In May 1889, Van Gogh voluntarily e

In May 1889, Van Gogh voluntarily entered the asylum[3] of St. Paul[4] near Saint-Rémy in Provence.[5] There he had access to an adjacent cell he used as his studio. He was initially confined to the immediate asylum grounds and painted (without the window bars) the world he saw from his room, such as ivy covered trees, lilacs, and irises in the garden.[3][6] As he ventured outside of the asylum walls, he painted the wheat fields, olive groves, and cypress trees in the surrounding countryside,[6] which he saw as "characteristic of Provence." Over the course of the year, he painted about 150 canvases.[3]

The imposed regimen of asylum life gave Van Gogh a hard-won stability: "I feel happier here with my work than I could be outside. By staying here a good long time, I shall have learned regular habits and in the long run the result will be more order in my life."[6] While his time at Saint-Rémy forced him to manage his vices, such as coffee, alcohol, poor eating habits and periodic attempts to consume turpentine and paint, his stay was not ideal. He needed to obtain permission to leave the asylum grounds. The food was poor; he generally ate only bread and soup. His only apparent form of treatment were two-hour baths twice a week. During his year there, Van Gogh had periodic attacks, possibly due to a form of epilepsy.[7] By early 1890, when the attacks worsened, he concluded that his stay at the asylum was not helping him to recover, which led him to move to Auvers-sur-Oise just north of Paris in May 1890.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพฤษภาคมจาก 1889 ตู้เซฟใส่ลี้ภัย [3] ของ St. Paul [4] ใกล้เซนต์-Rémy ในโพรวองซ์ด้วยความสมัครใจ [5] มีเขาได้เข้าไปยังเซลล์ที่อยู่ติดกันเขาใช้เป็นสตูดิโอของเขา เขาเริ่มถูกจำกัดไปจากลี้ภัยทันที และทาสี (ไม่ มีแถบหน้าต่าง) ในโลกที่เขาเห็นจากห้องพัก เช่นต้นไอวี่ที่ครอบคลุม lilacs, irises ในสวน [3] [6] เป็นเขา ventured นอกกำแพงลี้ภัย เขาทาสีฟิลด์ข้าวสาลี สวนมะกอก และต้นไซเปรสในบริเวณชนบท, [6] ซึ่งเขาเห็นเป็น "ลักษณะของโพรวองซ์" ผ่านหลักสูตรของปี เขาวาดผืนผ้าประมาณ 150 [3]ระบบการปกครองกำหนดชีวิตลี้ภัยตู้เซฟให้เสถียรภาพที่ดี: "ฉันรู้สึกมีความสุขนี่กับงานกว่าอาจอยู่นอก สำรองห้องพักที่นี่นานดี ฉันจะได้รู้นิสัยปกติ และในระยะยาวผลจะได้รับใบสั่งเพิ่มเติมในชีวิต" [6] ในขณะเวลาที่เซนต์ Rémy บังคับเขาจัดการของเขา vices กาแฟ แอลกอฮอล์ นิสัยการกินที่ไม่ดี และเป็นครั้งคราวพยายามใช้น้ำมันสนและสี สำรองห้องพักของเขานั้นไม่เหมาะ เขาต้องได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยจาก อาหารไม่ดี โดยทั่วไปเขากินขนมปังและน้ำเท่านั้น แบบฟอร์มของเขาชัดเจนเท่าการรักษาได้สองสัปดาห์อาบน้ำ 2 ชั่วโมง ปีเขามี ตู้เซฟมีการโจมตีเป็นครั้งคราว อาจเป็น เพราะรูปแบบของโรคลมชัก [7] โดยช่วง 1890 เมื่อโจมตี worsened เขาสรุปว่า พักลี้ภัยของเขาไม่ได้กำลังช่วยเขาในการกู้คืน ที่เขาจะย้ายไป Auvers-ซูร์-Oise เพียงทางเหนือของปารีสใน 1890 พฤษภาคม [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนพฤษภาคมปี 1889 Van Gogh สมัครใจเข้ามาลี้ภัย [3] เซนต์ปอล [4] ใกล้ Saint-Rémyในวองซ์. [5] ที่นั่นเขามีการเข้าถึงไปยังเซลล์ที่อยู่ติดเขาใช้เป็นห้องทำงานของเขา เขาถูกกักตัวไว้ในตอนแรกไปยังบริเวณโรงพยาบาลทันทีและทาสี (โดยปราศจากหน้าต่าง) โลกที่เขาเห็นจากห้องของเขาเช่นต้นไม้ปกคลุมไม้เลื้อยไลแลคและไอริสในสวน. [3] [6] ในขณะที่เขาออกไปข้างนอกของ ผนังโรงพยาบาลเขาวาดทุ่งข้าวสาลีที่สวนมะกอกและต้นไซเปรสในชนบทโดยรอบ [6] ซึ่งเขาเห็นว่าเป็น "ลักษณะของโปรวองซ์." ในช่วงปีที่เขาวาดประมาณ 150 ภาพ [3]. ระบบการปกครองที่กำหนดชีวิตของโรงพยาบาลให้ฟานก็อกฮ์เสถียรภาพยากได้รับรางวัล:. "ผมรู้สึกมีความสุขที่นี่กับการทำงานของฉันกว่าที่ฉันอาจจะออกไปข้างนอกโดยอยู่ที่นี่ดี เวลานานฉันจะได้เรียนรู้นิสัยปกติและในระยะยาวผลที่ได้จะเป็นคำสั่งมากขึ้นในชีวิตของฉัน. "[6] ในขณะที่เวลาของเขาที่ Saint-Rémyบังคับให้เขาในการจัดการความชั่วร้ายของเขาเช่นกาแฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์, การรับประทานอาหารที่ไม่ดี นิสัยและความพยายามที่จะใช้ระยะน้ำมันสนและสีเข้าพักของเขาก็ไม่เหมาะ เขาต้องการที่จะได้รับอนุญาตให้ออกจากบริเวณโรงพยาบาล อาหารที่เป็นคนยากจน; เขากินขนมปังโดยทั่วไปเท่านั้นและน้ำซุป รูปแบบที่ชัดเจนของเขาเพียงอย่างเดียวของการรักษามีห้องอาบน้ำที่สองชั่วโมงสัปดาห์ละสองครั้ง ในระหว่างปีของเขามีฟานก็อกฮ์มีการโจมตีเป็นระยะ ๆ อาจจะเป็นเพราะรูปแบบของโรคลมชัก. [7] โดยในช่วงต้นปี 1890 เมื่อการโจมตีแย่ลงเขาสรุปว่าที่เขาอยู่ที่โรงพยาบาลก็ไม่ได้ช่วยให้เขาที่จะกู้คืนซึ่งนำเขาไป ย้ายไป Auvers-sur-Oise ทางตอนเหนือของกรุงปารีสพฤษภาคม 1890 [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1889 van Gogh สมัครใจเข้ามาลี้ภัย [ 3 ] ของ เซนต์ พอล [ 4 ] ใกล้ saint-r éในโพรวองซ์ . [ 5 ] เขามีการเข้าถึงเซลล์ที่อยู่ติดกันที่เขาใช้เป็นสตูดิโอ เขาก็เริ่มคับบริเวณที่หลบภัยทันที และทาสี ( ไม่มีหน้าต่างบาร์ ) โลกที่เขาเห็นจากห้องของเขา เช่น ไม้เลื้อยคลุมต้นไม้ดอก และดอกไอริสในสวน[ 3 ] [ 6 ] เขา ventured ด้านนอกของผนังที่ลี้ภัย เขาทาสีทุ่งข้าวสาลี โอลีฟโกรฟและ Cypress ต้นไม้ในชนบทรอบ , [ 6 ] ซึ่งเขาเห็นเป็นลักษณะของ Provence " มากกว่าหลักสูตรของปี เขาทาสีประมาณ 150 ผ้าใบ [ 3 ]

