To Sherlock Holmes she is always th

To Sherlock Holmes she is always the woman. I have seldom heard him mention her under any other name. In his eyes she eclipses and predominates the whole of her sex. It was not that he felt any emotion akin to love for Irene Adler. All emotions, and that one particularly, were abhorrent to his cold, precise but admirably balanced mind. He was, I take it, the most perfect reasoning and observing machine that the world has seen, but as a lover he would have placed himself in a false position. He never spoke of the softer passions, save with a gibe and a sneer. They were admirable things for the observer—excellent for drawing the veil from men’s motives and actions. But for the trained reasoner to admit such intrusions into his own delicate and finely adjusted temperament was to introduce a distracting factor which might throw a doubt upon all his mental results. Grit in a sensitive instrument, or a crack in one of his own high-power lenses, would not be more disturbing than a strong emotion in a nature such as his. And yet there was but one woman to him, and that woman was the late Irene Adler, of dubious and questionable memory.
I had seen little of Holmes lately. My marriage had drifted us away from each other. My own complete happiness, and the home-centred interests which rise up around the man who first finds himself master of his own establishment, were sufficient to absorb all my attention, while Holmes, who loathed every form of society with his whole Bohemian soul, remained in our lodgings in Baker Street, buried among his old books, and alternating from week to week between cocaine and ambition, the drowsiness of the drug, and the fierce energy of his own keen nature. He was still, as ever, deeply attracted by the study of crime, and occupied his immense faculties and extraordinary powers of observation in following out those clues, and clearing up those mysteries which had been abandoned as hopeless by the official police. From time to time I heard some vague account of his doings: of his summons to Odessa in the case of the Trepoff murder, of his clearing up of the singular tragedy of the Atkinson brothers at Trincomalee, and finally of the mission which he had accomplished so delicately and successfully for the reigning family of Holland. Beyond these signs of his activity, however, which I merely shared with all the readers of the daily press, I knew little of my former friend and companion.
One night—it was on the twentieth of March, 1888—I was returning from a journey to a patient (for I had now returned to civil practice), when my way led me through Baker Street. As I passed the well-remembered door, which must always be associated in my mind with my wooing, and with the dark incidents of the Study in Scarlet, I was seized with a keen desire to see Holmes again, and to know how he was employing his extraordinary powers. His rooms were brilliantly lit, and, even as I looked up, I saw his tall, spare figure pass twice in a dark silhouette against the blind. He was pacing the room swiftly, eagerly, with his head sunk upon his chest and his hands clasped behind him. To me, who knew his every mood and habit, his attitude and manner told their own story. He was at work again. He had risen out of his drug-created dreams and was hot upon the scent of some new problem. I rang the bell and was shown up to the chamber which had formerly been in part my own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชอร์ล็อกโฮลมส์เพื่อ เธอได้เสมอผู้หญิง ฉันไม่ใคร่เคยได้ยินเขาพูดเธอภายใต้ชื่ออื่น ในสายตาของเขา เธอ eclipses