3.3.3 Risk to fish-eating humansNon

3.3.3 Risk to fish-eating humans
None of the fillets of rainbow trout or creek chub had a Hg concentration exceeding the US Environmental Protection Agency fish-tissue criterion of 300 ng/g wet weight for MeHg (Table 5). Concentrations in 31 of the 35 rainbow trout were less than 50 ng/g; no restrictions on fish consumption by humans are recommended by the Great Lakes Fish Advisory Workgroup (2007) for fish with concentrations less than 50 ng/g. Concentrations in the other 4 rainbow trout ranged from 51 to 69 ng/g, values in the lower end of the range (51–110 ng/g) for which the Workgroup recommended that fish consumption be limited to 2 meals per week. Concentrations in axial muscle of creek chub were higher than those in rainbow trout (Table 5), presumably due to differences in trophic position between these two species. The diet of creek chub often includes small prey fish, such as shiners, whereas rainbow trout are primarily invertivorous (Becker, 1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.3 ความเสี่ยงต่อมนุษย์ปลากิน
ไม่มีเนื้อของเรนโบว์เทราท์หรือลำห้วยปลาน้ำจืดมีความเข้มข้นของปรอทเกินหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐเกณฑ์ปลาเนื้อเยื่อ 300 นาโนกรัม / กรัมน้ำหนักเปียกสำหรับ MeHg (ตารางที่ 5) ความเข้มข้นใน 31 ของเรนโบว์เทราท์ 35 น้อยกว่า 50 นาโนกรัม / กรัม ไม่มีข้อ จำกัด ในการบริโภคปลาที่มนุษย์ได้รับการแนะนำโดยปลาที่ Great Lakes ที่ปรึกษาเวิร์กกรุ๊ป (2007) สำหรับปลาที่มีความเข้มข้นน้อยกว่า 50 นาโนกรัม / กรัม ความเข้มข้นในอีก 4 เรนโบว์เทราท์อยู่ในช่วง 51-69 นาโนกรัม / กรัมค่าในระดับล่างสุดของช่วง (51-110 ng / g) ที่เวิร์กกรุ๊ปขอแนะนำให้บริโภคปลาถูก จำกัด ให้ 2 มื้อต่อสัปดาห์ ความเข้มข้นในกล้ามเนื้อแกนห้วยปลาน้ำจืดมีค่าสูงกว่าผู้ที่อยู่ในเรนโบว์เทราท์ (ตารางที่ 5) สันนิษฐานว่าเนื่องจากความแตกต่างในตำแหน่งโภชนาระหว่างทั้งสองสายพันธุ์ อาหารของปลาน้ำจืดลำห้วยมักจะมีปลาเหยื่อขนาดเล็กเช่น shiners ขณะเรนโบว์เทราท์เป็นหลัก invertivorous (Becker, 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.3 เสี่ยงกับปลาที่กินมนุษย์
ไม่มีเนื้อของปลาเรนโบว์เทราท์ หรือห้วยปลากมีปรอท ความเข้มข้นเกินปลาหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐเนื้อเยื่อเกณฑ์ 300 นาโนกรัม / กรัมน้ำหนักเปียก mehg ( ตารางที่ 5 ) ความเข้มข้นใน 31 จาก 35 ปลาเรนโบว์เทราท์ น้อยกว่า 50 ng / g ;ไม่มีข้อ จำกัด การบริโภคปลา โดยมนุษย์จะแนะนำโดย Great Lakes ปลาที่ปรึกษากรุ๊ป ( 2007 ) สำหรับปลาที่มีความเข้มข้นน้อยกว่า 50 นาโนกรัม / กรัมความเข้มข้นในอื่น ๆ 4 ปลาเรนโบว์เทราท์ระหว่าง 51 ถึง 69 ng / g , ค่าในปลายล่างของช่วง ( 51 ) 110 กรัม / กรัม ) ซึ่ง งานแนะนำว่า การบริโภคปลาถูก จำกัด ให้ 2 มื้อต่อสัปดาห์ความเข้มข้นในกล้ามเนื้อแกนของห้วยปลากสูงกว่าปลาเทราท์ ( ตารางที่ 5 ) แต่เนื่องจากความแตกต่างในตำแหน่งอันดับระหว่างทั้งสองชนิด อาหารของห้วยปลากมักจะมีปลาเหยื่อขนาดเล็ก เช่น shiners ในขณะที่ปลาเทราท์เป็นหลัก invertivorous ( Becker , 1983 )