studies that had investigated other

studies that had investigated other agronomic strategies that producers
manage and that may affect SOC and nutrient balance, such as tillage
and N fertilization. This knowledge gap makes any generalization from
research plots to farmenvironment, risky, yet the results from this current
study can actually succeed in providing those numbers for Illinois
producers with continuous corn production.
Our results show that the response of soil TC stocks to residue removal
depends on the tillage practice used, and that these responses
are limited to the surface soil layer reflecting the stratification associated with
topsoil addition of residues and nutrients, especially under conservation
tillage systems (Wilhelm et al., 2004; Dolan et al., 2006). It is
possible that we are seeing a trend toward more separation in TC
resulting from residue removal and tillage, but thatmore time is needed
for TC levels to stabilize under these systems. Still, it is not clear why tillage
under full residue removal would show higher TC levels than those
under tillagewith residue present.We hypothesize that the full removal
of residue in these highly fertile soils allows for a faster turnover of the
soil carbon due to the higher temperature and reduced water content
that commonly limits carbon cycling in these environments particularly
under no-till conditions (Needelman et al., 1999). Yet this might be a
temporary effect which indicates the need to further evaluate these
trends to see if they are continuing in the same direction.
Tillage is the singlemost important practice reducing nutrient stocks
in the surface soil yet N fertilization could be used as a tool tomoderate
the P and K responses since it works closely with residue removal in
shaping the response of available P in the soil. Averaged over tillage
treatments, available P and exchangeable K levels in the top 15 cm of
soil — 4.61 and 22.8 g/m2 or 46.1 and 228 kg/ha, respectively — are
within the adequate range for P but are slightly suboptimal for K
(Fernandez and Hoeft, 2009). Because the harvesting of corn residue
removes some K from the cropping system, we anticipated the finding
that exchangeable K stocksmight decreasewith residue removal. Likely,
the increased K removal (lower K stock level) as N rate increased is indirectly
due to the increase grain and residue yield at higher N rates; the
different pattern of the response observed in the deeper soil layer may
be due to the commonly observed increased crop uptake of Kwhen limiting
nutrients such as N, become increasingly available with higher N
rates (IPNI, 1998). Soil exchangeable K was also higher within the surface
soil layer under no-till situations, a response also observed by
Karlen et al. (2013) and attributed to the stratification of soil properties
commonly observed in these systems.
All soil pH valuesmeasuredwerewithin appropriate ranges for corn
production (Fernandez and Hoeft, 2009). Surface soil pH showed a negative
linear trend with increasing N rate, likely due to the acidifying effects
of residue decomposition and fertilization near the soil surface.
Soils had lower pH values in the surface layer compared to the deeper
layer, with no differences due to tillage. Similarly, EC values, all of
which were much lower than the 980 mS/cm considered the threshold
for salinity problems (Smith and Doran, 1996), were higher in the surface
than in the deeper soil layer, and were not affected by tillage treatments.
