At the conclusion of World War II,

At the conclusion of World War II, twenty-three countries, led primarily by
the United States, Canada, and the United Kingdom, negotiated the General
Agreement on Tariffs and Trade.1 The goal was to create an agreement that
would ensure postwar stability and avoid a repeat of the mistakes of the recent
past, including the Smoot-Hawley tariffs and retaliatory responses, which had
been a contributor to the devastating economic climate that culminated in the
death and destruction of the Second World War. The 1947 GATT created a
new basic template of rules and exceptions to regulate international trade
between members (referred to as contracting parties) and locked in initial tariff

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทสรุปของสงครามโลกครั้งที่สอง ยี่สิบสามประเทศ นำโดยสหรัฐอเมริกา แคนาดา สหราช อาณาจักร และเจรจาทั่วไปข้อตกลงว่าด้วยภาษีศุลกากรและ Trade.1 เพื่อสร้างข้อตกลงที่จะมั่นหลังสงคราม และหลีกเลี่ยงการซ้ำของความผิดพลาดของการล่าในอดีต รวมภาษีฮอว์เลย์สมูทและการตอบสนองตอบโต้ ซึ่งมีรับผู้สนับสนุนไปสภาพเศรษฐกิจการทำลายล้างที่รุนแรงในการความตายและการทำลายล้างของสงครามโลกครั้งสอง แกตต์ 1947 ที่สร้างเป็นแม่ใหม่พื้นฐานของกฎและข้อยกเว้นการควบคุมการค้าระหว่างประเทศระหว่างสมาชิก (เรียกว่าสัญญา) และล็อคในภาษีเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองยี่สิบสามประเทศนำหลักโดย
สหรัฐอเมริกาแคนาดาและสหราชอาณาจักร, การเจรจาต่อรองทั่วไป
ข้อตกลงว่าด้วยภาษีศุลกากรและ Trade.1 เป้าหมายของเราคือการสร้างข้อตกลงที่
จะให้ความมั่นคงและสงคราม หลีกเลี่ยงการทำซ้ำของความผิดพลาดของเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่
ผ่านมารวมทั้งอัตราภาษี Smoot-Hawley และการตอบสนองตอบโต้ซึ่งได้
รับการมีส่วนร่วมกับภาวะเศรษฐกิจทำลายล้างที่ culminated ในการ
ตายและการทำลายของสงครามโลกครั้งที่สอง แกตต์ 1947 สร้าง
แม่แบบพื้นฐานใหม่ของกฎและข้อยกเว้นในการควบคุมการค้าระหว่างประเทศ
ระหว่างสมาชิก (เรียกว่าคู่สัญญา) และถูกขังอยู่ในอัตราค่าไฟฟ้าเบื้องต้น