The direction of causality between

The direction of causality between outward FDI and GDP can be mixed if
countries are studied individually with time series methods of estimation because
of the differences in economic structures. Therefore, the presence of a type of
relationship between these two variables can be country specific. The occurrence of a
relationship may depend on the trade regime, human capital conditions and the
stability of the home country. This is obvious when we look at the empirical literature
on the direction of causality between inward FDI and GDP. For instance, Zhang
(2001) tests for the presence of short-run and long-run Granger causality between
inward FDI stock and GDP of four Latin American countries and seven East Asian
countries. He is able to find short-run causality from inward FDI stock to GDP for
Singapore; short-run causal link from GDP to inward FDI stock for Brazil, Korea
and Thailand; and no short-run causal link for Argentina. He also finds long-run
causal link from inward FDI stock to GDP for Hong Kong and Taiwan;
bidirectional long-run causality for Mexico and Taiwan; and unidirectional longrun
causality from GDP to FDI stock for Colombia. Recognizing the direction of
causality between outward FDI and GDP can vary from one country to another if
countries are studied individually. I would like to address this question with the data
of the high income Asian country: Japan.
I focus on Japan because in the study of Herzer (2008) only one Asian country,
Japan, is included in his sample. The selection of Japan in this study is based on its
closer link with other East Asian countries, such as Indonesia, Malaysia, Thailand
and China, in terms of direct investment and trade activities. Japan is the major
provider of FDI into these countries. In addition, during the 1980s, Japan was the
world’s most prominent outward investor (Head & Ries, 2005). Furthermore, Japan
is selected because of its unique distribution of outward FDI. Most of the high
income Asian countries invest mainly in other Asian countries. For instance,
Singapore’s FDI concentrates mainly in Asian countries, in particular those which
are less advanced than Singapore. Developing countries host more than 80% of
Singapore’s FDI stock (Ellingsen et al., 2006). However, Japan’s major investment
destinations are Europe and North America. These two regions form 60% to 80% of
the share of Japan’s outward FDI in each year for the period 1989
2003 (Suzuki,
2005). Suzuki (2005) indicates that the growth in Japan’s investment in China led to the growth in its investment in Asia. Tables 1 and 2 show the outward FDI flows and
stocks of Japan from 1990 to 2005. Japan’s outward FDI stock rose almost two-fold
in the period 1990
2005. But, the share of Japan’s outward FDI stock in the world
had declined from around 11.1% in 1990 to around 3.65% in 2005.
The rest of this paper is presented as follows. The next section describes the data
