Empowerment in NursingMishra and Sp

Empowerment in Nursing
Mishra and Spreitzer (1998) argue that empowerment is particularly important in work settings that
have experienced considerable downsizing. Employees who are not empowered cannot cope with
organizational changes and will, in all probability, respond passively. Indeed, the reaction of ‘downsizing
survivors’ can have considerable impact on organizational outcomes (Burke, 2001; Davy,
Kinicki, & Scheck, 1991; Noer, 1993) and, negative reactions, in particular, may be responsible for
the failure of downsizing to improve productivity (Cascio, 1993).
One occupation that has been affected by drastic downsizing is nursing. For instance, a decade of
hospital restructuring initiatives in Canada has resulted in the lay-off of thousands of nurses. Survivors
of restructuring have faced increased responsibilities and fewer support staff to assist them. To add to
this stress, the patients they look after are sicker. Such arduous workloads can lead to exhaustion. In
addition, nurses report that their skills and abilities are not respected in the workplace. Consequently, it
is not surprising that Canadian nurses have become increasingly at risk for burnout, with many leaving
the profession all together (Baumann et al., 2001). The psychological state of those who survive
downsizing can determine the viability of the smaller workforce. Burke (2001) found that among
nurses who survived downsizing those who responded to downsizing with cynicism or fear were more
likely to report higher levels of emotional exhaustion, more psychosomatic symptoms, and greater job
dissatisfaction than other nurses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มขีดความสามารถในการพยาบาลมิชราเกส์และ Spreitzer (1998) โต้แย้งว่า อำนาจเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในการตั้งค่าการทำงานที่มีประสบการณ์มากลดขนาด พนักงานที่มีอำนาจไม่สามารถรับมือกับการเปลี่ยนแปลงองค์กรและจะ ในความเป็นไปได้ทั้งหมด ตอบเฉย ๆ จริง ปฏิกิริยาของ ' ลดขนาดของผู้รอดชีวิตสามารถมีผลกระทบอย่างมากในองค์กรผลลัพธ์ (วิลล์ส 2001 DavyKinicki, & Scheck, 1991 Noer, 1993) และ ปฏิกิริยาเชิงลบ โดยเฉพาะ ก็อาจมีความล้มเหลวของการลดขนาดการเพิ่มผลผลิต (Cascio, 1993)อาชีพหนึ่งที่ได้รับผลกระทบจากการลดขนาดรุนแรงเป็นพยาบาล เช่น ทศวรรษโรงพยาบาลที่ปรับโครงสร้างในแคนาดามีผลในการเลิกจ้างของพยาบาล ผู้รอดชีวิตการปรับโครงสร้างต้องเผชิญความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นและลดจำนวนพนักงานสนับสนุนคอยช่วยเหลือ เมื่อต้องการเพิ่มความเครียดนี้ ผู้ป่วยจาก sicker ปริมาณงานที่ยากลำบากดังกล่าวอาจทำให้อ่อนเพลีย ในนอกจากนี้ พยาบาลรายงานว่า ทักษะและความสามารถจะไม่มีปฏิบัติในทำงาน ดังนั้น มันไม่น่าแปลกใจว่า พยาบาลแคนาดาได้กลายเป็นมากขึ้นเสี่ยงต่อการถูกกระทำอย่างรุนแรง มีออกมากมายอาชีพรวมกัน (Baumann et al. 2001) สถานะทางจิตของผู้ที่อยู่รอดลดขนาดสามารถกำหนดชีวิตของแรงงานที่มีขนาดเล็ก วิลล์ส (2001) พบว่าในพยาบาลที่รอดจากการเปลี่ยนผู้ที่ตอบสนองการลดขนาด โดยมนุษย์หรือความกลัว ได้มากขึ้นมีแนวโน้มการรายงานระดับสูงของอารมณ์อ่อนเพลีย อาการมากหวะ และงานมากขึ้นความไม่พอใจกว่าพยาบาลอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเสริมสร้างพลังอำนาจในการพยาบาลมิชรา และ spreitzer ( 1998 ) โต้แย้งว่า การเสริมสร้างพลังอำนาจเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการตั้งค่าการทำงานที่มีประสบการณ์การปรับลดมาก พนักงานที่ไม่ได้มอบอํานาจไม่สามารถรับมือกับการเปลี่ยนแปลงขององค์กรและจะในทุกโอกาสตอบสนองอยู่เฉยๆ แน่นอน , ปฏิกิริยาของ " ปรับลดขนาดองค์กรผู้รอดชีวิตสามารถมีผลกระทบมากต่อผลลัพธ์ขององค์กร ( เบิร์ค , 2001 ; เดวี ,kinicki & Name = วิทยาศาสตร์ Comment , 1991 ; noer , 1993 ) และ ลบปฏิกิริยาโดยเฉพาะอาจจะรับผิดชอบความล้มเหลวของการลดขนาดเพื่อเพิ่มผลิตภาพ ( cascio , 1993 )อาชีพหนึ่งที่ได้รับผลกระทบจากการปรับลดการเป็นพยาบาล ตัวอย่าง ทศวรรษของปรับปรุงโรงพยาบาลใหม่ในแคนาดา มีผลในการเลิกจ้างของพันของพยาบาล ผู้รอดชีวิตการเผชิญเพิ่มขึ้น ความรับผิดชอบ และเจ้าหน้าที่สนับสนุนน้อยลง เพื่อช่วยพวกเขา เพิ่มความเครียด , ผู้ป่วยที่พวกเขามองหลังจะตายอยู่แล้ว เช่น ลําบาก รวมถึงทำให้อ่อนเพลีย ในนอกจากนี้ รายงานของพยาบาลที่มีทักษะและความสามารถของพวกเขาจะไม่เคารพในสถานที่ทํางาน ดังนั้นไม่น่าแปลกใจที่พยาบาลชาวแคนาดาได้กลายเป็นมากขึ้นความเสี่ยงความเหนื่อยหน่าย หลายออกจากอาชีพทั้งหมดเข้าด้วยกัน ( Baumann et al . , 2001 ) สภาพจิตใจของผู้อยู่รอดการลดขนาดสามารถตรวจสอบความมีชีวิตของขนาดเล็ก พนักงาน เบิร์ค ( 2001 ) พบว่า ระหว่างพยาบาลที่รอดชีวิต downsizing คนที่ตอบความเห็นถากถางดูถูก หรือกลัวมากขึ้นลดกับมีแนวโน้มที่จะรายงานระดับที่สูงขึ้นของความเหนื่อยล้าทางอารมณ์ อาการทางจิตมากขึ้นและมากขึ้นงานความไม่พอใจกว่าพยาบาลอื่น ๆ