As Alice runs through the forest, s

As Alice runs through the forest, she comes across a shawl blowing about in front of her. She grabs the shawl and bumps into the White Queen, who has been chasing through the wood after her missing shawl. In thanks, the White Queen offers Alice a job as her maid, promising “twopence a week, and jam every other day.” Alice respectfully declines. The White Queen tells Alice that she lives backward and remembers events before they happen. She goes on to inform Alice that the King’s Messenger will be in prison the week after next, that his trial begins next Wednesday, and that his crime will come last of all. As the two discuss the merits of punishment for a crime that may not be committed, the White Queen starts screaming like an engine whistle. She tells Alice she will prick her finger, and then pricks it as she refastens her shawl.

Alice feels lonely and begins to cry. The White Queen cheers her up by telling her to consider things such as her age before admitting that she is over one hundred years old. When Alice states that to live to a hundred is impossible, the White Queen counters that Alice cannot believe the impossible because she has not had any practice. The White Queen’s shawl blows away again, and she chases after it over a brook. As Alice crosses the brook to catch up with her, the White Queen transforms into a sheep, and Alice finds herself suddenly in a shop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นอลิวิ่งผ่านป่า เธอมาผ่านสไบเป่าเกี่ยวกับหน้าของเธอ เธอคว้าผ้าคลุมไหล่ และระแทกเป็นราชินีขาว ที่มีการไล่ผ่านไม้ผ้าคลุมไหล่ของเธอหายไป ขอบคุณ ราชินีขาวมีใน Alice งานเป็นแม่บ้านของเธอ สัญญา " twopence ต่อสัปดาห์ และแยมทุกวัน" อลิซกราบปฏิเสธ ราชินีขาวบอกอลิว่า เธออาศัยอยู่ย้อนกลับ และจดจำเหตุการณ์ก่อนที่จะเกิดขึ้น เธอไปในการแจ้ง Alice ว่า Messenger ของกษัตริย์จะอยู่ในคุกสัปดาห์หลังถัดไป เป็นที่ทดลองของเขาเริ่มต้นวันพุธต่อไป และว่า อาชญากรรมของเขาจะมาล่าสุดทั้งหมด ขณะที่ทั้งสองพูดคุยถึงข้อดีของการลงโทษสำหรับอาชญากรรมที่อาจไม่รับประกัน ราชินีขาวเริ่มกรีดร้องเหมือนนกหวีดเป็นเครื่องยนต์ เธอบอกอลิซเธอจะ prick นิ้วของเธอ และ pricks มัน ตามเธอ refastens ผ้าคลุมไหล่ของเธออลิซรู้สึกโดดเดี่ยว และเริ่มร้องไห้ ราชินีขาวไชโยเธอขึ้น โดยบอกเธอต้องพิจารณาสิ่งต่าง ๆ เช่นอายุของเธอก่อนที่จะยอมรับที่เธอมีอายุมากกว่าหนึ่งร้อยปี เมื่ออลิซระบุว่า อยู่ไปร้อยไปไม่ได้ เคาน์เตอร์ไวท์ควีนอลิซที่ไม่เชื่อแบบเดิมเนื่องจากเธอไม่ได้ปฏิบัติใด ๆ ผ้าคลุมไหล่ของราชินีขาวพัดออกไปอีก และเธอไล่หลังจากที่มันผ่านธารน้ำ อลิซข้ามลำธารจะจับขึ้นกับเธอ ราชินีขาวเปลี่ยนเป็นแกะ และอลิซพบว่าตัวเองก็ในร้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นอลิซวิ่งผ่านป่าที่เธอมาในผ้าคลุมไหล่เป่าเกี่ยวกับในด้านหน้าของเธอ เธอคว้าผ้าคลุมไหล่และกระแทกเข้าไปในพระราชินีขาวที่ได้รับการไล่ผ่านไม้หลังผ้าคลุมไหล่ของเธอหายไป ขอบคุณสมเด็จพระราชินีอลิซสีขาวมีงานเป็นแม่บ้านของเธอสัญญาว่า "twopence สัปดาห์และแยมทุกวัน ๆ ." อลิซกราบปฏิเสธ สมเด็จพระราชินีอลิซสีขาวบอกว่าเธอมีชีวิตอยู่ข้างหลังและจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่จะเกิด เธอก็จะแจ้งให้อลิซที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของ Messenger จะอยู่ในคุกสัปดาห์ถัดไปหลังจากที่การพิจารณาคดีจะเริ่มขึ้นในวันพุธหน้าและอาชญากรรมของเขาจะมาสุดท้ายของทุก ขณะที่ทั้งสองพูดคุยเกี่ยวกับประโยชน์ของการลงโทษสำหรับอาชญากรรมที่อาจไม่ได้มุ่งมั่นที่ราชินีขาวเริ่มกรีดร้องเหมือนนกหวีดเครื่องยนต์ เธอบอกว่าอลิซเธอจะทิ่มนิ้วของเธอแล้ว pricks มันขณะที่เธอ refastens ผ้าคลุมไหล่ของเธอ.

