Looking at the two Poison Sawed Too

Looking at the two Poison Sawed Tooth Tiger’s corpses on the ground, Liu Tao took a deep breath, “One last demonic beast to go, hopefully everything will go well.”

Ye Chen relaxedly replied, “No worries, everything will be alright.”

In the battles before, the red clothed girl Tao Qing did not contribute much because Ye Chen was just way dominating with his sword. With overeager face, she asked, “What kind of sword arts are you training in and how did you train your sword arts? Could you perhaps teach me?”

Liu Tao frowned because of his junior sister Tao’s forthrightness, and said immediately: “Don’t be ridiculous Sister Tao, how could sword arts be taught?” In the various kingdoms, manuals and skills were very strictly regulated, even teachers would not teach everything to the apprentices, not to mention two strangers who just met.

However, they did not expect Ye Chen’s answer. “Actually, there really isn’t much to teach. If you practice the basic sword movements a hundred times a day, you will see the same improvements I had in a month.”

“Really?” Tao Qing didn’t believe him.

Ye Chen gave her a smile, and did not explain.

In the cave, that Poisonous Sawed Tooth Tiger was shockingly huge, even the size of its head was as big as a water tank. Its huge bright eyes locked onto the intruders with a bloody murderous intent.

“Begin!” The blue robed Liu Tao ran in, throwing four palm movements towards the monster. Palm lights as bright as the snow quickly followed. These beams of force light convulsed midair as they poured irresistibly out like the ocean water and landed on the beast’s body. The monster grunted with pain from Liu Tao’s attack. The beast snorted in anger at being forced to retreat, as it suddenly belched out of its mouth a large cloud of purple poisonous smoke sparking with flames.

Liu Tao’s eyes widened as he was caught off guard, he immediately accumulated all the Qi in his body into his hands. Slowly, a black screen of light condensed in front of his hands. The purple poisonous smoke roiled and exploded once it came into contact the black light. Liu Tao grunted as he was pushed back by the concussive force of the explosion, his hands started to numb. Seeing this, the rest of the group stood stock still frightened before turning to run out as quickly as they could.

At that moment, Ye Chen jumped out. His great steel sword already in mid swing towards the monster’s still open mouth. The tip of his sword slowly cutting open the monster’s head as easy as cutting a piece of tofu.

The monster never expected such a sharp sword, as it suddenly realized the danger, it tried to retreat quickly but it was too late. Its head tilted, it stopped breathing and died.

“It died?” When Liu Tao saw that Ye Chen didn’t follow the plan of stopping its movement by attacking its leg, he thought Ye Chen must have forgotten about it. But he truly did not expect with just one sword movement of Ye Chen would have slain the monster. How ridiculous was Ye Chen!

After shaking the blood off the sword, Ye Chen slowly sheathed his sword and said: “Thank you. When the monster ejected that poisonous cloud, it delayed for a second, and in addition, it had a huge inherent flaw. In its mouth, there is a place the size of a cup lid which connects directly to the brain that could be easily pierced.”

The rest of the group had already came back after seeing the death of the giant demonic beast. The twin brother Ye Wu was impressed, “That really is quite amazing that you could find the deadly flaw after killing just two poisonous saw tooth monsters.”

