- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
“YES!”Weed was more delighted than
“YES!”
Weed was more delighted than usual. (*evil hint*)
“You’re so lucky, Mapan-nim.”
“Hope you reap a huge profit as well.”
Pale and Surka handed out the congratulations. Though he hadn’t done anything yet, Mapan felt as if he’ll reap a huge return; yet he viewed Weed in suspense.
‘It’s all thanks to Weed-nim that brought me here.’
Back on the continent, Mapan did well selling stuff also, but he did not have a large profit margin nor were his items guaranteed to sell. But here, an unexplored region along with a town full of vampires!
Being the first to sell goods in this village meant he’d be able to receive the special treatment of reaping an extra 20-30 percent in addition to the selling price. Not many merchant can have a chance like that. But Weed’s face showed no hint of envy at all as he handed Mapan the opportunity; in fact, the smile he built simply mimic that of a baby who was in bliss.
Pale nodded his head.
‘I knew it! Weed-nim is a good man.’
The shameful Surka wanted to go somewhere to hide.
“I guess I misunderstood Weed-nim. I should broaden my interpretation wider like the seas that embraces everything, rather than judging something over just one instant.”
So Weed was still smiling and glowing without creasing a single wrinkle, told Mapan.
“Mapan-nim, please let’s go sell your stuff.”
“You think so?”
“Yes. You should grab hold of this opportunity as the values here are more than the original.”
Mapan came up to a trading post and began to negotiate. The owner of it was of course a vampire.
“I brought some pretty jewelry here with me; ohh Mr. merchant, and I just want to sell them,” Mapan pulled out ten rolls of furs, five stacks of rugs, along with three gems, “what are your offers?”
“250,000G. Nah, no. Stuff like these goes for 270,000G.”
“Ahh I’m sorry. That price is lower than expected.”
“Damn! Don’t go! On second thought, I’m able to pay as much as 303,000G for them.”
1st stage bargaining succeeded.
If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +2.3% each.
Mapan swallowed his saliva. The costs of purchasing these goods totaled only to 110,000G! The offer he just got was nothing more than a jackpot, made more than twice the gold he paid for. But Mapan greed decided for him.
“Though that may sound like a decent price; but to me, I prefer to go elsewhere……”
The vampire built a long face. Mapan, who was also in the trade of deceiving, hinted a leaving gesture. The conflicted vampire suggested.
“This is a gesture out of the kindness of my heart. 368,000G. I’m sure you’d show the same kind of gestures when you’re out to purchase goods. I do not care for how much you purchased them for where you were, but I can not go any higher.”
2nd stage bargaining succeeded.
If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +6.2% each.
Mapan mouth widened and remained open for a while, he himself couldn’t believe the jackpot he just hit.
“You don’t want to sell at this price?”
“Ohh, sorry. I’ll sell.”
Mapan handed over the goods he brought.
Ttiring!
Obtained massive profits via trading, +630 Reputation.
Accounting skill have risen to Intermediate - lvl. 6.
Chances increases when negotiating on prices to tip to your favors. Will be able to take advantage of 7 gullible players.
A moment where a merchant triumphs!
70% of his goods remained after the sale; for Mapan feared the prices might drop if he had sold them in bulk. Therefore, he planned to sell a few more things, and save the rest to be disposed of at the Kingdom of Vampire Toteum. Some vampires chattered from a distance.
“That human Mapan just earned a great fortune; it’s a topic amongst those humans.”
“Which one is this Mapan? I hope he’ll pass by right in from of me. What I’ll do if he did? I’d just drag him to some alley and sink my teeth into his nape…”
Jackpot in trading!
Mapan accumulated a huge amount of profits, and Weed handed out his congratulations.
“Very nice.”
“It’s all thanks to Weed-nim.”
“Nah. I’m pleased to see you do well.”
Weed was very happy; the joy came from his position as the Lord of Morata. Not too long ago Mapan registered himself as a resident of Morata, and facilitated his trading practices in the North as a citizen of Morata. As a result, he was subjected to Morata’s tax rate, something that’s even more fearsome than a bloodcurdling dragon! (*Weed’s way of thinking -.-*) Merchants had to pay 3% of their revenue by means of taxation; and as Mapan reaped roughly 360,000G, he’d had to pay Morata more than 10,000G via tax.
Main reason for taxes!
‘Taxes can also be good for something after all.’
The reason why Weed was more pleased than usual.
They made their way toward the weapon shop afterward, of course, they also planned to sink their snake-like fangs at the weapon shop too! They boldly declared their intentions in the face of the thick-fanged male vampire owner.
“Hey buddy. Can we see your weapon inventory? Unfortunate, we can’t use true vampire’s weapons; so can we see a few we can use? Things like elegant equipments: rings and such, or precious armors we’d love to see.”
The vampires did not use weapons such as swords etc., so there were little of those metallic gears. But there were gloves that absorb bloods, belts that summons dark beings, and capes that induces delirium and forced apparitions(see ghosts); these weapons were truly to the nature of vampires. Among these Hwaryeong found a dress.
“Wait. Take a look at that dress.”
Golden flows on a crimson dress, an eye catcher. A view from the side, one could tell from the abdomen area up to the chests, there was little to none. A difficult dress to get into if one weren’t in shape. However, Hwaryeong experienced harsher dresses while she was doing concerts.
“What do you think about it?”
She asked Weed for feedbacks. Seeing how he had achieved the intermediate stages on sewing, she wanted a second opinion. But of course, that’s not the main reason why.
“It’s amazing.”
“Also pretty?”
“Yes. The fabrics used to make the dress weren’t used sparingly. From the materials, he could have made two dresses; I would have done so to make more money! Too bad I haven’t leveled to a stage to handle those kinds of materials yet.”
Weed was in deep thoughts staring at the dress, why don’t people use their minds when it comes to these things! Usually regarding these clothes, they’d be hard to sell. The more revealing the clothes the more lackluster it is when it comes to defense; but he couldn’t have fathomed the dancer’s needs for appearance and charms.
“Would that dress go well with me?”
“Well…the price is also important.”
“Would I be prettier wearing it?”
Weed thought for a while then nodded.
“I think you’ll be beautiful.”
“Thank you. Hey Mapan-nim, please buy that dress in my stead.”
The merchant Mapan used his skills to bargain for a price on the dress, still it came out to be at 148,000G; but Hwaryeong didn’t considered it as expensive.
“Cheap.”
At this point, one would considered this was a slip of the tongue; but it wasn’t so to her.
The expensive dress itself wasn’t the problem; in fact, for her levels and her profession as a dancer, there was a major factor she knowingly overlooked when she paid 140,000G for the dress.
‘Weed didn’t even address nor did he check the stats on the dress and I snatched it only because he said I’d be beautiful in it.’
It wasn’t logical, decided to pay for the dress before asking about it!
Fortunately, the crimson dress enhanced her dancer skills by giving her a boost in agility and grace. Hwaryeong, in the dress, was able to show off more of her charms; the coverage was lower than before, but she in no means looked vulgar in it. Her exposed well-toned exercised figure did not take away any of her cultured charms. Comparing to the colorful dress, Hwaryeong was lovelier; the face full of confidence and the eyes full of magnetism would catch anyone’s sight; truly a Fairy of the Stage. (*what her fans calls her?*)
“Beautiful, eonni(elder sister, term of endearment toward one of not blood relations)!
