MATERIALS AND METHODSAlgal samples

MATERIALS AND METHODS
Algal samples and culture systems
Nine species of macroalgae consisting
of seven species of green algae (Chlorophyta),
namely, Chaetomorpha crassa, C. linum, Ulva
rigida, Caulerpa racemosa, C. brachypus,
C. lentillifera and C. taxifolia, and two species
of red algae (Rhodophyta), namely, Gracilaria
tenuistipitata and G. fisheri, were pre-cultivated
for 1 wk in f/2 medium (Guillard and Ryther
1962; Guillard 1975) in a greenhouse with natural
light. Before starting the experiment, each sample
was blotted with a towel to remove excess water,
trimmed, weighed to produce approximately 30 g
and then placed in an aerated 10 L glass aquarium.
The culture conditions were: 30 parts per trillion
(ppt) filtered natural seawater with the f/2 medium
consisting of 0.075 g.L-1 NaNO3 and 0.005 g.L-1
NaH2PO4.H2O (Guillard and Ryther 1962; Guillard
1975), pH 8 with temperature between 28 and
32 °C. All culture systems were replicated three
times for each species. Each medium was changed
every week while the weights of the algae were
recorded and growth rates were analyzed for 3 wk.
The growth rates of macroalgae were determined as
the average values from triplicate replications. The
calculation of growth rate was based on Lobban
et al. (1987). After 3 wk culture, all macroalgae
were collected and washed in freshwater to remove
salt, contaminants and epiphytes. The macroalgae
were dried for 48 hours at 60 °C, ground and stored
in a dry place for nutritional analysis.
Nutritional analysis
The composition of the macroalgae
(protein, ash, fiber, moisture and lipid contents)
was determined at the end of the third week
according to standard methods (Association
of Official Analytical Chemists, 1990). The
carbohydrate contents were calculated using the
formula: Carbohydrates = [100% - (%protein +
%lipid + %ash + %water)], according to Ortiz et al.
(2009). The results were expressed as a percentage
of the component by dry weight. All data were
analyzed statistically and derived from triplicate
replications using analysis of variance. The
significance test among mean values of treatments
used Duncan’s New Multiple Range Test (Duncan,
1955) with a 95% confidence interval. The results
were expressed as the mean ± SD of the data.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุและวิธีการตัวอย่างสาหร่ายและระบบวัฒนธรรมพันธุ์เก้า macroalgae ประกอบด้วย7 ชนิดของสาหร่ายสีเขียว (Chlorophyta),คือ Chaetomorpha crassa, C. linum, Ulvarigida, Caulerpa racemosa, C. brachypusC. lentillifera และ C. taxifolia และสองสายพันธุ์ของสาหร่ายสีแดง (Rhodophyta), คือ Gracilariatenuistipitata และ G. fisheri ถูกปลูกไว้ล่วงหน้าสำหรับสัปดาห์ที่ 1 ในกลาง f/2 (Guillard และ Ryther1962 Guillard 1975) ในเรือนกระจกธรรมชาติแสง ก่อนที่จะเริ่มทดลอง แต่ละอย่างมี blotted ด้วยผ้าขนหนูเพื่อเอาน้ำส่วนเกินตัด การชั่งน้ำหนักในการผลิตประมาณ 30 กรัมและจากนั้น วางปลาแก้ว 10 L มวลเบาสภาพวัฒนธรรม: 30 ส่วนต่อล้านล้าน(ppt) กรองน้ำทะเลธรรมชาติกับปานกลาง f/2ประกอบด้วย g.L 1 0.075 NaNO3 และ 0.005 g.L-1NaH2PO4.H2O (Guillard และ Ryther 1962 Guillard1975), ค่า pH 8 อุณหภูมิระหว่าง 28 และ32 องศาเซลเซียส ระบบวัฒนธรรมทั้งหมดถูกจำลองแบบสามเวลาสำหรับแต่ละสายพันธุ์ แต่ละสื่อมีการเปลี่ยนแปลงทุกสัปดาห์ในขณะที่น้ำหนักของสาหร่ายบันทึก และถูกวิเคราะห์อัตราการเติบโตสำหรับ 