This poem makes a number of interes

This poem makes a number of interesting comparisons, which are quite intelligible, if unusual.  The image of the brain compared to the sky, and how easily the brain can contain something such as the sky (or at least the concept of it) and all within the world.  It's a great mental comparison as well, as the image forces one to imagine the finite space of a brain versus the seemingly infinite space of the sky.  In doing that, you've essentially proven the truth of that first comparison.  You can fathom the seemingly unfathomable on a level that is understandable, even if without experience.

Taking the concept of something understandable yet unfathomable, Dickinson applies that same thought to God.  Her assertion is that your the sky is to your brain as your brain is to God.  That is to say, you can contain the infinite sky in your head, just as easily as God contains all of infinity in Him.  The simile, "As Syllable from Sound" is a great example.  Looking at a syllable, one knows how it is pronounced.  But the sound itself cannot be contained wholly within the syllable.  They are so closely related, but the difference is in tangibility.  We can contain and bind a syllable, but not a Sound.  So too, Dickinson asserts, is God.  It's a lovely and thought provoking image, and applies to human life in general, whether one believes in God or not.

Does the comparison speak to you in any way, or is Dickinson just repeating what people have always intuitively understood?  Let me know.

As an added bonus, if you sing nearly any Emily Dickinson poem to the tune of the "Gilligan's Island" theme song, it works perfectly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนนี้ทำให้จำนวนเปรียบเทียบที่น่าสนใจ ซึ่งค่อนข้าง intelligible ถ้าผิดปกติ ภาพของสมองเมื่อเทียบกับท้องฟ้า และวิธีง่าย ๆ สมองสามารถประกอบด้วยบางสิ่งบางอย่างเช่นท้องฟ้า (หรือน้อยของมัน) และภาย ในโลก ก็ดีจิตเปรียบเทียบเช่น เป็นกองภาพหนึ่งภาพพื้นที่จำกัดของสมองเมื่อเทียบกับพื้นที่ของท้องฟ้าดูเหมือนอนันต์ ในการทำ ที่คุณได้เป็นพิสูจน์ความจริงของการเปรียบเทียบที่แรก คุณสามารถเข้าใจหยั่งดูเหมือนในระดับที่เป็นที่เข้าใจกัน แม้ไม่ มีประสบการณ์การแนวคิดของสิ่งที่เข้าใจยังหยั่ง สันใช้เหมือนกันคิดว่า พระเจ้า เธอยืนยันได้ว่า คุณฟ้าคือของสมองเป็นสมองของพระเจ้า กล่าวคือ คุณสามารถประกอบด้วยฟ้าอนันต์ในหัวของคุณ เพียงเป็นง่าย ๆ เป็นพระประกอบด้วยอินฟินิตี้ในพระองค์ทั้งหมด เปรียบเทียบ "เป็นเสียงจากเสียง" เป็นตัวอย่างที่ดี มองที่ตัวสะกด ใครรู้ว่ามันจะออกเสียง แต่เสียงตัวเองไม่มีอยู่ทั้งหมดภายในพยางค์ พวกเขาเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดดังนั้น แต่มีความแตกต่างใน tangibility เราสามารถประกอบด้วย และผูกตัวสะกด แต่ไม่มีเสียง ดังนั้นสันยืนยัน เกินไป เป็นพระเจ้า มันดีและคิด provoking รูป และประยุกต์ใช้กับชีวิตมนุษย์โดยทั่วไป ว่าหนึ่งเชื่อในพระเจ้า หรือไม่ไม่เปรียบเทียบพูดคุยกับคุณในทางใดทางหนึ่ง หรือเป็นเพียงแต่สิ่งที่ผู้คนได้เสมอหมดเข้าใจสัน แจ้งให้ทราบเป็นโบนัส ถ้าคุณร้องเพลงบทกวีของ "เกาะลิแกนส์" เอมิลี่ดิกคินสันเกือบทุกเพลงชุดรูปแบบ การทำงานอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีนี้จะทำให้จำนวนของการเปรียบเทียบที่น่าสนใจซึ่งมีความเข้าใจมากถ้าผิดปกติ ภาพของสมองเมื่อเทียบกับท้องฟ้าและวิธีการที่ง่ายสมองจะมีบางสิ่งบางอย่างเช่นท้องฟ้า (หรืออย่างน้อยแนวคิดของมัน) และทุกในโลก มันเปรียบเทียบจิตที่ดีเช่นกันเป็นกองกำลังหนึ่งภาพที่จะจินตนาการพื้นที่ จำกัด ของสมองเมื่อเทียบกับพื้นที่ infinite ดูเหมือนของท้องฟ้า ในการทำเช่นนั้นคุณจะได้รับการพิสูจน์แล้วเป็นหลักความจริงของการเปรียบเทียบที่แรก คุณสามารถเข้าใจกินลึกดูเหมือนจะอยู่ในระดับที่เป็นที่เข้าใจแม้ว่าไม่มีประสบการณ์การแนวคิดของบางสิ่งบางอย่างที่เข้าใจยังกินลึกดิกคินสันที่ใช้ความคิดเดียวกันกับพระเจ้า เธอยืนยันว่าท้องฟ้าเป็นของคุณคือการที่สมองของคุณเป็นสมองของคุณคือการที่พระเจ้า ที่จะบอกว่าคุณสามารถมีท้องฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุดในหัวของคุณได้อย่างง่ายดายเพียงที่พระเจ้ามีทั้งหมดของอินฟินิตี้ในพระองค์ อุปมา "ในฐานะพยางค์จากเสียง" เป็นตัวอย่างที่ดี มองไปที่พยางค์ใครรู้วิธีการที่จะออกเสียง แต่เสียงตัวเองไม่สามารถที่มีทั้งหมดภายในพยางค์ พวกเขาจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด แต่ความแตกต่างอยู่ในรูปธรรม เราสามารถมีและผูกพยางค์ แต่ไม่เสียง ดังนั้นก็ดิกคินสันอ้างเป็นพระเจ้า มันเป็นที่น่ารักและกระตุ้นความคิดของภาพและนำไปใช้กับชีวิตมนุษย์โดยทั่วไปไม่ว่าใครเชื่อในพระเจ้าหรือไม่ไม่เปรียบเทียบพูดกับคุณในทางใด ๆ หรือดิกคินสันเพียงการทำซ้ำสิ่งที่ผู้คนได้เสมอเข้าใจอย่างสังหรณ์ใจ? ให้ฉันรู้ว่าเป็นโบนัสเพิ่มถ้าคุณร้องเพลงเกือบทุกบทกวีเอมิลี่ดิกคินสันปรับแต่งของ "ยิลลิเกาะ" บทเพลงก็ทำงานได้อย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนบทนี้ทำให้จำนวนของการเปรียบเทียบที่น่าสนใจซึ่งจะค่อนข้างเข้าใจ ถ้าผิดปกติ ทำไมภาพของสมองเมื่อเทียบกับท้องฟ้า และวิธีง่ายที่สมองสามารถมีบางสิ่งบางอย่างเช่นท้องฟ้า ( หรืออย่างน้อย แนวคิดของมัน ) และภายในโลก ทำไมมันเป็นจิตใจดี เปรียบเทียบได้ดีเป็นภาพกองกำลังหนึ่งจินตนาการพื้นที่จำกัดของสมองเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดของท้องฟ้า ทำไมทำแบบนั้น คุณจะเป็นหลักพิสูจน์ความจริงของการเปรียบเทียบนั้นก่อน ทำไมคุณสามารถหยั่งถึงดูเหมือนว่ากินลึกในระดับที่เข้าใจได้ง่าย แม้ไม่มีประสบการณ์