และ predominates ทั้งเพศของเธอ ไม่ว่า เขารู้สึกว่าอารมณ์ใด ๆ เอคินรักสำหรับ Irene Adler อารมณ์ทั้งหมด และหนึ่งโดยเฉพาะ ก็ abhorrent ถึงเขาใจเย็น แม่นยำ แต่ห้องสมดุล กำลัง นำมัน เหตุผลที่สมบูรณ์แบบที่สุด และสังเกตเครื่องที่เห็นโลก แต่เป็นคนรัก เขาจะได้ทำเองในตำแหน่งที่ เขาไม่เคยพูดของจรรโลงนุ่ม บันทึกเป็น gibe และ sneer แต่สิ่งที่น่าประทับใจสำหรับดิออบเซิร์ฟเวอร์ — ดีสำหรับวาดม่านจากผู้ชายไม่สนคำครหาและการดำเนินการ แต่สำหรับ reasoner ฝึกการยอมรับเช่นรุก เข้าของเขาละเอียดอ่อน และประณีต temperament ปรับปรุงคือการ แนะนำตัวรบกวนซึ่งอาจโยนสงสัยตามผลทางจิตใจของเขา ในเครื่องมือสำคัญ หรือรอยแตกของเลนส์ของเขาเองกำลังแรงสูงโงนเงน จะไม่รบกวนมากขึ้นกว่าอารมณ์ที่เข้มแข็งในลักษณะของการ ยัง มีแต่ผู้หญิงคนหนึ่งเขา และผู้หญิงคนนั้นได้ปลาย Irene Adler ความไม่แน่นอน และอาจจำฉันได้เห็นน้อยโฮลมส์เมื่อเร็ว ๆ นี้ งานแต่งงานของฉันมีลอยเราจากกัน หลักของตัวเองความสุขสมบูรณ์ และสถานที่ศูนย์กลางบ้านที่ลุกฮือรอบคนแรก หาตัวเอง ของเขาเอง ไม่เพียงพอที่จะดูดซับทั้งหมดของฉันความสนใจ ในขณะที่โฮลมส์ ที่ loathed ทุกรูปแบบของสังคม ด้วยจิตวิญญาณของเขาทั้งหมดโบฮีเมีย ยังคงอยู่ในการเดินทางของเราในถนนสาธร ฝังอยู่ในหนังสือเก่า และสลับจากสัปดาห์สัปดาห์ระหว่างโคเคนและความใฝ่ฝันมียาเสพติด และพลังงานรุนแรงของธรรมชาติความกระตือรือร้นของเขาเอง เขาถูกยัง เช่นเคย ลึกดึงดูด โดยการศึกษาอาชญากรรม และครอบครองคณะอันยิ่งใหญ่และอำนาจพิเศษของสังเกตตามหาเบาะแสเหล่านั้น และล้างค่าผู้ลึกลับซึ่งมีการแข่งขันเป็นตาตำรวจอย่างเป็นทางการ ของเขา เวลาผมได้ยินบางบัญชีที่คลุมเครือของ doings ของเขา: ของเอสเธอร์ของเขากับโอเดสซาในกรณี Trepoff ฆ่า เขาหักค่าของโศกนาฏกรรมเอกพจน์ของพี่น้องอันดับในทรินโคมาลี และสุดท้าย ของภารกิจ ที่เขาได้สำเร็จจึงประณีต และเรียบร้อยแล้วสำหรับครอบครัวครองราชย์ของฮอลแลนด์ นอกเหนือจากอาการเหล่านี้ของกิจกรรมของเขา อย่างไรก็ตาม ที่ฉันเพียงบอกกับผู้อ่านทั้งหมดของข่าวประจำวัน ฉันรู้ว่าน้อยของเพื่อนเก่าและเพื่อนของฉันคืนหนึ่งตัวนั้นอยู่ที่ยี่สิบของเดือนมีนาคม 1888 — ฉันได้กลับจากการเดินทางเพื่อผู้ป่วย (สำหรับผมตอนนี้รับฝึกพลเรือน), เมื่อวิธีของฉันนำฉันผ่านถนนพญาไท ผมผ่านประตูห้องจด ซึ่งต้องเสมอจะเกี่ยวข้องในจิตใจของฉันกับฉัน wooing และ มีปัญหาด้านมืดของการศึกษาในสีแดง ฉันถูกยึดด้วยการดูโฮมส์อีกครั้ง และทราบว่าเขาได้ใช้พลังพิเศษของเขา ห้องของเขานี่สว่าง และ แม้ในขณะที่ฉันมองขึ้น ผมเห็นรูปของเขาสูง อะไหล่ที่ผ่านสองในภาพเงามืดกับคนตาบอด เขาถูก pacing ห้องอย่างรวดเร็ว กระหาย หัวจมตามหน้าอกของเขาและมือของเขา clasped อยู่หลังเขา ให้ฉัน ผู้รู้เขาทุกอารมณ์และนิสัย ทัศนคติและลักษณะของเขาบอกว่า เรื่องของตนเอง เขาได้มาทำงานอีกครั้ง เขาได้เกิดขึ้นจากความฝันของเขาสร้างยา และไม่ร้อนตามกลิ่นของปัญหาใหม่ รังระฆัง และแสดงค่ากับหอการค้าซึ่งมีชื่อเดิมแล้วในส่วนของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเชอร์ล็อค โฮล์มส์ เธอเป็นผู้หญิง ผมไม่ค่อยจะได้ยินเขาพูดถึงเธอภายใต้ชื่ออื่น ๆใด ๆ ในสายตาของเขาเธอและสุริยุปราคานําทั้งของเพศของเธอ มันไม่ได้ว่าเขารู้สึกอารมณ์คล้ายกับความรักสำหรับไอรีน แอดเลอร์ ทุกอารมณ์ และหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีความชิงชังของเขาได้อย่างแม่นยำ แต่เย็น สมดุลใจ เขาเป็น ฉันใช้มันเหตุผลที่สมบูรณ์แบบที่สุด และสังเกตเครื่องที่โลกได้เห็น แต่ในฐานะคนรัก เขาจะใส่ตัวเองในตำแหน่งที่เป็นเท็จ เขาไม่เคยพูดเรื่องอารมณ์เบา ประหยัดด้วยเยาะเย้ยและคำพูดถากถาง . พวกเขาเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมสำหรับผู้สังเกตการณ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับการวาดร่ม จากแรงจูงใจของมนุษย์และการกระทำแต่สำหรับรีเซอเนอร์ฝึกยอมรับเช่นการโจมตีในของเขาเองที่ละเอียดอ่อนและอารมณ์ละเอียดปรับได้แนะนำสมาธิปัจจัยที่อาจจะโยนข้อสงสัยเมื่อผลทางจิตของเขา กรวดในตราสารที่ละเอียดอ่อน หรือรอยแตกในหนึ่งของเลนส์สูงของเขาเอง คงไม่ต้องรบกวนมากกว่าอารมณ์ที่แข็งแกร่งในธรรมชาติเช่นเขา และยังมีแต่ผู้หญิงที่เขาและผู้หญิงคนนั้นคือช้าไอรีน แอดเลอร์ , พิรุธน่าสงสัยหน่วยความจำ .
