SaturnaliaIn Rome, where winters we

Saturnalia

In Rome, where winters were not as harsh as those in the far north, Saturnalia—a holiday in honor of Saturn, the god of agriculture—was celebrated. Beginning in the week leading up to the winter solstice and continuing for a full month, Saturnalia was a hedonistic time, when food and drink were plentiful and the normal Roman social order was turned upside down. For a month, slaves would become masters. Peasants were in command of the city. Business and schools were closed so that everyone could join in the fun.

Also around the time of the winter solstice, Romans observed Juvenalia, a feast honoring the children of Rome. In addition, members of the upper classes often celebrated the birthday of Mithra, the god of the unconquerable sun, on December 25. It was believed that Mithra, an infant god, was born of a rock. For some Romans, Mithra’s birthday was the most sacred day of the year.

In the early years of Christianity, Easter was the main holiday; the birth of Jesus was not celebrated. In the fourth century, church officials decided to institute the birth of Jesus as a holiday. Unfortunately, the Bible does not mention date for his birth (a fact Puritans later pointed out in order to deny the legitimacy of the celebration). Although some evidence suggests that his birth may have occurred in the spring (why would shepherds be herding in the middle of winter?), Pope Julius I chose December 25. It is commonly believed that the church chose this date in an effort to adopt and absorb the traditions of the pagan Saturnalia festival. First called the Feast of the Nativity, the custom spread to Egypt by 432 and to England by the end of the sixth century. By the end of the eighth century, the celebration of Christmas had spread all the way to Scandinavia. Today, in the Greek and Russian orthodox churches, Christmas is celebrated 13 days after the 25th, which is also referred to as the Epiphany or Three Kings Day. This is the day it is believed that the three wise men finally found Jesus in the manger.