อลิซรู้สึกเหงาและเริ่มร้องไห้ ไชโยพระราชินีขาวของเธอด้วยการบอกว่าเธอจะต้องพิจารณาสิ่งต่างๆเช่นอายุของเธอก่อนที่จะยอมรับว่าเธอเป็นรุ่นเก่ากว่าหนึ่งร้อยปี เมื่ออลิซระบุว่าจะมีชีวิตอยู่ถึงร้อยเป็นไปไม่ได้ที่เคาน์เตอร์ราชินีขาวที่อลิซไม่สามารถเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้เพราะเธอไม่ได้มีการปฏิบัติใด ๆ สีขาวของสมเด็จพระราชินีผ้าคลุมไหล่พัดออกไปอีกครั้งและเธอไล่หลังมันมากกว่าลำธาร ในฐานะที่เป็นอลิซข้ามลำธารที่จะจับขึ้นกับเธอราชินีขาวเปลี่ยนเป็นแกะและอลิซพบว่าตัวเองทันทีในร้านค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอลิซที่วิ่งผ่านป่า เธอมาข้ามผ้าคลุมไหล่เป่าในด้านหน้าของเธอ เธอคว้าผ้าคลุมไหล่และกระแทกเป็นราชินีขาวผู้ถูกไล่ผ่านไม้หลังคอของเธอที่หายไป ในขอบคุณราชินีขาวให้อลิซงานแม่บ้านของเธอจำนวนสองเพนนีสัญญา " สัปดาห์ และแยมทุกวันอื่น ๆ . " อลิซขอปฏิเสธ ราชินีขาวบอกอลิสว่าเธออยู่ข้างหลัง และจำเหตุการณ์ก่อนที่พวกเขาเกิดขึ้น เธอไปบอกอลิซว่า ผู้ส่งสารของพระราชาจะติดคุกสัปดาห์ถัดไป ที่ทดลองของเขาเริ่มวันพุธหน้า และอาชญากรรมของเขาจะมาสุดท้ายของทั้งหมด ขณะที่ทั้งสองหารือเกี่ยวกับประโยชน์ของการลงโทษสำหรับอาชญากรรมที่ไม่อาจจะยอมรับราชินีขาวเริ่มกรีดร้องเหมือนเครื่องยนต์ นกหวีด เธอบอกว่า อลิซ เธอจะทิ่มนิ้วของเธอ แล้วเธอละเป็น refastens ผ้าคลุมไหล่ของเธออลิซรู้สึกเหงาและเริ่มที่จะร้องไห้ ราชินีขาวเชียร์เธอ โดยบอกว่าเธอต้องพิจารณาสิ่งต่างๆเช่นอายุของเธอ ก่อนจะยอมรับว่าเธอมีมากกว่าหนึ่งร้อยปี เมื่อ อลิซ ระบุว่า จะมีชีวิตอยู่ถึงร้อยเป็นไปไม่ได้ , ราชินีขาวเคาน์เตอร์ อลิสไม่เชื่อเป็นไปไม่ได้ เพราะว่าเธอไม่ได้มีการปฏิบัติ ของราชินีขาวผ้าคลุมไหล่พัดผ่านอีกครั้ง และเธอจะวิ่งไล่ตามมันมากกว่าน้ำ เป็นอลิซข้ามห้วยไปจับกับเธอ , ราชินีขาวเปลี่ยนเป็นแกะ และอลิซก็พบว่าตัวเองก็อยู่ในร้าน