However, that excessively curled up

However, that excessively curled up body, clearly revealed that she had an even less sense of security than an ordinary girl.

Gently, Yun Che pulled up the blanket that was unfolded, and covered it on top of Jasmine’s body.

As if she felt the feeling of the blanket on top of her body, Jasmine’s eyes slightly quivered, and then little by little, her hazy eyes opened.

Yun Che’s hand stopped in midair, and formed a somewhat awkward smile as he thought about what to say, but then saw that Jasmine’s eyes had become more and more blurry. Slowly, a thin layer of mist was actually cast upon them.

“Elder…. Brother….”

Her gaze penetrated through the mist, and looked at Yun Che mindlessly. From her mouth, a dreamlike murmur sounded.

“….” Yun Che opened his mouth. Even though Jasmine’s eyes were open, she was evidently not fully awake, and even regarded him as someone from her dream.

Elder brother? Did she dream of her dead elder brother?

A petite snow-white hand extended out and gently grabbed the center of his hand. Jasmine looked at him blankly, as a trace of heartbreaking sorrow hid behind her voice: “Elder Brother… You came into Jasmine’s dream again… To see Jasmine?…..”

Yun Che kept his entire body still and for a while, didn’t know whether or not he should speak. At this time, he saw that the mist in Jasmine’s eyes had finally condensed into a teardrop, and slowly slid down from her white and spotless face…. At the same time, her hazy and blurry gaze started to become clear, little by little.

A surge of strong energy came from his hand and pushed him, making him fall on his butt. Jasmine had already stood up, and a pair of charming eyes brimmed with the icy aloofness that Yun Che was familiar with. Only that droplet of tear seemed to have escaped its owner’s awareness and still hung on her pink and tender cheeks: “What are you doing in here!”

“To give you a blanket, of course.” Yun Che stood up and raised the blanket in his hand. He then said while smiling: “But I seemed to have interrupted your sweet dreams…. Uhm, in these few days, I’ll prepare a comfiest princess bed for you. I actually had always overlooked this matter.”

“No need.” Refused Jasmine.

“This is absolutely necessary. I also often slept on the ground, and understand how uncomfortable it is to sleep on the floor. I’m a rich person now, I can at least afford a comfortable bed.” Yun Che said with a proud face as he waved the purple gold card he had taken out from who knows where.

Jasmine didn’t continue to pursue this matter. It was unknown whether it was a silent affirmation or she if she just didn’t care. Her petite face tensed as she asked in an icy tone: “What exactly did you come in here for? It can’t be as simple as delivering a blanket to this princess, is it?”

