light...endless white beach girls a

light...endless white beach
girls and guys putting suntan lotion on each other
smell...the tangy odor of salt
touch...the crunchy sand between my toes
sound...gentle waves slap-lapping the beach
taste...of salt breezes and salty perspiration running into my mouth
barometric pressure...a small tightness in my chest signifying a coming drop of air pressure and possible rain
Now, you write the five or six paragraphs.

I'll never forget the day I was attacked by seagulls at the beach. Even now I can recall the sound of their screams and the beating of their wings against my face and hands. Long will I remember the taste of blood running into my mouth as I ran for the nearest cabana. I could see the rest of the crowd at the beach flee in abject terror from the great gray and white cloud of angry birds. Nowadays just the smell of the ocean will bring back the memory of that horrible, horrible day at the beach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสง...หาดขาวโคตร ผู้หญิงและผู้ชายที่ใส่โลชั่นกันแดดกัน กลิ่น...กลิ่นแทงจี้เกลือ สัมผัสทรายกรอบระหว่างเท้าของฉัน... ...เสียงคลื่นเปอร์สท่วงทำนองอ่อนโยน ...ของลมเกลือและเหงื่อออกเค็มรันเข้าไปในปากของฉัน เข็มทิศความดัน...ชูเล็กในหน้าอกของฉันบ่งบอกอากาศความดันและสุดฝนหยดมา ตอนนี้ คุณสามารถเขียนย่อหน้าห้า หรือหกฉันจะไม่ลืมวันที่ฉันถูกโจมตี โดยนกนางนวลที่ชายหาด แม้ตอนนี้ฉันสามารถจำเสียงของ screams ของพวกเขาและการเต้นของปีกของพวกเขากับใบหน้าและมือ ฉันจะจดจำรสชาติของเลือดทำงานเข้าไปในปากของฉัน ตามฉันวิ่งสำหรับคาบาน่ายาวนาน ฉันสามารถเห็นส่วนเหลือของฝูงชนที่หนีความหวาด abject ดีสีเทา และสีขาวเมฆของนกโกรธ กลิ่นของทะเลในปัจจุบันจะนำกลับความทรงจำของวันที่น่ากลัว น่ากลัวที่ชายหาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสง ... หาดทรายขาวไม่มีที่สิ้นสุด
ชายและหญิงใส่โลชั่นกันแดดในแต่ละอื่น ๆ
กลิ่น ... กลิ่นเปรี้ยวของเกลือ
สัมผัส ... ทรายกรุบระหว่างนิ้วเท้าของฉัน
... เสียงคลื่นเบา ๆ ตบ-ซัดชายหาด
รสชาติ ... ลมเกลือและเหงื่อเค็มทำงานเข้าไปในปากของฉัน
... ความกดดันของบรรยากาศความหนาแน่นขนาดเล็กในหน้าอกของฉันหมายลดลงมาของความดันอากาศและฝนที่เป็นไปได้
ตอนนี้คุณเขียนห้าหรือหกย่อหน้า. ฉันจะไม่ลืมวันที่ฉันเป็น โจมตีโดยนกนางนวลที่ชายหาด แม้ตอนนี้ฉันสามารถจำเสียงของเสียงกรีดร้องของพวกเขาและการเต้นของปีกของพวกเขากับใบหน้าของฉันและมือ ระยะเวลาที่ฉันจะจำรสชาติของการทำงานของเลือดเข้าไปในปากของฉันเป็นฉันวิ่งไปอาบน้ำที่ใกล้ที่สุด ฉันจะได้เห็นส่วนที่เหลือของฝูงชนที่ชายหาดหนีไปในความหวาดกลัวต่ำต้อยจากเมฆสีเทาและสีขาวที่ดีของนกโกรธ ปัจจุบันเพียงกลิ่นของมหาสมุทรจะนำกลับความทรงจำของน่ากลัวว่าวันที่น่ากลัวที่ชายหาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสง . . . . . . . หาด
สีขาวเจ็ดชั่วโคตรหญิงชายใส่ครีมกันแดดกัน
กลิ่น . . . รสกลิ่นเกลือ
สัมผัส . . . . . . . กรอบทรายระหว่างนิ้วเท้าของฉัน
. . เสียงคลื่นเบา ตบกระทบชายหาด
รสชาติ . . . ลมเกลือและเหงื่อเค็ม วิ่งเข้าไปในปาก
ของฉันดัน . . . . . . . ความกดดันของบรรยายความหนาแน่นขนาดเล็กในหน้าอกของฉันซึ่งจะปล่อยความดันอากาศและ
ฝนที่สุดตอนนี้คุณเขียน ห้า หรือ หกย่อหน้า

ฉันจะไม่มีวันลืมวันที่ผมถูกโจมตีโดยนกนางนวลที่ชายหาด แม้แต่ตอนนี้ ฉันสามารถเรียกเสียงกรี๊ดและเสียงปีกกับหน้าและมือ ยาวผมจะจดจำรสชาติของเลือดวิ่งเข้าไปในปากของฉัน ฉันวิ่งไปหา คาบาน่า ที่ใกล้ที่สุดฉันได้เห็นส่วนที่เหลือของฝูงชนที่ชายหาดหนีพวกมันหวาดกลัวจากดีสีเทาและสีขาวเมฆของนกโกรธ ทุกวันนี้แค่กลิ่นของทะเลจะนำความทรงจำเลวร้ายกลับมา วันแย่ๆ ที่ชายหาด