Ye Chen replied, “A swordsman must be able to find the flaw.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังดูศพสองพิษแปรรูปฟันเสือของบนพื้นดิน หลิวเต่าเอาลมหายใจลึก "หนึ่งสุดท้ายปีศาจสัตว์ไป หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี"เฉินเย่ relaxedly ตอบ "ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างได้ครับ"ในการรบก่อน สาวใส่เสื้อผ้าสีแดงชิงเต่าไม่ข้องไม่มากเนื่องจากเฉินเย่ได้เพียงทางอำนาจเหนือดาบ หน้าตา overeager เธอถาม "ชนิดของดาบศิลปะเป็นการฝึกอบรมใน และวิธีการที่คุณได้ฝึกศิลปะดาบ อาจคุณอาจจะสอนฉัน"หลิวเทา frowned เนื่องจาก forthrightness ของเขาเต่าน้องจูเนียร์ และกล่าวทันที: "อย่าเป็นเต่าน้องไร้สาระ วิธีสามารถดาบศิลปะสอน" ในก๊กต่าง ๆ คู่มือการใช้งานและทักษะได้เคร่งครัดควบคุม แม้ครูจะไม่สอนทุกอย่าง เพื่อการฝึกหัด จะไม่พูดถึงคนแปลกหน้าสองคนเพียงอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้ตอบเยเฉิน "แท้จริง จริง ๆ ไม่ค่อยมีสอน ถ้าคุณฝึกการเคลื่อนไหวพื้นฐานดาบร้อยครั้งต่อวัน คุณจะเห็นการปรับปรุงเดียวกันในเดือนนี้""จริง ๆ หรือ" ชิงเต่าไม่เชื่อเขาเฉินเย่ให้รอยยิ้มของเธอ และได้อธิบายในถ้ำ ว่าพิษแปรรูปฟันเสือใหญ่เสียงกระหึ่ม แม้ขนาดของหัวของมันได้เป็นใหญ่ถังน้ำ ตาสว่างใหญ่ล็อคไปยังผู้บุกรุกแสดงเจตจำนง murderous เลือด"เริ่ม" เต่า Liu robed สีน้ำเงินวิ่งใน ขว้างปาสี่ปาล์มเคลื่อนไปยังมอนสเตอร์ ปาล์มไฟสว่างหิมะตามอย่างรวดเร็ว เหล่านี้ลำแสงของแสงแรงสั่นเจิดจรัสเทงดงามเกินห้ามใจออกเช่นน้ำทะเล และที่ดินบนร่างกายของสัตว์ มอนสเตอร์ grunted ด้วยความเจ็บปวดจากการโจมตีของหลิวเต่า สัตว์ snorted ในความโกรธที่ถูกบังคับให้ถอย เป็นมันก็ belched จากปากของกลุ่มขนาดใหญ่สีม่วงพิษควันไฟกับเปลวไฟถึงเวลาเขาถูกจับออกยามตาหลิวเต่า เขาทันทีสะสมฉีทั้งหมดในร่างกายของเขาในมือของเขา ช้า หน้าจอสีของแสงแบบยหน้ามือของเขา ควันพิษสีม่วง roiled และกระจายเมื่อมันเข้ามาติดต่อแสงสีดำ หลิวเทา grunted ขณะที่เขาถูกผลักดันกลับ โดยแรงระเบิด concussive มือเริ่มชา เห็นนี้ ส่วนเหลือของกลุ่มยืนสต็อกยังกลัวก่อนที่จะเปิดการออกได้อย่างรวดเร็วเท่าที่ควรขณะที่การ เฉินเย่กระโดดออก ดาบเหล็กดีแล้วในกลางเดือนแกว่งไปทางปากยังคงเปิดของมอนสเตอร์ ปลายดาบตัดช้าเปิดหัวของสัตว์ประหลาดที่เป็นง่ายตัดชิ้นส่วนของเต้าหู้มอนสเตอร์ที่คาดเช่นคมดาบ ไม่เป็นมันก็รับรู้อันตราย มันพยายามหนีอย่างรวดเร็ว แต่มันก็สายเกินไป หัวเอียง มันหยุดหายใจ และเสียชีวิต"มันตายน่ะ" เมื่อหลิวเต่าเห็นว่า เฉินเย่ไม่ได้ทำตามแผนการหยุดการเคลื่อนไหวของมันโดยการโจมตีของขา เขาคิดว่า เฉินเย่ต้องลืมเกี่ยวกับมัน แต่เขาอย่างแท้จริงไม่ได้ มีการเคลื่อนไหวดาบเพียงหนึ่งของเฉินเย่จะสังหารมอนสเตอร์ สลายเป็นเฉินเย่หลังจากเขย่าเลือดออกดาบ เฉินเย่ช้าหุ้มดาบของเขา และกล่าวว่า: "การขอบคุณ เมื่อมอนสเตอร์ดีดออกที่เมฆพิษ มันล่าช้าเป็นครั้งที่สอง และนอกจากนี้ มันมีข้อบกพร่องอยู่มาก ในปาก มีสถานที่ ขนาดของฝาถ้วยซึ่งเชื่อมต่อโดยตรงกับสมองที่สามารถเจาะได้ง่าย ขึ้น"ส่วนเหลือของกลุ่มได้แล้วกลับมาหลังจากเห็นการตายของสัตว์ปีศาจยักษ์ พี่ชายแฝดเยวูประทับใจ "ที่จริง ๆ คือค่อนข้างตื่นตาตื่นใจที่คุณอาจพบข้อบกพร่องร้ายแรงหลังจากฆ่าเพียง 2 พิษเห็นฟันมอนสเตอร์"ท่านตอบว่า เฉิน "ดาบต้องสามารถค้นหาข้อบกพร่อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มองไปที่สองพิษฟันแปรรูปศพเสือบนพื้นดินหลิวเต่าเอาลมหายใจลึก "หนึ่งในสัตว์ปีศาจสุดท้ายที่จะไปหวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี."

