2.5. Determination of rice qualitie

2.5. Determination of rice qualities
Bulk density of rice sample was determined and reported as g/
cm3
. Rice sample was weighed and volume of rice sample was
measured by rapeseed displacement method. Color of rice sample
was measured in terms of L* value (lightness), a* value (redness) and
b* (yellowness) using a C.I.E. LAB Color Meter (Color Guide Gloss,
BYK Gardner GmbH, Germany). Total color difference (DE) was
calculated from DE ¼ ((DL2
) þ (Da2
) þ (Db2
))0.5 by comparing color
values of rice sample and ordinary brown rice. To assess cooking
time, 10 g of rice sample was cooked in boiling water (rice:
water ¼ 1:50). Cooking time was recorded when 9 from 10 kernels
were completely gelatinized. To determine water absorption during
cooking, distilled water (20 mL) and milled rice (2 g) were placed in a
test tube and heated at 100
C in a water bath. It was allowed to cook
until optimum cooking time, cooled, drained and carefully weighed.
The increase in weight was calculated and the water absorption was
reported as g of water per g of rice. For total solids in cooking water,
cooking water (10 mL), obtained after rice was cooked using method
described above, was placed into weighed aluminum dish. The
sample was dried in an oven for 8 h at 130
C. Total solid was
expressed as g solids/100 g sample. Cooked rice hardness was
determined after rice sample was cooked in boiling water
(rice:water ¼ 1:50) until the predetermined optimum cooking time.
It was measured using back extrusion tests with texture analyzer (TA
500, Lloyd Instruments, UK) equipped with a 50 kg-capacity
compression load cell. The crosshead speed was 50 mm/min. The
back extrusion test cell consisted of a stainless steel cylinder and a
spherical-shaped stainless steel plunger. About 4 g cooked rice
sample was placed in the cylinder. The plunger was allowed to move
downward until it stopped 1 mm above the cell base. Hardness of
cooked rice was determined from the maximum extrusion force in
term of Newton (N). Paste viscosity of rice flours was determined
with a Rapid Visco Analyser (RVA, Model 4D, Newport Scientific,
Australia) using the AACC Approved Method 61-02 (AACC, 2000).
For brown rice and GBR samples, the considered parameters were
peak viscosity, breakdown (peak viscosity-minimum viscosity), final
viscosity, consistency (final viscosity-minimum viscosity), and
setback (final viscosity-peak viscosity). Pasting characteristics of
QCGBR were described by peak viscosity i.e., the highest viscosity of
the paste during heating phase; hot paste viscosity i.e., the viscosity
at the end of heating phase; cold paste viscosity i.e., the viscosity at
the end of cooling phase; break down (peak viscosity-hot paste
viscosity) and setback (cold paste viscosity-hot paste viscosity).
g-aminobutyric acid (GABA) content (mg/100 g) of rice sample
was analyzed by the extraction method of Komatsuzaki et al. (2007).
Optical density of the extract was read at 630 nm. Calibration curve
was prepared using g-aminobutyric acid standard solution. Resistant
starch was analyzed according to Goni, Garia-Alonso, and SauraCalixto
(1997). Around 50 mg of rice flour sample (dry weight) was
added with 5 mL distilled water, adjusted pH to 2.0 and incubated
with 0.2mL pepsin solution, which was prepared by dissolved pepsin
enzyme with enzyme-to-protein ratio of 1:17 in 0.01 mol/L HCL, at
37
C for 1 h. Then it was hydrolyzed at 37
C for 16 h after adjusting
pH to 7.0 and adding 100mL ofa-amylase. Samples were subsequently
centrifuged and precipitate was added with 2 mL of 2 mol/L KOH.
Solution was incubated with 0.1 mL of amyloglucosidase enzyme
from Aspergillus niger at 50
C for 30 min after pH was adjusted to
3.6e4.2. After centrifugation, glucose concentration in the supernatant
was determined using glucose oxidase-peroxidase kit. Factor of
0.9 was applied to convert glucose concentration into starch content.