Surka commented first. For her age, she looks up to beautiful women. The commotion went on for awhile, and they all left after they finished checking out the weapons.
Next, they visited general stores that sell basic necessities for journeys, though the ones they saw were seemingly useless. Weed had no intention to buy anything however; as the lord of Morata, he invested all of his money into its development for further exploitation.
Weed was more delighted than usual. (*evil hint*)
“You’re so lucky, Mapan-nim.”
“Hope you reap a huge profit as well.”
Pale and Surka handed out the congratulations. Though he hadn’t done anything yet, Mapan felt as if he’ll reap a huge return; yet he viewed Weed in suspense.
‘It’s all thanks to Weed-nim that brought me here.’
Back on the continent, Mapan did well selling stuff also, but he did not have a large profit margin nor were his items guaranteed to sell. But here, an unexplored region along with a town full of vampires!
Being the first to sell goods in this village meant he’d be able to receive the special treatment of reaping an extra 20-30 percent in addition to the selling price. Not many merchant can have a chance like that. But Weed’s face showed no hint of envy at all as he handed Mapan the opportunity; in fact, the smile he built simply mimic that of a baby who was in bliss.
Pale nodded his head.
‘I knew it! Weed-nim is a good man.’
The shameful Surka wanted to go somewhere to hide.
“I guess I misunderstood Weed-nim. I should broaden my interpretation wider like the seas that embraces everything, rather than judging something over just one instant.”
So Weed was still smiling and glowing without creasing a single wrinkle, told Mapan.
“Mapan-nim, please let’s go sell your stuff.”
“You think so?”
“Yes. You should grab hold of this opportunity as the values here are more than the original.”
Mapan came up to a trading post and began to negotiate. The owner of it was of course a vampire.
“I brought some pretty jewelry here with me; ohh Mr. merchant, and I just want to sell them,” Mapan pulled out ten rolls of furs, five stacks of rugs, along with three gems, “what are your offers?”
“250,000G. Nah, no. Stuff like these goes for 270,000G.”
“Ahh I’m sorry. That price is lower than expected.”
“Damn! Don’t go! On second thought, I’m able to pay as much as 303,000G for them.”
1st stage bargaining succeeded.
If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +2.3% each.
Mapan swallowed his saliva. The costs of purchasing these goods totaled only to 110,000G! The offer he just got was nothing more than a jackpot, made more than twice the gold he paid for. But Mapan greed decided for him.
“Though that may sound like a decent price; but to me, I prefer to go elsewhere……”
The vampire built a long face. Mapan, who was also in the trade of deceiving, hinted a leaving gesture. The conflicted vampire suggested.
“This is a gesture out of the kindness of my heart. 368,000G. I’m sure you’d show the same kind of gestures when you’re out to purchase goods. I do not care for how much you purchased them for where you were, but I can not go any higher.”
2nd stage bargaining succeeded.
If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +6.2% each.
Mapan mouth widened and remained open for a while, he himself couldn’t believe the jackpot he just hit.
“You don’t want to sell at this price?”
“Ohh, sorry. I’ll sell.”
Mapan handed over the goods he brought.
Ttiring!
Obtained massive profits via trading, +630 Reputation.
Accounting skill have risen to Intermediate - lvl. 6.
Chances increases when negotiating on prices to tip to your favors. Will be able to take advantage of 7 gullible players.
A moment where a merchant triumphs!
70% of his goods remained after the sale; for Mapan feared the prices might drop if he had sold them in bulk. Therefore, he planned to sell a few more things, and save the rest to be disposed of at the Kingdom of Vampire Toteum. Some vampires chattered from a distance.
“That human Mapan just earned a great fortune; it’s a topic amongst those humans.”
“Which one is this Mapan? I hope he’ll pass by right in from of me. What I’ll do if he did? I’d just drag him to some alley and sink my teeth into his nape…”
Jackpot in trading!
Mapan accumulated a huge amount of profits, and Weed handed out his congratulations.
“Very nice.”
“It’s all thanks to Weed-nim.”
“Nah. I’m pleased to see you do well.”
Weed was very happy; the joy came from his position as the Lord of Morata. Not too long ago Mapan registered himself as a resident of Morata, and facilitated his trading practices in the North as a citizen of Morata. As a result, he was subjected to Morata’s tax rate, something that’s even more fearsome than a bloodcurdling dragon! (*Weed’s way of thinking -.-*) Merchants had to pay 3% of their revenue by means of taxation; and as Mapan reaped roughly 360,000G, he’d had to pay Morata more than 10,000G via tax.
Main reason for taxes!
‘Taxes can also be good for something after all.’
The reason why Weed was more pleased than usual.
They made their way toward the weapon shop afterward, of course, they also planned to sink their snake-like fangs at the weapon shop too! They boldly declared their intentions in the face of the thick-fanged male vampire owner.
“Hey buddy. Can we see your weapon inventory? Unfortunate, we can’t use true vampire’s weapons; so can we see a few we can use? Things like elegant equipments: rings and such, or precious armors we’d love to see.”
The vampires did not use weapons such as swords etc., so there were little of those metallic gears. But there were gloves that absorb bloods, belts that summons dark beings, and capes that induces delirium and forced apparitions(see ghosts); these weapons were truly to the nature of vampires. Among these Hwaryeong found a dress.
“Wait. Take a look at that dress.”
Golden flows on a crimson dress, an eye catcher. A view from the side, one could tell from the abdomen area up to the chests, there was little to none. A difficult dress to get into if one weren’t in shape. However, Hwaryeong experienced harsher dresses while she was doing concerts.
“What do you think about it?”
She asked Weed for feedbacks. Seeing how he had achieved the intermediate stages on sewing, she wanted a second opinion. But of course, that’s not the main reason why.
“It’s amazing.”
“Also pretty?”
“Yes. The fabrics used to make the dress weren’t used sparingly. From the materials, he could have made two dresses; I would have done so to make more money! Too bad I haven’t leveled to a stage to handle those kinds of materials yet.”
Weed was in deep thoughts staring at the dress, why don’t people use their minds when it comes to these things! Usually regarding these clothes, they’d be hard to sell. The more revealing the clothes the more lackluster it is when it comes to defense; but he couldn’t have fathomed the dancer’s needs for appearance and charms.
“Would that dress go well with me?”
“Well…the price is also important.”
“Would I be prettier wearing it?”
Weed thought for a while then nodded.
“I think you’ll be beautiful.”
“Thank you. Hey Mapan-nim, please buy that dress in my stead.”
The merchant Mapan used his skills to bargain for a price on the dress, still it came out to be at 148,000G; but Hwaryeong didn’t considered it as expensive.
“Cheap.”
At this point, one would considered this was a slip of the tongue; but it wasn’t so to her.
The expensive dress itself wasn’t the problem; in fact, for her levels and her profession as a dancer, there was a major factor she knowingly overlooked when she paid 140,000G for the dress.
‘Weed didn’t even address nor did he check the stats on the dress and I snatched it only because he said I’d be beautiful in it.’
It wasn’t logical, decided to pay for the dress before asking about it!