BothH+and ECwould be expected to increasewith additions of
fertilizer N, and are higher in the surface soil because within these production
systems, N is applied at a shallow depth and it is not moved
deeper by tillage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

studies that had investigated other agronomic strategies that producersmanage and that may affect SOC and nutrient balance, such as tillageand N fertilization. This knowledge gap makes any generalization fromresearch plots to farmenvironment, risky, yet the results from this currentstudy can actually succeed in providing those numbers for Illinoisproducers with continuous corn production.Our results show that the response of soil TC stocks to residue removaldepends on the tillage practice used, and that these responsesare limited to the surface soil layer reflecting the stratification associated withtopsoil addition of residues and nutrients, especially under conservationtillage systems (Wilhelm et al., 2004; Dolan et al., 2006). It ispossible that we are seeing a trend toward more separation in TCresulting from residue removal and tillage, but thatmore time is neededfor TC levels to stabilize under these systems. Still, it is not clear why tillageunder full residue removal would show higher TC levels than thoseunder tillagewith residue present.We hypothesize that the full removalof residue in these highly fertile soils allows for a faster turnover of thesoil carbon due to the higher temperature and reduced water contentthat commonly limits carbon cycling in these environments particularlyunder no-till conditions (Needelman et al., 1999). Yet this might be atemporary effect which indicates the need to further evaluate theseแนวโน้มเพื่อดูถ้าพวกเขามีต่อไปในทิศทางเดียวกันTillage เป็นปฏิบัติสำคัญ singlemost หุ้นธาตุอาหารที่ลดลงในผิวดินแต่ N ในปัจจุบันสามารถใช้ tomoderate เครื่องมือP และ K ตอบสนองเนื่องจากการทำงานอย่างใกล้ชิด ด้วยการกำจัดสารตกค้างในสร้างรูปร่างการตอบสนองของ P ว่างในดิน เฉลี่ยมากกว่า tillageรักษา P ว่าง และกำนัลระดับ K ใน 15 ซ.ม.ด้านบนของดิน — 4.61 และ 22.8 g/m2 หรือ 46.1 และ 228 กิโลกรัม/ha ตามลำดับซึ่งมีภายในช่วงเพียงพอสำหรับ P แต่มีสภาพเล็กน้อยสำหรับ K(เฟอร์นานเดก Hoeft, 2009) เนื่องจากเก็บเกี่ยวข้าวโพดสารตกค้างเอา K บางจากระบบครอบ เราคาดว่าการค้นหาที่กำนัล K stocksmight decreasewith ตกค้างเอาไว้ แนวโน้มเอา K เพิ่มขึ้น (K หุ้นระดับล่าง) เป็นอัตรา N ที่เพิ่มขึ้นโดยทางอ้อมเพิ่ม เม็ดและสารตกค้างผลผลิตที่สูงกว่าราคา N ที่รูปแบบที่แตกต่างกันของการตอบสนองที่พบในดินชั้นลึกอาจมีสาเหตุมาจากการดูดธาตุอาหารพืชโดยทั่วไปสังเกตเพิ่มขึ้นของ Kwhen จำกัดสารอาหารเช่น N กลายเป็นมากขึ้นมี N สูงราคาพิเศษ (IPNI, 1998) ยังเป็นดินกำนัล K สูงภายในพื้นผิวชั้นดินภายใต้สถานการณ์ไม่มีลิ้นชักเก็บเงิน การตอบสนองยัง สังเกตด้วยKarlen et al. (2013) และบันทึกสาระของคุณสมบัติดินมักพบในระบบเหล่านี้ทั้งหมดของดิน pH valuesmeasuredwerewithin ช่วงที่เหมาะสมสำหรับข้าวโพดผลิต (เฟอร์นานเดและ Hoeft, 2009) ค่า pH ของผิวดินแสดงให้เห็นว่าการลบแนวโน้มแบบเส้นตรง ด้วยอัตรา N เพิ่มขึ้น แนวโน้มจากผล acidifyingแยกส่วนประกอบของสารตกค้างและการปฏิสนธิใกล้ผิวดินดินเนื้อปูนมีค่า pH ต่ำลงเมื่อเทียบกับความลึกชั้นผิวชั้น มีไม่มีความแตกต่างจาก tillage ในทำนองเดียวกัน EC ค่า ทั้งหมดซึ่งถูกมากต่ำกว่า 980 mS/cm ถือว่าขีดจำกัดปัญหาเค็ม (สมิธและเบ็นโดรัน 1996), มีพื้นผิวสูงกว่ากว่าในดินชั้นลึก และได้รับผลกระทบ โดย tillage รักษาไม่BothH + และ ECwould สามารถคาดว่าจะเพิ่ม increasewith ของปุ๋ย N และจะสูงในพื้นผิวดินเนื่องจากในการผลิตเหล่านี้มีใช้ระบบ N ที่ความลึกตื้น และจะไม่ถูกย้ายลึก โดย tillage

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาที่ได้รับการตรวจสอบกลยุทธ์ทางการเกษตรอื่น ๆ
