Three days flashed by in an instant

Three days flashed by in an instant.

Tonight was the appointed day Nangong Liuyun had promised to meet her.

The night was as black as ink. A few remaining stars hung in the desolate sky as they produced a weak radiance.

Suddenly, a black shadow appeared through the night sky and approached like the wind. His robe elegantly fluttered, like a beautiful fallen immortal.

In a short time, this human shadow quietly landed in the remotest courtyard of the Su Manor.

“Come in.” Very quickly, an unsurprised clear and cold voice came from the room.

When Nangong Liuyun entered, he saw Su Luo with a book in hand. She was earnestly reading in the candlelight.

Today she wore a white muslin gown; it was simple and plain. It seemed as if she was pure and impervious, but also outstandingly sharp.

The hazy candlelight shrouded her body, as if it was covered in a faint layer of radiant mist. She looked blurred, cold and pure as well as noble and faint.

Due to her killer instinct, even before the door was pushed open by Nangong Liuyun, Su Luo had already detected his presence.

While Nangong Liuyun, step by step, walked toward her back, it seemed as if Su Luo’s had eyes behind her back. She calmly put down the book in her hand and gestured. “ Sit.”

The corner of Nangong Liuyun’s mouth curled into a devilish enchanting smile. If he sat after being told to sit, wouldn’t he be losing face?

Thus, Nangong Liuyun refused to sit down on the perfectly good chair. Instead, he chose to sit on the tiny space by Su Luo’s side, and closely squeeze in next to her.

“Nangong Liuyun, behave. Don’t get fresh with me.” Su Luo’s shapely eyebrows wrinkled slightly. She did not like to be in physical contact with people, so she wanted to push him away.

But her hand was stopped in mid-air, because Nangong Liuyun was already using his large hands to wrap it around hers.

Men and women were born with a disparity in their physical strength.

Su Luo peevishly glared at him, but his face beamed with a cheeky grin.

“Don’t be so stingy, I’m really worn out.” Nangong Liuyun’s slender and smooth finger hooked onto Su Luo’s bright and clean tapered chin. The corner of his mouth was set into a roguish and enchanting smile as he spoke in a deep and husky voice. “For you, this king could be said to have rushed past a thousand li, or even travelled ten thousand li, and this is how you compensate this king?”
(TL: li = Chinese mile = .5 kilometers)

Three days ago during the test at the Spirit Testing Temple. Su Luo’s body had been covered in a mysterious, and freakishly abnormal spirit force.

At that time, Nangong Liuyun left after escorting Su Luo home. He only left behind a few words, that after three days, he would come back and give her an explanation.

Su Luo knew this matter would be difficult, so she already remembered this favor in her heart. She would definitely return this favor in her own way.

With him lifting up her chin, Su Luo’s vision coincidentally landed on his face.

Suddenly, she stared at him blankly.

His description of rushing past a thousand li, and traveling a distance even further that could possibly reach ten thousand li, did not seem to be an exaggeration.

The Nangong Liuyun from three days ago was full of god like charm, was vibrantly handsome, pretty with extraordinary beauty, leisurely amorous, with incomparable grace.

Though the him now still was as pretty as before, and was still extraordinarily handsome, he looked completely travel worn and grimness coated his face. Looking carefully, his lower eyelids had a hint of a blue-green color, and traces of exhaustion could be seen all over his face.

Even when exhausted, the depths of his eyes still rippled with devilish charm and an enchantingly light smile. His obsidian-like eyes glistening with light, and every leisure gesture exuded the highest quality of a king’s domineering air. What was also difficult to hide, was his extremely refined elegance and charisma.

Su Luo’s heart was slightly moved.

To say that her heart was completely unmoved at this time, would obviously be impossible. After all, she was not made out of wood and completely lacked emotion. But to say that it was love would truly be out of the question.

In fact, Su Luo had yet to realize how difficult and dangerous this thousand li trip Nangong Liuyun made to Sinking Sunset Peak truly was. It was simply beyond what the current her could imagine.