Fortunately, the crimson dress enhanced her dancer skills by giving her a boost in agility and grace. Hwaryeong, in the dress, was able to show off more of her charms; the coverage was lower than before, but she in no means looked vulgar in it. Her exposed well-toned exercised figure did not take away any of her cultured charms. Comparing to the colorful dress, Hwaryeong was lovelier; the face full of confidence and the eyes full of magnetism would catch anyone’s sight; truly a Fairy of the Stage. (*what her fans calls her?*)
“Beautiful, eonni(elder sister, term of endearment toward one of not blood relations)!
Surka commented first. For her age, she looks up to beautiful women. The commotion went on for awhile, and they all left after they finished checking out the weapons.
Next, they visited general stores that sell basic necessities for journeys, though the ones they saw were seemingly useless. Weed had no intention to buy anything however; as the lord of Morata, he invested all of his money into its development for further exploitation.
0/5000
“YES!”Weed was more delighted than usual. (*evil hint*)“You’re so lucky, Mapan-nim.”“Hope you reap a huge profit as well.”Pale and Surka handed out the congratulations. Though he hadn’t done anything yet, Mapan felt as if he’ll reap a huge return; yet he viewed Weed in suspense.‘It’s all thanks to Weed-nim that brought me here.’Back on the continent, Mapan did well selling stuff also, but he did not have a large profit margin nor were his items guaranteed to sell. But here, an unexplored region along with a town full of vampires!Being the first to sell goods in this village meant he’d be able to receive the special treatment of reaping an extra 20-30 percent in addition to the selling price. Not many merchant can have a chance like that. But Weed’s face showed no hint of envy at all as he handed Mapan the opportunity; in fact, the smile he built simply mimic that of a baby who was in bliss.Pale nodded his head.‘I knew it! Weed-nim is a good man.’The shameful Surka wanted to go somewhere to hide.“I guess I misunderstood Weed-nim. I should broaden my interpretation wider like the seas that embraces everything, rather than judging something over just one instant.”So Weed was still smiling and glowing without creasing a single wrinkle, told Mapan.“Mapan-nim, please let’s go sell your stuff.”“You think so?”“Yes. You should grab hold of this opportunity as the values here are more than the original.”Mapan came up to a trading post and began to negotiate. The owner of it was of course a vampire.“I brought some pretty jewelry here with me; ohh Mr. merchant, and I just want to sell them,” Mapan pulled out ten rolls of furs, five stacks of rugs, along with three gems, “what are your offers?”“250,000G. Nah, no. Stuff like these goes for 270,000G.”“Ahh I’m sorry. That price is lower than expected.”“Damn! Don’t go! On second thought, I’m able to pay as much as 303,000G for them.”1st stage bargaining succeeded.If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +2.3% each.Mapan swallowed his saliva. The costs of purchasing these goods totaled only to 110,000G! The offer he just got was nothing more than a jackpot, made more than twice the gold he paid for. But Mapan greed decided for him.“Though that may sound like a decent price; but to me, I prefer to go elsewhere……”The vampire built a long face. Mapan, who was also in the trade of deceiving, hinted a leaving gesture. The conflicted vampire suggested.“This is a gesture out of the kindness of my heart. 368,000G. I’m sure you’d show the same kind of gestures when you’re out to purchase goods. I do not care for how much you purchased them for where you were, but I can not go any higher.”2nd stage bargaining succeeded.If you decide to sell goods, all merchant skills will rise with +6.2% each.Mapan mouth widened and remained open for a while, he himself couldn’t believe the jackpot he just hit.“You don’t want to sell at this price?”“Ohh, sorry. I’ll sell.”Mapan handed over the goods he brought.Ttiring!Obtained massive profits via trading, +630 Reputation.Accounting skill have risen to Intermediate - lvl. 6.Chances increases when negotiating on prices to tip to your favors. Will be able to take advantage of 7 gullible players.A moment where a merchant triumphs!70% of his goods remained after the sale; for Mapan feared the prices might drop if he had sold them in bulk. Therefore, he planned to sell a few more things, and save the rest to be disposed of at the Kingdom of Vampire Toteum. Some vampires chattered from a distance.“That human Mapan just earned a great fortune; it’s a topic amongst those humans.”“Which one is this Mapan? I hope he’ll pass by right in from of me. What I’ll do if he did? I’d just drag him to some alley and sink my teeth into his nape…”Jackpot in trading!Mapan accumulated a huge amount of profits, and Weed handed out his congratulations.“Very nice.”“It’s all thanks to Weed-nim.”“Nah. I’m pleased to see you do well.”Weed was very happy; the joy came from his position as the Lord of Morata. Not too long ago Mapan registered himself as a resident of Morata, and facilitated his trading practices in the North as a citizen of Morata. As a result, he was subjected to Morata’s tax rate, something that’s even more fearsome than a bloodcurdling dragon! (*Weed’s way of thinking -.-*) Merchants had to pay 3% of their revenue by means of taxation; and as Mapan reaped roughly 360,000G, he’d had to pay Morata more than 10,000G via tax.Main reason for taxes!‘Taxes can also be good for something after all.’The reason why Weed was more pleased than usual.They made their way toward the weapon shop afterward, of course, they also planned to sink their snake-like fangs at the weapon shop too! They boldly declared their intentions in the face of the thick-fanged male vampire owner.“Hey buddy. Can we see your weapon inventory? Unfortunate, we can’t use true vampire’s weapons; so can we see a few we can use? Things like elegant equipments: rings and such, or precious armors we’d love to see.”The vampires did not use weapons such as swords etc., so there were little of those metallic gears. But there were gloves that absorb bloods, belts that summons dark beings, and capes that induces delirium and forced apparitions(see ghosts); these weapons were truly to the nature of vampires. Among these Hwaryeong found a dress.“Wait. Take a look at that dress.”Golden flows on a crimson dress, an eye catcher. A view from the side, one could tell from the abdomen area up to the chests, there was little to none. A difficult dress to get into if one weren’t in shape. However, Hwaryeong experienced harsher dresses while she was doing concerts.“What do you think about it?”She asked Weed for feedbacks. Seeing how he had achieved the intermediate stages on sewing, she wanted a second opinion. But of course, that’s not the main reason why.“It’s amazing.”“Also pretty?”“Yes. The fabrics used to make the dress weren’t used sparingly. From the materials, he could have made two dresses; I would have done so to make more money! Too bad I haven’t leveled to a stage to handle those kinds of materials yet.”Weed was in deep thoughts staring at the dress, why don’t people use their minds when it comes to these things! Usually regarding these clothes, they’d be hard to sell. The more revealing the clothes the more lackluster it is when it comes to defense; but he couldn’t have fathomed the dancer’s needs for appearance and charms.“Would that dress go well with me?”“Well…the price is also important.”“Would I be prettier wearing it?”Weed thought for a while then nodded.“I think you’ll be beautiful.”“Thank you. Hey Mapan-nim, please buy that dress in my stead.”The merchant Mapan used his skills to bargain for a price on the dress, still it came out to be at 148,000G; but Hwaryeong didn’t considered it as expensive.“Cheap.”
At this point, one would considered this was a slip of the tongue; but it wasn’t so to her.
