The evolution of the meaning of nat

The evolution of the meaning of nationality
captures some of these transformations.
Historically, nationality is linked to the bond
of allegiance of the individual to the sovereign.
It dates from the European state system
even in some of its earliest elementary forms
and describes the inherent and permanent
bond of the subject to the sovereign: ‘No
man may abjure his country.’ Traditionally
this bond was seen as insoluble or at least
exclusive. But while the bond of insoluble
allegiance was defensible in times of limited
individual mobility, it became difficult in the
face of large-scale migration which was part
of the new forms of industrial development.
Insoluble was gradually replaced by exclusive,
hence singular but changeable, allegiance
as the basis of nationality. Where the doctrine
of insoluble allegiance is a product of medieval
Europe, the development of exclusive allegiance
reflects the political context in the second
half of the nineteenth century (Rubenstein and
Adler, 2000). This is when state sovereignty
becomes the organizing principle of an international
system – albeit a system centred on
and largely ruled by Europe.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิวัฒนาการของความหมายของสัญชาติจับแปลงข้อมูลเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งอดีต สัญชาติจะเชื่อมโยงกับความผูกพันความจงรักภักดีของบุคคลเพื่อมันวันจากระบบรัฐในยุโรปแม้ในบางรูปแบบประถมศึกษาเร็วที่สุดและอธิบายธรรมชาติ และถาวรพันธบัตรตัวพ่อ: ' ไม่คนอาจ abjure ประเทศของเขา.' ประเพณีพันธบัตรนี้ถูกมองว่าเป็นการละลาย หรืออย่างน้อยพิเศษ แต่ใน ขณะที่พันธบัตรของละลายจงรักภักดีถูก defensible ในเวลาที่จำกัดแต่ละเคลื่อน มันเป็นเรื่องที่ยากในการของการโยกย้ายใหญ่ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งรูปแบบใหม่ของการพัฒนาอุตสาหกรรมละลายค่อย ๆ ถูกแทนที่ โดยเฉพาะดังนั้นเพียงแต่เปลี่ยนแปลง ความจงรักภักดีเป็นพื้นฐานของสัญชาติ ซึ่งหลักคำสอนความจงรักภักดีที่ไม่ละลายน้ำเป็นผลิตภัณฑ์ของยุคกลางยุโรป การพัฒนาของการให้สัตยาบันเฉพาะสะท้อนถึงบริบททางการเมืองในครั้งที่สองครึ่งศตวรรษ (Rubenstein และAdler, 2000) นี่คือเมื่อรัฐอำนาจอธิปไตยเป็นหลักการจัดการของนานาชาติระบบ – แม้ว่าระบบอยู่กลางและส่วนใหญ่เส้นบรรทัด โดย Europe.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิวัฒนาการของความหมายของสัญชาติ
จับบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้.
อดีตสัญชาติเชื่อมโยงกับพันธบัตร
ของความจงรักภักดีของบุคคลที่จะอธิปไตย.
วันที่มันจากระบบรัฐในยุโรป
แม้ในบางส่วนของรูปแบบการประถมศึกษาที่เก่าแก่ที่สุดของมัน
และอธิบายถึงธรรมชาติและ ถาวร
พันธบัตรของเรื่องที่จะอธิปไตย: 'ไม่มี
คนอาจสละประเทศของเขา. ตามเนื้อผ้า
พันธบัตรนี้ถูกมองว่าเป็นที่ไม่ละลายน้ำหรืออย่างน้อย
แต่เพียงผู้เดียว แต่ในขณะที่ตราสารหนี้ที่ไม่ละลายน้ำ
จงรักภักดีเป็นยุทธศาสตร์ในช่วงเวลาของการ จำกัด
การเคลื่อนไหวของแต่ละคนมันก็กลายเป็นเรื่องยากใน
ใบหน้าของการย้ายถิ่นขนาดใหญ่ซึ่งเป็นส่วนหนึ่ง
ของรูปแบบใหม่ของการพัฒนาอุตสาหกรรม.
ที่ไม่ละลายน้ำถูกแทนที่โดยค่อยๆพิเศษ
เอกพจน์จึง แต่อาจมีการเปลี่ยนแปลง ความจงรักภักดี
เป็นพื้นฐานของสัญชาติ ที่เชื่อ
ว่าจะจงรักภักดีที่ไม่ละลายน้ำเป็นผลิตภัณฑ์ของยุคกลาง
ยุโรปการพัฒนาของความจงรักภักดีพิเศษ
สะท้อนให้เห็นถึงบริบททางการเมืองในสอง
ครึ่งหนึ่งของศตวรรษที่สิบเก้า (รูเบนและ
แอดเลอร์, 2000) นี่คือเมื่ออำนาจอธิปไตยของรัฐ
กลายเป็นหลักการในการจัดการระหว่างประเทศ
ระบบ - แม้ว่าระบบศูนย์กลางในการ
ปกครองและส่วนใหญ่โดย Europe.2