This writer once proposed a “substa

This writer once proposed a “substantial federal system” (Furukawa 1993) that can be
realized under the current constitution. This idea is unrelated to legal arguments and suggests
merely a reorganization of the administrative system. A substantial federal system can be
achieved by simply reorganizing the central government’s branch offices without a
constitutional revision. Amalgamation of prefectural governments is another matter altogether.
True decentralization cannot be realized through the legal system alone. Relying too much on
a legal system, which is actually only a framework, is almost the same as the continental
European view of “Rechtsstaat” (legalistic state). This view easily transforms into the
“wistful thinking” by which people feel everything would go well if only a legal system is in
place.
Second is the political aspect of central-local relations. The pioneering policies of local
authorities have influenced national public policy (Reed 1986). Several local policies regarding
welfare and the environment, for instance, have been adopted as national programs, although
they may have been criticized as too redistributive at the local level. In another instance, the
chairman of the Second Provisional Commission on Administrative Reform pointed to
administrative reform in a small town as an example of what central government reform
should entail. Information disclosure also had its start in municipal government in the first
half of the 1980s, and it was not until 1999 that the national law was enacted.
As the political authority of the central government has declined, governance has
undergone changes as well. The role of other sectors of society—the private sector, the
market, and nonprofit organizations (NPOs)—has increased correspondingly. In this new
framework, the vertical administration control model is no longer applicable—although it may
still describe one aspect of a specific case—the thrust of the reforms having been the removal
of the situations for which this model was most relevant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้ผู้เขียนเคยเสนอ "พบกลางระบบ" (ฟูรูกาวา 1993) ที่สามารถเกิดขึ้นภายใต้รัฐธรรมนูญปัจจุบัน ความคิดนี้เป็นอาร์กิวเมนต์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย และแนะนำเพียงลูกจ้างของดูแลระบบ ระบบกลางพบได้ทำได้ โดยเพียงแต่ปรับโครงสร้างสำนักงานสาขาของรัฐบาลกลางโดยมีแก้ไขรัฐธรรมนูญ ควบบริษัทของรัฐบาลจังหวัดเป็นเรื่องอื่นทั้งหมดกระจายอำนาจการแพร่กระจายจริงไม่สามารถถูกรับรู้ผ่านระบบกฎหมายเพียงอย่างเดียว พึ่งพามากเกินไประบบกฎหมาย ซึ่งเป็นจริงเฉพาะกรอบ เป็นเกือบเหมือนคอนติเนนทัลดูยุโรปของ "Rechtsstaat" (legalistic สภาพ) มุมมองนี้ได้อย่างง่ายดายแปลงเป็นการ"wistful คิด" ที่คนรู้สึกว่าทุกอย่างจะไปดีถ้าเพียงแต่ระบบกฎหมายที่อยู่ในสถานที่ประการที่สอง