But Nangong Liuyun still continued to roguishly and enchantingly smile. Not a hint of these hardships could be seen on his face, to the point where Su Luo could not even guess at the real difficulty of this trip.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามวันประกายตามในทันทีคืนนี้เป็นวันพักที่ Nangong Liuyun ได้สัญญากับเธอกลางคืนมีดำเป็นหมึก บางที่เหลือ ดาวแขวนฟ้าอ้างว้างพวกเขาผลิตหน้าอ่อนทันใดนั้น เงาดำปรากฏผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน และทาบทามเช่นลม เสื้อคลุมของเขาหรูหรา fluttered เช่นสวยอมตะลดลงในช่วงเวลาสั้น ๆ เงามนุษย์นี้เงียบ ๆ ที่ดินในลานภายในแมเนอร์ Su ถึง"มาใน" รวดเร็ว การ unsurprised ใส และเย็นเสียงมาจากห้องพักเมื่อป้อน Nangong Liuyun เขาเห็น Su ลูกับหนังสือในมือ เธอก็จริงจังในการแสงเทียนวันนี้เธอสวมชุดขาวมัสลิน มันเป็นเรื่องง่าย และธรรมดา ดูเหมือนว่า เธอบริสุทธิ์ และเข้าไม่ได้ แต่ยังโดดเด่นคมชัดแสงเทียนมัวปกคลุมร่างกายของเธอ ว่ามันคลุมชั้นสดใสหมอกจาง ๆ เธอดูเบลอ เย็น และบริสุทธิ์เป็นโนเบิล และจางเนื่องจากเธอเฉียบคม ก่อนที่ประตูถูกผลักดันเปิด โดย Nangong Liuyun ลู Su ได้พบแล้วของเขาในขณะที่ Nangong Liuyun ขั้น เดินเข้าไปหาเธอกลับ ดูเหมือนว่า Su ลูมีตาหลังของเธอ เธอสงบลงหนังสือในมือของเธอ และ gestured "นั่ง"มุมปาก Nangong Liuyun โค้งเข้ารอยยิ้มเสน่ห์หฤโหด ถ้าเขานั่งหลังไม่ว่า จะนั่ง จะไม่เขาสูญเสียใบหน้าดังนั้น Nangong Liuyun ปฏิเสธที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ดี แทน เขาเลือกที่จะนั่งบนพื้นที่เล็ก ๆ ริม Su ลู และใกล้ชิดเบียดเข้าข้างเธอ"Nangong Liuyun ที่ทำงาน ไม่ได้สดชื่นกับฉัน" Su ลูหุ่นดีคิ้วรอยย่นเล็กน้อย เธอไม่ชอบให้ติดต่อทางกายภาพด้วยคน เธอต้องการผลักดันเขาออกไปแต่มือของเธอถูกหยุดในกลางอากาศ เนื่องจาก Nangong Liuyun ได้ใช้มือของเขาใหญ่เพื่อตัดรอบ ๆ เธอชายและหญิงเกิดมาพร้อมกับความเหลื่อมล้ำในความแข็งแรงทางกายภาพSu ลู peevishly glared ที่เขา แต่บนใบหน้าของเขายิ้มหน้า"อย่าให้เหนียว ฉัน:จริง ๆ ผม" Nangong Liuyun แคบ และลื่นนิ้วติดลงบน Su ลูสว่าง และสะอาดเรียวคาง มุมปากของเขาถูกตั้งค่าเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ และ roguish เป็นเขาพูดเสียงลึก และฮัสกี้ "สำหรับคุณ นี้สามารถกล่าวถึงได้รีบวิ่งมาพัน li หรือแม้กระทั่งเดินทางหมื่นลี่ และนี่คือวิธีคุณชดเชยคิงนี้"(TL: li =จีนไมล์ =.5 กิโลเมตร)สามวันที่ผ่านมาในระหว่างการทดสอบที่วัดการทดสอบจิตใจ ร่างกาย Su ลูมีการครอบคลุมแรงลึกลับ และ freakishly ปกติเวลา Nangong Liuyun ซ้ายหลังพาลู Su บ้าน เขาเพียงทิ้งกี่คำ ว่า หลังจากสามวัน เขาจะกลับ มาให้เธออธิบายSu ลูรู้เรื่องนี้จะเป็นเรื่องยาก ดังนั้นเธอจำความโปรดปรานนี้ในหัวใจของเธอแล้ว แน่นอนเธอจะกลับมานี้โปรดปรานในวิธีของเธอเองกับเขายกคางของเธอ วิสัยทัศน์ Su ลูบังเอิญที่ดินบนใบหน้าของเขาทันใดนั้น เธอจ้องไปที่เขา blanklyคำอธิบายของเขาวิ่งผ่านพัน li และการเดินทางระยะทางที่ได้เพิ่มเติมที่อาจจะไม่ถึงหมื่น li ไม่ได้ไม่ดูเหมือนจะ พูดเกินจริงNangong Liuyun จากสามวันที่ผ่านมาเต็มของพระเจ้าเช่นเสน่ห์ มีชีวิตชีวาหล่อ สวย ด้วยความงาม สบาย ๆ รัก ด้วยเปรียบมิได้แต่เขาตอนนี้ยังคงเป็นสวยเป็นก่อน และยังหล่อมาก ๆ เขาดูสมบูรณ์เดินทางที่สวมใส่ และ grimness เคลือบหน้า มองอย่างระมัดระวัง ขอบตาล่างของเขามีของสีเขียว และอาจจะเห็นร่องรอยของจุดทั่วใบหน้าของเขาแม้เมื่อหมด ความลึกของดวงตาของเขายังคงคลื่นทางหฤโหดและการยิ้มเบากาย ตาของเขาเหมือนแขกผู้วาม ด้วยแสง และทุกท่าทางผ่อน exuded คุณภาพของอากาศโดยพระ อะไรคือยังยากที่จะซ่อน คือ อย่างสง่างามและเสน่ห์ของเขาหัวใจ Su ลูถูกเลื่อนเล็กน้อยจะบอกว่า หัวใจของเธอถูก unmoved อย่างสมบูรณ์ในเวลานี้ จะเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เธอไม่ได้ทำจากไม้ และสมบูรณ์ขาดอารมณ์ แต่จะบอกว่า มันเป็นความรักอย่างแท้จริงจะออกจากคำถามในความเป็นจริง มีลู Su ได้ตระหนักถึง วิธีการที่ยาก และอันตรายเดินทางหลี่พันนี้ทำ Nangong Liuyun ส่วนช่วงพระอาทิตย์ตกมา มันเป็นเพียงแค่เกินปัจจุบันเธอสามารถจินตนาการแต่ Nangong Liuyun ยังคง ดำเนินต่อไปยัง roguishly และกายยิ้ม ไม่แนะนำความยากลำบากเหล่านี้อาจจะเห็นหน้า ที่จุดที่ Su ลูอาจจะเดาระดับความยากที่แท้จริงของการเดินทางนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามวันโดยประกายในทันที. คืนนี้เป็นวันที่ได้รับการแต่งตั้ง Nangong Liuyun เคยสัญญาว่าจะพบเธอ. คืนเป็นสีดำเป็นหมึก ดาวเหลืออยู่ไม่กี่แขวนในท้องฟ้ารกร้างที่พวกเขาผลิตกระจ่างใสอ่อนแอ. ทันใดนั้นเงาสีดำปรากฏผ่านท้องฟ้ากลางคืนและเดินเข้ามาเหมือนลม เสื้อคลุมของเขาเบาโผบินอย่างหรูหราเหมือนที่สวยงามลดลงอมตะ. ในเวลาอันสั้นเงาของมนุษย์นี้อย่างเงียบ ๆ ที่ดินในคอร์ทยาร์ดห่างไกลของซู Manor. "มาใน." อย่างรวดเร็วเป็นเสียงที่ชัดเจนและเย็น unsurprised มาจากห้อง. เมื่อ Nangong Liuyun ป้อนเขาเห็นซู Luo กับหนังสือในมือ เธอได้รับการอย่างจริงจังในการอ่านแสงเทียน. วันนี้เธอสวมชุดผ้ามัสลินสีขาว; มันเป็นที่เรียบง่ายและธรรมดา มันดูราวกับว่าเธอเป็นคนที่บริสุทธิ์และไม่อนุญาต แต่ยังคมชัดโดดเด่น. แสงเทียนหมอกปกคลุมร่างกายของเธอราวกับว่ามันถูกปกคลุมในชั้นลมของหมอกสดใส เธอมองเบลอเย็นและบริสุทธิ์เช่นเดียวกับเกียรติและลม. เนื่องจากสัญชาตญาณนักฆ่าของเธอแม้กระทั่งก่อนที่ประตูถูกผลักเปิด Nangong Liuyun ซู Luo ได้ตรวจพบการปรากฏตัวของเขา. ในขณะที่ Nangong Liuyun ทีละขั้นตอนเดินต่อเธอ ย้อนกลับไปมันดูราวกับว่าซู Luo ของมีตาด้านหลังของเธอ เธอใจเย็นลงหนังสือในมือของเธอและชี้ "นั่ง." มุมปากของ Nangong Liuyun ของขดเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์อย่างยิ่งยวด ถ้าเขานั่งอยู่หลังจากที่ถูกบอกว่าจะนั่งจะไม่ว่าเขาจะสูญเสียใบหน้า? ดังนั้น Nangong Liuyun ปฏิเสธที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ดีอย่างสมบูรณ์ แต่เขาเลือกที่จะนั่งอยู่บนพื้นที่เล็ก ๆ ข้างซู Luo และใกล้ชิดบีบในครั้งถัดไปของเธอ. "Nangong Liuyun ประพฤติ ไม่ได้รับสดกับฉัน. "ซู Luo ของคิ้วหุ่นดีมีรอยยับเล็กน้อย