INTRODUCTIONHospitalization is a ch

INTRODUCTION
Hospitalization is a challenging experience for many older adults as they may
face declines in nutrition status and physical function (1–4). Xia and
McCutcheon suggested that a myriad of factors contribute to the declining
nutrition status of older adult patients during hospitalization, including poor
dietary intake due to illness, the eating environment in the hospital, and the
lack of assistance with meals (5). Functional declines experienced during
hospitalization can be attributed to bed rest or immobility and complications
of underlying health conditions under treatment (6). Thus, the posthospital
discharge period is critical to recuperation from illness and re-entry into community
living for these patients (7). However, once home, older adults often
remain at continued risk of poor dietary intake (8, 9). Many return to solitary
living arrangements, have limited access to in-home nutrition services, and
see little improvement in physical function (10–12). In addition to these
barriers to recuperation, limited finances may also restrict access to
micronutrient-dense foods such as fruits and vegetables (13). Given the
importance of these foods in the primary and secondary prevention of
chronic diseases (14, 15), a greater understanding of the availability of these
food groups in the household and the ability to prepare and consume such
food is of interest for program planning.
Community-based nutrition services including home-delivered meals
(HDM) provided by the Older Americans Act Nutrition Program (OAANP)
are well-positioned to assist older adults in transitioning from hospital to
home (16). According to the Administration on Aging, HDM services are
important in allowing older adults to maintain community residence and in
avoiding negative health outcomes such as premature death and reinstitutionalization
(17). However, a report in 2005 indicated that the increase in
demand for HDM services has resulted in waiting lists of three to five months
in 40% of programs (18), far exceeding the critical 2-week period of recovery
following discharge (7). Additionally, there is poor communication between
the medical and community-based health care systems, so that hospitaldischarged
older adults do not necessarily get timely referral to the OAANP
(19, 20). Thus, vulnerable, homebound, hospital-discharged older adults may
have to rely on themselves and on others for nourishment. Little is known
about the type and amount of food available in the homes of older adults
106 U. O. Anyanwu et al.following discharge and their ability to use these foods or to acquire
additional foods. Anecdotal information suggests that hospital-discharged
older adults return home to foods in poor condition (such as spoiled milk
and stale bread). Thus, the purpose of this article is to (1) document the food
