and those with missing data were el

and those with missing data were eliminated;
27% (n = 98) reported smoking
in the past 30 days. Thus, the ratio of
smokers to nonsmokers was within
the suggested limits (Kenny, 2007). In
determining the minimum sample
size, the sample size was calculated
using Cohen and Cohn’s classical procedure
for a priori power analysis
(Cohen, 1988). Additionally, both
Baron and Kenny’s (1986) and Kenny’s
(2007) recommendations for power
analysis with mediational models
were followed. The minimum required sample size was exceeded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และผู้ที่ มีข้อมูลขาดหายไปก็ ตัด27% (n = 98) รายงานการสูบบุหรี่ในช่วง 30 วัน ดังนั้น อัตราส่วนของผู้สูบบุหรี่จะสูบบุหรี่ได้ภายในขีดจำกัดแนะนำ (เคนนี 2007) ในกำหนดอย่างน้อยที่สุดขนาด ขนาดตัวอย่างคำนวณใช้กระบวนการคลาสสิกของคอห์นและโคเฮนสำหรับการวิเคราะห์พลังงาน priori ความ(โคเฮน 1988) นอกจากนี้ ทั้งสองบารอนและของเคนนี (1986) และของเคนนีคำแนะนำ (2007) สำหรับพลังงานการวิเคราะห์ ด้วยแบบจำลอง mediationalตาม ขั้นต่ำต้องเกินขนาดตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และผู้ที่มีข้อมูลที่ถูกตัดหายไป;
27% (n = 98)
รายงานการสูบบุหรี่ในที่ผ่านมา30 วัน ดังนั้นอัตราส่วนของผู้สูบบุหรี่ไม่สูบบุหรี่อยู่ในขีดจำกัด แนะนำ (เคนนี 2007) ในการกำหนดขั้นต่ำตัวอย่างขนาดขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่คำนวณโดยใช้โคเฮนและขั้นตอนคลาสสิกของCohn สำหรับการวิเคราะห์พลังงานเบื้องต้น(โคเฮน 1988) นอกจากนี้ทั้งบารอนและเคนนี (1986) และเคนนี (2007) คำแนะนำสำหรับการใช้พลังงานการวิเคราะห์ที่มีรูปแบบmediational ตามมา ขนาดตัวอย่างขั้นต่ำที่จำเป็นเกิน