ที่ผลิตการจัดการและการที่อาจมีผลSOC
และความสมดุลของสารอาหารเช่นดินแบบและยังไม่มีการปฏิสนธิ ช่องว่างความรู้นี้จะทำให้ลักษณะทั่วไปจากแปลงวิจัยเพื่อ farmenvironment มีความเสี่ยง แต่ผลจากปัจจุบันนี้การศึกษาจริงสามารถประสบความสำเร็จในการให้ตัวเลขเหล่านั้นสำหรับอิลลินอยส์ผู้ผลิตที่มีการผลิตข้าวโพดอย่างต่อเนื่อง. ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของหุ้นดิน TC เพื่อสารตกค้างกำจัดขึ้นเกี่ยวกับการปฏิบัติดินแบบที่ใช้และการตอบสนองที่เหล่านี้จะถูก จำกัด ให้ชั้นดินพื้นผิวที่สะท้อนให้เห็นถึงการแบ่งชั้นที่เกี่ยวข้องกับการนอกจากนี้ดินของสารตกค้างและสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การอนุรักษ์ระบบดินแบบ (วิลเฮล์ et al, 2004;.. Dolan et al, 2006) มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเห็นแนวโน้มการแยกมากขึ้นในการ TC เป็นผลมาจากการกำจัดสารตกค้างและเตรียม แต่เวลา thatmore เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับระดับTC เพื่อรักษาเสถียรภาพภายใต้ระบบเหล่านี้ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ชัดเจนว่าทำไมดินแบบภายใต้การกำจัดสารตกค้างเต็มรูปแบบจะแสดงระดับ TC สูงกว่าภายใต้present.We ตกค้าง tillagewith ตั้งสมมติฐานว่าการกำจัดเต็มรูปแบบของสารตกค้างในดินที่อุดมสมบูรณ์สูงเหล่านี้จะช่วยให้ผลประกอบการได้เร็วขึ้นของคาร์บอนในดินเนื่องจากการที่สูงขึ้นอุณหภูมิและปริมาณน้ำลดลงที่มัก จำกัด การขี่จักรยานคาร์บอนในสภาพแวดล้อมเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้จนไม่มีเงื่อนไข(Needelman et al., 1999) ยังนี้อาจจะมีผลกระทบชั่วคราวซึ่งแสดงให้เห็นความจำเป็นในการประเมินเหล่านี้แนวโน้มที่จะดูว่าพวกเขาจะดำเนินการต่อไปในทิศทางเดียวกัน. ไถพรวนดินคือการปฏิบัติที่สำคัญ singlemost ลดหุ้นสารอาหารในดินพื้นผิวยังปุ๋ยไนโตรเจนสามารถใช้เป็นtomoderate เครื่องมือการตอบสนองของ P และ K เพราะมันทำงานอย่างใกล้ชิดกับการกำจัดสารตกค้างในการสร้างการตอบสนองของฟอสฟอรัสในดิน เฉลี่ยดินแบบการรักษาที่มี P และระดับ K แลกเปลี่ยนในด้านบน 15 ซม. ของดิน- 4.61 และ 22.8 กรัม / m2 หรือ 46.1 และ 228 กก. / ไร่ตามลำดับ - มีอยู่ในช่วงที่เพียงพอสำหรับP แต่ด้อยเล็กน้อย K (เฟอร์นันเด และ Hoeft 2009) เพราะการเก็บเกี่ยวข้าวโพดที่เหลือเอา K จากระบบการปลูกพืชบางอย่างที่เราคาดว่าจะมีการค้นพบว่าK stocksmight แลกเปลี่ยน decreasewith กำจัดสารตกค้าง มีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นการกำจัด K (หุ้นที่ต่ำกว่าระดับ K) เป็นอัตราที่เพิ่มขึ้นคือไม่มีทางอ้อมเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของข้าวและผลผลิตที่เหลือในอัตราที่สูงขึ้นยังไม่มี; รูปแบบที่แตกต่างกันของการตอบสนองพบในชั้นดินลึกลงไปอาจจะเกิดจากการสังเกตโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นการดูดซึมของพืช Kwhen จำกัด สารอาหารเช่น N, กลายเป็นใช้ได้มากขึ้นกับการไม่มีที่สูงกว่าอัตรา(IPNI, 1998) ดินแลกเปลี่ยน K ก็ยังสูงกว่าที่อยู่ในผิวชั้นดินภายใต้ไม่มีจนกว่าสถานการณ์การตอบสนองยังตั้งข้อสังเกตโดยKarlen et al, (2013) และประกอบกับการแบ่งชั้นของคุณสมบัติดินที่พบในระบบเหล่านี้. ค่า pH ของดินทั้งหมด valuesmeasuredwerewithin ช่วงที่เหมาะสมสำหรับข้าวโพดผลิต(เฟอร์นันเดและ Hoeft 2009) ค่า pH ของดินพื้นผิวแสดงให้เห็นในเชิงลบแนวโน้มเชิงเส้นที่มีการเพิ่มอัตราN, น่าจะเกิดจากผลกระทบ acidifying ของการย่อยสลายสารตกค้างและการให้ปุ๋ยที่อยู่ใกล้ผิวดิน. ดินได้ต่ำกว่าค่า pH ในผิวชั้นเมื่อเทียบกับลึกชั้นที่มีความแตกต่างไม่เนื่องจากการเตรียม. ในทำนองเดียวกันค่า EC ทั้งหมดซึ่งต่ำกว่า980 mS / cm ถือว่าเป็นเกณฑ์สำหรับปัญหาความเค็ม(สมิ ธ และโดรัน 1996) สูงขึ้นในพื้นผิวกว่าในชั้นดินที่ลึกและไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาดินแบบ. BothH + ECwould และคาดว่าจะเพิ่ม increasewith ของปุ๋ยไนโตรเจนและสูงขึ้นในผิวดินเนื่องจากการผลิตเหล่านี้ที่อยู่ในระบบ, N ถูกนำไปใช้ที่ระดับความลึกตื้นและจะไม่ย้ายไปอยู่ลึกจากดินแบบ