ผู้ชายคนแรกในชีวิตของฉันที่ประคองฉันโอบกอดฉันคอยดูแลเลี้ยงดูทะนุถนอมและจูบฉันเบาๆด้วยความรักผู้ชายคนนั้นเหมือนพระเอกในละครที่ฉันดูเพราะความรักที่เขามีให้มานั้นแตกต่างกันเพราะผู้ชายคนแรกที่ฉันรักนั้นฉันก็รู้โดยทันทีว่าเขาจะไม่มีวันทิ้งฉันไปไหนหรือป ล่อยให้ฉันจมอยู่กับปัญหาอยู่คนเดียวผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักฉันแบบที่ตามใจฉันทุกอย่างเพราะการที่เขาขัดใจนั้นก็หมายถึงการสั่งสอนที่ดีอย่างหนึ่งและที่สำคัญย่อมมีบทลงโทษเสมอเมื่อฉันทำผิดชายที่ฉันรักและเทิดทูนมากขนาดนี้มีสรรพนามการเรียกเหมือนกับหลายๆคนคือ " พ่อ "
การแปล กรุณารอสักครู่..