By holding Christmas at the same time as traditional winter solstice festivals, church leaders increased the chances that Christmas would be popularly embraced, but gave up the ability to dictate how it was celebrated. By the Middle Ages, Christianity had, for the most part, replaced pagan religion. On Christmas, believers attended church, then celebrated raucously in a drunken, carnival-like atmosphere similar to today’s Mardi Gras. Each year, a beggar or student would be crowned the “lord of misrule” and eager celebrants played the part of his subjects. The poor would go to the houses of the rich and demand their best food and drink. If owners failed to comply, their visitors would most likely terrorize them with mischief. Christmas became the time of year when the upper classes could repay their real or imagined “debt” to society by entertaining less fortunate citizens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอิกเกริกในกรุงโรมที่ฤดูหนาวที่ไม่รุนแรงเป็นผู้ที่อยู่ในทิศตะวันตกเฉียงเหนือห่างไกล-เสาร์เป็นวันหยุดในเกียรติของดาวเสาร์ที่เทพเจ้าแห่งการเกษตรกำลังโด่งดัง จุดเริ่มต้นในสัปดาห์ที่นำไปสู่ฤดูหนาวและต่อเนื่องเป็นเดือนที่เต็มเสาร์เป็นช่วงเวลาที่ประสมเมื่ออาหารและเครื่องดื่มอยู่ที่อุดมสมบูรณ์และการจัดระเบียบสังคมปกติโรมันก็หันคว่ำ สำหรับเดือนทาสจะกลายเป็นปริญญาโท ชาวบ้านที่อยู่ในคำสั่งของเมือง ธุรกิจและโรงเรียนถูกปิดเพื่อให้ทุกคนสามารถเข้าร่วมในความสนุกสนาน. นอกจากนี้ในช่วงเวลาของฤดูหนาวที่ชาวโรมันสังเกต Juvenalia เลี้ยงเด็กเคารพของกรุงโรมที่ นอกจากนี้สมาชิกของชนชั้นสูงมักจะฉลองวันเกิดของธราเทพแห่งดวงอาทิตย์ไม่มีใครเอาชนะได้ในวันที่ 25 ธันวาคมก็เชื่อว่าธรา, พระเจ้าทารกเกิดของหิน สำหรับชาวโรมันบางธราวันเกิดเป็นวันที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของปี. ในช่วงปีแรกของศาสนาคริสต์อีสเตอร์เป็นวันหยุดที่สำคัญ; เกิดของพระเยซูก็ไม่ได้มีการเฉลิมฉลอง ในศตวรรษที่สี่เจ้าหน้าที่คริสตจักรตัดสินใจที่จะจัดตั้งเกิดของพระเยซูเป็นวันหยุด แต่น่าเสียดายที่พระคัมภีร์ไม่ได้พูดถึงวันเกิดของเขา (Puritans ความเป็นจริงต่อมาชี้ให้เห็นในการสั่งซื้อที่จะปฏิเสธความชอบธรรมของการเฉลิมฉลอง) แม้ว่าหลักฐานบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าเกิดของเขาอาจจะเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ (ทำไมคนเลี้ยงแกะจะต้อนในช่วงกลางของฤดูหนาว?) สมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่ผมเลือก 25 ธันวาคมเป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าคริสตจักรเลือกวันนี้ในความพยายามที่จะนำมาใช้และ ดูดซับประเพณีของศาสนาเทศกาลเอิกเกริก ครั้งแรกที่เรียกว่างานเลี้ยงของพระเยซูคที่กำหนดเองการแพร่กระจายไปยังประเทศอียิปต์โดย 432 และไปยังประเทศอังกฤษในช่วงปลายศตวรรษที่หก ในตอนท้ายของศตวรรษที่แปดของการเฉลิมฉลองคริสมาสต์ได้แพร่กระจายไปตลอดทางจนถึงสแกนดิเนเวี วันนี้ในคริสตจักรออร์โธดอกกรีกและรัสเซีย, คริสมาสต์มีการเฉลิมฉลอง 13 วันหลังจากวันที่ 25 ซึ่งยังจะเรียกว่าพระเยซูหรือสามวัน Kings วันนี้เป็นวันที่มีความเชื่อว่าทั้งสามคนฉลาดที่สุดก็พบกับพระเยซูในรางหญ้า. โดยการถือครองคริสมาสต์ในเวลาเดียวกันเป็นเทศกาลฤดูหนาวแบบดั้งเดิมผู้นำคริสตจักรที่เพิ่มขึ้นโอกาสที่คริสมาสต์จะได้รับการกอดนิยม แต่ให้ขึ้นความสามารถในการที่จะ กำหนดวิธีการที่จะได้ฉลอง โดยยุคกลางคริสต์ได้ส่วนใหญ่แทนที่ศาสนาอิสลาม ในวันคริสต์มาสศรัทธาเข้าร่วมคริสตจักรแล้วการเฉลิมฉลองใน raucously เมาบรรยากาศงานรื่นเริงเหมือนคล้ายกับวันนี้มาร์ดิกราส์ ในแต่ละปีขอทานหรือนักเรียนจะได้ครองตำแหน่ง "เจ้าแห่งการปกครองเลว" และร่วมฉลองความกระตือรือร้นที่เล่นเป็นส่วนหนึ่งของอาสาสมัครของเขา คนจนจะไปที่บ้านของคนรวยและความต้องการอาหารที่ดีที่สุดของพวกเขาและเครื่องดื่ม หากเจ้าของไม่ปฏิบัติตามผู้เข้าชมของพวกเขาส่วนใหญ่มีแนวโน้มจะข่มขวัญพวกเขาด้วยความชั่วร้าย คริสมาสต์กลายเป็นช่วงเวลาของปีเมื่อชนชั้นสูงสามารถชำระจริงหรือจินตนาการของพวกเขา "หนี้" ให้กับสังคมโดยประชาชนให้ความบันเทิงที่โชคดีน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความลุ่มหลงมัวเมาในกรุงโรมที่หนาวไม่แข็งกร้าวเป็นผู้ที่อยู่ในแดนไกล saturnalia-a วันหยุดในเกียรติของดาวเสาร์ , เทพเจ้าแห่งการเกษตรถูกลือนาม เริ่มต้นในสัปดาห์ในฤดูหนาวและต่อเนื่องเป็นเวลา 1 เดือนเต็ม ความลุ่มหลงมัวเมา คือเวลา เจ้าสำราญ เมื่ออาหารและน้ำอุดมสมบูรณ์และปกติสังคมโรมันเพื่อมันกลับหัวกลับหาง สำหรับเดือนทาสจะได้เป็นเจ้าของ ชาวนาอยู่ในบังคับบัญชาของเมือง โรงเรียนธุรกิจและปิดเพื่อให้ทุกคนสามารถเข้าร่วมในความสนุกสนาน .