เจ้าเฉิน relaxedly ตอบว่า "ไม่ต้องกังวลทุกอย่างจะเป็นไร."

ในการต่อสู้ก่อน, สีแดงที่สวมเสื้อผ้าสาวเต่าชิงไม่ได้มีส่วนร่วมมากเพราะเจ้าเฉินเป็นเพียงวิธีที่ครอบครองด้วยดาบของเขา ด้วยใบหน้า overeager เธอถามว่า "สิ่งที่ชนิดของศิลปะดาบที่คุณฝึกอบรมและวิธีการที่คุณฝึกศิลปะดาบของคุณหรือไม่ ? สามารถคุณอาจจะสอนฉัน "

หลิวเต่าขมวดคิ้วเพราะน้องสาวตรงไปตรงมาเต่าเขาจูเนียร์และกล่าวว่าทันที:" อย่าไร้สาระน้องสาวเต่าได้อย่างไรศิลปะดาบได้รับการสอน "ในอาณาจักรต่างๆ, คู่มือและทักษะเป็นอย่างเคร่งครัด? ควบคุมครูก็จะได้สอนทุกอย่างเพื่อฝึกหัดไม่พูดถึงคนแปลกหน้าสองคนที่เพิ่งพบกัน.

แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังคำตอบเจ้าเฉิน "ที่จริงมีไม่มากที่จะสอน ถ้าคุณฝึกการเคลื่อนไหวดาบพื้นฐานร้อยครั้งต่อวันคุณจะเห็นการปรับปรุงเดียวกันที่ฉันมีในเดือน. "

" จริงเหรอ? "เต่าชิงไม่เชื่อเขา.

เจ้าเฉินทำให้เธอยิ้มและไม่ได้อธิบาย

ในถ้ำที่มีพิษแปรรูปเขี้ยวเสือมีขนาดใหญ่อย่างน่างงงวยแม้ขนาดของหัวของมันได้เป็นใหญ่เป็นถังเก็บน้ำ ดวงตาสดใสขนาดใหญ่ล็อคไปยังผู้บุกรุกที่มีเจตนาฆาตกรรมนองเลือด.

"เริ่มต้น!" ในเสื้อคลุมสีฟ้าหลิวเต่าวิ่งเข้าไปในการขว้างปาสี่เคลื่อนไหวปาล์มต่อมอนสเตอร์ ไฟปาล์มสดใสเท่าหิมะอย่างรวดเร็ว คานเหล่านี้ของแสงแรงชักกลางอากาศขณะที่พวกเขาเทต้านทานไม่ออกเหมือนอย่างน้ำทะเลและร่อนลงบนร่างกายของสัตว์ มอนสเตอร์ grunted กับความเจ็บปวดจากการถูกโจมตีหลิวเต่า สัตว์เดรัจฉาน snorted ในความโกรธที่ถูกบังคับให้ถอยออกมาเพราะมันก็ belched ออกมาจากปากของเมฆที่มีขนาดใหญ่ของควันพิษสีม่วงเกิดประกายไฟที่มีเปลวไฟ.

ตาหลิวเต่ากว้างขึ้นขณะที่เขาถูกจับออกยามเขาทันทีสะสมทั้งหมดที่ฉีในร่างกายของเขา ไปอยู่ในมือของเขา ช้าหน้าจอสีดำของแสงข้นในด้านหน้าของมือของเขา ควันพิษสีม่วง roiled และระเบิดเมื่อมันเข้ามาติดต่อแสงสีดำ หลิวเต่า grunted ในขณะที่เขาถูกผลักกลับโดยกองทัพสนั่นหวั่นไหวของการระเบิดมือของเขาเริ่มที่จะชา เห็นอย่างนี้ส่วนที่เหลือของกลุ่มยืนหุ้นยังคงหวาดกลัวก่อนจะหันไปวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้.