“Uh, there indeed is another matter.” Yun Che slightly narrowed his eyes: “You were sleeping earlier, so you shouldn’t know this yet; but as expected, Xiao Sect came to find me, and even brought me ‘big’ message… Since Xiao Sect has come here to trouble me, it would be impolite for me to not return them anything; I’ll naturally have to send them a huge present back!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ที่ร่างกายขดมากเกินไปขึ้นเผยให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอมีความรู้สึกแม้แต่น้อยการรักษาความปลอดภัยกว่าสาวธรรมดา. เบา ๆ , ยุนเชดึงขึ้นผ้าห่มที่ถูกกางออกและปกคลุมไปไว้ที่ด้านบนของร่างกายจัสมิน. ในฐานะที่เป็นถ้าเธอรู้สึกว่า ความรู้สึกของผ้าห่มที่ด้านบนของร่างกายของเธอตาจัสมินก็สั่นเล็กน้อยแล้วนิด ๆ ตาหมอกเธอเปิด. มือ Yun เจ๊หยุดอยู่กลางอากาศและกลายเป็นรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจบ้างในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด แต่แล้วเห็น ที่สายตาของจัสมินได้กลายเป็นมากขึ้นและเบลอ ช้าเป็นชั้นบาง ๆ ของหมอกถูกโยนจริงกับพวกเขา. "พี่ ... บราเดอร์ ... . "จ้องมองเธอทะลุผ่านหมอกและมองไปที่ยุนเจ๊ไม่มีเหตุผล จากปากของเธอบ่นฝันฟัง. "... ." เจ๊ยุนเปิดปากของเขา แม้ว่าสายตาของจัสมินเปิดเธอก็เห็นได้ชัดว่าไม่ตื่นตัวอย่างเต็มที่และยังได้รับการยกย่องว่าเขาเป็นใครบางคนจากความฝันของเธอ. พี่ชาย? เธอไม่ฝันของพี่ชายเธอตาย? เล็กกระทัดรัดมือหิมะสีขาวขยายออกและค่อยๆคว้าศูนย์กลางของมือของเขา จัสมินมองไปที่เขา blankly เป็นร่องรอยของความเศร้าโศกเสียใจซ่อนอยู่เบื้องหลังเสียงของเธอ: "พี่บราเดอร์ ... คุณเข้ามาในความฝันของจัสมินอีกครั้ง ... หากต้องการดูจัสมิน ... .. " ยุนเชเก็บไว้ทั้งร่างกายของเขายังคงและในขณะที่ didn ' ทราบหรือไม่ว่าเขาควรจะพูด ในเวลานี้เขาเห็นว่าหมอกในสายตาของจัสมินได้รวมตัวสุดท้ายในหยดน้ำตาและค่อยๆเลื่อนลงมาจากใบหน้าของเธอขาวและสะอาดสะอ้าน ... ในเวลาเดียวกัน, หมอกและสายตาที่พร่ามัวของเธอเริ่มที่จะกลายเป็นที่ชัดเจน, เล็กทีละน้อย. หลั่งไหลของพลังงานที่แข็งแกร่งมาจากมือของเขาและผลักเขาทำให้เขาตกอยู่ในก้นของเขา จัสมินมีอยู่แล้วลุกขึ้นยืนและคู่ของตาที่มีเสน่ห์ปีกกับการปลีกตัวน้ำแข็งที่เจ๊ยุนก็คุ้นเคยกับ เพียงหยดน้ำตาที่ดูเหมือนจะได้หนีการรับรู้ของผู้เป็นเจ้าของและยังคงแขวนอยู่บนสีชมพูและแก้มนุ่มของเธอ: "คุณกำลังทำอะไรที่นี่". "เพื่อให้คุณผ้าห่มของหลักสูตร" ยุนเชยืนขึ้นและยกผ้าห่ม ในมือของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวว่าในขณะที่รอยยิ้ม: "แต่ผมดูเหมือนจะมีการขัดจังหวะฝันหวานของคุณ ... อืมในไม่กี่วันนี้ผมจะเตรียมความพร้อมเตียงเจ้าหญิงนับได้ว่าสบายสำหรับคุณ ที่จริงผมเคยมองข้ามเสมอเรื่องนี้. "" ไม่ต้อง. "จัสมินปฏิเสธ." นี่เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง ผมก็มักจะนอนบนพื้นดินและเข้าใจวิธีการที่ไม่สบายใจก็คือการนอนบนพื้น ฉันเป็นคนที่อุดมไปด้วยตอนนี้ฉันอย่างน้อยสามารถซื้อเตียงที่สะดวกสบาย. "เจ๊ยุนกล่าวด้วยใบหน้าที่มีความภาคภูมิใจที่เขาโบกบัตรทองสีม่วงที่เขาได้รับจากผู้รู้ที่. จัสมินไม่ได้ยังคงดำเนินการเรื่องนี้ . มันเป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นการยืนยันเงียบหรือเธอถ้าเธอก็ไม่ได้ดูแล ใบหน้าเล็กกระทัดรัดของเธอ tensed ขณะที่เธอถามเสียงน้ำแข็ง: "สิ่งที่ว่าคุณไม่ได้มาที่นี่หรือไม่? มันไม่สามารถจะง่ายเหมือนการส่งมอบผ้าห่มให้เจ้าหญิงนี้มันเป็น "?" เอ่อมีแน่นอนเป็นอีกเรื่องหนึ่ง. "เจ๊ยุนลดลงเล็กน้อยดวงตาของเขา:" คุณกำลังนอนหลับอยู่ก่อนหน้านี้ดังนั้นคุณไม่ควรรู้เรื่องนี้เลย ; แต่เป็นที่คาดหวังเสี่ยวนิกายมาถึงหาฉันและแม้กระทั่งนำฉัน 'ใหญ่' ข้อความ ... ตั้งแต่เสี่ยวนิกายได้มาที่นี่เพื่อปัญหาฉันก็จะไม่สุภาพสำหรับผมที่จะได้กลับมาอะไรพวกเขา; ผมตามธรรมชาติจะต้องส่งพวกเขาอย่างมากในปัจจุบันกลับมา! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ที่มากเกินไป นอนขดตัว ก็พบว่าเธอได้แม้แต่น้อย ความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยกว่าผู้หญิงธรรมดา .