available in the homes of hospital-discharged older adults and (2) examine
associations between health and nutrition risk characteristics and
food-related activities such as the ability to shop and prepare meals among
these older men and women.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำโรงพยาบาลเป็นประสบการณ์ที่ท้าทายสำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่าจำนวนมากที่พวกเขาอาจหน้าปฏิเสธในโภชนาการและการทำงานจริง (1-4) เซียะ และMcCutcheon แนะนำว่า ของปัจจัยนำไปสู่การลดลงโภชนาการของผู้ป่วยผู้ใหญ่อายุระหว่างโรงพยาบาล รวมทั้งคนจนบริโภคอาหารเนื่องจากการเจ็บป่วย สภาพแวดล้อมการรับประทานอาหารในโรงพยาบาล และขาดความช่วยเหลือกับอาหาร (5) ลดอัตราการทำงานมีประสบการณ์ระหว่างโรงพยาบาลสามารถเกิดจาก การนอนพักผ่อน หรือพบภาวะแทรกซ้อนเงื่อนไขสุขภาพต้นแบบภายใต้การรักษา (6) ดังนั้น posthospitalระยะเวลาจำหน่ายจะสำคัญแท้จากการเจ็บป่วยและกลับเข้าในชุมชนชีวิตผู้ป่วยเหล่านี้ (7) อย่างไรก็ตาม เก่า บ้านครั้งผู้ใหญ่มักอยู่ที่ความเสี่ยงต่อการบริโภคอาหารไม่ดี (8, 9) หลายคนกลับถึงปัจเจกจัดการที่พักอาศัย มีจำกัดการเข้าถึงบริการโภชนาการ in-home และดูปรับปรุงเล็กน้อยในฟังก์ชันทางกายภาพ (10-12) นอกจากนี้อุปสรรคแท้ เงินจำกัดอาจยังจำกัดการเข้าถึงอาหาร micronutrient หนาแน่นเช่นผลไม้และผัก (13) ได้รับการความสำคัญของอาหารเหล่านี้ในการป้องกันหลัก และรองของโรคเรื้อรัง (14, 15), ความเข้าใจที่มากขึ้นของการมีอยู่ของเหล่านี้กลุ่มอาหารในครัวเรือนและความสามารถในการเตรียม และบริโภคดังกล่าวอาหารจะน่าสนใจสำหรับการวางแผนโปรแกรมบริการโภชนาการชุมชนรวมถึงบ้านจัดส่งอาหาร(HDM) ให้โดยเก่าชาวอเมริกันบัญญัติโภชนาการโปรแกรม (OAANP)จะเอนจะช่วยผู้ใหญ่รุ่นเก่าเปลี่ยนจากโรงพยาบาลบ้าน (16) ตามจัดการกับริ้วรอย มีบริการ HDMสำคัญ ในการช่วยให้ผู้ใหญ่เก่าเพื่อรักษาชุมชนอาศัย และหลีกเลี่ยงผลสุขภาพเชิงลบเช่นตายก่อนวัยอันควรและ reinstitutionalization(17) อย่างไร ตาม รายงานในปี 2005 ระบุที่เพิ่มความต้องการใช้บริการ HDM มีผลในรายการรอสามถึงห้าเดือนใน 40% ของโปรแกรม (18), ไกลเกินรอบระยะเวลา 2 สัปดาห์สำคัญของการฟื้นตัวต่อไปนี้จำหน่าย (7) นอกจากนี้ มีการสื่อสารที่ดีระหว่างสุขภาพทางการแพทย์ และชุมชนดูแลระบบ ดังนั้นที่ hospitaldischargedผู้ใหญ่รุ่นเก่าไม่จำเป็นต้องได้รับทันเวลาส่งไป OAANP(19, 20) ดังนั้น เสี่ยง homebound ออกโรงพยาบาลผู้ใหญ่รุ่นเก่าอาจต้องใช้ กับตัวเอง และคนอื่น ๆ สำหรับบำรุงการ เล็กน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับชนิดและจำนวนของอาหารว่างในบ้านของผู้ใหญ่รุ่นเก่า106 ประเทศโอ Anyanwu et al.following จำหน่ายและความสามารถใน การใช้อาหารเหล่านี้ หรือได้รับอาหารเพิ่มเติม แนะนำข้อมูลเล็ก ๆ ที่โรงพยาบาลออกผู้ใหญ่รุ่นเก่ากลับบ้านให้อาหารในสภาพที่ไม่ดี (เช่นนมบูดและขนมปังเก่า) ดังนั้น วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือ (1) เอกสารอาหารบ้านของโรงพยาบาลออกผู้ใหญ่เก่าและ (2) ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพและโภชนาการความเสี่ยงลักษณะ และกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับอาหารเช่นสามารถซื้อ และจัดเตรียมอาหารระหว่างคนเก่าและผู้หญิงเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
