Courbet painted figurative composit

Courbet painted figurative compositions, landscapes, seascapes, and still-lifes. He courted controversy by addressing social issues in his work, and by painting subjects that were considered vulgar, such as the rural bourgeoisie, peasants, and working conditions of the poor. His work belonged neither to the predominant Romantic nor Neoclassical schools. History painting, which the Paris Salon esteemed as a painter's highest calling, did not interest Courbet, who stated that "the artists of one century [are] basically incapable of reproducing the aspect of a past or future century ..."[2] Instead, he believed that the only possible source for living art is the artist's own experience.[2] His work, along with that of Honoré Daumier and Jean-François Millet, became known as Realism. For Courbet realism dealt not with the perfection of line and form, but entailed spontaneous and rough handling of paint, suggesting direct observation by the artist while portraying the irregularities in nature. He depicted the harshness in life, and in so doing challenged contemporary academic ideas of art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Courbet วาดจนอุปมา ภูมิทัศน์ ค และสิ่งมี ชีวิตยังคง เขา courted ถกเถียงโดยประเด็นทางสังคมในงานของเขา และวิชาวาดภาพที่ได้ถือว่าหยาบคาย bourgeoisie ชนบท ชาวนา และสภาพการทำงานของคนจน งานของเขาอยู่ไม่กันโรแมนติกหรือ Neoclassical โรงเรียน จิตรกรรมประวัติศาสตร์ ซึ่งร้านปารีสที่นับถือว่าเป็นจิตรกรของสูง เรียก ไม่ได้ไม่สนใจ Courbet ผู้ "ศิลปินหนึ่งศตวรรษ [เป็น] โดยทั่วไปไม่สามารถคงสภาวะด้านของอดีต หรืออนาคตศตวรรษ..." แทน [2] เขาเชื่อว่าแหล่งที่มาเท่าชีวิตศิลปะประสบการณ์ของศิลปิน[2] งานของเขา พร้อมกับที่ Honoré Daumier และฟ่าง Jean François กลายเป็นว่าความสมจริง สำหรับ Courbet ความสมจริงไม่สมบูรณ์แบบของรายการและแบบฟอร์ม แต่ entailed หยาบ และขาดการจัดการสี แนะนำการสังเกตโดยตรง โดยศิลปินขณะขัดที่ความผิดปกติในธรรมชาติ เขาแสดง harshness ในชีวิต และทำท้าทายความคิดวิชาการร่วมสมัยของศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Courbet วาดประกอบเป็นรูปเป็นร่างภูมิทัศน์ทิวทัศน์และภาพนิ่ง- เขาติดพันการทะเลาะวิวาทโดยประเด็นทางสังคมในการทำงานของเขาและภาพวาดโดยอาสาสมัครที่ได้รับการพิจารณาหยาบคายเช่นสังคมชนบทชาวนาและสภาพการทำงานของคนยากจน ผลงานของเขาเป็นที่จะไม่โรแมนติกหรือโรงเรียนนีโอคลาสสิเด่น ภาพวาดประวัติศาสตร์ที่ปารีสแฟชั่นถือว่าเป็นโทรศัพท์ที่สูงที่สุดของจิตรกร, ไม่ได้สนใจ Courbet ที่ระบุว่า "ศิลปินของศตวรรษที่หนึ่ง [คือ] โดยทั่วไปความสามารถในการทำซ้ำลักษณะของศตวรรษที่ผ่านมาหรือในอนาคต ... " [2] แต่เขาเชื่อว่าแหล่งที่มาที่เป็นไปได้สำหรับงานศิลปะที่มีชีวิตเป็นประสบการณ์ของตัวเองของศิลปิน. [2] ผลงานของเขาพร้อมกับที่ของHonoré Daumier และฌองฟรองซัวข้าวฟ่างกลายเป็นที่รู้จักธรรมชาติ สำหรับ Courbet สมจริงจัดการไม่ได้มีความสมบูรณ์แบบของเส้นและรูปแบบ แต่ยกให้การจัดการธรรมชาติและหยาบของสีที่แสดงให้เห็นการสังเกตโดยตรงโดยศิลปินในขณะที่จิตรความผิดปกติในธรรมชาติ เขาแสดงให้เห็นความรุนแรงในชีวิตและในการทำเพื่อท้าทายความคิดของนักวิชาการร่วมสมัยของศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Courbet วาดองค์ประกอบ , เป็นรูปเป็นร่างทัศนียภาพ วิวชายทะเล และสิ่งมีชีวิตยังคง เขาจีบการโต้เถียงโดยประเด็นทางสังคมในการทำงาน โดยการวาดภาพคนและที่ถือว่าหยาบคาย เช่น ชนชั้นกลางของสังคมชนบท ชาวนา และสภาพการทำงานของคนจน งานของเขาคือไม่โดดโรแมนติกหรือเขียนโรงเรียน จิตรกรรมประวัติศาสตร์ที่ร้านปารีสนับถือเป็นเป้าหมายสูงสุดของจิตรกร ไม่ได้สนใจ Courbet , ผู้ที่กล่าวว่า " ศิลปินแห่งหนึ่งศตวรรษ [ เป็น ] โดยทั่วไปไม่สามารถสร้างลักษณะของศตวรรษที่ผ่านมาหรือในอนาคต . . . . . . . " [ 2 ] แทน เขาเชื่อว่าเป็นไปได้เพียงแหล่งศิลปะชีวิตเป็นประสบการณ์ของศิลปินเอง [ 2 ] งานของเขา พร้อมกับที่ให้เกียรติและฌอง ฟรองซัวส์โดเมียร์ และข้าวฟ่างกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นสัจนิยม เพื่อจัดการกับความสมบูรณ์ Courbet สัจนิยมของเส้นและรูปแบบ แต่ธรรมชาติและหยาบ ( การจัดการสี แนะนำให้สังเกตโดยตรงโดยศิลปินในขณะที่จิตร ความผิดปกติ ในธรรมชาติ เขาปรากฎตัวในชีวิต ทำให้ท้าทายความคิดของนักวิชาการร่วมสมัยศิลปะ