Sensory quality was evaluated by 30 Thai students in Srinakharinwirot
University, Thailand. They were provided with an
acceptability rating for overall liking for raw and cooked GBR and
QCGBR using 9-point hedonic scale. Qualitative descriptive analysis
was exploited in order to evaluate grain deformation, grain adhesion,
hardness, and stickiness by scoring test.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5 การกำหนดคุณภาพของข้าวกำหนดความหนาแน่นของตัวอย่างข้าว และรายงานเป็นกรัม /cm3. ตัวอย่างข้าวถูกชั่งน้ำหนัก และปริมาตรของตัวอย่างข้าวก็วัด โดยวิธีการดิสเพลสเมนต์เรพซีด สีของตัวอย่างข้าวถูกวัดค่า L * (ความสว่าง), เป็น * ค่า (สีแดง) และb * (yellowness) โดยใช้เครื่องวัดสี LAB C.I.E. (สีคู่มืออสBYK การ์ดเนอร์ GmbH เยอรมนี) ความแตกต่างสีรวม (DE)คำนวณจาก DE ¼ ((DL2) (Da2 þ) þ (Db2)) 0.5 โดยเปรียบเทียบสีค่าของตัวอย่างข้าวและข้าวกล้องธรรมดา การประเมินการทำอาหารเวลา 10 กรัมของตัวอย่างข้าวที่ปรุงสุกในน้ำเดือด (ข้าว:น้ำ¼ 1:50) ทำอาหารเวลาบันทึกเมื่อ 9 จาก 10 เมล็ดได้อย่างสมบูรณ์ gelatinized การตรวจสอบการดูดซึมน้ำระหว่างทำอาหาร กลั่นน้ำ (20 mL) และปลายข้าว (2 กรัม) ไว้ในความหลอดทดลอง และความร้อนที่ 100 C ในอ่างน้ำ มันได้รับอนุญาตให้ทำอาหารจนถึงเวลาทำอาหารที่ดีที่สุด เย็น เตรียม และชั่งน้ำหนักอย่างรอบคอบคำนวณน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น และการดูดซึมน้ำได้รายงานเป็นกรัมน้ำต่อกรัมของข้าว สำหรับของแข็งทั้งหมดในน้ำ ทำอาหารน้ำ (10 mL), ได้มาหลังจากข้าวที่ปรุงสุกโดยใช้วิธีการทำอาหารอธิบายข้างต้น วางลงในจานชั่งน้ำหนักอลูมิเนียม การตัวอย่างแห้งในเตาอบสำหรับ 8 ชม.ที่แข็งรวมค. 130แสดงเป็นตัวอย่างกรัมของ แข็ง/100 g ความแข็งของข้าวได้กำหนดหลังจากที่ตัวอย่างข้าวที่ปรุงสุกในน้ำเดือด(ข้าว: น้ำ¼ 1:50) จนถึงสูงสุดกำหนดไว้ที่เวลาทำอาหารมันใช้อัดรีดหลังการทดสอบ ด้วยวิเคราะห์พื้นผิว (TA ซึ่งวัดได้500 เครื่อง Lloyd, UK) พร้อมกับรับน้ำหนักกก. 50อัดโหลดเซลล์ ความเร็วสเฮถูก 50 มม./นาทีอัดรีดหลังทดสอบเซลล์ประกอบด้วยกระบอกสแตนเลสและลูกสูบสแตนเลสรูปทรงกลม ประมาณ 4 กรัมต้มข้าวตัวอย่างที่ถูกวางไว้ในกระบอกสูบ ลูกสูบได้รับการอนุญาตให้ย้ายลงจนหยุด 1 มม.เหนือเซลล์พื้นฐาน ความแข็งของข้าวถูกกำหนดจากแรงอัดรีดที่สูงสุดในระยะของนิวตัน (N) กำหนดวางความหนืดของแป้งข้าวด้วยการวิเคราะห์วิสโกอย่างรวดเร็ว (RVA รุ่น 4D วิทยาศาสตร์ นิวพอร์ตออสเตรเลีย) AACC อนุมัติวิธี 61-02 (AACC, 2000)สำหรับข้าวและตัวอย่าง GBR พิจารณาพารามิเตอร์ได้ความหนืดสูงสุด สุดท้าย แบ่ง (ความหนืดความหนืดต่ำสุดสูงสุด)ความหนืด ความสอดคล้อง (ขั้นสุดท้ายขั้นต่ำความหนืดความหนืด), และความล้มเหลว (ความหนืดความหนืดสูงสุดสุดท้าย) ลักษณะของการวางQCGBR ถูกอธิบาย โดยความหนืดสูงเช่น ความหนืดสูงสุดของวางในระหว่างขั้นตอน เครื่องทำความร้อน หนืดร้อนวางเช่น ความหนืดเมื่อสิ้นสุดระยะร้อน เย็นวางความหนืดเช่น ความหนืดที่สิ้นสุดขั้นตอน การทำความเย็น ทำลายลง (ช่วงความหนืดร้อนวางความหนืด) และความล้มเหลว (ความหนืดความหนืดร้อนวางวางเย็น)ปริมาณกรด (GABA) g-aminobutyric (มิลลิกรัม/100 กรัม) ของตัวอย่างข้าววิเคราะห์ โดยวิธีการสกัดของ Komatsuzaki et al. (2007)ถูกอ่านความหนาแน่นออปติคัลของสารสกัดที่ 630 nm สอบเทียบเส้นโค้งจัดทำโดยใช้สารละลายมาตรฐานกรด g aminobutyric ทนแป้งตาม Goni อา Garia และ SauraCalixto (1997) ถูกประมาณ 50 มิลลิกรัมตัวอย่างแป้งข้าว (น้ำหนักแห้ง)เพิ่ม 5 มล.กลั่นน้ำ ปรับ pH 2.0 และได้รับการกกด้วยโซลูชันธาตุเพพซิน 0.2mL ซึ่งจัดทำ โดยละลายธาตุเพพซินด้วยอัตราส่วน 1:17 ใน 0.01 mol/L HCL เอนไซม์โปรตีนเอนไซม์ที่C 37 สำหรับ 1 h แล้ว มันคือไลซ์ 37 c เป็นเวลา 16 ชั่วโมงหลังจากการปรับpH 7.0 และเพิ่ม 100 มล. ofa-อะไมเลส ตัวอย่างได้ในเวลาต่อมาผลิตภัณฑ์ และตะกอนเพิ่มกับ 2 mol/l เกาะ 2 มล.โซลูชันมี incubated มี 0.1 mL ของเอนไซม์ amyloglucosidaseจากไนเจอร์ Aspergillus 50 c เป็นเวลา 30 นาทีหลังจากวัดค่า pH ปรับปรุงการ3.6e4.2. หลังจากหมุนเหวี่ยง ความเข้มข้นของกลูโคสใน supernatantพิจารณาใช้กลูโคส oxidase ฮอสชุด ปัจจัยของ0.9 ใช้แปลงกลูโคสเป็นปริมาณแป้งรับการประเมินคุณภาพทางประสาทสัมผัส โดยนักเรียนไทย 30 ในศรีมหาวิทยาลัย ประเทศไทย ได้มีการยอมรับการให้คะแนนสำหรับความชื่นชอบโดยรวมสำหรับ GBR ดิบ และสุก และQCGBR โดยใช้เครื่องชั่งทุ่มเทประเมิน 9 จุด อธิบายการวิเคราะห์เชิงคุณภาพถูกใช้ประโยชน์เพื่อประเมินเม็ดแมพ ยึดเกาะเม็ดความแข็ง และ stickiness โดยการให้คะแนนการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5 การกำหนดคุณภาพข้าว