เธอไม่ชอบที่จะอยู่ในการติดต่อทางกายภาพกับผู้คนดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะผลักดันให้เขาออกไป. แต่มือของเธอก็หยุดอยู่กลางอากาศเพราะ Nangong Liuyun ได้แล้วใช้มือใหญ่ของเขาที่จะตัดไปรอบ ๆ เธอ. ชายและหญิงเกิด ที่มีความแตกต่างในความแข็งแรงทางกายภาพของพวกเขา. ซู Luo กระเง้ากระงอดจ้องหน้าเขา แต่ใบหน้าของเขายิ้มพร้อมกับรอยยิ้มทะเล้น. "อย่าตระหนี่ให้ผมสวมใส่มันออก." เรียว Nangong Liuyun และนิ้วเรียบติดยาเสพติดเข้าสู่ซู Luo ของ สดใสและสะอาดคางเรียว ที่มุมปากของเขาถูกกำหนดให้เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และมีเสน่ห์ในขณะที่เขาพูดด้วยเสียงแหบแห้งและลึก "สำหรับคุณกษัตริย์นี้อาจจะกล่าวได้วิ่งผ่านมาพัน Li, หรือแม้กระทั่งการเดินทางหมื่น Li และนี่คือวิธีการที่คุณชดเชยกษัตริย์นี้หรือไม่?" (TL: Li = จีนไมล์ = 0.5 กิโลเมตร) สามวันที่ผ่านมาในช่วง การทดสอบที่วัดทดสอบวิญญาณ ร่างกาย Luo ซูได้รับการคุ้มครองในลึกลับและสิ่งผิดปกติ freakishly แรงจิตวิญญาณ. ในเวลานั้น Nangong Liuyun เหลือหลังจากพาบ้านซู Luo เขาเหลือเพียงที่อยู่เบื้องหลังคำไม่กี่คำว่าหลังจากสามวันเขาจะกลับมาและให้เธออธิบาย. ซู Luo รู้ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องยากดังนั้นเธอจำได้แล้วโปรดปรานนี้ในหัวใจของเธอ เธอแน่นอนจะกลับชอบในทางของเธอเอง. กับเขายกคางของเธอวิสัยทัศน์ซู Luo ของบังเอิญลงบนใบหน้าของเขา. ทันใดนั้นเธอจ้องมองมาที่เขา blankly. คำอธิบายของเขาวิ่งผ่านมาพัน Li, และการเดินทางระยะไกลยิ่งขึ้น ที่อาจจะถึงหมื่น Li, ดูเหมือนจะไม่ได้พูดเกินจริง. Nangong Liuyun จากสามวันที่ผ่านมาก็เต็มของพระเจ้าเหมือนเสน่ห์หล่อชีวิตชีวาสวยกับความงามเป็นพิเศษเกี่ยวกับความรักสบายด้วยความสง่างามที่เปรียบมิได้. แม้ว่าเขาตอนนี้ ยังคงเป็นสวยเป็นมาก่อนและก็ยังหล่อเป็นพิเศษเขามองอย่างสมบูรณ์เดินทางสวมใส่และความเคร่งขรึมเคลือบใบหน้าของเขา มองอย่างระมัดระวังเปลือกตาล่างของเขามีคำใบ้ของสีฟ้าสีเขียวและร่องรอยของความเหนื่อยอาจจะเห็นทั่วใบหน้าของเขา. แม้เมื่อหมดความลึกของดวงตาของเขายังคงเป็นระลอกคลื่นที่มีเสน่ห์อย่างยิ่งยวดและรอยยิ้มแสงเปรี้ยว ตารัคเหมือนเขาวาววับด้วยแสงและท่าทางทุกการพักผ่อนปริกที่มีคุณภาพสูงสุดของอากาศเหนือของกษัตริย์ อะไรคือสิ่งที่ยังเป็นเรื่องยากที่จะซ่อนความสง่างามเป็นอย่างมากการกลั่นของเขาและความสามารถพิเศษ. หัวใจซู Luo ถูกย้ายออกไปเล็กน้อย. ที่จะบอกว่าหัวใจของเธอไม่ไหวติงสมบูรณ์ในเวลานี้เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ หลังจากที่ทุกคนที่เธอไม่ได้ทำมาจากไม้และสมบูรณ์ขาดอารมณ์ แต่การที่จะบอกว่ามันเป็นความรักที่แท้จริงจะออกจากคำถาม. ในความเป็นจริงซู Luo ยังไม่ได้ตระหนักถึงวิธีการที่ยากและอันตรายนี้เดินทางพัน li Nangong Liuyun ทำเพื่อจม Sunset ยอดอย่างแท้จริง มันเป็นเพียงแค่เกินกว่าสิ่งที่เธอในปัจจุบันสามารถจินตนาการ. แต่ Nangong Liuyun ยังคงยังคง roguishly และเปรี้ยวยิ้ม ไม่ได้เป็นคำใบ้ของความยากลำบากเหล่านี้อาจจะเห็นบนใบหน้าของเขาไปยังจุดที่ซู Luo ไม่สามารถที่จะคาดเดายากลำบากที่แท้จริงของการเดินทางครั้งนี้