ในขณะที่เจ้าเฉินกระโดดออกมา ดาบเหล็กที่ดีของเขาอยู่แล้วในการแกว่งกลางต่อมอนสเตอร์ที่ยังคงเปิดปาก ปลายดาบของเขาค่อย ๆ ตัดเปิดหัวมอนสเตอร์ที่เป็นเรื่องง่ายเหมือนการตัดชิ้นส่วนของเต้าหู้.

มอนสเตอร์ไม่เคยคาดหวังเช่นดาบคมเป็นมันก็รู้อันตรายก็พยายามที่จะล่าถอยอย่างรวดเร็ว แต่มันก็สายเกินไป หัวของมันเอียงมันหยุดหายใจและเสียชีวิต.

"มันตาย?" เมื่อหลิวเต่าเห็นว่าเจ้าเฉินไม่ได้ทำตามแผนของการหยุดการเคลื่อนไหวของมันโดยการโจมตีขาของเขาคิดว่าเจ้าเฉินต้องลืมเกี่ยวกับมัน แต่เขาอย่างแท้จริงไม่ได้คาดหวังที่มีเพียงการเคลื่อนไหวดาบหนึ่งในเจ้าเฉินจะได้ฆ่ามอนสเตอร์ วิธีที่ไร้สาระเป็นเจ้าเฉิน

หลังจากเขย่าเลือดออกดาบเจ้าเฉินช้าหุ้มดาบของเขาและกล่าวว่า "ขอบคุณ เมื่อมอนสเตอร์ที่ถูกขับออกมาว่าคลาวด์เป็นพิษก็ล่าช้าเป็นครั้งที่สองและในนอกจากนี้ยังมีข้อบกพร่องโดยธรรมชาติขนาดใหญ่ ในปากของมันมีเป็นสถานที่ขนาดของฝาถ้วยซึ่งเชื่อมต่อโดยตรงกับสมองที่สามารถเจาะได้อย่างง่ายดาย. "

ส่วนที่เหลือของกลุ่มที่กลับมาแล้วหลังจากที่ได้เห็นการตายของสัตว์ปีศาจยักษ์ พี่ชายฝาแฝดเยวูประทับใจ "ที่จริงเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจมากที่คุณสามารถหาข้อบกพร่องร้ายแรงหลังจากที่ฆ่ามอนสเตอร์เพียงสองฟันเลื่อยพิษ."

