3.2. Fertilization and hatching rat

3.2. Fertilization and hatching rates

The average fertilization rate was 98 ± 1% with no significant difference between treatments. The average hatching rate was 85 ± 2% and no significant differences between treatments were observed. These values are similar to those observed in previous studies where the same spawning trigger was used (Liu et al., 2007).

3.3. Histology

Both diets supported development of ovaries and testes over the trial period with no significant differences between treatments and, at the end of the trial, all induced-individuals produced viable gametes as demonstrated by the high fertilization rate obtained in both treatments. As no significant difference between treatments was recorded, histology data from individuals in the two treatment groups were pooled in order to describe gametogenesis of the entire population under the experimental conditions. At the beginning of the trial the majority of individuals (90%) were found to be at the recovery stage (stage I) with a few individuals still in the spent stage (stage VI). At day 30 the population was less homogeneous and 10% of the individuals were still at stage I, whereas the rest were equally divided between stage II and III. By day 60 most of the urchin population (75%) was in stage III with the remainder at stage II and at day 90 only 30% were still at stage III while 70% progressed to stage IV (Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การปฏิสนธิและอัตราการฟักไข่อัตราการปฏิสนธิเฉลี่ย 98 ± 1% ที่ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษา ค่าเฉลี่ยของอัตราการฟักเป็น 85 ± 2% และไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาที่ถูกตั้งข้อสังเกต ค่าเหล่านี้จะคล้ายกับที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่เรียกวางไข่เดียวกันถูกใช้ (Liu et al., 2007). 3.3 จุลอาหารทั้งสองได้รับการสนับสนุนการพัฒนาของรังไข่และอัณฑะในช่วงการพิจารณาคดีกับไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาและในตอนท้ายของการพิจารณาคดีทั้งหมดบุคคลที่เหนี่ยวนำให้เกิดการผลิตเซลล์สืบพันธุ์ทำงานได้แสดงให้เห็นถึงอัตราการปฏิสนธิสูงที่ได้รับในการรักษาทั้งสอง ในฐานะที่ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาที่ได้รับการบันทึกข้อมูลจุลจากบุคคลในสองกลุ่มการรักษาที่ถูกรวบรวมเพื่อที่จะอธิบายการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ของประชากรทั้งหมดภายใต้เงื่อนไขการทดลอง ที่จุดเริ่มต้นของการพิจารณาคดีส่วนใหญ่ของประชาชน (90%) พบว่าในขั้นตอนการกู้คืน (ขั้นตอนที่หนึ่ง) ที่มีเพียงไม่กี่คนที่ยังคงอยู่ในขั้นตอนการใช้จ่าย (ขั้นตอนที่หก) ในวันที่ 30 มีประชากรที่เป็นเนื้อเดียวกันน้อยลงและ 10% ของประชาชนยังคงอยู่ในขั้นตอนที่ผมในขณะที่ส่วนที่เหลือถูกแบ่งออกเท่า ๆ กันระหว่างขั้นตอนที่สองและสาม โดยวันที่ 60 ส่วนใหญ่ของประชากรเด็กข้างนี้ (75%) อยู่ในขั้นตอนที่สามกับส่วนที่เหลือในขั้นตอนที่สองและในวันที่ 90 เพียง 30% ยังคงอยู่ในขั้นตอนที่สามในขณะที่ 70% เดินหน้าสู่ขั้นตอนที่สี่ (รูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . การปฏิสนธิ และอัตราการฟัก

อัตราการปฏิสนธิเฉลี่ย 98 ± 1% ไม่มีความแตกต่าง ระหว่างการรักษา อัตราการฟักเฉลี่ย 85 ± 2% และไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาพบว่า ค่าเหล่านี้จะคล้ายกับที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่บริเวณเดียวกันเรียกใช้ ( Liu et al . , 2007 ) .

. . จุลกายวิภาคศาสตร์

ทั้งอาหารที่สนับสนุนการพัฒนาของรังไข่และอัณฑะมากกว่าการทดลองไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษา และเมื่อสิ้นสุดการทดลองทั้งหมดที่ชักนำบุคคลได้ gametes ดังที่แสดงโดยสูงอัตราการปฏิสนธิได้ ทั้งในการรักษา ขณะที่ไม่พบความแตกต่างระหว่างการบันทึกซึ่งข้อมูลจากบุคคลในกลุ่มมี 2 พู เพื่ออธิบายการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ของประชากรทั้งหมดภายใต้เงื่อนไขการทดลอง ที่จุดเริ่มต้นของการทดลองส่วนใหญ่ของแต่ละบุคคล ( ร้อยละ 90 ) พบว่าอยู่ในการกู้คืนเวที ( เวที ) มีไม่กี่บุคคลยังใช้เวที ( 6 ขั้นตอน )ใน 30 วันจำนวนสร้างน้อยกว่า และ 10% ของบุคคลอยู่ที่เวที ส่วนที่เหลือถูกแบ่งระหว่างระยะที่ II และ III โดย 60 วันของหอยเม่น ประชากรส่วนใหญ่ ( 75% ) อยู่ในขั้นที่ 3 กับส่วนที่เหลือในขั้นตอนที่ 2 และในวันที่ 90 เพียง 30 % อยู่ที่เวที 3 ในขณะที่ 70% ขึ้น จนถึงระยะที่ 4 ( รูปที่ 1 )