เป็นด้านการเมืองความสัมพันธ์ท้องถิ่นกลาง นโยบายแห่งการบุกเบิกของท้องถิ่นเจ้าหน้าที่ได้มีอิทธิพลต่อนโยบายสาธารณะแห่งชาติ (กก 1986) นโยบายหลายท้องถิ่นเกี่ยวกับสวัสดิการและสิ่งแวดล้อม เช่น ได้รับการรับรองเป็นโปรแกรมชาติ แม้ว่าพวกเขาอาจมีการวิพากษ์วิจารณ์เป็น redistributive เกินระดับท้องถิ่น ในตัว การประธานคณะกรรมการสำรองที่สองบนจัดการปฏิรูปชี้ไปปฏิรูปการเมืองเป็นตัวอย่างของรัฐบาลกลางปฏิรูปอะไรอันควร เปิดเผยข้อมูลยังได้เริ่มต้นในครั้งแรกรัฐบาลเทศบาลครึ่งหนึ่งของไฟต์ และไม่จนถึงปี 1999 ที่มีบัญญัติกฎหมายแห่งชาติที่ปฏิเสธอำนาจทางการเมืองของรัฐบาลกลาง การกำกับดูแลมีเปลี่ยนแปลงเช่น บทบาทของภาคอื่น ๆ ของสังคมเช่นภาคเอกชน การตลาด และองค์กรไม่แสวงผลกำไร (Npo) ซึ่งได้เพิ่มขึ้นตามลำดับ ในนี้ใหม่กรอบ รูปแบบการควบคุมบริหารแนวตั้งไม่เกี่ยวข้องกันแม้ว่ามันอาจยัง อธิบายถึงแง่มุมหนึ่งของกรณีเฉพาะตัวกระตุกของการปฏิรูปมีการเอาออกสถานการณ์ที่ซึ่งรูปแบบนี้มีมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนครั้งนี้นำเสนอ "ระบบของรัฐบาลกลางอย่างมีนัยสำคัญ" (Furukawa 1993)
ที่สามารถตระหนักภายใต้รัฐธรรมนูญปัจจุบัน
ความคิดนี้ไม่เกี่ยวข้องกับการขัดแย้งทางกฎหมายและแสดงให้เห็นเพียงการปรับโครงสร้างของระบบการบริหาร ระบบของรัฐบาลกลางที่สำคัญสามารถทำได้โดยเพียงแค่การจัดระเบียบของรัฐบาลกลางสำนักงานสาขาโดยไม่ต้องมีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ การควบรวมของรัฐบาลจังหวัดเป็นเรื่องอื่นทั้งหมด. การกระจายอำนาจที่แท้จริงไม่สามารถรู้ผ่านระบบกฎหมายเพียงอย่างเดียว อาศัยมากเกินไปในระบบกฎหมายที่เป็นจริงเพียงกรอบเกือบจะเป็นเช่นเดียวกับทวีปมุมมองของยุโรป"Rechtsstaat" (แถมรัฐ) มุมมองนี้ได้อย่างง่ายดายแปลงลงใน"ความคิดโหยหา" โดยที่คนรู้สึกว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดีถ้าเพียง แต่ระบบกฎหมายที่อยู่ในสถานที่. ที่สองคือด้านการเมืองความสัมพันธ์กลางท้องถิ่น นโยบายการบุกเบิกของท้องถิ่นหน่วยงานที่มีอิทธิพลต่อการกำหนดนโยบายสาธารณะแห่งชาติ (กก 1986) นโยบายท้องถิ่นต่างๆเกี่ยวกับสวัสดิการและสภาพแวดล้อมเช่นได้รับการรับรองเป็นโครงการระดับชาติถึงแม้ว่าพวกเขาอาจได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าredistributive เกินไปในระดับท้องถิ่น ในกรณีอื่นที่ประธานของคณะกรรมการชั่วคราวที่สองในการปฏิรูปการปกครองชี้ไปที่การปฏิรูปการปกครองในเมืองเล็กๆ เป็นตัวอย่างของสิ่งที่รัฐบาลปฏิรูปส่วนกลางควรนำมาซึ่ง การเปิดเผยข้อมูลยังมีจุดเริ่มต้นในรัฐบาลแห่งชาติในครั้งแรกครึ่งหนึ่งของปี 1980 และมันก็ไม่ได้จนกว่า 1999 ว่ากฎหมายของประเทศเป็นตรา. ในฐานะที่เป็นผู้มีอำนาจทางการเมืองของรัฐบาลกลางได้ลดลงการกำกับดูแลมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน บทบาทของภาคอื่น ๆ ของสังคมภาคเอกชนที่ตลาดและองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร(NPOs) เพิ่มขึ้นตามลําดับ -has ใหม่นี้ในกรอบของรูปแบบการควบคุมการบริหารงานในแนวตั้งจะไม่บังคับแม้ว่ามันอาจจะยังคงอธิบายแง่มุมหนึ่งของเฉพาะกรณีแรงผลักดันของการปฏิรูปที่ได้รับการกำจัดของสถานการณ์ซึ่งรุ่นนี้เป็นที่เกี่ยวข้องมากที่สุด