เจ้าเฉินตอบว่า "นักดาบจะต้องสามารถที่จะหาข้อบกพร่อง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มองสองศพพิษเลื่อยฟันของเสือบนพื้นดิน หลิวเต๋า สูดหายใจเข้าลึกๆ " สุดท้ายสัตว์ปีศาจไป หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี "ท่านเฉินอย่างสบายๆตอบ " ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะเรียบร้อย "ในการต่อสู้มาก่อน สีแดงผ้าสาวเต๋าชิงไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย เพราะท่านเฉินเป็นเพียงวิธีการปกครองด้วยดาบของเขา หน้า overeager เธอถามว่า " สิ่งที่ชนิดของศิลปะดาบคุณฝึกอบรมในและวิธีการที่คุณรถไฟศิลปะดาบของคุณ คุณจะช่วยสอนฉัน "หลิวเทาขมวดคิ้วเพราะรุ่นน้องพี่เต๋าคือความตรงไปตรงมา และพูดทันที " อย่ามาตลกนะพี่เต๋า ทำไมศิลปะดาบที่จะสอน ? " ในอาณาจักรต่างๆ คู่มือและทักษะช่างควบคุมอย่างเคร่งครัด แม้ครูจะไม่สอนทุกอย่างเพื่อลูกศิษย์ ไม่พูดถึง คนแปลกหน้าสองคนที่เพิ่งเจอกันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คาดหวังคำตอบท่านเฉิน " จริงๆ แล้ว มีจริงๆไม่มากที่จะสอน ถ้าคุณฝึกดาบพื้นฐานการเคลื่อนไหวเป็นร้อยๆครั้ง คุณจะเห็นการปรับปรุงในเดือนเดียวกันได้ "" จริงเหรอ ? " เต๋าชิงไม่เชื่อเขาท่านเฉิน ให้เธอยิ้ม และไม่ได้อธิบายในถ้ำ ที่เป็นพิษเลื่อยฟันเสือคือ ช็อกมาก แม้ขนาดของหัวของมันใหญ่เท่าถังน้ำ ขนาดใหญ่สว่างตาล็อคไปยังผู้บุกรุกที่มีเลือด murderous เจตนา" เริ่มได้ ! " ฟ้า robed หลิวเต๋าวิ่งเข้าไปปา 4 ปาล์มความเคลื่อนไหวต่อมอนสเตอร์ ปาล์ม ไฟสว่างเหมือนหิมะได้อย่างรวดเร็วติดตาม เหล่านี้คานบังคับแสง convulsed กลางอากาศ ตามที่พวกเขาเทอย่างเหมือนน้ำมหาสมุทร และที่ดินในร่างกายของสัตว์ สัตว์ประหลาดคำรามด้วยความเจ็บปวดจากหลิวเต๋า โจมตี สัตว์ได้กลิ่นในความโกรธที่ถูกบังคับให้ถอยมันก็หลุดจากปากของมันเป็นเมฆขนาดใหญ่ของควันสีม่วงมีพิษเกิดประกายไฟกับเปลวไฟของหลิวเทาตาเบิกกว้างเมื่อเขาถูกจับออกยาม ทันทีที่เขาสะสมทั้งหมด Qi ในร่างกายของเขาในมือของเขา ช้าๆ หน้าจอสีดำของแสงแบบหน้ามือ ควันพิษสีม่วงทอยเต๋าและระเบิดเมื่อมันมาสัมผัสแสงดำ หลิวเทาถอนหายใจ เขาถูกผลักกลับโดยแรง แรงอัดของระเบิด มือของเขาเริ่มชา เห็นส่วนที่เหลือของกลุ่มหุ้นยังยืนตกใจ ก่อนที่จะวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถในขณะนั้น ท่านเฉินก็กระโดดออกมา ของเขาดี ดาบก็แกว่งกลางต่อปีศาจยังคงเปิดปาก ปลายดาบของเขาค่อยๆ ตัดศีรษะของสัตว์ประหลาดเปิดง่ายเหมือนตัดเต้าหู้ .ปีศาจไม่เคยคาดคิดเช่นคมดาบ มันก็อันตราย มันพยายามจะหนีอย่างรวดเร็ว แต่มันก็สายไปแล้ว หัวเอียง หยุดหายใจและตาย" มันตายแล้วเหรอ ? " เมื่อ หลิว เต่าเห็นท่านเฉินไม่ได้ตามแผนการหยุดการเคลื่อนไหวของมัน โดยโจมตีที่ขาของมัน เขาคิดว่าท่านเฉินต้องลืมเกี่ยวกับมัน แต่เขาจริงๆไม่ได้คาดหวังกับการเคลื่อนไหวเพียงหนึ่งดาบของเจ้าเฉินจะได้ฆ่ามอนสเตอร์ ไร้สาระเยเฉิน !หลังจากเอาเลือดออกจากดาบ ท่านเฉินค่อยๆ Sheathed ดาบของเขาและกล่าวว่า " ขอบคุณ เมื่อมอนสเตอร์พุ่งออกเมฆพิษ เลื่อนออกไปอีกเป็นครั้งที่สอง และนอกจากนี้ก็มีขนาดใหญ่ข้อบกพร่องที่แท้จริง . ในปากของมันมีสถานที่ขนาดของถ้วย ฝา ซึ่งเชื่อมต่อโดยตรงกับสมองที่สามารถได้อย่างง่ายดายแทง "กลุ่มที่เหลือได้กลับมาหลังจากได้เห็นความตายของสัตว์ปีศาจยักษ์ แฝดพี่เยวูประทับใจ " ที่ค่อนข้างน่าพิศวงที่คุณอาจพบข้อบกพร่องร้ายแรงหลังจากฆ่ามอนสเตอร์เพียงสองพิษเห็นฟัน”ท่านเฉินตอบว่า " นักดาบจะต้องสามารถที่จะหาข้อบกพร่อง "