The expensive dress itself wasn’t the problem; in fact, for her levels and her profession as a dancer, there was a major factor she knowingly overlooked when she paid 140,000G for the dress.
‘Weed didn’t even address nor did he check the stats on the dress and I snatched it only because he said I’d be beautiful in it.’
It wasn’t logical, decided to pay for the dress before asking about it!
Fortunately, the crimson dress enhanced her dancer skills by giving her a boost in agility and grace. Hwaryeong, in the dress, was able to show off more of her charms; the coverage was lower than before, but she in no means looked vulgar in it. Her exposed well-toned exercised figure did not take away any of her cultured charms. Comparing to the colorful dress, Hwaryeong was lovelier; the face full of confidence and the eyes full of magnetism would catch anyone’s sight; truly a Fairy of the Stage. (*what her fans calls her?*)
“Beautiful, eonni(elder sister, term of endearment toward one of not blood relations)!
Surka commented first. For her age, she looks up to beautiful women. The commotion went on for awhile, and they all left after they finished checking out the weapons.
Next, they visited general stores that sell basic necessities for journeys, though the ones they saw were seemingly useless. Weed had no intention to buy anything however; as the lord of Morata, he invested all of his money into its development for further exploitation.
At this point, one would considered this was a slip of the tongue; but it wasn’t so to her.
The expensive dress itself wasn’t the problem; in fact, for her levels and her profession as a dancer, there was a major factor she knowingly overlooked when she paid 140,000G for the dress.
‘Weed didn’t even address nor did he check the stats on the dress and I snatched it only because he said I’d be beautiful in it.’
It wasn’t logical, decided to pay for the dress before asking about it!
Fortunately, the crimson dress enhanced her dancer skills by giving her a boost in agility and grace. Hwaryeong, in the dress, was able to show off more of her charms; the coverage was lower than before, but she in no means looked vulgar in it. Her exposed well-toned exercised figure did not take away any of her cultured charms. Comparing to the colorful dress, Hwaryeong was lovelier; the face full of confidence and the eyes full of magnetism would catch anyone’s sight; truly a Fairy of the Stage. (*what her fans calls her?*)
“Beautiful, eonni(elder sister, term of endearment toward one of not blood relations)!
Surka commented first. For her age, she looks up to beautiful women. The commotion went on for awhile, and they all left after they finished checking out the weapons.
Next, they visited general stores that sell basic necessities for journeys, though the ones they saw were seemingly useless. Weed had no intention to buy anything however; as the lord of Morata, he invested all of his money into its development for further exploitation.
การแปล กรุณารอสักครู่..
"ใช่!"
วัชพืชได้มากขึ้นความยินดีกว่าปกติ (คำใบ้ * * * * * * * * ความชั่วร้าย)
"คุณโชคดีเช่นนั้น Mapan นิม."
"หวังว่าคุณจะเก็บเกี่ยวผลกำไรมากเช่นกัน."
ซีดและ Surka ยื่นออกมาแสดงความยินดี แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรยัง Mapan รู้สึกราวกับว่าเขาจะเก็บเกี่ยวผลตอบแทนที่มาก; แต่เขาก็ยังดูวัชพืชในใจจดใจจ่อ.
'มันขอบคุณทุกวัชพืชส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยที่นำผมมาที่นี่.'
กลับในทวีปยุโรป, Mapan ไม่ดีสิ่งที่ยังขาย แต่เขาไม่ได้มีอัตรากำไรขั้นต้นที่มีขนาดใหญ่หรือมีรายการของเขารับประกันการขาย แต่ที่นี่ภูมิภาคยังมิได้สำรวจพร้อมกับเมืองที่เต็มรูปแบบของแวมไพร์!
เป็นครั้งแรกที่จะขายสินค้าในหมู่บ้านนี้หมายความว่าเขาจะสามารถที่จะได้รับการรักษาที่พิเศษของการเก็บเกี่ยว 20-30 เปอร์เซ็นต์เป็นพิเศษนอกเหนือไปจากราคาขาย ผู้ประกอบการค้าจำนวนมากไม่สามารถมีโอกาสเช่นนั้น แต่ใบหน้าของวัชพืชแสดงให้เห็นว่าคำใบ้ของความอิจฉาที่ทุกคนในขณะที่เขาส่ง Mapan โอกาส; ในความเป็นจริงรอยยิ้มที่เขาสร้างขึ้นเพียงแค่เลียนแบบของเด็กที่อยู่ในความสุข.
ซีดพยักหน้า.
'ฉันรู้ว่ามัน! วัชพืชนิมเป็นคนดี.
น่าอับอาย Surka อยากจะไปที่ไหนสักแห่งที่จะซ่อน.
"ผมคิดว่าผมเข้าใจผิดวัชพืชนิม ฉันควรจะขยายการตีความของฉันกว้างเหมือนทะเลที่รวบรวมทุกอย่างมากกว่าที่จะตัดสินอะไรบางอย่างที่มากกว่าเพียงหนึ่งทันที. "
ดังนั้นวัชพืชก็ยังคงยิ้มและเรืองแสงโดยไม่ต้อง creasing ริ้วรอยเดียวบอก Mapan.
"Mapan นิมโปรดแจ้งให้ไปขายสิ่งที่คุณ . "
"คุณคิดอย่างนั้น?"
"ใช่ คุณควรจะคว้าโอกาสนี้เป็นค่าที่นี่มีมากขึ้นกว่าเดิม. "
Mapan ขึ้นมาเพื่อการซื้อขายตำแหน่งและเริ่มที่จะเจรจาต่อรอง เจ้าของของมันเป็นของหลักสูตรแวมไพร์.
"ผมนำบางเครื่องประดับสวยที่นี่กับฉัน; นายโอ๋ค้าและฉันเพียงแค่ต้องการที่จะขายพวกเขา "Mapan ดึงออกมาสิบม้วนขนห้ากองพรมพร้อมกับอัญมณีที่สาม" สิ่งที่เป็นข้อเสนอของคุณ? "
"250,000G Nah ไม่ สิ่งเหล่านี้จะไปสำหรับ 270,000G. "
"อ่าฉันขอโทษ ราคาที่ต่ำกว่าที่คาด. "
"ให้ตายเถอะ! อย่าไป! ในความคิดที่สองฉันสามารถที่จะจ่ายเท่าที่ 303,000G สำหรับพวกเขา. "
การเจรจาต่อรองขั้นตอนที่ 1 ประสบความสำเร็จ.
หากคุณตัดสินใจที่จะขายสินค้าทักษะผู้ประกอบการค้าทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น + 2.3 กับ% ในแต่ละ.
Mapan กลืนน้ำลายของเขา ค่าใช้จ่ายในการซื้อสินค้าเหล่านี้มีมูลค่ารวมทั้งสิ้นเพียงเพื่อ 110,000G! ข้อเสนอที่เขาเพิ่งได้เป็นอะไรมากไปกว่าคพ็อตที่ทำมากขึ้นกว่าสองเท่าทองเขาจ่ายสำหรับ แต่ความโลภ Mapan ตัดสินใจสำหรับเขา.
