. However, it makes me more respons

. However, it makes me more responsibility, although it is a fascinating was hit, but thank you teacher who made me responsible whether in any subject. On leaving school I feel sad, because I love this school. It is the starting point in life to meet a lot of people, society again. This was the beginning of a teenager. Life will change life, social change, see a person is extensive. There is good and not good I tell myself I will have to live very carefully. Because if we miss the person behind it is the father and mother are the ones who suffer the most. I have decided to study at school near the most. It may help save expenses, conveniently, there is a bus every day, a school friend ever go to class. The first day of not taking the exam at Laoklangwittayacom school. I'm so nervous but I do my best announce the results, I can't believe it. I got the third of the students almost five hundred It's a good beginning for me. But when I come to learn still has several to adapt to society, and friends. My first day of school friends in the forty people count a lot because the former school, not so much I have a friend in the group of seven people, which in many homes. Many district, but we have come to know each other because the idea too. The action is not much different. Therefore have friends. We live in the usual teenagers like the others he used. It is lucky, with my good friends. Help me trouble. I love your friends, but I will be together forever is not available. When I grow up all walk your own path the grade four in a group, it will move the school. I and the other three was still studying in the same place during high school, a teenage body. I and some friends may have outside the box. But we intend to study it was that I was happy. We never left me, where are you going, go together. Time passed so quickly,this would have been long life on campus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. อย่างไรก็ตาม มันทำให้ฉันรับผิดชอบเพิ่มมากขึ้น แม้ว่าจะเป็นประกอบที่ตี แต่ขอขอบคุณคุณครูที่ทำให้ฉันรับผิดชอบในเรื่องใด ๆ ในการออกจากโรงเรียน ผมรู้สึกเศร้า เพราะรักโรงเรียนนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นในชีวิตเพื่อตอบสนองผู้คน สังคมอีกจำนวนมาก นี่คือจุดเริ่มต้นของวัยรุ่น ชีวิตจะเปลี่ยนชีวิต เปลี่ยนแปลงทางสังคม เห็นคนมากมาย มีดี และไม่ดีผมบอกตัวเองจะมีชีวิตอย่างระมัดระวังมาก เพราะถ้าเราคิดถึงบุคคลที่อยู่เบื้องหลัง เป็น พ่อและแม่เป็นคนที่ประสบมากสุด ฉันได้ตัดสินใจไปเรียนที่โรงเรียนที่ใกล้สุด มันอาจช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย สะดวก มีรถประจำทางทุกวัน โรงเรียนเพื่อนเคยไปคลาส วันแรกของการสอบที่โรงเรียน Laoklangwittayacom ไม่ ฉันจึงประสาท แต่ทำดีที่สุดประกาศผล ฉันไม่สามารถเชื่อ ผมสามนักเรียนเกือบห้าร้อยเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับฉัน แต่เมื่อมาเรียนรู้ยังมีหลายอย่างให้ปรับให้เข้ากับสังคม และเพื่อน วันแรกของโรงเรียนเพื่อนในสี่สิบคนจำนวนมากเนื่องจากย้ายโรงเรียน ไม่มากมีเพื่อนในกลุ่ม 7 คน ซึ่งในบ้านมากขึ้น หลายเขต แต่เรามารู้กันเพราะความคิดมากเกินไป