1. IntroductionOver the past 30 yea

1. Introduction
Over the past 30 years the incidence of obesity has increased
dramatically (Mermel, 2004), which led to consumer awareness
of a healthy lifestyle, maintaining normal body weight by balanced
diet and adequate physical activity. Sucrose as the most known
carbohydrate is present in numerous food products in which it affects
their taste, texture and consistency. However, as the main
cause of obesity, as well as diabetes and dental cavities, sucrose
is often replaced with other sweeteners. In order to find adequate
replacement for refined white sugar, the food industry is intensively
promoting its artificially-sweetened products (frequently
called ‘‘diet’’ or ‘‘light’’), highlighting their benefits. There are
numerous known intense sweeteners which provide little or no energy
intake, but only few of them are allowed to be used in modern
food industry (Zygler, Wasik, & Namiesnik, 2009), since intense
sweeteners are amongst the most controversial food additives
due to suspicions of adverse health effects (Kroger, Meister, & Kava,
2006). On the other hand, there is a wide range of natural, unrefined
sweeteners which beside providing sweetness to the product,
contain various bioactive compounds, such as vitamins, minerals
or polyphenols that are known to exhibit positive health effects
(Sherman, 2003) and contribute to the concept of functional foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ30 ปีผ่านมา อุบัติการณ์ของโรคอ้วนได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก (Mermel, 2004), ซึ่งนำไปบริโภคของสุขภาพ น้ำหนักตัวปกติโดยการรักษาสมดุลอาหารและกิจกรรมทางกายภาพที่เพียงพอ ซูโครสเป็นรู้จักมากที่สุดคาร์โบไฮเดรตมีอยู่ในผลิตภัณฑ์อาหารมากมายที่มีผลต่อรสชาติ เนื้อ และความสอดคล้องกัน อย่างไรก็ตาม เป็นหลักสาเหตุของโรค อ้วน เป็นโรคเบาหวาน และฟัน ผุ ซูโครสมักจะถูกแทนที่ ด้วยสาร เพื่อหาเพียงพอแทนน้ำตาลทรายขาวบริสุทธิ์ อุตสาหกรรมอาหารเป็นอย่างส่งเสริมความหวานเทียมผลิตภัณฑ์ (บ่อยเรียกว่า ''อาหาร '' หรือ ''ไฟ ''), เน้นประโยชน์ของพวกเขา มีมากมายรู้จักกันรุนแรงสารให้ความหวานที่ให้พลังงานน้อย หรือไม่มีบริโภค แต่เพียงไม่กี่ของพวกเขาอนุญาตให้ใช้ในสมัยอุตสาหกรรมอาหาร (Zygler, Wasik, & Namiesnik, 2009), ตั้งแต่รุนแรงสารให้ความหวานเป็นหนึ่งในวัตถุเจือปนอาหารถกเถียงกันมากที่สุดเนื่องจากข้อสงสัยของผลกระทบสุขภาพ (Kroger มัด และคา วา2006) . ในทางกลับกัน มีหลากหลายของธรรมชาติ ดิบสารให้ความหวานซึ่งนอกจากให้ความหวานกับผลิตภัณฑ์ประกอบด้วยสารออกฤทธิ์สำคัญต่าง ๆ เช่นวิตามิน แร่ธาตุหรือโพลีฟีนที่ทราบว่ามีผลกระทบต่อสุขภาพในเชิงบวก(Sherman, 2003) และนำไปสู่แนวคิดของอาหารทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ที่ผ่านมา 30 ปีอุบัติการณ์ของโรคอ้วนได้เพิ่มขึ้น
อย่างมาก (Mermel, 2004) ซึ่งนำไปสู่การรับรู้ของผู้บริโภค
ของชีวิตสุขภาพการรักษาน้ำหนักตัวปกติสมดุล
การรับประทานอาหารและการออกกำลังกายที่เพียงพอ ซูโครสเป็นที่รู้จักมากที่สุด
คาร์โบไฮเดรตมีอยู่ในผลิตภัณฑ์อาหารจำนวนมากในการที่จะส่งผลกระทบต่อ
รสชาติเนื้อสัมผัสและความสอดคล้องของพวกเขา แต่เป็นหลัก
สาเหตุของโรคอ้วนเช่นเดียวกับโรคเบาหวานและโรคฟันผุซูโครส
มักจะถูกแทนที่ด้วยสารให้ความหวานอื่น ๆ เพื่อที่จะหาที่เพียงพอ
สำหรับใช้แทนน้ำตาลทรายขาวกลั่นอุตสาหกรรมอาหารเป็นอย่างหนาแน่น
ส่งเสริมผลิตภัณฑ์เทียมที่มีรสหวานมัน (บ่อยครั้ง
ที่เรียกว่า '' อาหาร '' หรือ '' แสง '') เน้นผลประโยชน์ของตน มี
จำนวนมากที่รู้จักกันสารให้ความหวานที่รุนแรงซึ่งให้พลังงานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มี
การบริโภค แต่เพียงไม่กี่ของพวกเขาจะได้รับอนุญาตให้นำมาใช้ในปัจจุบัน
อุตสาหกรรมอาหาร (Zygler, Wasik และ Namiesnik 2009) ตั้งแต่รุนแรง
สารให้ความหวานเป็นหมู่วัตถุเจือปนอาหารที่ขัดแย้งกันมากที่สุด
เนื่องจาก สงสัยของผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์ (โครเกอร์สเตอร์ & Kava,
2006) บนมืออื่น ๆ ที่มีความหลากหลายของธรรมชาติสาก
สารให้ความหวานที่ข้างให้ความหวานให้กับผลิตภัณฑ์ที่
มีสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพต่างๆเช่นวิตามินเกลือแร่
หรือโพลีฟีนที่เป็นที่รู้จักที่จะแสดงผลกระทบต่อสุขภาพในเชิงบวก
(เชอร์แมน, 2003) และมีส่วนร่วม กับแนวคิดของอาหารการทำงาน