crease in yield (237%) compared to

crease in yield (237%) compared to control (solvent-based) was
observed for the pectinase-treated sample. Pectinase (being pectolytic)
has the ability to degrade pectic compounds, which are found
in the middle lamella of primary walls. Increasing extraction times
to 65–70 min did not further increase extraction yields (data not
shown). Thus, enzyme-assisted extraction required less time than
did the conventional method for stevioside extraction, which takes
12 h (Jaitak, Bandana, Singh, & Kaul, 2009). The results for
enzymatic extraction agree with results obtained for other plantbased
bioactives, such as carotenoid (Choudhari & Ananthanarayan,
2007) and polysaccharide (Wu et al., 2007) where cellulase
was used for aiding extraction. These results indicate that degradation
of cell wall polysaccharides is the key step in enhancing yields
of stevioside from S. rebudiana.
3.2.2. Effect of temperature
The stevioside yield was investigated with fixed enzyme concentration
(1%, w/v) at different extraction temperatures (35, 45
and 55 C for pectinase; 40, 50 and 60 C for cellulase; 50, 60 and
70 C for hemicellulase). Since enzymes used in this study possess
different optimum temperatures, variation in temperature was
investigated to achieve yield improvement. Hemicellulase showed
considerable improvement in stevioside yield (359 ± 0.30 lg) at
60 C in 45 min (Fig 4). At higher temperature (70 C), stevioside
yield decreased, possibly due to enzyme denaturation. With pectinase,
the maximum stevioisde yield (333 ± 0.05 lg) was observed
at 45 C in 1 h. However, improvement in stevioside yield
(230 ± 0.05 lg) was also observed with cellulase incubated at
50 C in 1 h, suggesting its inactivation at the higher temperature
of 60 C. Endogenous enzymes have good activity at warm temperature,
but are inactivated at high temperature. Since the higher
temperature requires more energy, the lower values are preferable
for enzymatic extraction. Much of the extraction of stevioside is
due to enzyme action at optimum temperature (50 C) which is
possibly facilitating degradation of the cell wall polysaccharides.
Some additional assistance from enzymes at their optimum temperatures
was reported while extracting phenols from Citrus (Li,
Smith, & Hossain, 2006). Higher yield of secoisolariciresinol (flax
seed lignin) was obtained at 40 C on using cellulose-assisted
extraction (Renouard et al., 2010). A temperature of 50 C was
determined to be optimal for extraction of oligosaccharides from
defatted rice bran following cellulose-assisted extraction (Patindol,
Wang, & Wang, 2007).
3.2.3. Optimisation of enzyme concentration
The results of the effects of different concentrations of pectinase,
cellulase and hemicellulase compared with solvent extraction
(control) of stevioside from S. rebaudiana are shown in Fig 5. Concentrations
of the enzymes that resulted in improved recovery included
1%, 2% and 3% of pectinases, 1% & 2% of cellulase and 1%, 2%
& 3% of hemicellulase. An increased concentration of each enzyme

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีรอยพับผลตอบแทน (237%) เมื่อเทียบกับตัวควบคุม (โดยใช้ตัวทำละลาย)
สังเกตสำหรับตัวอย่าง pectinase ถือว่า Pectinase (ถูก pectolytic)
มีความสามารถในการย่อยสลายสารประกอบ pectic ซึ่งพบ
ใน lamella กลางผนังหลัก เพิ่มเวลาสกัด
ไป 65-70 นาทีได้ไม่เติมเพิ่มผลผลิตสกัด (ข้อมูลไม่
แสดง) ดังนั้น สกัดเอนไซม์ช่วยต้องใช้เวลาน้อยกว่า
วิธีการทั่วไปสำหรับสกัด stevioside ซึ่งใช้ไม่ได้
12 h (Jaitak โพก สิงห์ & Kaul, 2009) ผลลัพธ์สำหรับ
สกัดเอนไซม์ในระบบยอมรับกับผลที่ได้อื่น ๆ plantbased
bioactives เช่น carotenoid (Choudhari & Ananthanarayan,
2007) และ polysaccharide (Wu et al., 2007) ที่ cellulase
ใช้สำหรับช่วยงานสกัด สลายตัวที่บ่งชี้ผลลัพธ์เหล่านี้
ผนังเซลล์ polysaccharides เป็นขั้นตอนสำคัญในการเพิ่มผลผลิต
ของ stevioside จาก S. rebudiana.