"แม้ว่าที่อาจจะชอบในราคาที่เหมาะสม; แต่ผมชอบที่จะไปที่อื่น ...... "
แวมไพร์สร้างรูปหน้ายาว Mapan ซึ่งเป็นในการค้าของการหลอกลวงที่ส่อเค้าออกท่าทาง แวมไพร์ขัดแย้งแนะนำ.
"นี่คือการแสดงท่าทางออกมาจากความเมตตาของหัวใจของฉัน 368,000G ฉันแน่ใจว่าคุณต้องการแสดงชนิดเดียวกันของท่าทางเมื่อคุณออกในการซื้อสินค้า ฉันไม่สนใจเท่าไหร่ที่คุณซื้อพวกเขาสำหรับการที่คุณได้ แต่ฉันไม่สามารถไปที่สูงขึ้นใด ๆ . "
การเจรจาต่อรองขั้นตอนที่ 2 ประสบความสำเร็จ.
หากคุณตัดสินใจที่จะขายสินค้าทักษะผู้ประกอบการค้าทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น + 6.2 กับ% ในแต่ละ.
ปาก Mapan กว้างขึ้น และยังคงเปิดอยู่ในขณะที่ตัวเขาเองไม่สามารถเชื่อว่าคพ็อตที่เขาเพียงแค่กด.
"คุณไม่ต้องการที่จะขายในราคานี้หรือไม่?"
"โอ๋ขอโทษ . ผมจะขาย "
. Mapan ส่งมอบสินค้าที่เขานำมา
! Ttiring
. ที่ได้รับผลกำไรขนาดใหญ่ผ่านการซื้อขาย 630 ชื่อเสียง
ทักษะการบัญชีได้เพิ่มขึ้นถึงระดับกลาง - เลเวล 6.
มีโอกาสเพิ่มขึ้นเมื่อการเจรจาต่อรองราคาให้ทิปไปโปรดปรานของคุณ จะสามารถที่จะใช้ประโยชน์จาก 7 ผู้เล่นใจง่าย.
ขณะที่ผู้ประกอบการค้าชัยชนะ!
70% ของสินค้าของเขายังคงอยู่หลังการขาย; สำหรับ Mapan กลัวราคาอาจจะลดลงถ้าเขาขายได้ในจำนวนมาก ดังนั้นเขาวางแผนที่จะขายสิ่งที่อีกไม่กี่และบันทึกส่วนที่เหลือจะถูกกำจัดในราชอาณาจักรแวมไพร์ Toteum แวมไพร์บาง chattered จากระยะไกล.
"นั่นมนุษย์ Mapan เพียงแค่ได้รับโชคลาภที่ดี; มันเป็นหัวข้อในหมู่มนุษย์เหล่านั้น. "
"เป็นที่หนึ่งที่ Mapan นี้หรือไม่? ผมหวังว่าเขาจะผ่านโดยทางด้านขวาจากฉัน สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรถ้าเขาไม่? ฉันต้องการเพียงแค่ลากเขาไปยังซอยบางอย่างและจมฟันของฉันเป็นต้นคอของเขา ... "
แจ๊คพ็อในการซื้อขาย!
Mapan สะสมเป็นจำนวนมากของผลกำไรและวัชพืชยื่นออกมาแสดงความยินดีของเขา.
"Very nice."
"มันขอบคุณทุกวัชพืชนิม . "
"Nah ผมยินดีที่จะเห็นคุณทำดี ".
วัชพืชมีความสุขมาก ความสุขที่มาจากตำแหน่งของเขาเป็นพระเจ้าแห่ง Morata ไม่นานที่ผ่านมา Mapan ลงทะเบียนตัวเองเป็นถิ่นที่อยู่ของ Morata และอำนวยความสะดวกในการซื้อขายของเขาในภาคเหนือในฐานะพลเมืองของ Morata เป็นผลให้เขาถูกยัดเยียดให้อัตราภาษี Morata ของอะไรบางอย่างที่น่ากลัวยิ่งกว่ามังกรน่ากลัวมาก! (* วิธีของวัชพืชของการคิด -.- *) ร้านค้าต้องจ่าย 3% ของรายได้ของพวกเขาด้วยวิธีการของการเก็บภาษี; และในขณะที่ Mapan เก็บเกี่ยวประมาณ 360,000G เขาจะต้องจ่ายเงินมากกว่า Morata 10,000G ผ่านภาษี.
เหตุผลหลักสำหรับภาษี!
'ภาษีนอกจากนี้ยังสามารถที่ดีสำหรับบางสิ่งบางอย่างหลังจากทั้งหมด.
เหตุผลที่ว่าทำไมวัชพืชก็พอใจมากขึ้นกว่าปกติ.
พวกเขา ทำทางของพวกเขาที่มีต่อร้านค้าอาวุธหลังจากนั้นแน่นอนพวกเขายังมีแผนจะจมเขี้ยวเหมือนงูของพวกเขาที่ร้านค้าอาวุธเกินไป! พวกเขากล้าประกาศความตั้งใจของพวกเขาในการเผชิญกับความหนาเจ้าของเขี้ยวแวมไพร์ชาย.
"เฮ้เพื่อน เราสามารถมองเห็นสินค้าคงคลังอาวุธของคุณ? โชคร้ายที่เราไม่สามารถใช้อาวุธที่แท้จริงของแวมไพร์; เพื่อให้เราสามารถเห็นเพียงไม่กี่เราสามารถใช้งานหรือไม่ สิ่งที่ต้องการอุปกรณ์ที่สง่างาม: แหวนและดังกล่าวหรือชุดเกราะที่มีค่าที่เราชอบที่จะเห็น ".
แวมไพร์ไม่ได้ใช้อาวุธเช่นดาบ ฯลฯ เพื่อให้มีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเกียร์โลหะเหล่านั้น แต่มีถุงมือที่ดูดซับเลือด, เข็มขัดเรียกว่าสิ่งมีชีวิตที่มืดและเสื้อคลุมที่ก่อให้เกิดความคุ้มคลั่งและต่างบังคับ (ดูผี); อาวุธเหล่านี้ได้อย่างแท้จริงกับธรรมชาติของแวมไพร์ ท่ามกลาง Hwaryeong เหล่านี้พบว่าการแต่งกาย.
"รอ ลองดูที่ชุดว่า. "
โกลเด้นกระแสในชุดสีแดงเข้ม, จับตา มุมมองจากด้านข้างหนึ่งสามารถบอกได้จากบริเวณหน้าท้องถึงทรวงอกมีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มี การแต่งกายที่ยากที่จะได้รับเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้อยู่ในรูป อย่างไรก็ตาม Hwaryeong ประสบการณ์ชุดที่รุนแรงในขณะที่เธอกำลังทำคอนเสิร์ต.
"คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?"
เธอถามวัชพืชการตอบ เห็นว่าเขาได้ประสบความสำเร็จในขั้นตอนกลางในการตัดเย็บที่เธอต้องการความเห็นที่สอง แต่แน่นอนว่าไม่ใช่เหตุผลหลักว่าทำไม.
"มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ."
"นอกจากนี้สวย?"