เอาแนวคิดของบางอย่างยังหยั่งรู้เข้าใจ ,ดิกคินสันใช้เหมือนกันคิดว่าพระเจ้า ทำไมเธอยืนยันนั่นคือท้องฟ้าคือสมองของคุณในขณะที่สมองของคุณกับพระเจ้า ทำไมต้องบอกว่า คุณ สามารถ มี ฟ้า อนันต์ ใน หัวของคุณ ง่ายพอๆกับพระเจ้าที่มีทั้งหมดของอินฟินิตี้ในเขา ทำไมสุภาษิต " เป็นพยางค์จากเสียง " เป็นตัวอย่างที่ดี ทำไมมองหน้าคนรู้วิธีการออกเสียงเป็น .รึเปล่า แต่เสียงตัวเองไม่สามารถมีได้ทั้งหมดภายในหน่วย ทำไมพวกเขามีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด แต่ความแตกต่างใน tangibility . ทำไมเราสามารถมีผูกและพยางค์ แต่ไม่มีเสียง อะไรอย่างนั้น ดิกคินสันยืนยัน คือ พระเจ้า ทำไมมันน่ารักและคิดว่ายั่ว ภาพ และใช้กับชีวิตของมนุษย์ทั่วไป ไม่ว่าคนจะเชื่อในพระเจ้าหรือไม่ . . . .

ไม่เปรียบเทียบพูดกับคุณในทางใด ๆหรือดิกคินสันพูดตามที่ผู้คนได้สังหรณ์ใจเข้าใจมั้ย ? ทำไมให้ผมรู้จัก

เป็นโบนัสเพิ่ม , ถ้าคุณร้องเกือบใด ๆ เอมิลี่ ดิกคินสันบทกวีเพื่อปรับแต่งของ " เกาะของยิลลิ " เพลงธีม

มันก็ทำงานได้สมบูรณ์