซปเป้ . โดยไม่ต้องเคี่ยวหอมเป็น worse'n บ่ายโดยไม่ต้องลูกอม " "คุณอาจจะเรียกผมว่าเซซิเลีย" ศิลปินกล่าวว่า "ไม่. ผมใช้เงินล่าสุดของฉันสามวันที่ผ่านมา. " "แล้วเราจะต้องตัดหัวหอมออกแทนการหั่นไว้ใน" เฮตตี้กล่าวว่า. "ฉันถามภารโรงที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ฉันไม่ต้องการ 'em โรคตับอักเสบ เพียง แต่ความจริงที่ว่าฉันห้ำหั่นยางมะตอยหางานอื่น แต่ผมหวังว่าเราไม่ได้มีหัวหอม. " ในห้องของหญิงสาวร้านทั้งสองเริ่มที่จะเตรียมอาหารมื้อเย็นของพวกเขา. ส่วนเซซิเลียก็คือการนั่งบนโซฟาอย่างช่วยไม่ได้และขอให้ได้รับอนุญาตให้ทำอะไรบางอย่างในเสียงของน้ำหนักอ้อแอ้ นกพิราบ. เตรียมเฮตตี้เนื้อซี่โครงที่วางไว้ในน้ำเย็นเค็มในสตูว์-กระทะและตั้งบนเตาหนึ่งเตาก๊าซ. "ผมหวังว่าเรามีหัวหอม" เฮตตี้ขณะที่เธอขูดมันฝรั่งสองกล่าวว่าบนผนังด้านตรงข้ามที่นอนถูกตรึงเผาภาพโฆษณาที่งดงามแห่งหนึ่งของเรือข้ามฟากเรือใหม่ของรถไฟพัฟฟ์ที่ได้รับการสร้างขึ้นเพื่อลดเวลาระหว่าง Los Angeles และนิวยอร์กซิตี้หนึ่งในแปดของนาที. เฮตตี้ หันหัวของเธอในระหว่างการพูดคนเดียวอย่างต่อเนื่องของเธอเห็นน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของผู้เข้าพักของเธอขณะที่เธอจ้องมองที่แสดงบทที่เงียบสงบของเร่งการขนส่งโฟม girdled. "ทำไมพูด, เซซิเลีย, เด็ก," เฮตตี้, poising มีดของเธอ "กล่าวว่า มันเป็นศิลปะที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่? ผมไม่ได้เป็นนักวิจารณ์; แต่ฉันคิดว่าชนิดของมันสว่างขึ้นห้อง แน่นอนทำเล็บมือเล็บจิตรกรสามารถบอกได้ว่ามันเป็นภาพที่ก้นในนาทีที่ ฉันจะเอามันลงถ้าคุณพูดอย่างนั้น ฉันต้องการที่จะศักดิ์สิทธิ์เซนต์เครื่องว่างเรามีหัวหอม. " แต่ขนาดเล็กจิตรกรขนาดเล็กได้ร่วงลงร้องไห้กับจมูกของเธอเยื้องผ้าม่านยากทอของที่นอน. บางสิ่งบางอย่างที่นี่เป็นที่ลึกกว่าอารมณ์ศิลปะโกรธเคืองที่พิมพ์หินดิบ . เฮตตี้