Shopping CentreThe sound was immens

Shopping Centre
The sound was immense, it was a blur of people speaking all at once. Peoples' coats rustled like leaves on an autumns day. The lights were blinding, they lit up the shopping centre. It was a cold and damp winters evening, people were barging and pushing each other to get the last things from the shelves; it was like cattle racing for their food. It was so crammed, the shopping centre didn't feel big anymore. There was a slight waft of dirty socks in the air and the squeaks of shoes on the wet floor pierced my ears.
The women was dressed smartly she looked like she had just finished work. she was wearing a suit and high heel shoes, they clip clopped when she trod. Her chest was rising quickly, her heart was hammering in her chest; as she strode around the shops, avoiding all the barging, bustling people. Her hair was neat and slick apart from the stray strand of hair that had escaped. Her eyes darted around looking for what she wanted, her hand bag was waking everything in it's path knocking her off balance. She was flustered, her face was becoming red and sticky as she continued to search the rails.
Her perfume was rich. Her necklace hung down the inside of her blouse, like she was hiding it. The gold chain glistened in the light. It was given to her by her ex-boyfriend, she reached for it and rolled it continuously through her fingers while deciphering over a dress, she quickly dropped it as she didn't want the memories to come flooding back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศูนย์การค้าเสียงเป็นอย่างมาก มันเบลอที่คนพูดกัน คนชอบเสื้อ rustled เช่นใบไม้ autumns วัน ไฟถูก blinding จะสว่างขึ้นศูนย์การค้า เป็นหวัด และชื้นหนาวเย็น คนถูก barging และผลักดันกันเพื่อให้ได้สิ่งที่สุดท้ายจากชั้น มันเป็นเหมือนวัวแข่งสำหรับอาหารของพวกเขา ก็ดังเอี้ยด ศูนย์การค้าไม่ได้รู้สึกขนาดใหญ่อีกต่อไป มี waft เล็กน้อยของถุงเท้าที่สกปรกในอากาศ และระยิบระยับรองเท้าบนพื้นเปียก pierced หูของฉัน ผู้หญิงไม่แต่งตัวแยบคายเธอดูเหมือนว่าเธอมีเพียงเสร็จงาน เธอสวมสูทและรองเท้าส้นสูง พวกเขาคลิป clopped เมื่อเธอ trod หน้าอกของเธอได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หัวใจของเธอถูกตอกในอกของเธอ เป็นนาง strode สถานร้านค้า หลีกเลี่ยงทั้งหมดนี้ barging นี่คน ผมได้เรียบร้อย และเนียนจากเดอะสแตรนด์หลงทางของผมที่ได้หลบหนีไป ตาของเธอพุ่งตัวตามรอบมองหาสิ่งที่เธอต้อง ถุงมือของเธอถูกปลุกในเรื่องเส้นทางเคาะเธอปิดยอด เธอเกิดการความสับสน การใบหน้าของเธอได้กลายเป็นสีแดง และเหนียวเป็นเธอยังคงค้นหารถไฟ น้ำหอมของเธอไม่ร่ำรวย สร้อยคอของเธอแขวนลงภายในเสื้อของเธอ เหมือนเธอถูกซ่อนไว้ โซ่ทอง glistened ในแสง มันให้เธอ โดยอดีตแฟนของเธอ เธอถึงมัน และรีดได้อย่างต่อเนื่องผ่านนิ้วมือของเธอขณะ deciphering ผ่านเครื่องแต่งกาย เธออย่างรวดเร็วปล่อยลง ตามเธอไม่ต้องการความทรงจำกลับมาน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศูนย์การค้า
เสียงอันยิ่งใหญ่คือมันเป็นภาพเบลอของคนที่พูดทั้งหมดในครั้งเดียว เสื้อประชาชน rustled เหมือนใบไม้ในวันใบไม้ร่วง ไฟถูกทำให้ไม่เห็นพวกเขาสว่างขึ้นที่ศูนย์การค้า มันเป็นฤดูหนาวที่หนาวเย็นและชื้นเย็นคน barging และผลักดันแต่ละอื่น ๆ จะได้รับสิ่งที่ผ่านมาจากชั้นวาง; มันเป็นเหมือนวัวแข่งสำหรับอาหารของพวกเขา มันถูกหนาตาดังนั้นศูนย์การค้าไม่ได้รู้สึกขนาดใหญ่อีกต่อไป มีสะบัดเล็กน้อยของถุงเท้าสกปรกในอากาศและ squeaks ของรองเท้าบนพื้นเปียกเจาะหูของฉัน.