หนาแน่นเป็นกลุ่มของตัวอย่างข้าวถูกกำหนดและรายงานเป็น g / cm3

ตัวอย่างข้าวชั่งน้ำหนักและปริมาณของตัวอย่างข้าวถูก
วัดโดยวิธีการกำจัดเรพซีด สีของตัวอย่างข้าว
วัดในแง่ของมูลค่า L * (ความสว่าง) ค่า * (สีแดง) และ
b * (สีเหลือง) โดยใช้ CIE LAB สี Meter (สีคู่มือกลอส,
BYK การ์ดเนอร์ GmbH ประเทศเยอรมนี) แตกต่างของสีรวม (DE) คือการ
คำนวณจาก¼ ((DL2
) Þ (DA2
) Þ (Db2
)) 0.5 โดยการเปรียบเทียบสี
ค่าของตัวอย่างข้าวและข้าวกล้องธรรมดา เพื่อประเมินการปรุงอาหาร
เวลา 10 กรัมของตัวอย่างข้าวที่ปรุงสุกในน้ำเดือด (ข้าว
น้ำ¼ 01:50) เวลาการปรุงอาหารที่ถูกบันทึกไว้เมื่อ 9 จาก 10 เมล็ด
เป็น gelatinized สมบูรณ์ เพื่อตรวจสอบการดูดซึมน้ำในระหว่าง
การปรุงอาหารน้ำกลั่น (20 มิลลิลิตร) และข้าวสาร (2 กรัม) ถูกวางไว้ใน
หลอดทดลองและให้ความร้อนที่ 100 องศาเซลเซียสในอ่างน้ำ มันได้รับอนุญาตในการปรุงอาหาร
จนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมในการทำอาหารเย็น, เนื้อและระมัดระวังการชั่งน้ำหนัก.
การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักที่คำนวณและการดูดซึมน้ำที่ถูก
รายงานว่าเป็นกรัมของน้ำต่อกรัมของข้าว สำหรับของแข็งทั้งหมดในการปรุงอาหารน้ำ
น้ำ (10 มิลลิลิตร) ปรุงอาหารได้รับหลังจากข้าวที่ปรุงสุกโดยใช้วิธีการ
อธิบายไว้ข้างต้นถูกนำมาวางลงในจานอลูมิเนียมชั่งน้ำหนัก
ตัวอย่างแห้งในเตาอบเป็นเวลา 8 ชั่วโมงที่ 130 องศาเซลเซียส รวมของแข็งถูก
แสดงเป็นของแข็งกรัม / 100 กรัมตัวอย่าง ความแข็งข้าวหุงสุกถูก
กำหนดหลังจากตัวอย่างข้าวปรุงสุกในน้ำเดือด
. (ข้าวน้ำ¼ 01:50) จนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมในการทำอาหารที่กำหนดไว้
มันก็กลับวัดโดยใช้การทดสอบการอัดขึ้นรูปที่มีการวิเคราะห์พื้นผิว (TA
500, ลอยด์เครื่องดนตรี, สหราชอาณาจักร) พร้อมกับ 50 กก. ความจุ
โหลดเซลล์การบีบอัด ความเร็วรอสเฮด 50 มม / นาที
มือถือทดสอบการอัดขึ้นรูปกลับประกอบด้วยถังสแตนเลสและ
ลูกสูบสแตนเลสทรงกลมรูป ประมาณ 4 กรัมข้าวสุก
ตัวอย่างถูกวางไว้ในถัง ลูกสูบได้รับอนุญาตให้ย้าย
ลงจนกว่าจะหยุด 1 มมเหนือฐานเซลล์ ความแข็งของ
ข้าวหุงสุกถูกกำหนดจากแรงอัดขึ้นสูงสุดใน
ระยะเวลาของนิวตัน (N) ความหนืดของแป้งข้าวเจ้าถูกกำหนด
ด้วยความรวดเร็ว Visco Analyser (RVA รุ่น 4D, นิวพอร์ตวิทยาศาสตร์
ออสเตรเลีย) โดยใช้ AACC อนุมัติวิธีที่ 61-02 (AACC, 2000).