sources, presents the econometric methodology, and analyses the empirical findings.
The final section concludes this paper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทิศทางของ causality FDI และ GDP ภายนอกสามารถผสมได้ถ้าประเทศที่ได้ศึกษาแต่ละวิธีการลำดับเวลาของการประเมินเนื่องจากของความแตกต่างในโครงสร้างทางเศรษฐกิจ ดังนั้น สถานะของชนิดความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปรเหล่านี้สามารถระบุประเทศ การเกิดขึ้นของการความสัมพันธ์อาจขึ้นอยู่กับระบอบการค้า เงื่อนไขทุนมนุษย์และความมั่นคงของประเทศบ้าน นี้เป็นที่ชัดเจนเมื่อเราดูที่วรรณคดีประจักษ์ในทิศทางของ causality ระหว่างขาเข้า FDI และ GDP ตัวอย่าง จางทดสอบ (2001) สำหรับสถานะของสั้น และ ยาว-causality นี่เกรนเจอร์ระหว่างขาเข้า FDI stock และ GDP ของประเทศละตินอสี่และเจ็ดเอเชียตะวันออกประเทศ เขาจะสามารถค้นหาสั้น causality จาก stock FDI เข้าด้านในให้ GDP ในสิงคโปร์ ลิงค์สั้นสาเหตุจาก GDP จะขาเข้า FDI ในประเทศบราซิล เกาหลีไทย และเชื่อมโยงเชิงสาเหตุสั้นสำหรับประเทศอาร์เจนตินา นอกจากนี้เขายังพบยาวเชื่อมโยงเชิงสาเหตุจาก stock FDI เข้าด้านในไป GDP Hong Kong และไต้หวันแบบสองทิศทางยาว causality เม็กซิโกและไต้หวัน และทิศ longruncausality จาก GDP ไป FDI ในโคลัมเบีย การจดจำทิศทางของcausality FDI และ GDP ภายนอกแตกต่างกันจากประเทศหนึ่งไปอีกถ้าประเทศมีศึกษาแต่ละ อยากไปคำถามนี้กับข้อมูลรายได้สูงประเทศเอเชีย: ญี่ปุ่นผมเน้นญี่ปุ่นเนื่องจากในการศึกษาของ Herzer (2008) เดียวประเทศเอเชียญี่ปุ่น อยู่ในตัวอย่างของเขา การเลือกของญี่ปุ่นในการศึกษานี้ขึ้นอยู่กับความเชื่อมโยงใกล้ชิดกับประเทศในเอเชียตะวันออกอื่น ๆ เช่นอินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทยและ จีน ในกิจกรรมลงทุนและการค้าโดยตรง ญี่ปุ่นเป็นวิชาบริการของ FDI ในประเทศเหล่านี้ นอกจากนี้ ในระหว่างทศวรรษที่ 1980 ญี่ปุ่นได้ในโลกที่สุดภายนอกนักลงทุน (หัว & Ries, 2005) นอกจากนี้ ประเทศญี่ปุ่นตั้งไว้เนื่องจาก มีการกระจายเฉพาะของ FDI ภายนอก ส่วนใหญ่สูงรายได้ประเทศในเอเชียลงทุนส่วนใหญ่ในประเทศในเอเชียอื่น ๆ ตัวอย่างของสิงคโปร์ FDI ที่มุ่งเน้นส่วนใหญ่ในประเทศในเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีขั้นสูงน้อยกว่าสิงคโปร์ ประเทศกำลังพัฒนาจัดกว่า 80% ของสิงคโปร์ของ FDI stock (Ellingsen และ al., 2006) อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นในหลักการลงทุนสถานที่ท่องเที่ยวยุโรปและอเมริกาเหนือ ภูมิภาคเหล่านี้สองแบบ 60% กับ 80% ของสัดส่วนของ FDI ภายนอกของญี่ปุ่นในแต่ละปีของรอบระยะเวลาปี 1989 2003 (ซูซูกิ2005) . ซูซูกิ (2005) บ่งชี้ว่า การเติบโตในการลงทุนของญี่ปุ่นในจีนนำไปสู่การเติบโตในการลงทุนในเอเชีย ตารางที่ 1 และ 2 แสดงขั้นตอนการ FDI ภายนอก และหุ้นญี่ปุ่นจากปี 1990 2005 เกือบสองพับกุหลาบ stock FDI ภายนอกของญี่ปุ่นในช่วงปี 1990 2005 แต่ การหุ้นส่วนญี่ปุ่นขาออก FDI ในโลกได้ปฏิเสธจากประมาณ 11.1% ในปี 1990 ประมาณ 3.65% ในปี 2005ส่วนเหลือของเอกสารนี้มีการนำเสนอดังนี้ ส่วนถัดไปอธิบายข้อมูลแหล่ง แสดงวิธี econometric และวิเคราะห์พบประจักษ์ส่วนสุดท้ายสรุปเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทิศทางของการลงทุนโดยตรงระหว่างอำนาจออกไปด้านนอกและ GDP
สามารถผสมถ้าประเทศมีการศึกษาเป็นรายบุคคลกับเวลาวิธีการชุดของการประมาณค่าเพราะความแตกต่างในโครงสร้างทางเศรษฐกิจ