โรงพยาบาลเป็นประสบการณ์ที่ท้าทายมากสำหรับผู้สูงอายุที่อาจ
หน้าลดลงในภาวะโภชนาการและกายภาพฟังก์ชัน ( 1 - 4 ) เซียและ
เมิ่กคัชเชินชี้ให้เห็นว่ามีมากมายของปัจจัยที่นำไปสู่การลดลงของผู้ป่วยผู้ใหญ่รุ่นเก่า
โภชนาการในโรงพยาบาล รวมทั้งยากจน
การบริโภคอาหารเนื่องจากการเจ็บป่วย การรับประทานสิ่งแวดล้อมในโรงพยาบาลและ
ขาดความช่วยเหลือด้านอาหาร ( 5 ) ปฏิเสธการทำงานประสบการณ์ในระหว่าง
โรงพยาบาลสามารถบันทึกการนอนพักผ่อน หรือการไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ และภาวะแทรกซ้อนของภาวะสุขภาพ
ต้นแบบภายใต้การรักษา ( 6 ) ดังนั้น ระยะเวลาการ posthospital
มีพักฟื้นจากความเจ็บป่วยและเข้าสู่ชุมชน
ชีวิตสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้ ( 7 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อบ้านที่ผู้สูงอายุมักจะ
ยังคงอยู่ที่ความเสี่ยงอย่างต่อเนื่องของการบริโภคอาหารที่ไม่ดี ( 8 , 9 ) กลับมามากมายเพื่อโดดเดี่ยว
ยู่ มี จำกัด การเข้าถึงบริการโภชนาการในบ้าน และเห็นการปรับปรุงเล็ก ๆน้อย ๆในการทำงานทางกายภาพ
( 10 – 12 ) นอกจากอุปสรรคเหล่านี้
เพื่อพักฟื้น การเงิน จำกัด อาจ จำกัด การเข้าถึง
อาหารหนาแน่นชนิดเช่นผักและผลไม้ ( 13 ) ได้รับ
ความสำคัญของอาหารเหล่านี้ในเบื้องต้นและการป้องกันทุติยภูมิของ
โรคเรื้อรัง ( 14 , 15 ) , ความเข้าใจมากขึ้นของห้องพักของกลุ่มอาหารเหล่านี้
ในครัวเรือนและสามารถเตรียมและบริโภคอาหารดังกล่าวเป็นประโยชน์สำหรับการวางแผน
.
ชุมชนการบริการด้านโภชนาการ รวมถึงบริการส่งอาหาร
( hdm ) โดยแก่ชาวอเมริกันทำโปรแกรมโภชนาการ ( oaanp )
คือตําแหน่งเพื่อช่วยผู้สูงอายุในการเปลี่ยนจากโรงพยาบาล

บ้าน ( 16 ) ตามการบริหารงานเกี่ยวกับผู้สูงอายุ บริการ hdm เป็นสำคัญในการช่วยให้ผู้สูงอายุ

และเพื่อรักษาที่อยู่อาศัยชุมชนในการหลีกเลี่ยงผลสุขภาพในทางลบ เช่น การตายก่อนวัยอันควร และ reinstitutionalization
( 17 ) อย่างไรก็ตาม รายงานระบุว่า ในปี 2548 เพิ่ม
ความต้องการใช้บริการ hdm มีผลในรายการที่รอคอยสามถึงห้าเดือน
ใน 40% ของโปรแกรม ( 18 ) , ไกลเกิน 2 สัปดาห์ มีระยะเวลาการกู้คืน
ต่อไปนี้การ ( 7 ) นอกจากนี้ มีการสื่อสารที่ดีระหว่าง
ทางการแพทย์ และระบบการดูแลสุขภาพชุมชน เพื่อให้ hospitaldischarged
ผู้สูงอายุไม่จําเป็นต้องได้รับการอ้างอิงเวลาที่ oaanp
( 19 , 20 ) ดังนั้นเสี่ยงรักษาตัวอยู่บ้าน โรงพยาบาล โรงพยาบาลผู้สูงอายุอาจ
ต้องพึ่งพาตัวเองและคนอื่น ๆสำหรับโภชนา เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อย
เกี่ยวกับชนิดและปริมาณของอาหารที่มีอยู่ในบ้านของผู้สูงอายุ
U . o . anyanwu et al.following 106 หน่าย และความสามารถในการใช้อาหารเหล่านี้หรือที่จะได้รับ
อาหารเพิ่มเติม ข้อมูลแนะนำโรงพยาบาลโรงพยาบาล
เล็ก ๆผู้สูงอายุกลับบ้านอาหารในสภาพที่ยากจน ( เช่นนมและขนมปังบูดเน่า
) ดังนั้น วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือ ( 1 ) เอกสารอาหาร
ที่มีอยู่ในบ้าน โรงพยาบาล โรงพยาบาลผู้สูงอายุ และ ( 2 ) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพและโภชนาการ

อาหารลักษณะความเสี่ยงและกิจกรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น ความสามารถในการซื้อและเตรียมอาหารระหว่าง
เหล่านี้แก่ชายและหญิง