สำหรับข้าวกล้องและตัวอย่าง GBR พารามิเตอร์ถือว่ามี
ความหนืดสูงสุด สลาย (peak ความหนืดขั้นต่ำความหนืด) สุดท้าย
ความหนืดความสอดคล้อง (สุดท้ายความหนืดความหนืดต่ำสุด) และ
ความล้มเหลว (สุดท้ายความหนืดความหนืดสูงสุด) ลักษณะการวางของ
QCGBR ถูกอธิบายโดยความหนืดสูงสุดคือความหนืดสูงสุดของการ
วางในช่วงร้อนเฟส วางเช่นความหนืดร้อนความหนืด
ในตอนท้ายของเฟสร้อน; วางเช่นความหนืดเย็น, ความหนืดที่
ส่วนท้ายของขั้นตอนการระบายความร้อน; ทำลายลง (peak ความหนืดร้อนวาง
ความหนืด) และความล้มเหลว (วางเย็นหนืดร้อนความหนืด).
G-aminobutyric Acid (GABA) เนื้อหา (มก. / 100 กรัม) ของกลุ่มตัวอย่างข้าว
ที่ได้มาวิเคราะห์โดยวิธีการสกัดของ Komatsuzaki et al, (2007).
ความหนาแน่นของสารสกัดจากออปติคอลได้อ่านที่ 630 นาโนเมตร กราฟมาตรฐาน
ถูกจัดทำขึ้นโดยใช้สารละลายกรดมาตรฐาน G-aminobutyric ทน
แป้งได้รับการวิเคราะห์ตามอิน, Garia-อลอนโซ่และ SauraCalixto
(1997) ประมาณ 50 มิลลิกรัมของกลุ่มตัวอย่างแป้งข้าวเจ้า (น้ำหนักแห้ง) ถูก
เพิ่มเข้ามาด้วยขนาด 5 ml น้ำกลั่นปรับค่า pH 2.0 และบ่ม
กับการแก้ปัญหาน้ำย่อย 0.2mL ซึ่งได้รับการจัดทำขึ้นโดยน้ำย่อยละลาย
เอนไซม์เอนไซม์มีอัตราส่วนต่อโปรตีนใน 01:17 0.01 mol / L HCL ที่
37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1 ชั่วโมง จากนั้นก็จะได้รับการไฮโดรไลซ์ที่ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 16 ชั่วโมงหลังจากการปรับ
ค่า pH 7.0 และการเพิ่ม 100mL Ofa อะไมเลส ตัวอย่างต่อมา
ปั่นและตะกอนที่ถูกเพิ่มเข้ามาด้วย 2 มล 2 mol / L KOH.
โซลูชั่นถูกบ่ม 0.1 มลเอนไซม์ amyloglucosidase
จากเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีหลังจากที่พีเอชได้รับการปรับให้
3.6e4.2 หลังจากการหมุนเหวี่ยง, ความเข้มข้นของกลูโคสในสารละลาย
ที่ถูกกำหนดโดยใช้ชุด oxidase กลูโคส-peroxidase ปัจจัยที่
0.9 ถูกนำมาใช้ในการแปลงความเข้มข้นของกลูโคสเข้าไปในปริมาณแป้ง.