"ใช่ ผ้าที่ใช้ในการทำให้การแต่งกายที่ไม่ได้ใช้เท่าที่จำเป็น จากวัสดุที่เขาจะได้ทำสองชุด; ผมจะทำเพื่อที่จะทำให้เงินมากขึ้น! น่าเสียดายที่ผมไม่ได้เล็งไปยังขั้นตอนที่จะจัดการกับชนิดของวัสดุที่ยัง. "
วัชพืชอยู่ในความคิดลึกจ้องมองที่ชุดทำไมไม่คนใช้จิตใจของพวกเขาเมื่อมันมาถึงสิ่งเหล่านี้! มักจะเกี่ยวกับเสื้อผ้าเหล่านี้พวกเขาต้องการจะยากที่จะขาย มากขึ้นเผยให้เห็นเสื้อผ้าที่น่าเบื่อมากขึ้นก็คือเมื่อมันมาถึงการป้องกันประเทศ แต่เขาไม่สามารถได้หยั่งความต้องการของนักเต้นสำหรับลักษณะและเสน่ห์.
"ชุดที่จะไปได้ดีกับผมได้ไหม"
"ดี ... ราคายังเป็นสิ่งสำคัญ."
"ฉันจะสวยสวมใส่มันได้หรือไม่"
คิดวัชพืชในขณะนั้น พยักหน้า.
"ผมคิดว่าคุณจะสวย."
"ขอบคุณ . เฮ้ Mapan นิมโปรดซื้อชุดว่าในสถานที่ของฉัน "
พ่อค้า Mapan ใช้ทักษะของเขาในการต่อรองราคาในการแต่งกายยังคงมันออกมาจะเป็นที่ 148,000G; . แต่ Hwaryeong ไม่ได้คิดว่ามันแพง
. "ราคาถูก"
ณ จุดนี้ใครจะคิดว่าเรื่องนี้เป็นใบของลิ้น; แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นกับเธอ.
ชุดที่มีราคาแพงเองก็ไม่ได้เป็นปัญหา; ในความเป็นจริงสำหรับระดับและอาชีพของเธอเป็นนักเต้นของเธอมีปัจจัยสำคัญที่มองข้ามเธอเมื่อเธอรู้เท่าทัน 140,000G จ่ายสำหรับการแต่งกาย.
'วัชพืชไม่ได้อยู่เขาก็ไม่ตรวจสอบสถิติในการแต่งกายและผมคว้ามัน เพียงเพราะเขาบอกว่าฉันจะสวยงามในมัน.
มันไม่ได้เป็นตรรกะตัดสินใจที่จะจ่ายสำหรับการแต่งกายก่อนที่จะถามเกี่ยวกับมัน
โชคดีที่ชุดสีแดงเข้มเพิ่มทักษะนักเต้นของเธอโดยให้เธอเพิ่มความคล่องตัวและความสง่างาม Hwaryeong ในการแต่งกายก็สามารถที่จะแสดงมากขึ้นของเสน่ห์ของเธอ ความคุ้มครองที่ต่ำกว่าก่อน แต่เธอก็ไม่ได้หมายความว่าในการมองหยาบคายในนั้น สัมผัสของเธออย่างดีกระชับรูปที่ใช้สิทธิไม่ได้ใช้ออกไปใด ๆ ของเสน่ห์เลี้ยงของเธอ เมื่อเปรียบเทียบกับการแต่งกายที่มีสีสัน Hwaryeong เป็น lovelier; ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและตาเต็มรูปแบบของสนามแม่เหล็กจะจับสายตาของทุกคน; อย่างแท้จริงนางฟ้าของเวที (* สิ่งที่แฟน ๆ ของเธอเรียกเธอ? *)
"สวย eonni (พี่สาวของระยะเวลาของความรักที่มีต่อการเป็นหนึ่งในความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เลือด)
Surka ความเห็นครั้งแรก สำหรับอายุของเธอเธอเงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงสวย ความวุ่นวายไปในชั่วขณะหนึ่งและพวกเขาทั้งหมดที่เหลือหลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการตรวจสอบอาวุธ.
ต่อไปพวกเขาเข้าเยี่ยมชมร้านค้าทั่วไปที่ขายสิ่งจำเป็นพื้นฐานสำหรับการเดินทาง แต่คนที่พวกเขาเห็นว่าไม่มีประโยชน์ที่ดูเหมือน วัชพืชมีความตั้งใจที่จะซื้ออะไร แต่ไม่มี; เป็นเจ้านายของ Morata เขาลงทุนเงินทั้งหมดของเขาในการพัฒนาสำหรับการใช้ประโยชน์ต่อไป
วัชพืชได้มากขึ้นความยินดีกว่าปกติ (คำใบ้ * * * * * * * * ความชั่วร้าย)
"คุณโชคดีเช่นนั้น Mapan นิม."
"หวังว่าคุณจะเก็บเกี่ยวผลกำไรมากเช่นกัน."
ซีดและ Surka ยื่นออกมาแสดงความยินดี แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรยัง Mapan รู้สึกราวกับว่าเขาจะเก็บเกี่ยวผลตอบแทนที่มาก; แต่เขาก็ยังดูวัชพืชในใจจดใจจ่อ.
'มันขอบคุณทุกวัชพืชส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยที่นำผมมาที่นี่.'
กลับในทวีปยุโรป, Mapan ไม่ดีสิ่งที่ยังขาย แต่เขาไม่ได้มีอัตรากำไรขั้นต้นที่มีขนาดใหญ่หรือมีรายการของเขารับประกันการขาย แต่ที่นี่ภูมิภาคยังมิได้สำรวจพร้อมกับเมืองที่เต็มรูปแบบของแวมไพร์!
เป็นครั้งแรกที่จะขายสินค้าในหมู่บ้านนี้หมายความว่าเขาจะสามารถที่จะได้รับการรักษาที่พิเศษของการเก็บเกี่ยว 20-30 เปอร์เซ็นต์เป็นพิเศษนอกเหนือไปจากราคาขาย ผู้ประกอบการค้าจำนวนมากไม่สามารถมีโอกาสเช่นนั้น แต่ใบหน้าของวัชพืชแสดงให้เห็นว่าคำใบ้ของความอิจฉาที่ทุกคนในขณะที่เขาส่ง Mapan โอกาส; ในความเป็นจริงรอยยิ้มที่เขาสร้างขึ้นเพียงแค่เลียนแบบของเด็กที่อยู่ในความสุข.
ซีดพยักหน้า.
'ฉันรู้ว่ามัน! วัชพืชนิมเป็นคนดี.
น่าอับอาย Surka อยากจะไปที่ไหนสักแห่งที่จะซ่อน.
"ผมคิดว่าผมเข้าใจผิดวัชพืชนิม ฉันควรจะขยายการตีความของฉันกว้างเหมือนทะเลที่รวบรวมทุกอย่างมากกว่าที่จะตัดสินอะไรบางอย่างที่มากกว่าเพียงหนึ่งทันที. "
ดังนั้นวัชพืชก็ยังคงยิ้มและเรืองแสงโดยไม่ต้อง creasing ริ้วรอยเดียวบอก Mapan.
"Mapan นิมโปรดแจ้งให้ไปขายสิ่งที่คุณ . "
"คุณคิดอย่างนั้น?"
"ใช่ คุณควรจะคว้าโอกาสนี้เป็นค่าที่นี่มีมากขึ้นกว่าเดิม. "
Mapan ขึ้นมาเพื่อการซื้อขายตำแหน่งและเริ่มที่จะเจรจาต่อรอง เจ้าของของมันเป็นของหลักสูตรแวมไพร์.
