When I started learning how to make

When I started learning how to make friends for myself, I thought that I’ll just go out to clubs and bars more often. I thought that that would make me just bump into people who could become my friends. I was way off.

That was kind of embarrassing because people don’t really go to these places to meet new folks. They bring their existing friends, and hang out in groups. When I attempted to join conversations, it often seemed as I was either hitting on the person, or just being a try-hard.

Then I started going to what I call “Semi-private” environments. People often start these around an interest, a hobby, or an industry. If you go there, walk up to someone, and introduce yourself, they’ll see that as perfectly normal. It’s way harder to do that in a public place like a bar or coffee shop.

So, there you go, I started making friends way easier as I started experimenting with these communities. I think you can make it easy for yourself by learning from my mistake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมเริ่มเรียนรู้วิธีการทำให้เพื่อนตัวเอง ฉันคิดว่า ฉันจะแค่ออกไปผับและบาร์บ่อยขึ้น ผมคิดว่า จะทำให้ฉันเพียงแค่ชนคนที่อาจกลายเป็นเพื่อนของฉัน ผมปิดทางที่เป็นชนิดของอาย เพราะท่านไม่ได้จริง ๆ ไปยังสถานเหล่านี้เพื่อตอบสนองคนใหม่ พวกเขานำเพื่อนของตนที่มีอยู่ และแขวนในกลุ่ม เมื่อฉันพยายามที่จะเข้าร่วมการสนทนา มันมักจะดูเหมือนเป็นฉันถูกตีในคน หรือแค่การลองยากจากนั้น ผมเริ่มไปสิ่งที่ผมเรียกว่าสภาพแวดล้อมกึ่งส่วนตัว" ผู้คนมักจะเริ่มเหล่านี้ใกล้เคียงสนใจ งานอดิเรก หรืออุตสาหกรรม ถ้าคุณไป เดินไปคน และแนะนำตัวเอง พวกเขาจะเห็นว่าเป็นปกติอย่างสมบูรณ์แบบ มันเป็นทางยากทำความสะอาดสถานสาธารณะเช่นร้านกาแฟหรือบาร์ดังนั้น ไป ผมเริ่มทำเพื่อนวิธีง่ายที่ผมเริ่มทดลองกับชุมชนเหล่านี้ ผมคิดว่า คุณสามารถทำได้ง่ายด้วยตัวคุณเอง โดยเรียนรู้จากความผิดพลาดของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเริ่มเรียนรู้วิธีที่จะทำให้เพื่อน ๆ สำหรับตัวเองผมคิดว่าผมจะได้เพียงแค่ออกไปที่คลับและบาร์บ่อยขึ้น ผมคิดว่าที่จะทำให้ฉันเป็นเพียงแค่ชนคนที่อาจจะกลายเป็นเพื่อนของฉัน ผมเป็นวิธีการปิด.

นั่นคือชนิดของอายเพราะคนไม่ได้จริงๆไปที่สถานที่เหล่านี้เพื่อตอบสนองคนใหม่ พวกเขานำเพื่อนที่มีอยู่ของพวกเขาและออกไปเที่ยวในกลุ่ม เมื่อฉันพยายามที่จะเข้าร่วมการสนทนาก็มักจะดูเหมือนขณะที่ผมกำลังตีทั้งในคนหรือเพียงแค่ความพยายามที่ยาก.

จากนั้นผมก็เริ่มไปสิ่งที่ผมเรียกสภาพแวดล้อม "กึ่งเอกชน" คนมักจะเริ่มต้นเหล่านี้รอบมีความสนใจงานอดิเรกหรืออุตสาหกรรม หากคุณไปที่นั่นเดินไปถึงใครบางคนและแนะนำตัวเองที่พวกเขาจะเห็นว่าเป็นปกติอย่างสมบูรณ์ มันเป็นวิธีที่ยากที่จะทำในสถานที่สาธารณะเช่นบาร์หรือร้านกาแฟ.

ดังนั้นมีคุณไปผมเริ่มทำเพื่อนวิธีที่ง่ายกว่าที่ผมเริ่มทดลองกับชุมชนเหล่านี้ ฉันคิดว่าคุณสามารถทำให้มันง่ายสำหรับตัวเองโดยการเรียนรู้จากความผิดพลาดของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผมเริ่มเรียนรู้วิธีที่จะทำให้เพื่อนตัวเอง ฉันคิดว่าฉันต้องไปคลับและบาร์บ่อยๆ ฉันคิดว่านั่นจะทำให้ฉันเจอคนที่จะกลายเป็นเพื่อน ฉันกำลังไปนั่นมันน่าอาย เพราะคนไม่ค่อยไปสถานที่เหล่านี้เพื่อตอบสนองความ folks ใหม่ พวกเขาพาเพื่อนของตนที่มีอยู่ และสังสรรค์ในกลุ่ม เมื่อฉันพยายามที่จะเข้าร่วมการสนทนา มันมักจะดูเหมือนว่าผมก็จีบคน หรือแค่พยายามแล้วผมก็เริ่มไปที่สิ่งที่ผมเรียก " กึ่งสภาพแวดล้อมส่วนบุคคล " คนเหล่านี้มักจะเริ่มต้นรอบความสนใจ , งานอดิเรก , หรืออุตสาหกรรม ถ้าคุณไปเดินกับใครบางคน และแนะนำตัวเอง ก็จะเห็นเป็นปกติ มันเป็นวิธีที่ยากที่จะทำในที่สาธารณะเช่นบาร์หรือร้านกาแฟดังนั้นมีคุณไป ผมเริ่มมีเพื่อนที่ง่ายกว่าที่ผมเริ่มทดสอบกับชุมชนนี้ ฉันคิดว่า คุณสามารถทำให้มันง่ายสำหรับตัวคุณเอง โดยเรียนรู้จากความผิดพลาดของฉัน