ค่อยๆ ยุนเช ดึงผ้าห่มที่ถูกกางออกและคลุมไว้บนร่างของจัสมิน

ถ้าเธอรู้สึกความรู้สึกของผ้าห่มที่ด้านบนของร่างกายของเธอ จัสมินมองเล็กน้อย quivered แล้วทีละน้อย ดวงตาพร่ามัวของเธอเปิด

ยุนเช มือหยุดอยู่กลางอากาศ และเกิดรอยยิ้มที่ดูแปลกๆ เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด แต่พอเห็นว่าดอกมะลิเป็นตาได้กลายเป็นมากขึ้นและเบลอมากขึ้น ช้า เป็นชั้นบาง ๆของหมอกก็โยนไว้

" พี่ . . . . . . . พี่ชาย . . . . . . . "

เธอมองทะลุผ่านหมอก มองยุนเช แบบไม่มีเหตุผล จากปากของเธอ เสียงพึมพำเสียงเหมือนฝัน .

" . . . . . . ." ยุนเช เปิดปาก แม้ว่าสายตาของมะลิเปิดอยู่ เธอถูกทำให้ตื่นไม่เต็มที่ และถือว่าเขาเป็นคนที่มาจากความฝันของเธอ . . . . .

พี่ชาย ? เธอฝันว่าเธอตายไปแล้ว พี่ชาย ?

น่ารักขาวจั๊วะออกมาเบา ๆมือยื่นคว้ากลางมือ จัสมินมองเขาอย่างไร้จุดหมาย เป็นร่องรอยของความเศร้าซ่อนอยู่หลังเสียงเธอยิ่งปวดใจ" พี่ชาย . . . . . . . เธอเข้ามาในความฝันของจัสมินอีก . . . . . . . เห็นจัสมิน . . . . "

ยุนเช เก็บทั้งหมดของเขา ร่างกายนิ่งสักพัก ไม่รู้ว่าเขาควรพูด ในเวลานี้ เขาเห็นหมอกในสายตาของมะลิก็ย่อลงในน้ำตา และค่อยๆ ไถลลงมาจากใบหน้าของเธอขาวและสะอาด . . . . . . . ในเวลาเดียวกัน เธอมองเห็นไม่ชัด สายตาพร่ามัวและเริ่มที่จะกลายเป็นชัดเจนนิด ๆ

กระแสพลังงานที่แข็งแกร่งมาจากมือของเขาและผลักเขา ทำให้เขาตกอยู่ในก้นของเขา จัสมินก็ยืนขึ้นและคู่ของตาที่มีเสน่ห์เต็มเปี่ยมด้วยความเย็นฉ่ำพันเนตรที่ยุนเชก็คุ้นเคยกับ เพียงหยดของน้ำตาดูเหมือนจะหนีการเจ้าของและยังคงแขวนบนแก้มนุ่มสีชมพูของเธอ : " คุณมาทำอะไรที่นี่ "

" เพื่อให้ผ้าห่ม , ของหลักสูตร . " ยุนเชลุกขึ้นยืนแล้วยกผ้าห่มในมือของเขา แล้วเขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม : " แต่ดูเหมือนฉันต้องสะดุด . . . . . . . ฝันหวาน อืม ในอีกไม่กี่วัน ผมจะเตรียม comfiest เจ้าหญิงเตียงสำหรับคุณ ที่จริงผมมักจะมองข้ามเรื่องนี้ไป "

" ไม่ต้อง " ปฏิเสธมะลิ

" มันไม่จำเป็น ฉันมักจะนอนบนพื้นดินและเข้าใจว่ามันอึดอัดจะนอนบนพื้น ฉันเป็นคนที่รวยแล้ว อย่างน้อยฉันก็สามารถนอนสบาย " ยุนเช กล่าวด้วยสีหน้าภูมิใจที่เขาโบกม่วง บัตรทอง เขานำออกมาจากผู้รู้ที่

มะลิไม่ได้ยังคงติดตามเรื่องนี้ . มันไม่รู้จักว่ามันคือการเงียบหรือเธอถ้าเธอไม่สนใจใบหน้าเล็กของเธอเกร็งเมื่อเธอถาม ในน้ำเสียงเย็นฉ่ำ : " จริงๆแล้วคุณมาที่นี่ทำไม ? มันไม่ได้ง่ายเหมือนการส่งมอบผ้าห่มให้เจ้าหญิงนี้ใช่ไหม ? "

" เอ่อ . . . มีแน่นอนเป็นอีกเรื่อง " ยุนอึนเล็กน้อยแคบดวงตาของเขา : " คุณจะเข้านอนเร็ว ดังนั้นคุณไม่ควรรู้เรื่องนี้หรือยัง แต่คาดว่า เสี่ยวนิกายมาหาฉัน