ผู้หญิงแต่งตัวอย่างชาญฉลาดเธอดูเหมือนเธอเพิ่งเสร็จสิ้นการทำงาน เธอสวมชุดสูทและรองเท้าส้นสูงที่พวกเขาคลิป clopped เมื่อเธอเหยียบ หน้าอกของเธอได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหัวใจของเธอได้รับการตอกในหน้าอกของเธอ ขณะที่เธอก้าวไปรอบ ๆ ร้านขายของที่หลีกเลี่ยงทุก barging คึกคักคน ผมของเธอเป็นที่เรียบร้อยและเนียนนอกเหนือจากสาระจรจัดของผมที่หนีได้ ดวงตาของเธอพุ่งรอบ ๆ เพื่อหาสิ่งที่เธอต้องการ, กระเป๋ามือเธอตื่นทุกอย่างในเส้นทางก็เคาะออกจากยอดเงินของเธอ เธอได้รับการลนใบหน้าของเธอได้กลายเป็นสีแดงและเหนียวขณะที่เธอยังคงค้นหาทางรถไฟ.
น้ำหอมของเธอเป็นที่อุดมไปด้วย สร้อยคอของเธอแขวนลงมาด้านในของเสื้อของเธอเหมือนที่เธอถูกซ่อนไว้ โซ่ทองประกายในที่มีแสง มันถูกมอบให้กับเธอโดยอดีตแฟนของเธอเธอถึงมันและรีดอย่างต่อเนื่องผ่านมือของเธอในขณะที่การถอดรหัสมากกว่าชุดที่เธอได้อย่างรวดเร็วลดลงในขณะที่เธอไม่อยากให้ความทรงจำที่จะกลับมาน้ำท่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์การค้า
เสียงมันเวิ้งว้าง มันเบลอๆ ของคนที่พูดทั้งหมดในครั้งเดียว เสื้อคน rustled เหมือนใบไม้ในวันฤดูใบไม้ร่วง . แสงไฟที่เจิดจ้าก็สว่างขึ้นห้าง . มันเป็นเย็นและชื้นเย็นหนาว คนถูกเร่งและผลักดันแต่ละอื่น ๆเพื่อให้ได้สิ่งล่าสุดจากชั้นวาง มันเหมือนวัวแข่งสำหรับอาหารของพวกเขา มันหนาตา ,ศูนย์ช้อปปิ้งที่ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่อีกต่อไป มีสะบัดเล็กน้อยถุงเท้าสกปรกในอากาศและบีบเท้าบนพื้นเปียก เจาะหูของฉัน
ผู้หญิงแต่งตัวอย่างชาญฉลาดเธอดูเหมือนเธอเพิ่งจะทำงานเสร็จ เธอสวมชุดสูทและรองเท้าส้นสูง พวกเขาจึงตัด clopped ตอนคางคก หน้าอกของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หัวใจเธอกำลังตอกในหน้าอกของเธอขณะที่เธอสโทร์ดี้รอบร้านค้าหลีกเลี่ยงทั้งหมดเข้ามาที่คึกคักผู้คน ผมเรียบและเนียนนอกจากหลงทางเส้นผมที่ได้หลบหนีไป ตาของเธอเคลื่อนไหวรอบๆเพื่อมองหาสิ่งที่เธอต้องการ , ถุงมือของเธอถูกปลุกทุกอย่างในเส้นทางมันเคาะของเธอเสียสมดุล เธอตกใจ ใบหน้าของเธอเป็นสีแดงเหนียว ขณะที่เธอยังคงค้นหา
รางน้ำหอมเธอรวย สร้อยคอของเธอแขวนลงในเสื้อของเธอ เหมือนเธอกำลังปิดบังมัน ทองห่วงโซ่ glistened ในแสงสว่าง มันทำให้เธอ อดีตแฟนหนุ่มของเธอ เธอถึงมันและรีดอย่างต่อเนื่องผ่านนิ้วมือของเธอในขณะที่ถอดรหัสผ่านเครื่องแต่งกาย เธอรีบทิ้งมันเมื่อเธอไม่ได้ต้องการความทรงจำหลั่งไหลกลับ