Zhang Ye looked up and saw Wang Shu

Zhang Ye looked up and saw Wang Shuixin walk in. There were a few people with cameras behind him. From their clothing, they were most likely newspaper reporters.

“Director Wang, can we take photographs freely?” a reporter asked.

Wang Shuixin’s expression looked helpless, “Reporters, how big is this matter that you have to make a special focus of me? There’s no need, there’s really no need.”

The reporter said, “Yesterday, you helped a child who couldn’t afford to go to school. By supporting his education, this is a quality many of us need to learn. You are a Leader in the media circle, and by leading with example, we definitely need to write a special focus.”

Wang Shuixin sighed, “It’s too much of raising a big rumpus. Helping children is something expected of me, and it is something that I should do. What’s there to talk about?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่มองขึ้น และเห็นวัง Shuixin เดิน มีกี่คนที่ มีกล้องหลังเขา จากเสื้อผ้าของพวกเขา พวกเขาเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์มากที่สุด"ผู้อำนวยการวัง สามารถเราถ่ายภาพได้อย่างอิสระ" ผู้สื่อข่าวถามวัง Shuixin นิพจน์ที่ดูหมดหนทาง "ผู้สื่อข่าว เป็นเรื่องที่คุณต้องการให้เน้นเป็นพิเศษของฉัน ไม่จำเป็น ไม่จำเป็น"ผู้รายงานกล่าวว่า "วันนี้ คุณช่วยเหลือเด็กที่ไม่สามารถไปโรงเรียน โดยการสนับสนุนการศึกษาของเขา นี้เป็นคุณภาพหลาย ๆ คนต้องเรียนรู้ คุณเป็นผู้นำในวงการสื่อ และ โดยเป็นผู้นำด้วยตัวอย่าง แน่นอนเราต้องเขียนเน้นเป็นพิเศษ"ถอนหายใจวัง Shuixin "มันเป็นการเลี้ยงจะใหญ่มากเกินไป ช่วยเด็กสิ่งที่ฉันถูกคาดหวัง และมันเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างไร คืออะไรมีการพูดคุยเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้าเงยหน้าขึ้นและเห็นวัง Shuixin เดินใน. มีไม่กี่คนที่มีกล้องอยู่ข้างหลังเขา จากเสื้อผ้าของพวกเขาพวกเขาเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่มีแนวโน้ม.

"ผู้อำนวยวังเราสามารถถ่ายภาพได้อย่างอิสระ?" ผู้สื่อข่าวถาม.

การแสดงออกวัง Shuixin มองกำพร้า "ผู้สื่อข่าวว่าใหญ่เป็นเรื่องที่คุณต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษของฉัน ? ไม่จำเป็นต้องเป็นมีจริงๆไม่จำเป็น. "

ผู้สื่อข่าวกล่าวว่า" เมื่อวานนี้คุณช่วยให้เด็กที่ไม่สามารถที่จะไปโรงเรียน โดยการสนับสนุนการศึกษาของเขานี้เป็นที่มีคุณภาพมากของเราจำเป็นต้องเรียนรู้ คุณเป็นผู้นำในแวดวงสื่อและชั้นนำที่มีตัวอย่างเช่นเราแน่นอนต้องเขียนเน้นเป็นพิเศษ. "

วัง Shuixin ถอนหายใจ" มันมากเกินไปของการเพิ่มเสียงอึกทึกครึกโครมใหญ่ ช่วยให้เด็กเป็นสิ่งที่คาดหวังของฉันและมันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร สิ่งที่มีการพูดคุยเกี่ยวกับ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จางเยเงยหน้าขึ้นและเห็นวัง shuixin เดินเข้ามา มีไม่กี่คน มีกล้องหลังเขา จากเสื้อผ้าของพวกเขา พวกเขาเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์มากที่สุด" ผู้กำกับหวัง เราสามารถถ่ายภาพได้อย่างอิสระ ? " นักข่าวถามสีหน้าของวัง shuixin ดูหมดหนทาง " นักข่าว วิธีใหญ่คือ เรื่องที่คุณต้องให้ความสำคัญพิเศษของฉัน ไม่จำเป็น ก็ไม่ต้อง "นักข่าวกล่าวว่า " เมื่อวานนี้ คุณช่วยเด็กที่ไม่สามารถไปโรงเรียนได้ โดยสนับสนุนการศึกษาของเขา นี่คือคุณภาพอีกมากมายที่เราต้องเรียนรู้ คุณคือผู้นำในวงการสื่อ และนำตัวอย่างด้วย เราต้องเขียนเน้นเป็นพิเศษ "วัง shuixin ถอนหายใจ " มันมากเกินไปของการเลี้ยงเอะอะครั้งใหญ่ ช่วยให้เด็กเป็นสิ่งที่คาดหวังในตัวฉัน และมันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำ คุยเรื่องอะไรล่ะ "