Kant's main idea, whatever sense ca

Kant's main idea, whatever sense can finally be made of it, depends on his fundamental two-worlds doctrine. He locates determinism in the empirical world or world of appearances, and freedom in the world of things-in-themselves, the world of reason. It is important that the latter world is not in time.

If, then, one wants to attribute freedom to a being whose existence is determined in time, one cannot, so far at least, except this being from the law of natural necessity as to all events in its existence and consequently as to its actions as well; for, that would be tantamount to handing it over to blind chance. But since this law unavoidably concerns all causality of things so far as their existence in time is determinable, if this were the way in which one had to represent also the existence of these things-in-themselves then freedom would have to be rejected as a null and impossible concept.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวความคิดหลักของคานท์ของสิ่งที่ความรู้สึกในที่สุดสามารถที่จะทำของมันขึ้นอยู่กับหลักคำสอนของสองโลกของเขาพื้นฐาน ตั้งอยู่ที่เขาชะตาโลกในเชิงประจักษ์หรือโลกของสิ่งที่ปรากฏและเสรีภาพในโลกของสิ่งที่อยู่ในตัวเองในโลกของเหตุผล มันเป็นสิ่งสำคัญที่โลกหลังไม่ได้อยู่ในเวลา.

ถ้าหลังจากนั้นหนึ่งต้องการที่จะมีอิสระในการแสดงที่มีชีวิตดำรงอยู่จะถูกกำหนดในช่วงเวลา,หนึ่งไม่สามารถเพื่อให้ห่างไกลอย่างน้อยยกเว้นนี้มาจากกฎหมายที่มีความจำเป็นตามธรรมชาติเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในการมีชีวิตอยู่และส่งผลให้การกระทำของตนเช่นกันสำหรับที่จะเท่ากับการส่งมันไปยังมีโอกาสตาบอด แต่เนื่องจากกฎหมายนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้เกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดของทุกสิ่งที่ไกลที่สุดเท่าที่มีอยู่ของพวกเขาในเวลาขณะนี้วัดได้,ถ้าเป็นวิธีการที่มีใครที่จะเป็นตัวแทนยังดำรงอยู่ของสิ่งเหล่านี้ในตัวเองแล้วเสรีภาพจะต้องถูกปฏิเสธเป็นโมฆะและแนวคิดเป็นไปไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดหลักของ Kant รู้สึกว่าสามารถทำมันในที่สุด ขึ้นอยู่กับหลักคำสอนพื้นฐานของโลก 2 ของเขา เขาตั้ง determinism ประจักษ์โลกหรือโลกของนัด และเสรีภาพในโลกของ things-in-themselves โลกของเหตุผล มันเป็นสิ่งสำคัญว่า โลกหลังไม่ในเวลา

ถ้า แล้ว ใครอยากอิสระที่แอตทริบิวต์จะมีกำหนดเวลา ที่มีอยู่ เว้นหนึ่งไม่ เพื่อให้ห่างไกลน้อย แต่นี้อยู่จากสิ่งธรรมชาติเป็นเหตุการณ์ทั้งหมดในการดำรงอยู่ของกฎหมาย และจากนั้นเป็นการกระทำความดี ที่จะ tantamount to ชำระจึงให้โอกาสคนตาบอด แต่เนื่องจากกฎหมายนี้ล้วนเกี่ยวข้องกับ causality ทุกสิ่งจนเป็นการดำรงอยู่ของพวกเขาในเวลา คือ determinable ถ้าวิธีหนึ่งมีการดำรงอยู่ของ things-in-themselves เหล่านี้ยังแสดง แล้วเสรีภาพจะต้องถูกปฏิเสธเป็นแนวคิดที่เป็นไปไม่ได้ และเป็น null

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวความคิดหลักของความไม่ว่าความสามารถทำให้ของมันก็จะขึ้นอยู่กับหลักสอง - พื้นฐานของโลกของเขา เขาพบอันหนึ่งในโลกในเชิงประจักษ์หรือโลกแห่งพบปะกับนักเตะและมีอิสระในโลกนี้ที่จะสิ่งในโลกของตัวเองเหตุผล เป็นสิ่งสำคัญที่โลกหลังที่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลา.

หากแล้วคนหนึ่งต้องการที่จะมีอิสระในการเป็นแอตทริบิวต์ที่มีการดำรงอยู่จะถูกกำหนดไว้ในช่วงเวลาไม่มีใครให้ไปไกลอย่างน้อยยกเว้นแต่ว่าจะเป็นจากกฎหมายที่มีความจำเป็นทางธรรมชาติเป็นการเหตุการณ์ทั้งหมดในการมีอยู่ของมันและผลการดำเนินการของบริษัทเป็นอย่างดีสำหรับที่จะเท่ากับว่าทิ้งลงไปมีโอกาสตาบอด แต่นับตั้งแต่กฎหมายนี้โดยรวมยังกังวลเรื่องการก่อให้เกิดทั้งหมดของสิ่งต่างๆเพื่อเป็นการดำรงอยู่ของพวกเขาในเวลาสามารถวัดได้หากการติดต่อนี้เป็นวิธีที่หนึ่งในการดำรงอยู่และยังเป็นตัวแทนของสิ่งเหล่านี้ในตัวเองแล้วมีอิสระจะต้องถูกปฏิเสธไม่มีผลเป็นแนวความคิดและเป็นไปไม่ได้ที่