3 สัปดาห์กำหนดเป็นอัตราเติบโตของ macroalgaeค่าเฉลี่ยจากระยะตสแควร์ การการคำนวณอัตราการเติบโตตาม Lobbanet al. (1987) หลังจาก 3 สัปดาห์วัฒนธรรม macroalgae ทั้งหมดรวบรวม และล้างในน้ำจืดเพื่อเอาเกลือ สารปนเปื้อน และเก่า การ macroalgaeแห้งได้ 48 ชั่วโมงที่ 60 ° C พื้นดิน และเก็บไว้ในสถานแห้งสำหรับวิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการวิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการองค์ประกอบของการ macroalgae(เนื้อหาโปรตีน เถ้า ไฟเบอร์ ความชื้น และไขมัน)กำหนดเวลาสิ้นสุดของสัปดาห์สามตามวิธีมาตรฐาน (สมาคมทางการวิเคราะห์นักเคมี 1990) การเนื้อหาคาร์โบไฮเดรตถูกคำนวณโดยใช้การสูตร: คาร์โบไฮเดรต = [100% - (%โปรตีน +%ไขมัน%เถ้า + น้ำ%)], ตามการโอทิซ et al(2009) มีแสดงผลเป็นเปอร์เซ็นต์ส่วนประกอบโดยน้ำหนักแห้ง ข้อมูลทั้งหมดได้วิเคราะห์ทางสถิติ และได้รับมาจากลข้อระยะที่ใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน การทดสอบนัยสำคัญระหว่างค่าเฉลี่ยของทรีทเมนต์ใช้ของ Duncan หลายช่วงทดสอบใหม่ (Duncan1955) กับช่วงความเชื่อมั่น 95% ผลลัพธ์ถูกแสดงเป็นค่าเฉลี่ย± SD ของข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุและวิธีการ
เก็บตัวอย่างสาหร่ายและระบบวัฒนธรรม
เก้าสายพันธุ์ของสาหร่ายประกอบด้วย
เจ็ดสายพันธุ์ของสาหร่ายสีเขียว (Chlorophyta)
คือ Chaetomorpha crassa ซี linum, อัลวา
Rigida, racemosa Caulerpa ซี brachypus,
C. lentillifera และ C. taxifolia และสองสายพันธุ์
ของสาหร่ายสีแดง (Rhodophyta) คือ Gracilaria
tenuistipitata และ G. fisheri ถูกก่อนการเพาะปลูก
เป็นเวลา 1 สัปดาห์ใน f / 2 กลาง (Guillard และ Ryther
1962; Guillard 1975) ในเรือนกระจกด้วย ธรรมชาติ
แสง ก่อนที่จะเริ่มการทดลองแต่ละตัวอย่าง
ถูกบดบังด้วยผ้าขนหนูเพื่อเอาน้ำส่วนเกิน
ตัดชั่งน้ำหนักในการผลิตประมาณ 30 กรัม
และวางไว้ในมวลเบาพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแก้ว 10 ลิตรแล้ว.
เงื่อนไขวัฒนธรรมอยู่: 30 ส่วนต่อล้านล้าน
(PPT) กรองธรรมชาติ น้ำทะเลกับ f / 2 ขนาดกลาง
ประกอบด้วย 0.075 gL-1 NaNO3 และ 0.005 gL-1
NaH2PO4.H2O (Guillard และ Ryther 1962; Guillard
1975) ค่า pH 8 มีอุณหภูมิระหว่างวันที่ 28 และ
32 องศาเซลเซียส ระบบวัฒนธรรมทั้งหมดถูกจำลองแบบสาม
ครั้งในแต่ละสายพันธุ์ แต่ละสื่อก็เปลี่ยน
ทุกสัปดาห์ในขณะที่น้ำหนักของสาหร่ายที่ถูก
บันทึกไว้และอัตราการเจริญเติบโตสำหรับการวิเคราะห์ 3 สัปดาห์.
อัตราการเจริญเติบโตของสาหร่ายได้รับการพิจารณาเป็น
ค่าเฉลี่ยจากการซ้ำเพิ่มขึ้นสามเท่า
การคำนวณอัตราการเจริญเติบโตอยู่บนพื้นฐานของ Lobban
et al, (1987) หลังจาก 3 สัปดาห์วัฒนธรรม, สาหร่ายทั้งหมด
ถูกเก็บรวบรวมและล้างในน้ำจืดเพื่อเอา
เกลือสารปนเปื้อนและ epiphytes สาหร่าย
แห้งเป็นเวลา 48 ชั่วโมงที่ 60 ° C, พื้นดินและเก็บไว้
ในที่แห้งสำหรับการวิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการ.
วิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการ
องค์ประกอบของสาหร่าย
(โปรตีนเถ้าใยความชื้นและเนื้อหาไขมัน)
ถูกกำหนดในตอนท้ายของบุคคลที่สาม สัปดาห์
ตามวิธีการมาตรฐาน (สมาคม
ของนักเคมีวิเคราะห์อย่างเป็นทางการ, 1990)
เนื้อหาคาร์โบไฮเดรตจะถูกคำนวณโดยใช้
สูตรคาร์โบไฮเดรต = [100% - (% โปรตีน +
% +% ไขมันเถ้า + น้ำ%)] ตามออร์ติซ et al.
(2009) ผลการวิจัยที่แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์
ของส่วนประกอบโดยน้ำหนักแห้ง ข้อมูลทั้งหมดถูก
วิเคราะห์ทางสถิติและได้มาจากการเพิ่มขึ้นสามเท่า
ซ้ำโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน
ทดสอบอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ค่าเฉลี่ยของการรักษา
ที่ใช้ของดันแคนหลายช่วงใหม่ทดสอบ (ดันแคน,
1955) ที่มีช่วงความเชื่อมั่น 95% ผล
ที่ได้รับแสดงเป็นค่าเฉลี่ย± SD ของข้อมูล