"ผมนำบางเครื่องประดับสวยที่นี่กับฉัน; นายโอ๋ค้าและฉันเพียงแค่ต้องการที่จะขายพวกเขา "Mapan ดึงออกมาสิบม้วนขนห้ากองพรมพร้อมกับอัญมณีที่สาม" สิ่งที่เป็นข้อเสนอของคุณ? "
"250,000G Nah ไม่ สิ่งเหล่านี้จะไปสำหรับ 270,000G. "
"อ่าฉันขอโทษ ราคาที่ต่ำกว่าที่คาด. "
"ให้ตายเถอะ! อย่าไป! ในความคิดที่สองฉันสามารถที่จะจ่ายเท่าที่ 303,000G สำหรับพวกเขา. "
การเจรจาต่อรองขั้นตอนที่ 1 ประสบความสำเร็จ.
หากคุณตัดสินใจที่จะขายสินค้าทักษะผู้ประกอบการค้าทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น + 2.3 กับ% ในแต่ละ.
Mapan กลืนน้ำลายของเขา ค่าใช้จ่ายในการซื้อสินค้าเหล่านี้มีมูลค่ารวมทั้งสิ้นเพียงเพื่อ 110,000G! ข้อเสนอที่เขาเพิ่งได้เป็นอะไรมากไปกว่าคพ็อตที่ทำมากขึ้นกว่าสองเท่าทองเขาจ่ายสำหรับ แต่ความโลภ Mapan ตัดสินใจสำหรับเขา.
"แม้ว่าที่อาจจะชอบในราคาที่เหมาะสม; แต่ผมชอบที่จะไปที่อื่น ...... "
แวมไพร์สร้างรูปหน้ายาว Mapan ซึ่งเป็นในการค้าของการหลอกลวงที่ส่อเค้าออกท่าทาง แวมไพร์ขัดแย้งแนะนำ.
"นี่คือการแสดงท่าทางออกมาจากความเมตตาของหัวใจของฉัน 368,000G ฉันแน่ใจว่าคุณต้องการแสดงชนิดเดียวกันของท่าทางเมื่อคุณออกในการซื้อสินค้า ฉันไม่สนใจเท่าไหร่ที่คุณซื้อพวกเขาสำหรับการที่คุณได้ แต่ฉันไม่สามารถไปที่สูงขึ้นใด ๆ . "
การเจรจาต่อรองขั้นตอนที่ 2 ประสบความสำเร็จ.
หากคุณตัดสินใจที่จะขายสินค้าทักษะผู้ประกอบการค้าทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น + 6.2 กับ% ในแต่ละ.
ปาก Mapan กว้างขึ้น และยังคงเปิดอยู่ในขณะที่ตัวเขาเองไม่สามารถเชื่อว่าคพ็อตที่เขาเพียงแค่กด.
"คุณไม่ต้องการที่จะขายในราคานี้หรือไม่?"
"โอ๋ขอโทษ . ผมจะขาย "
. Mapan ส่งมอบสินค้าที่เขานำมา
! Ttiring
. ที่ได้รับผลกำไรขนาดใหญ่ผ่านการซื้อขาย 630 ชื่อเสียง
ทักษะการบัญชีได้เพิ่มขึ้นถึงระดับกลาง - เลเวล 6.
มีโอกาสเพิ่มขึ้นเมื่อการเจรจาต่อรองราคาให้ทิปไปโปรดปรานของคุณ จะสามารถที่จะใช้ประโยชน์จาก 7 ผู้เล่นใจง่าย.
ขณะที่ผู้ประกอบการค้าชัยชนะ!
70% ของสินค้าของเขายังคงอยู่หลังการขาย; สำหรับ Mapan กลัวราคาอาจจะลดลงถ้าเขาขายได้ในจำนวนมาก ดังนั้นเขาวางแผนที่จะขายสิ่งที่อีกไม่กี่และบันทึกส่วนที่เหลือจะถูกกำจัดในราชอาณาจักรแวมไพร์ Toteum แวมไพร์บาง chattered จากระยะไกล.
"นั่นมนุษย์ Mapan เพียงแค่ได้รับโชคลาภที่ดี; มันเป็นหัวข้อในหมู่มนุษย์เหล่านั้น. "
"เป็นที่หนึ่งที่ Mapan นี้หรือไม่? ผมหวังว่าเขาจะผ่านโดยทางด้านขวาจากฉัน สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรถ้าเขาไม่? ฉันต้องการเพียงแค่ลากเขาไปยังซอยบางอย่างและจมฟันของฉันเป็นต้นคอของเขา ... "
แจ๊คพ็อในการซื้อขาย!
Mapan สะสมเป็นจำนวนมากของผลกำไรและวัชพืชยื่นออกมาแสดงความยินดีของเขา.
"Very nice."
"มันขอบคุณทุกวัชพืชนิม . "
"Nah ผมยินดีที่จะเห็นคุณทำดี ".
วัชพืชมีความสุขมาก ความสุขที่มาจากตำแหน่งของเขาเป็นพระเจ้าแห่ง Morata ไม่นานที่ผ่านมา Mapan ลงทะเบียนตัวเองเป็นถิ่นที่อยู่ของ Morata และอำนวยความสะดวกในการซื้อขายของเขาในภาคเหนือในฐานะพลเมืองของ Morata เป็นผลให้เขาถูกยัดเยียดให้อัตราภาษี Morata ของอะไรบางอย่างที่น่ากลัวยิ่งกว่ามังกรน่ากลัวมาก! (* วิธีของวัชพืชของการคิด -.- *) ร้านค้าต้องจ่าย 3% ของรายได้ของพวกเขาด้วยวิธีการของการเก็บภาษี; และในขณะที่ Mapan เก็บเกี่ยวประมาณ 360,000G เขาจะต้องจ่ายเงินมากกว่า Morata 10,000G ผ่านภาษี.
เหตุผลหลักสำหรับภาษี!
'ภาษีนอกจากนี้ยังสามารถที่ดีสำหรับบางสิ่งบางอย่างหลังจากทั้งหมด.
เหตุผลที่ว่าทำไมวัชพืชก็พอใจมากขึ้นกว่าปกติ.
พวกเขา ทำทางของพวกเขาที่มีต่อร้านค้าอาวุธหลังจากนั้นแน่นอนพวกเขายังมีแผนจะจมเขี้ยวเหมือนงูของพวกเขาที่ร้านค้าอาวุธเกินไป! พวกเขากล้าประกาศความตั้งใจของพวกเขาในการเผชิญกับความหนาเจ้าของเขี้ยวแวมไพร์ชาย.
"เฮ้เพื่อน เราสามารถมองเห็นสินค้าคงคลังอาวุธของคุณ? โชคร้ายที่เราไม่สามารถใช้อาวุธที่แท้จริงของแวมไพร์; เพื่อให้เราสามารถเห็นเพียงไม่กี่เราสามารถใช้งานหรือไม่ สิ่งที่ต้องการอุปกรณ์ที่สง่างาม: แหวนและดังกล่าวหรือชุดเกราะที่มีค่าที่เราชอบที่จะเห็น ".