ดังนั้นการปรากฏตัวของประเภทของการที่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตัวแปรสามารถเฉพาะประเทศ
การเกิดขึ้นของความสัมพันธ์ที่อาจขึ้นอยู่กับระบอบการปกครองการค้าเงื่อนไขทุนมนุษย์และความมั่นคงของประเทศบ้านเกิด นี้เป็นที่ชัดเจนเมื่อเรามองไปที่วรรณกรรมเชิงประจักษ์กับทิศทางของการก่อให้เกิดการลงทุนโดยตรงระหว่างขาเข้าและจีดีพี ยกตัวอย่างเช่นจาง(2001) การทดสอบสำหรับการปรากฏตัวของระยะสั้นและเวรกรรมเกรนเจอร์ในระยะยาวระหว่างหุ้นลงทุนจากต่างประเทศขาเข้าและจีดีพีในสี่ประเทศในละตินอเมริกาและเอเชียตะวันออกเจ็ดประเทศ เขาสามารถที่จะหาสิ่งที่ก่อให้เกิดระยะสั้นจากการเข้าหุ้นลงทุนจากต่างประเทศต่อจีดีพีสำหรับสิงคโปร์ ระยะสั้นเชื่อมโยงสาเหตุจากจีดีพีที่จะเข้าหุ้นลงทุนจากต่างประเทศบราซิล, เกาหลีและประเทศไทย และไม่มีการเชื่อมโยงสาเหตุระยะสั้นสำหรับอาร์เจนตินา นอกจากนี้เขายังพบว่าระยะยาวเชื่อมโยงสาเหตุจากสต็อกลงทุนจากต่างประเทศเข้ามาต่อจีดีพีสำหรับฮ่องกงและไต้หวันเวรกรรมในระยะยาวแบบสองทิศทางสำหรับเม็กซิโกและไต้หวัน และ longrun ทิศทางเดียวเวรกรรมจากจีดีพีสำหรับหุ้นลงทุนจากต่างประเทศโคลอมเบีย ตระหนักถึงทิศทางของอำนาจระหว่าง FDI ออกไปด้านนอกและ GDP จะแตกต่างจากประเทศหนึ่งไปยังอีกถ้าประเทศมีการศึกษาเป็นรายบุคคล ผมอยากจะอยู่ที่คำถามนี้กับข้อมูลของรายได้สูงประเทศในเอเชีย: Japan. ฉันมุ่งเน้นไปที่ญี่ปุ่นเพราะในการศึกษาของ HERZER (2008) เพียงหนึ่งประเทศในเอเชีย, ญี่ปุ่นรวมอยู่ในตัวอย่างของเขา การเลือกประเทศญี่ปุ่นในการศึกษาครั้งนี้อยู่บนพื้นฐานของการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเช่นอินโดนีเซียมาเลเซียไทยและจีนในแง่ของการลงทุนโดยตรงและกิจกรรมการค้า ญี่ปุ่นเป็นหลักให้บริการของการลงทุนจากต่างประเทศเข้ามาในประเทศเหล่านี้ นอกจากนี้ในระหว่างปี 1980 ญี่ปุ่นเป็นนักลงทุนภายนอกที่โดดเด่นมากที่สุดในโลก(หัวหน้าและ Ries 2005) นอกจากนี้ญี่ปุ่นจะถูกเลือกเพราะการกระจายเป็นเอกลักษณ์ของการลงทุนโดยตรงออกไปด้านนอก ส่วนใหญ่ของสูงประเทศที่มีรายเอเชียลงทุนในประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย ยกตัวอย่างเช่นสิงคโปร์ส่วนใหญ่มุ่งเน้นการลงทุนโดยตรงในประเทศแถบเอเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีขั้นสูงน้อยกว่าสิงคโปร์ ประเทศกำลังพัฒนาเป็นเจ้าภาพมากกว่า 80% ของการลงทุนจากต่างประเทศของสิงคโปร์หุ้น(Ellingsen et al., 2006) อย่างไรก็ตามญี่ปุ่นลงทุนที่สำคัญสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นยุโรปและอเมริกาเหนือ ทั้งสองภูมิภาคในรูปแบบ 60% ถึง 80% ของส่วนแบ่งของการลงทุนจากต่างประเทศออกไปด้านนอกของญี่ปุ่นในแต่ละปีสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีปี1989? 2003 (ซูซูกิ2005) ซูซูกิ (2005) แสดงให้เห็นว่าการเจริญเติบโตในการลงทุนของญี่ปุ่นในประเทศจีนนำไปสู่การเจริญเติบโตในการลงทุนในเอเชีย ตารางที่ 1 และ 2 แสดงให้เห็นกระแสการลงทุนโดยตรงออกไปด้านนอกและหุ้นของญี่ปุ่นจาก1990 ถึง 2005 หุ้นลงทุนจากต่างประเทศออกไปด้านนอกของญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าในช่วง1990 2005 แต่หุ้นของหุ้นลงทุนจากต่างประเทศออกไปด้านนอกของญี่ปุ่นในโลกได้ลดลงจาก 11.1% รอบในปี 1990 อยู่ที่ประมาณ 3.65% ในปี 2005 ส่วนที่เหลือของบทความนี้จะนำเสนอดังต่อไปนี้ ส่วนถัดไปอธิบายข้อมูลแหล่งที่มานำเสนอวิธีการทางเศรษฐมิติและการวิเคราะห์ผลการวิจัยเชิงประจักษ์. ส่วนสุดท้ายสรุปบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนโดยตรงจากภายนอก และ GDP สามารถผสม ถ้าประเทศมีการศึกษาเป็นรายบุคคลด้วย