ที่มีคุณภาพทางประสาทสัมผัสถูกประเมินโดย 30 นักเรียนไทยในศรีนครินทรวิโรฒ
มหาวิทยาลัย พวกเขาถูกให้กับ
คะแนนการยอมรับสำหรับความชอบโดยรวมสำหรับ GBR ดิบและสุกและ
QCGBR ใช้ขนาดความชอบ 9 จุด วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาคุณภาพ
ที่ถูกใช้ประโยชน์ในการประเมินความผิดปกติเมล็ดพืช, การยึดเกาะที่เมล็ดพืช,
ความแข็งและเหนียวโดยการทดสอบการให้คะแนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.5 การวิเคราะห์คุณภาพข้าวความหนาแน่นของตัวอย่างข้าวถูกกำหนดและรายงานเป็นกรัมต่อลิตรcm3. ข้าวอย่างหนักและปริมาตรของตัวอย่างข้าววัดโดยวิธีแทนที่ rapeseed . สีข้าวตัวอย่างเป็นวัดในแง่ของค่า L ( ความสว่าง ) * * ค่า ( สีแดง ) และB * ( สีเหลือง ) ใช้ c.i.e. แล็บสี เครื่องวัด ( เงาไกด์สีbyk การ์ดเนอร์ GmbH , Germany ) ความแตกต่างสีรวม ( de ) คือคำนวณจาก¼ ( ( dl2 เดอþ ( DA2 )þ ( DB2 )) ) 0.5 โดยเปรียบเทียบสีค่าของตัวอย่างข้าวธรรมดา ข้าวกล้อง เพื่อประเมินการปรุงอาหารเวลา , 10 กรัมของข้าว ต้มในน้ำเดือด ( ตัวอย่างข้าวน้ำ¼ 1 : 50 ) เวลาการปรุงอาหารที่ถูกบันทึกไว้เมื่อ 9 จาก 10 เมล็ดได้หมด . เพื่อศึกษาการดูดซึมน้ำระหว่างการปรุงอาหาร , น้ำกลั่น ( 20 มิลลิลิตร ) และข้าวสาร ( 2 กรัม ) อยู่ในหลอดทดสอบและอุณหภูมิ 100 C ในการอาบน้ำ มันได้รับอนุญาตให้ทำอาหารจนกระทั่งเวลาผ่านไป อาหารที่เย็น อ่อนเพลีย และรอบคอบ ชั่งน้ำหนักเพิ่มน้ำหนัก ค่าการดูดซึมน้ำ คือรายงานเป็นกรัมของน้ำต่อกรัมของข้าว สำหรับของแข็งทั้งหมดในอาหาร น้ำน้ำปรุง ( 10 ml ) ที่ได้จากข้าว ต้ม ใช้วิธีอธิบายไว้ข้างต้นถูกวางลงในจานชั่งอลูมิเนียม . ที่ตัวอย่างแห้งในเตาอบสำหรับ 8 H ที่ 130 องศาเซลเซียส ปริมาณของแข็ง คือแสดงเป็นกรัมของแข็ง / ตัวอย่าง 100 กรัม ต้มข้าวแข็งตัวอย่างพิจารณาหลังจากข้าวต้มในน้ำเดือด( ข้าว : น้ำ¼ 50 ) จนถึงกำหนดเวลาการปรุงอาหารที่เหมาะสม .มันคือการวัดโดยใช้การทดสอบแบบกลับมาวิเคราะห์พื้นผิว ( ตา500 , ลอยด์ เครื่องมือ , UK ) พร้อมกับ 50 กิโลกรัม ความจุโหลดเซลล์บีบอัด ความเร็วมะ 50 มม. / นาทีกลับมาแบบทดสอบเซลล์ประกอบด้วย ถังสแตนเลส และทรงกลมรูปทรงเหล็กสแตนเลสปั๊มน้ำ ประมาณ 4 กรัม ต้มข้าวตัวอย่างอยู่ในกระบอก ลูกสูบได้รับอนุญาตให้ย้ายลงจนหยุด 1 เดือนข้างต้นโทรศัพท์พื้นฐาน ความแข็งของข้าวหุงสุก พิจารณาจากรูปได้สูงสุดในบังคับรูปของนิวตัน ( N ) ความหนืดของแป้งข้าวถูกกำหนดวางด้วยเครื่อง