ผมเห็นเล็ก ๆน้อย ๆของโฮล์มส์ เมื่อเร็วๆ นี้ การแต่งงานของฉันลอยเราห่างจากแต่ละอื่น ๆ ความสุขที่สมบูรณ์ของตัวเอง และบ้านที่มีความสนใจที่ขึ้นรอบแรก ต้นแบบของคนที่พบว่าตัวเองตั้งของเขาเอง ก็เพียงพอที่จะดูดซับความสนใจทั้งหมดของผม ในขณะที่ โฮล์มส์ใครเกลียดทุกรูปแบบของสังคม ที่มีชีวิตทั้งหมดของเขายังคงอยู่ในโบฮีเมีย , ที่พักในเบเกอร์สตรีท ที่ฝังอยู่ในหนังสือเก่าของเขา และสลับจากสัปดาห์ระหว่างโคเคนและความทะเยอทะยาน , ง่วงซึมของยา และดุร้าย พลังงานธรรมชาติกระตือรือร้นของเขาเอง เขายังคงเหมือนเดิม ประทับใจกับการศึกษาของอาชญากรรมและครอบครองคณะอันยิ่งใหญ่ของเขา และพิเศษ อำนาจของการสังเกตในต่อไปนี้ออกปมเหล่านั้น และการล้าง ผู้ลึกลับซึ่งได้รับการยกเลิกอย่างสิ้นหวังโดยตำรวจอย่างเป็นทางการ เวลาผมได้ยินบางอย่างที่คลุมเครือ เนื่องจากการกระทำของเขา : เขาเรียก โอเดสซา ใน กรณี trepoff ฆาตกรรมการล้างขึ้นของเอกพจน์โศกนาฏกรรมของคินพี่น้องใน Trincomalee , และสุดท้ายของภารกิจที่เขาได้ประสบความสำเร็จและความสําเร็จ ซึ่งครอบครัวของฮอลแลนด์ นอกจากอาการเหล่านี้ของกิจกรรมของเขา แต่ที่ฉันเพียงแค่ใช้ร่วมกันกับผู้อ่านทั้งหมดของกดทุกวัน ผมรู้น้อยของเพื่อนเก่าของผม และเพื่อน
คืนหนึ่งมันอยู่ในยี่สิบของเดือนมีนาคม 1888-i ได้กลับจากการเดินทางเพื่อผู้ป่วย ( สำหรับผมตอนนี้กลับมาซ้อมโยธา ) , เมื่อฉันนำฉันผ่านถนนเบเกอร์ ผมผ่านแล้วได้ประตู ซึ่งต้องเกี่ยวข้องในจิตใจของผมจีบและมีเหตุการณ์ที่มืดของการศึกษาในสีแดง ผมถูกยึดด้วยปรารถนาอยากเห็นโฮล์มส์อีกและรู้ว่าเขาใช้พลังพิเศษของเขา ห้องพักของเขาเรืองรองสว่างและแม้ขณะที่ผมเงยหน้าขึ้นมา ผมเห็นเขาสูง อะไหล่รูปผ่านสองครั้งในเงามืดกับคนตาบอด เขาเดินไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว ตั้งหน้าตั้งตา ศีรษะจมอยู่บนหน้าอกของเขาและมือของเขาไว้ข้างหลังเขา ฉันที่รู้ทุกอารมณ์และนิสัยของเขาทัศนคติและลักษณะที่บอกเรื่องราวของพวกเขาเองเขาไปทำงานอีก เขาลุกขึ้นออกจากยาเสพติดของเขาสร้างความฝัน และร้อน เมื่อกลิ่นของปัญหาใหม่ ฉันกดกริ่งและแสดงถึงห้อง ซึ่งเดิมอยู่ในส่วนของฉันเอง
.