employ them. The needs of other gro

employ them. The needs of other groups usually take a back seat. This is especially so in market-based societies where access to goods and services is based on ability to pay a price that guarantees suppliers a profit. Those who cannot translate their needs into a market demand are largely left out. They include people with low disposable incomes (“the urban poor”), people with disabilities, many elders, and children. Among these disadvantaged groups, children deserve special attention because they, more than others, lack political and economic power.
The UN Convention on the Rights of the Child (CRC), adopted by the General Assembly in 19895, created a basis to address this lack of representation. It spells out many rights of children, including the right “to have their voices heard in all matters affecting them.” State governments have a mandate to support implementation of CRC principles at the local level. Although most city governments have been slow to establish participatory processes with children and youth, there is a growing interest in many countries to promote “child-friendly cities” (CFCs). Following the Habitat II Summit in Istanbul in 1996, UNICEF established a CFC Secretariat as part of its Innocenti Research Centre in Florence, Italy. Although its operations were discontinued in December 2005 owing to a re-prioritization of funding, its web site remains and a CFC network in Europe now organizes an annual conference. Similar networks exist in Canada and Australia. Recent years have seen CFC declarations and aspirations from London to San Salvador and from St. Petersburg to Amman, and exciting CFC initiatives and programs are underway in many Latin American, African, and Asian countries.
The next section outlines normative frameworks that have recently made a focus on children and youth into a higher priority for urban policy. These policies increasingly call for programs that support the exercise of agency by young people, enabling and empowering them to act as productive participants in the development of their communities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จ้างพวกเขา ความต้องการของกลุ่มอื่น ๆ มักจะมีนั่งกลับไป เป็นอย่างยิ่งดังนั้นในสังคมตามตลาดที่เข้าถึงสินค้า และบริการขึ้นอยู่กับความสามารถในการชำระราคาที่รับประกันจำหน่ายกำไร นอกจากนี้ผู้ที่ไม่สามารถแปลความเป็นความต้องการตลาดส่วนใหญ่ถูกปล่อยออก พวกเขารวมถึงคนที่ มีรายได้ต่ำผ้าอ้อม ("เมืองคนจน"), คนพิการ ผู้สูงอายุหลาย และเด็ก ในกลุ่มผู้ด้อยโอกาส เด็กสมควรใส่ใจเป็นพิเศษเนื่องจากพวกเขา มากกว่าคนอื่น ขาดอำนาจทางการเมือง และเศรษฐกิจอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของเด็ก (CRC), รับรอง โดยสมัชชาใน 19895 สร้างฐานเพื่อแสดงการขาด ได้แจงในสิทธิของเด็ก รวมถึงสิทธิที่ "จะมีเสียงของพวกเขาได้ยินในทุกเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อพวกเขา" รัฐบาลรัฐได้มอบอำนาจการพูดหลักการ CRC ในระดับท้องถิ่น แม้ว่ารัฐบาลเมืองส่วนใหญ่ได้รับช้าเพื่อสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมกับเด็กและเยาวชน มีดอกเบี้ยเติบโตในหลายประเทศเพื่อส่งเสริม "สบายเมือง" (ผ่าน) ต่อการแฮบิแทททูซัมมิทในอิสตันบูลในปี 1996, UNICEF ก่อตั้งเลขาธิการ CFC เป็นส่วนหนึ่งของศูนย์วิจัย Innocenti ในฟลอเรนซ์ อิตาลี แม้ว่าการดำเนินงานถูกยกเลิกในเดือน 2005 ธันวาคมเนื่องจากระดับการสนับสนุนทางการเงิน ยังคงอยู่ของเว็บไซต์และเครือข่าย CFC ในยุโรปขณะนี้จัดประชุมประจำปี เครือข่ายที่คล้ายกันมีอยู่ในประเทศแคนาดาและออสเตรเลีย ปีที่ผ่านมาได้เห็นประกาศ CFC และแรงบันดาลใจจากลอนดอน ไปซานซัลวาดอร์ และเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กสู่อัมมาน และริเริ่มตื่นเต้น CFC และโปรแกรมอยู่ในระหว่างดำเนินในริกา แอฟริกา และเอเชียประเทศส่วนต่อไปสรุปกรอบ normative ที่ล่าสุดได้เน้นเด็กและเยาวชนเป็นสำคัญสำหรับนโยบายการเมืองสูง นโยบายเหล่านี้เรียกมากขึ้นสำหรับโปรแกรมที่สนับสนุนการออกกำลังกายของหน่วยงานโดยคนหนุ่มสาว เปิดใช้งาน และการกระจายอำนาจให้เป็นผู้เรียนประสิทธิผลในการพัฒนาของชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จ้างพวกเขา ความต้องการของกลุ่มอื่น ๆ ที่มักจะใช้เวลานั่งที่เบาะหลัง นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมตามตลาดที่เข้าถึงสินค้าและบริการจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการจ่ายในราคาที่รับประกันซัพพลายเออร์ผลกำไร ผู้ที่ไม่สามารถแปลความต้องการของพวกเขาเป็นความต้องการของตลาดที่เหลือส่วนใหญ่ออก พวกเขารวมถึงคนที่มีรายได้ทิ้งต่ำ ("เมืองที่น่าสงสาร"), คนพิการ, ผู้สูงอายุจำนวนมากและเด็ก ท่ามกลางกลุ่มผู้ด้อยโอกาสเหล่านี้เด็กได้รับความสนใจเป็นพิเศษเพราะพวกเขามากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ การขาดอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจ.
การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิเด็ก (CRC) นำไปใช้โดยสภานิติบัญญัติใน 19895 สร้างพื้นฐานเพื่อที่อยู่ขาดนี้ ของการเป็นตัวแทน มันคาถาสิทธิมากของเด็กรวมทั้งสิทธิ "ที่จะมีการได้ยินเสียงของพวกเขาในทุกเรื่องที่มีผลต่อพวกเขา." รัฐบาลของรัฐมีคำสั่งให้การสนับสนุนการดำเนินงานของซีอาร์ซีหลักการในระดับท้องถิ่น แม้ว่ารัฐบาลเมืองส่วนใหญ่ได้รับช้าที่จะสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมกับเด็กและเยาวชนที่มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในหลายประเทศเพื่อส่งเสริม "เมืองที่เหมาะสำหรับเด็ก" (CFCs) ต่อไปนี้การประชุมสุดยอดครั้งที่สองที่อยู่อาศัยในอิสตันบูลในปี 1996 องค์การยูนิเซฟจัดตั้งสำนักเลขาธิการ CFC เป็นส่วนหนึ่งของศูนย์วิจัย Innocenti ในฟลอเรนซ์, อิตาลี แม้ว่าการดำเนินงานถูกยกเลิกในเดือนธันวาคมปี 2005 เนื่องจากไปจัดลำดับความสำคัญอีกครั้งของเงินทุน, เว็บไซต์และยังคงเป็นเครือข่าย CFC ในยุโรปในขณะนี้จัดการประชุมประจำปี เครือข่ายที่คล้ายกันอยู่ในแคนาดาและออสเตรเลีย ปีที่ผ่านมาได้เห็นการประกาศ CFC และแรงบันดาลใจจากลอนดอนไปยังซานซัลวาดอและจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กอัมมานและความคิดริเริ่มที่น่าตื่นเต้น CFC และโปรแกรมที่จะก้าวหน้าในหลายละตินอเมริกาแอฟริกาและประเทศในเอเชีย.
ส่วนถัดไปแสดงกรอบกฎเกณฑ์ที่ได้ทำเมื่อเร็ว ๆ นี้ ให้ความสำคัญกับเด็กและเยาวชนเข้ามามีความสำคัญที่สูงขึ้นสำหรับนโยบายในเมือง นโยบายเหล่านี้มากขึ้นเรียกสำหรับโปรแกรมที่รองรับการใช้สิทธิของหน่วยงานโดยคนหนุ่มสาวที่ช่วยให้พวกเขาและเพิ่มขีดความสามารถที่จะทำหน้าที่เป็นผู้เข้าร่วมที่มีประสิทธิผลในการพัฒนาชุมชนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จ้างพวกเขา ความต้องการของกลุ่มอื่น ๆมักจะใช้เบาะหลัง นี้โดยเฉพาะดังนั้นในตลาดที่ใช้ในสังคมที่สามารถเข้าถึงสินค้าและบริการจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการจ่ายในราคาที่รับประกันค้ากำไร ผู้ที่ไม่สามารถแปลความต้องการของพวกเขาในความต้องการของตลาดส่วนใหญ่จะออกซ้าย พวกเขารวมถึงผู้ที่มีรายได้ทิ้งต่ำ ( " คนจนเมือง " ) , คนพิการผู้ใหญ่ และเด็ก อีกมากมาย ในกลุ่มที่ด้อยโอกาสเหล่านี้ เด็กสมควรได้รับความสนใจเป็นพิเศษเพราะพวกเขามากกว่าคนอื่น ๆ ปัญหาการเมือง และเศรษฐกิจพลังงาน .
ยูเอ็นอนุสัญญาสิทธิเด็ก ( CRC ) รับรองโดยสมัชชาทั่วไป 19895 สร้างพื้นฐานเพื่อที่อยู่ขาดการเป็นตัวแทน มันสะกดออกหลายสิทธิเด็กรวมทั้งสิทธิ " ที่จะได้ยินเสียงของพวกเขาในเรื่องที่มีผลต่อพวกเขา . " รัฐบาลมีคำสั่งให้สนับสนุนการใช้หลักการข้อในระดับท้องถิ่น แม้ว่ารัฐบาลเมืองส่วนใหญ่ได้รับช้าที่จะสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมกับเด็กและเยาวชนมีความสนใจเพิ่มขึ้นในหลายประเทศเพื่อส่งเสริม " เมืองที่เป็นมิตรกับเด็ก " ( CFCs )ต่อสิ่งแวดล้อม II สุดยอดในอิสตันบูลในปี 1996 , ยูนิเซฟก่อตั้ง CFC เลขาธิการเป็นส่วนหนึ่งของศูนย์วิจัยทางในฟลอเรนซ์ , อิตาลี แม้ว่าการดำเนินงานถูกยกเลิกในปี 2548 เนื่องจากอีกครั้งผ่านเว็บไซต์ของตนที่ยังคงเดิม และเครือข่ายในยุโรปตอนนี้ CFC จัดประชุมประจำปี เครือข่ายที่คล้ายกันอยู่ในแคนาดาและออสเตรเลียปีล่าสุดได้เห็นการประกาศ CFC และแรงบันดาลใจจากลอนดอนไปยัง San Salvador จากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กไปยังอัมมานและน่าตื่นเต้นความคิดริเริ่มและโปรแกรม CFC ขึ้นหลาย ละตินอเมริกา แอฟริกา และประเทศในแถบเอเชีย ส่วนถัดไปสรุปกรอบอ้างอิง
ที่เพิ่งทำมุ่งเน้นไปที่เด็กและเยาวชนเป็นลำดับความสำคัญสูงสำหรับนโยบายเมืองนโยบายเหล่านี้มากขึ้นเพื่อเรียกโปรแกรมที่สนับสนุนการออกกำลังกายของหน่วยงานโดยคนหนุ่มสาวและส่งเสริมให้พวกเขาทำในฐานะผู้เข้าร่วมมีประสิทธิผลในการพัฒนาชุมชนของตน