Rapid Visco Analyser ( ความหนืดแบบ 4D ใน นิวพอร์ต ทางวิทยาศาสตร์ออสเตรเลีย ) โดยใช้วิธี 61-02 AACC อนุมัติ ( AACC , 2000 )สำหรับข้าวกล้องงอกถือเป็นตัวอย่าง , รางวัลความหนืดสูงสุด ( ความหนืดสูงสุด , รายละเอียดความหนืดขั้นต่ำ ) สุดท้ายความหนืด , ความคงเส้นคงวา ( ความหนืดสุดท้ายต่ำสุด ความหนืด และความล้มเหลว ( ความหนืดสุดท้ายความหนืดสูงสุด ) ลักษณะของการวางqcgbr ถูกอธิบายโดยความหนืดสูงสุดได้แก่ ความหนืดสูงสุดของวางระหว่างเฟสความร้อนร้อนวางความหนืด เช่น ความหนืดเมื่อสิ้นสุดระยะการวางความร้อน เย็น ความหนืด เช่น ความหนืด ณสิ้นสุดระยะเย็น แบ่ง ( ความหนืดสูงสุด วาง ร้อนความหนืด ) และเสียใจ ( เย็น วาง วางค่าความหนืดร้อน )g-aminobutyric acid ( GABA ) เนื้อหา ( มิลลิกรัม / 100 กรัม ) ข้าวตัวอย่างวิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีสกัดของโคมัตสึซากิ et al . ( 2007 )ความหนาแน่นของแสงของสารสกัด คืออ่านที่ 630 นาโนเมตร รูปโค้งการใช้กรด g-aminobutyric เตรียมโซลูชั่นมาตรฐาน ป้องกันแป้งก็วิเคราะห์ตามกาเรีย อลอนโซ่ และ sauracalixto โกนิ( 1997 ) ประมาณ 50 มิลลิกรัมของแป้งข้าวเจ้าตัวอย่าง ( น้ำหนักแห้ง ) คือเพิ่ม 5 มล. น้ำกลั่นปรับ pH 2.0 โดยด้วยสารละลายเอนไซม์เปปซิน 0.2ml ซึ่งเตรียมโดยการเคลือบละลายเอนไซม์เอนไซม์โปรตีนในอัตราส่วน 1 : 17 0.01 โมลต่อลิตร hcl , ที่37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 1 ชั่วโมง จากนั้นก็ถูกไฮโดรไลซ์ที่ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 16 ชั่วโมงหลังจากการปรับpH 7.0 และการเพิ่มของอะไมเลส 100ml . จำนวนในภายหลังและเพิ่มระดับที่ 2 ml 2 mol / l โคแยกสารละลาย 0.1 มิลลิลิตรเอนไซม์มิโลกลูโคซิเดสจาก Aspergillus niger ที่ 50 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 30 นาที หลังจากได้ปรับอ3.6e4.2 . หลังการปั่นเหวี่ยง กลูโคสความเข้มข้นในน่านใช้วิเคราะห์เอนไซม์กลูโคสออกซิเดสชุด . ปัจจัยของสำหรับใช้แปลงความเข้มข้นของกลูโคสเป็นปริมาณแป้งการประเมินคุณภาพทางประสาทสัมผัสโดย 30 นักเรียนไทยในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาวิทยาลัย , ประเทศไทย พวกเขาให้กับการจัดอันดับสำหรับความชอบสำหรับดิบและสุกเพาะและqcgbr ความชอบใช้ในระดับ การวิเคราะห์เชิงคุณภาพมาใช้ประโยชน์ในการประเมินการยึดเกาะเม็ดข้าว ,ความแข็งและความเหนียว โดยคะแนนทดสอบ