In the recorded history of Niellowa

In the recorded history of Nielloware the different types of uses for this art form have remained somewhat consistent. In general, the objects that have been enhanced with Niello range from jewelry and different types of dishes and platters to small statuettes. Some of the objects decorated with Niello include social objects, for instance, small boxes and other types of containers, book covers, buckles, knife handles, swords and pendants; as well as ecclesiastic artifacts such as crosses, paxes, reliquaries, altars and sacred cups and vessels.

In Thailand, Nielloware objects have been used as "royal utensils, insignia of high-level government officials, and as tribute or royal gifts."[53] According to Pandit (1991) there was a restriction preventing the use of gold ornaments by commoners during the Dvaravati period (1st to 5th c.) as well as during the Sukhothai period (12th and 13th c.). Punjabhan [54] notes that some popular Niello articles are cigarette boxes, powder boxes, photo frames and silver trays. Furthermore, trays with betel nut sets have been made using Niello, but this type of object seems to continue to lose popularity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันทึกประวัติศาสตร์ Nielloware แตกต่างของการใช้แบบฟอร์มนี้ศิลปะมียังคงค่อนข้างสอดคล้องกัน ทั่วไป วัตถุที่ได้ถูกปรับปรุง ด้วย Niello ช่วงจากเครื่องประดับและชนิดของอาหารและระหว่างการ statuettes เล็ก บางวัตถุตกแต่ง Niello รวมสังคมวัตถุ เช่น กล่องขนาดเล็กและชนิดอื่น ๆ ของบรรจุภัณฑ์ หนังสือครอบคลุม ปุ จับมีด ดาบ และ จี้ รวมทั้งสิ่งประดิษฐ์ที่ ecclesiastic ตัด paxes, reliquaries แท่นบูชา และถ้วยศักดิ์สิทธิ์ และเรือในประเทศไทย Nielloware วัตถุที่มีการใช้เป็น "เครื่องต้น เครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชการระดับสูง และ เป็นส่วยหรือของขวัญรอยัล"[53] ตามอยู่กับ Pandit (1991) มีข้อจำกัดขัดขวางการใช้เครื่องประดับทองโดยไพร่ช่วงทวารวดี (ราว 1-5) เช่นกันกับในสมัยสุโขทัย (12 และ 13 c) Punjabhan [54] บันทึกบทความยอดนิยม Niello ก้นกล่อง กล่องแป้ง กรอบรูป และถาดเงิน นอกจากนี้ ได้ทำถาดชุดลูกหมากใช้ Niello แต่ชนิดนี้ของวัตถุดูเหมือนว่าการสูญเสียความนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบันทึกประวัติศาสตร์ของเครื่องถมชนิดที่แตกต่างกันของการใช้งานสำหรับรูปแบบศิลปะนี้ยังคงค่อนข้างสอดคล้อง โดยทั่วไปวัตถุที่ได้รับการปรับปรุงด้วยถมช่วงจากเครื่องประดับและประเภทที่แตกต่างกันของอาหารและ platters เพื่อรูปปั้นขนาดเล็ก บางส่วนของวัตถุที่ตกแต่งด้วยถมรวมถึงวัตถุทางสังคมเช่นกล่องขนาดเล็กและชนิดอื่น ๆ ของภาชนะบรรจุปกหนังสือ, หัวเข็มขัดที่จับมีดดาบและจี้; เช่นเดียวกับสิ่งประดิษฐ์พระสงฆ์เช่นไม้กางเขน paxes, reliquaries แท่นบูชาและถ้วยศักดิ์สิทธิ์และเรือ. ในประเทศไทยวัตถุถมได้ถูกนำมาใช้เป็น "เครื่องใช้ในพระราชเครื่องราชอิสริยาภรณ์ของข้าราชการระดับสูงและเป็นพระราชบรรณาการหรือของขวัญ." [ 53] ตามที่บัณฑิต (1991) มีข้อ จำกัด การป้องกันการใช้งานของเครื่องทองโดยไพร่ในช่วงสมัยทวาราวดี (วันที่ 1 ถึง 5 ค.) เช่นเดียวกับในสมัยสุโขทัย (12 และ 13 ค.) Punjabhan [54] ตั้งข้อสังเกตว่าบางบทความถมเป็นที่นิยมกล่องบุหรี่กล่องผงกรอบรูปและถาดเงิน นอกจากถาดกับชุดหมากได้รับการทำโดยใช้ถม แต่ชนิดของวัตถุนี้ดูเหมือนว่าจะยังคงที่จะสูญเสียความนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบันทึกประวัติศาสตร์ของ nielloware ชนิดต่าง ๆ ของการใช้รูปแบบศิลปะนี้ยังคงสอดคล้องกันค่อนข้าง โดยทั่วไปวัตถุที่ได้รับการปรับปรุงด้วยช่วงถมจากเครื่องประดับและประเภทต่างๆของอาหารและ platters เพื่อ statuettes ขนาดเล็ก บางส่วนของวัตถุประดับถมทอง ได้แก่ วัตถุ สังคม เช่น เล็ก กล่อง และภาชนะบรรจุชนิดอื่น ๆของหนังสือปกbuckles , จับมีด , ดาบและทองรูปพรรณ รวมทั้งงานสิ่งประดิษฐ์ เช่น ไม้กางเขน paxes จังหวัดระยอง , แท่นบูชา , และถ้วยศักดิ์สิทธิ์และเรือ

ในประเทศไทย nielloware วัตถุถูกใช้เป็น " สนามหลวง เครื่องราชอิสริยาภรณ์ของข้าราชการระดับสูง และเป็นบรรณาการหรือของขวัญพระราชทาน" [ 53 ] ตามบัณฑิต ( 1991 ) มีข้อ จำกัด ป้องกันการใช้เครื่องประดับทอง โดยสามัญชนในช่วงทวารวดี ( 1 ถึง 5 C ) เช่นเดียวกับในช่วงสมัยสุโขทัย ( 12 และ 13 องศาเซลเซียส ) punjabhan [ 54 ] บันทึกว่าบางบทความที่เป็นที่นิยมถมกล่องแป้งกล่องบุหรี่ , กรอบรูปเงินถาด นอกจากนี้ ถาดกับหมากชุดได้รับการทำโดยใช้เครื่องถม ,แต่ของวัตถุชนิดนี้ดูเหมือนว่าจะยังคงสูญเสียความนิยม