แวมไพร์ไม่ได้ใช้อาวุธเช่นดาบ ฯลฯ เพื่อให้มีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเกียร์โลหะเหล่านั้น แต่มีถุงมือที่ดูดซับเลือด, เข็มขัดเรียกว่าสิ่งมีชีวิตที่มืดและเสื้อคลุมที่ก่อให้เกิดความคุ้มคลั่งและต่างบังคับ (ดูผี); อาวุธเหล่านี้ได้อย่างแท้จริงกับธรรมชาติของแวมไพร์ ท่ามกลาง Hwaryeong เหล่านี้พบว่าการแต่งกาย.
"รอ ลองดูที่ชุดว่า. "
โกลเด้นกระแสในชุดสีแดงเข้ม, จับตา มุมมองจากด้านข้างหนึ่งสามารถบอกได้จากบริเวณหน้าท้องถึงทรวงอกมีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มี การแต่งกายที่ยากที่จะได้รับเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้อยู่ในรูป อย่างไรก็ตาม Hwaryeong ประสบการณ์ชุดที่รุนแรงในขณะที่เธอกำลังทำคอนเสิร์ต.
"คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?"
เธอถามวัชพืชการตอบ เห็นว่าเขาได้ประสบความสำเร็จในขั้นตอนกลางในการตัดเย็บที่เธอต้องการความเห็นที่สอง แต่แน่นอนว่าไม่ใช่เหตุผลหลักว่าทำไม.
"มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ."
"นอกจากนี้สวย?"
"ใช่ ผ้าที่ใช้ในการทำให้การแต่งกายที่ไม่ได้ใช้เท่าที่จำเป็น จากวัสดุที่เขาจะได้ทำสองชุด; ผมจะทำเพื่อที่จะทำให้เงินมากขึ้น! น่าเสียดายที่ผมไม่ได้เล็งไปยังขั้นตอนที่จะจัดการกับชนิดของวัสดุที่ยัง. "
วัชพืชอยู่ในความคิดลึกจ้องมองที่ชุดทำไมไม่คนใช้จิตใจของพวกเขาเมื่อมันมาถึงสิ่งเหล่านี้! มักจะเกี่ยวกับเสื้อผ้าเหล่านี้พวกเขาต้องการจะยากที่จะขาย มากขึ้นเผยให้เห็นเสื้อผ้าที่น่าเบื่อมากขึ้นก็คือเมื่อมันมาถึงการป้องกันประเทศ แต่เขาไม่สามารถได้หยั่งความต้องการของนักเต้นสำหรับลักษณะและเสน่ห์.
"ชุดที่จะไปได้ดีกับผมได้ไหม"
"ดี ... ราคายังเป็นสิ่งสำคัญ."
"ฉันจะสวยสวมใส่มันได้หรือไม่"
คิดวัชพืชในขณะนั้น พยักหน้า.
"ผมคิดว่าคุณจะสวย."
"ขอบคุณ . เฮ้ Mapan นิมโปรดซื้อชุดว่าในสถานที่ของฉัน "
พ่อค้า Mapan ใช้ทักษะของเขาในการต่อรองราคาในการแต่งกายยังคงมันออกมาจะเป็นที่ 148,000G; . แต่ Hwaryeong ไม่ได้คิดว่ามันแพง
. "ราคาถูก"
ณ จุดนี้ใครจะคิดว่าเรื่องนี้เป็นใบของลิ้น; แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นกับเธอ.
ชุดที่มีราคาแพงเองก็ไม่ได้เป็นปัญหา; ในความเป็นจริงสำหรับระดับและอาชีพของเธอเป็นนักเต้นของเธอมีปัจจัยสำคัญที่มองข้ามเธอเมื่อเธอรู้เท่าทัน 140,000G จ่ายสำหรับการแต่งกาย.
'วัชพืชไม่ได้อยู่เขาก็ไม่ตรวจสอบสถิติในการแต่งกายและผมคว้ามัน เพียงเพราะเขาบอกว่าฉันจะสวยงามในมัน.
มันไม่ได้เป็นตรรกะตัดสินใจที่จะจ่ายสำหรับการแต่งกายก่อนที่จะถามเกี่ยวกับมัน
โชคดีที่ชุดสีแดงเข้มเพิ่มทักษะนักเต้นของเธอโดยให้เธอเพิ่มความคล่องตัวและความสง่างาม Hwaryeong ในการแต่งกายก็สามารถที่จะแสดงมากขึ้นของเสน่ห์ของเธอ ความคุ้มครองที่ต่ำกว่าก่อน แต่เธอก็ไม่ได้หมายความว่าในการมองหยาบคายในนั้น สัมผัสของเธออย่างดีกระชับรูปที่ใช้สิทธิไม่ได้ใช้ออกไปใด ๆ ของเสน่ห์เลี้ยงของเธอ เมื่อเปรียบเทียบกับการแต่งกายที่มีสีสัน Hwaryeong เป็น lovelier; ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและตาเต็มรูปแบบของสนามแม่เหล็กจะจับสายตาของทุกคน; อย่างแท้จริงนางฟ้าของเวที (* สิ่งที่แฟน ๆ ของเธอเรียกเธอ? *)
"สวย eonni (พี่สาวของระยะเวลาของความรักที่มีต่อการเป็นหนึ่งในความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เลือด)
Surka ความเห็นครั้งแรก สำหรับอายุของเธอเธอเงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงสวย ความวุ่นวายไปในชั่วขณะหนึ่งและพวกเขาทั้งหมดที่เหลือหลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการตรวจสอบอาวุธ.
ต่อไปพวกเขาเข้าเยี่ยมชมร้านค้าทั่วไปที่ขายสิ่งจำเป็นพื้นฐานสำหรับการเดินทาง แต่คนที่พวกเขาเห็นว่าไม่มีประโยชน์ที่ดูเหมือน วัชพืชมีความตั้งใจที่จะซื้ออะไร แต่ไม่มี; เป็นเจ้านายของ Morata เขาลงทุนเงินทั้งหมดของเขาในการพัฒนาสำหรับการใช้ประโยชน์ต่อไป
การแปล กรุณารอสักครู่..
You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?You also produce to sell the kaleidoscope meter?
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Hi my name is Andréa, I'm 16, I'm a high
- QN20808 26 * 1.95 thin edge XC 60tpi spe
- ฉันไม่สู้แล้ว ลาก่อน
- ฉันไม่ดี
- accountant possition available
- แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษา แปล
- During the day or all night
- They do this so much better.
- 21:52 kuensang But I'm gonna marry her a
- Baby boy
- นี่คือกลุ่มเพื่อนของฉัน
- ฉันถูกชะตากับคุณ ฉันชอบคุณ
- June 26 is Sunthorn Phu Day, a special o
- อยากเลี้ยงไก่จัง
- Hi my name is Andréa, I'm 16, I'm a high
- เหมาะกับฉันไหม
- แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษา แปล
- do your devices is active? i mean iphone
- เลขหมายย่อ
- คุณดูหนุ่มกว่าที่คิดไว้
- ที่อยู่ตามได้ส่งมา
- เสาวลักษณ์
- Reuters
- ทานข้าวแล้ว