กำหนดระบบการปกครองของชีวิตลี้ภัยให้แวนโก๊ะที่ยากจะเสถียรภาพ : " ผมรู้สึกมีความสุขกับงานของผม กว่าผมจะอยู่ข้างนอกพักที่นี่ดี เวลานาน ฉัน จะได้เรียนรู้ ปกตินิสัย และในระยะยาวผลจะสั่งเพิ่มในชีวิตของฉัน . " [ 6 ] ในขณะเวลาที่ saint-r และฉันบังคับให้เขาจัดการของเขา vices เช่นกาแฟ , แอลกอฮอล์ , นิสัยการรับประทานอาหารที่ยากจนและพยายามเป็นระยะเพื่อใช้น้ำมันสน และสีอยู่เขาก็ไม่เหมาะ เขาต้องการที่จะได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยภูมี อาหารที่ไม่ดีเขามักจะกินขนมปังและซุป แบบฟอร์มที่ชัดเจนของเขาเท่านั้นของการรักษาเป็นสองชั่วโมงอาบน้ำอาทิตย์ละสองครั้ง ในระหว่างปีของเขานั้น แวนโก๊ะมีการโจมตีเป็นระยะ อาจจะเนื่องจากรูปแบบของโรคลมบ้าหมู [ 7 ] โดยช่วงต้นปี 1890 เมื่อการโจมตีแย่ลง เขาพบว่า เขาอยู่ในโรงพยาบาลก็ไม่ได้ช่วยให้เขากู้ ซึ่งทำให้เขาย้ายไป auvers ซูร์ซุลหิจญะฮฺเพียงทางตอนเหนือของกรุงปารีสในเดือนพฤษภาคม 1890 . 8 ]