เพราะเวลาชุดวิธีการประมาณค่าของความแตกต่างในโครงสร้างเศรษฐกิจ ดังนั้น การปรากฏตัวของชนิดของ
ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตัวแปรสามารถเฉพาะประเทศ การเกิดของ
ความสัมพันธ์อาจขึ้นอยู่กับระบอบการปกครองการค้าเงื่อนไขทุนมนุษย์และ
ความมั่นคงของประเทศ . นี้เป็นที่ชัดเจนเมื่อเราดู
วรรณกรรมเชิงประจักษ์เกี่ยวกับทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนโดยตรงจากภายใน และ GDP ตัวอย่างเช่นจาง
( 2001 ) การทดสอบสำหรับการปรากฏตัวของระยะสั้น และระยะยาว เกรนเจอร์ ( ระหว่าง
หุ้นการลงทุนขาเข้าและ GDP ของทั้งสี่ประเทศในละตินอเมริกาและประเทศ 7 เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ท่านสามารถค้นหาระยะสั้น ( จากการลงทุนทางตรงจากต่างประเทศหุ้น GDP สำหรับ
สิงคโปร์ ; ระยะสั้นสาเหตุเชื่อมโยงจาก GDP หุ้นการลงทุนโดยตรงจากบราซิล , เกาหลี
และประเทศไทย และไม่มีสาเหตุ เชื่อมโยงระยะสั้นสำหรับอาร์เจนตินา นอกจากนี้เขายังพบว่า การเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระยะยาว
จากการลงทุนทางตรงจากต่างประเทศหุ้น GDP ฮ่องกงและไต้หวัน ;
( ทิศทางในระยะยาวสำหรับเม็กซิโก และไต้หวัน และทิศทางระยะยาว
สาเหตุจาก GDP การลงทุนหุ้นสำหรับโคลัมเบีย จำทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนโดยตรงจากภายนอก
และ GDP สามารถแตกต่างกันจากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศถ้า
ศึกษาเป็นรายบุคคล ฉันต้องการที่อยู่คำถามนี้กับข้อมูล
ของรายได้สูงในเอเชีย ประเทศ : ญี่ปุ่น .
ฉันมุ่งเน้นไปที่ญี่ปุ่น เพราะในการศึกษา herzer ( 2008 ) เพียงหนึ่งประเทศในเอเชีย ,
ญี่ปุ่น รวมอยู่ในตัวอย่างของเขาการเลือกของญี่ปุ่นในการศึกษานี้อยู่บนพื้นฐานของ
ใกล้ชิดเชื่อมโยงกับประเทศอื่นในภูมิภาคเอเชียตะวันออก เช่น อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย
และจีนในแง่ของกิจกรรมการลงทุนและการค้า ญี่ปุ่นเป็นหลัก
ผู้ให้บริการออกสู่ประเทศเหล่านี้ นอกจากนี้ ในช่วงปี 1980 , ญี่ปุ่นเป็นนักลงทุนที่โดดเด่นที่สุดของโลกภายนอก
( หัว& ries , 2005 ) นอกจากนี้ ญี่ปุ่น
เลือกเพราะการกระจายเฉพาะภายนอกโดยตรงจากต่างประเทศ ส่วนใหญ่ของรายได้สูง
เอเชียลงทุนส่วนใหญ่ในประเทศเอเชียอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น
FDI สิงคโปร์เข้มข้นส่วนใหญ่ในประเทศในแถบเอเชีย โดยเฉพาะผู้ที่
จะสูงน้อยกว่าสิงคโปร์ การพัฒนาประเทศเจ้าภาพ กว่า 80 % ของมูลค่าหุ้น (
สิงคโปร์ ellingsen et al . , 2006 ) อย่างไรก็ตามญี่ปุ่นสาขาการลงทุน
จุดหมายปลายทางคือ ยุโรป และอเมริกาเหนือ ทั้งสองภูมิภาคแบบฟอร์ม 60% ถึง 80% ของหุ้นของ FDI
ภายนอกของญี่ปุ่นในแต่ละปี 1989
2003 ( ซูซูกิ
2005 ) ซูซูกิ ( 2005 ) พบว่า การเติบโตของการลงทุนของญี่ปุ่นในจีน ทำให้การเติบโตในการลงทุนในเอเชีย ตารางที่ 1 และ 2 แสดงภายนอก FDI ไหล
หุ้นของญี่ปุ่นจาก 2533 ถึง 2548หุ้นการลงทุนโดยตรงของญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า
ภายนอกในช่วงปี 1990
2005 แต่หุ้นของหุ้นการลงทุนโดยตรงของญี่ปุ่นออกไปในโลก
ได้ลดลงจาก 11.1% ในปี 1990 ประมาณ 3.65 ล้านบาทในปี 2548 .
ส่วนที่เหลือของบทความนี้จะนำเสนอดังนี้ ส่วนถัดไปอธิบายข้อมูล
แหล่งนำเสนอวิธีการทางเศรษฐมิติ และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงประจักษ์
ส่วนสรุปบทความนี้