3.2.2 ผลของอุณหภูมิ
ผลผลิต stevioside ถูกสอบสวน ด้วยความเข้มข้นของเอนไซม์คง
(1%, w/v) ที่อุณหภูมิต่าง ๆ สกัด (35, 45
และ C 55 สำหรับ pectinase, 40, 50 และ 60 C สำหรับ cellulase; 50, 60 และ
C 70 สำหรับ hemicellulase) เนื่องจากเอนไซม์ที่ใช้ในการศึกษานี้มี
อุณหภูมิเหมาะสมแตกต่างกัน การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิได้
ตรวจสอบเพื่อปรับปรุงผลตอบแทน Hemicellulase พบ
พัฒนามาก stevioside ผลตอบแทน (359 ± 0.30 lg) ที่
60 C ใน 45 นาที (ฟิก 4) ที่อุณหภูมิสูง (70 C), stevioside
ผลตอบแทนลดลง อาจเนื่องจากเอนไซม์ denaturation กับ pectinase,
ถูกสังเกตผลตอบแทนสูงสุด stevioisde (333 ± 0.05 lg)
ที่ 45 C ใน 1 h อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงใน stevioside ผลผลิต
(230 ± 0.05 lg) ถูกสังเกตยัง มี cellulase incubated ที่
50 C ใน h 1 แนะนำการยกเลิกการเรียกอุณหภูมิสูง
ของ 60 C. Endogenous เอนไซม์มีกิจกรรมดี ๆ ที่อุณหภูมิอบอุ่น,
แต่ยกเลิกที่อุณหภูมิสูง ตั้งแต่สูง
อุณหภูมิต้องใช้พลังงานมากขึ้น ค่าต่ำกว่า
การสกัดเอนไซม์ในระบบ มากสกัด stevioside เป็น
เนื่องจากการกระทำของเอนไซม์ที่อุณหภูมิสูง (50 C) ซึ่งเป็น
อาจอำนวยความสะดวกสลายตัวของผนังเซลล์ polysaccharides
ช่วยเหลือบางอย่างเพิ่มเติมจากเอนไซม์ที่อุณหภูมิที่เหมาะสมของ
รายงานขณะแยก phenols จากส้ม (Li,
สมิธ & Hossain, 2006) ผลตอบแทนสูงของ secoisolariciresinol (ลินิน
เมล็ด lignin) ได้รับที่ 40 C ใช้เซลลูโลสช่วย
สกัด (Renouard et al., 2010) อุณหภูมิ 50 C
กำหนดเหมาะสมที่สุดสำหรับสกัด oligosaccharides จาก
ต่อเซลลูโลสช่วยสกัดรำข้าวสกัดไขมันทาง (Patindol,
วัง &วัง 2007) .
3.2.3 เพิ่มประสิทธิภาพของเอนไซม์เข้มข้น
ผลของผลของความเข้มข้นแตกต่างกันของ pectinase,
cellulase และ hemicellulase เปรียบเทียบกับ extraction
(control) ตัวทำละลายของ stevioside จาก S. rebaudiana แสดงในฟิก 5 ความเข้มข้น
เอนไซม์ที่ให้กู้เพิ่มรวม
1%, 2% และ 3% ของ pectinases & 1% 2% ของ cellulase และ 1%, 2%
& 3% hemicellulase ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของเอนไซม์แต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยพับของผลผลิต ( 237 ) % เมื่อเทียบกับการควบคุม ( ตัวทำละลายตาม )
) เอนไซม์รักษาตัวอย่าง เอนไซม์เพคติเนส ( pectolytic )
มีความสามารถที่จะลดที่มีสารประกอบที่พบในกลางของผนัง
โครงสร้างหลัก เพิ่มการสกัดครั้ง
65 - 70 นาที ไม่ได้เพิ่มการสกัดผลผลิต ( ข้อมูลไม่
แสดง ) ดังนั้น เอนไซม์ ช่วยสกัดต้องน้อยกว่า
ทำวิธีสำหรับการสกัดสตีวิโอไซด์ ซึ่งใช้เวลา
12 H ( jaitak , ผ้าพันคอ , ซิงห์& , เคาท์ , 2009 ) ผลการค้นหาสำหรับ
การสกัดเอนไซม์เห็นด้วยกับผลลัพธ์ที่ได้ สำหรับอื่น ๆ plantbased
bioactives เช่นแคโรทีนอยด์ ( choudhari & ananthanarayan
, 2007 ) และพอลิแซ็กคาไรด์ ( Wu et al . , 2007 ) ซึ่งเซลลูเลส
ใช้เพื่อการสกัด ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า การย่อยสลาย
ของผนังเซลล์ polysaccharides เป็นขั้นตอนสำคัญในการเพิ่มผลผลิตของสตีวิโอไซด์จาก S . rebudiana
.