ยังรอบเวลาของฤดูหนาว โรมัน สังเกต juvenalia , งานฉลองเคารพเด็กของกรุงโรม นอกจากนี้ สมาชิกของชนชั้นสูงมักจะฉลองวันเกิดของมิทรา พระเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ ไม่มีใครเอาชนะได้ เมื่อวันที่ 25 ธันวาคมมันคือเชื่อว่า มิทรา เป็นทารกตาย เกิดของหิน สำหรับชาวโรมัน วันเกิด มิทรา ก็เป็นวันที่ศักดิ์สิทธิ์มากที่สุดของปี .

ในช่วงต้นปีของศาสนาคริสต์ เทศกาลอีสเตอร์วันหยุดเป็นหลัก การเกิดของพระเยซูไม่ได้ฉลอง ในศตวรรษที่สี่ เจ้าหน้าที่คริสตจักรตัดสินใจสถาบันการประสูติของพระเยซู เป็น วันหยุด ขออภัยพระคัมภีร์ไม่ได้บอกวันเกิดของเขา ( ความจริงเพียวริตันต่อมาชี้ให้เห็นเพื่อที่จะปฏิเสธความชอบธรรมของการเฉลิมฉลอง ) แม้ว่าหลักฐานบางอย่างบ่งบอกว่าเขาเกิดอาจเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ ( ทำไมผู้เลี้ยงแกะจะเป็นในช่วงกลางของฤดูหนาว ? ) สมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่ฉันเลือก , 25 ธันวาคมเป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าโบสถ์เลือกวันที่นี้ในความพยายามที่จะรับและซึมซับประเพณีเทศกาลความเสื่อมทรามทางศีลธรรมของศาสนา แรกเรียกว่าฉลองการประสูติ , แพร่กระจายไปยังอียิปต์และกำหนดเองโดยอังกฤษในตอนท้ายของศตวรรษที่หก ในตอนท้ายของศตวรรษที่แปด การฉลองเทศกาลคริสต์มาสได้แพร่กระจายทางสแกนดิเนเวีย วันนี้ในกรีกและรัสเซียออร์โธดอกซ์โบสถ์คริสมาสต์มีการเฉลิมฉลองวันที่ 13 หลังจากวันที่ 25 ซึ่งเป็นยังเรียกว่านิมิต หรือกษัตริย์สามวัน นี้เป็นวันที่เชื่อกันว่า สามคนฉลาดก็พบพระเยซูในรางหญ้า .

โดยถือคริสต์มาสในเวลาเดียวกับเทศกาลฤดูหนาวแบบดั้งเดิมผู้นำโบสถ์เพิ่มขึ้นโอกาสที่คริสมาสต์จะนิยมเอา แต่ให้ความสามารถในการบอกว่ามันคือกระเดื่อง โดยวัยกลางศาสนาคริสต์ได้ ส่วนใหญ่ แทนที่ศาสนาศาสนา ในวันคริสต์มาส , ผู้เข้าโบสถ์ แล้วฉลอง raucously ในงานรื่นเริง เช่น เมา วันนี้บรรยากาศคล้ายกับ Mardi Gras . ในแต่ละปีขอทาน หรือ นักเรียนก็จะได้เป็น " เจ้าแห่งความวุ่นวายและความกระตือรือร้นเกี่ยวกับพฤติกรรม เล่นเป็น เรื่องของเขา คนจนจะไปบ้านรวย และความต้องการอาหารที่ดีที่สุดและเครื่องดื่ม ถ้าเจ้าล้มเหลวที่จะปฏิบัติตาม ผู้เข้าชมของพวกเขาส่วนใหญ่จะทำลายพวกเขาด้วยการประทุษร้ายคริสต์มาสกลายเป็นช่วงเวลาของปีเมื่อชนชั้นสูงจะจ่ายจริงหรือจินตนาการ " หนี้ " ให้กับสังคม โดยสนุกสนาน

โชคดีน้อยกว่าประชาชน