3.2.2 . ผลของอุณหภูมิต่อ
สตีวิโอไซด์ถูกสอบสวนคงความเข้มข้นของเอนไซม์
( 1% w / v ) ที่อุณหภูมิการสกัดที่แตกต่างกัน ( 35 , 45 และ 55 องศาเซลเซียสเอนไซม์ 
; 40 , 50 และ 60 องศาเซลเซียส เป็นเวลา  เซล ; 50 , 60 และ 70 
C เอนไซม์ ) เนื่องจากเอนไซม์ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มี
อุณหภูมิที่แตกต่างกัน การเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิ
สอบสวนเพื่อให้บรรลุการปรับปรุงผลผลิต เอนไซม์มีการพัฒนามากในหญ้าหวานให้ผลผลิต ( 359 ± 0.30 LG )
60  C ใน 45 นาที ( รูปที่ 4 ) ที่อุณหภูมิสูงกว่า 70  C ) , สตีวิโอไซด์
ผลผลิตลดลง อาจเนื่องจากเอนไซม์ ( . ด้วยเอนไซม์เพคติเนส
stevioisde , ผลผลิตสูงสุด ( 333 ± 0.05 LG ) 2
ที่ 45  C ใน 1 ชั่วโมง อย่างไรก็ตาม ในการปรับปรุงผลผลิตของสตีวิโอไซด์ ( 230 ±
+ LG ) พบว่ามีเซลลูเลส บ่มที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส ใน 
1 H าใช้งานที่อุณหภูมิสูง
60  C เอนไซม์มีกิจกรรมภายนอกที่อุณหภูมิอบอุ่น
แต่เป็นเจ้าบ้านที่อุณหภูมิสูง เนื่องจากอุณหภูมิที่สูง
ต้องใช้พลังงานมากขึ้น ค่าช่วงล่างดีกว่า
การสกัดเอนไซม์ . มากของการสกัดสตีวิโอไซด์
เนื่องจากเอนไซม์ที่อุณหภูมิที่เหมาะสมคือการกระทำ ( 50  C ) ซึ่งจะเอื้อต่อ
การสลายตัวของผนังเซลล์ polysaccharides
เพิ่มเติมความช่วยเหลือจากเอนไซม์ที่อุณหภูมิที่เหมาะสมของพวกเขา
รายงานในขณะที่การสกัดฟีนอลจากส้ม ( Li
สมิ ธ , & Hossain 2006 ) ผลของ secoisolariciresinol ( ป่าน
ลิกนินเมล็ด ) ได้ 40  C ในการใช้เซลลูโลสช่วย
การสกัด ( renouard et al . , 2010 ) อุณหภูมิ 50  C
ตั้งใจจะเหมาะสมในการสกัดของโอลิโกแซ็กคาไรด์จาก
รำข้าวต่อไปนี้เซลลูโลสช่วยสกัด ( patindol
, วัง , &วัง , 2007 ) .
3.2.3 . เพิ่มประสิทธิภาพของความเข้มข้นของเอนไซม์
ผลผลของระดับความเข้มข้นของเอนไซม์เพคติเนส
,เอนไซม์เซลลูเลส และเปรียบเทียบกับ
การสกัดด้วยตัวทำละลาย ( ควบคุม ) ของสตีวิโอไซด์จากสหรัฐมากขึ้นจะแสดงในรูปที่ 5 ความเข้มข้นของเอนไซม์
ที่ส่งผลในการปรับปรุงการกู้คืนรวม
1% , 2% และ 3% ของเพคติเนส , 1% & 2% ของเซลลูเลสและ 1% , 2%
& 3% ของเอนไซม์ . การเพิ่มความเข้มข้นของเอนไซม์ ของแต่ละคน