การดำเนินการไม่แตกต่างกันมาก ดังนั้น มีเพื่อน เราอยู่ในวัยรุ่นปกติเหมือนคนอื่น ๆ เขาใช้ โชคดี มีเพื่อนที่ดีได้ ช่วยปัญหา ฉันรักเพื่อนของคุณ แต่ฉันจะไม่มีกันตลอดไป เมื่อผมโตขึ้นทั้งหมดเดินเส้นทางของคุณเองเกรด 4 ในกลุ่ม มันจะย้ายโรงเรียน ฉันและอีกสามยังคงถูกศึกษาในเดียวกันระหว่างมัธยม ร่างกายวัยรุ่น ผมและเพื่อนได้นอกกล่อง แต่เราตั้งใจที่จะเรียนได้ว่า ผมมีความสุข เราไม่ทิ้งฉัน ไป ไปด้วยกัน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว นี้จะมีอายุยืนในมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. แต่มันทำให้ฉันความรับผิดชอบมากขึ้นแม้ว่ามันจะเป็นที่น่าสนใจได้รับผลกระทบ แต่ขอขอบคุณครูที่ทำให้ฉันมีความรับผิดชอบไม่ว่าจะในเรื่องใด ๆ ออกจากโรงเรียนฉันรู้สึกเศร้าเพราะฉันรักโรงเรียนนี้ มันเป็นจุดเริ่มต้นในชีวิตที่จะตอบสนองผู้คนจำนวนมากสังคมอีกครั้ง นี่คือจุดเริ่มต้นของวัยรุ่น ชีวิตจะเปลี่ยนชีวิตของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเห็นคนเป็นที่กว้างขวาง มีดีและไม่ดีผมบอกกับตัวเองว่าฉันจะต้องมีชีวิตอยู่อย่างระมัดระวัง เพราะถ้าเราคิดถึงคนที่อยู่เบื้องหลังมันเป็นพ่อและแม่จะเป็นคนที่ประสบมากที่สุด ฉันได้ตัดสินใจที่จะเรียนที่โรงเรียนใกล้ที่สุด มันอาจจะช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายสะดวกมีรถประจำทางทุกวันเพื่อนที่โรงเรียนเคยไปเรียน วันแรกของการไม่ได้รับการสอบที่โรงเรียน Laoklangwittayacom ฉันตื่นเต้นมาก แต่ฉันทำดีที่สุดประกาศผลของฉันฉันไม่สามารถเชื่อว่า ผมได้ที่สามของนักเรียนเกือบห้าร้อยมันเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับฉัน แต่เมื่อผมมาเรียนรู้ยังคงมีหลายครั้งที่จะปรับตัวเข้ากับสังคมและเพื่อน ๆ วันแรกของฉันเพื่อนที่โรงเรียนในสี่สิบคนนับเป็นจำนวนมากเพราะโรงเรียนเก่าไม่มากฉันมีเพื่อนในกลุ่มของเจ็ดคนซึ่งในบ้านจำนวนมาก อำเภอจำนวนมาก แต่เราได้มารู้จักกันเพราะความคิดที่มากเกินไป การกระทำที่ไม่แตกต่างกันมาก ดังนั้นจึงมีเพื่อน เราอยู่ในวัยรุ่นปกติเหมือนคนอื่น ๆ ที่เขาใช้ มันเป็นความโชคดีที่มีเพื่อนที่ดีของฉัน ช่วยฉันปัญหา ฉันรักเพื่อนของคุณ แต่ฉันจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่สามารถใช้ได้ เมื่อผมโตขึ้นทุกเดินเส้นทางของคุณเองชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ในกลุ่มก็จะย้ายโรงเรียน ผมและคนอื่นอีกสามก็ยังคงศึกษาอยู่ในสถานที่เดียวกันในระหว่างโรงเรียนมัธยมร่างกายวัยรุ่น ผมและเพื่อน ๆ บางคนอาจมีนอกกรอบ แต่เราตั้งใจที่จะศึกษามันคือการที่ฉันมีความสุข เราไม่เคยทิ้งฉันคุณจะไปไหนไปด้วยกัน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วนี้จะได้รับตลอดชีวิตในมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. อย่างไรก็ตาม มันทำให้ผมมีความรับผิดชอบมากขึ้น แต่มันด่าถูกตี แต่ขอบคุณอาจารย์ที่ทำให้ผมมีความรับผิดชอบ ไม่ว่าในเรื่องใด เมื่อออกจากโรงเรียนแล้ว ผมรู้สึกเสียใจ เพราะฉันรักโรงเรียนนี้ มันเป็นจุดเริ่มต้นในชีวิตเจอผู้คนมากมาย สังคมอีก นี้คือจุดเริ่มต้นของการเป็นวัยรุ่น ชีวิตจะเปลี่ยนชีวิต , การเปลี่ยนแปลงทางสังคม , เห็นคนอย่างละเอียดมีทั้งคนดีและไม่ดี ผมบอกตัวเองว่าผมจะต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง เพราะถ้าเราคิดถึงคนที่อยู่เบื้องหลังก็คือ พ่อและแม่จะเป็นคนที่ทุกข์ที่สุด ฉันตัดสินใจที่จะไปเรียนที่โรงเรียนที่ใกล้ที่สุด มันอาจจะช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย เดินทางสะดวก มีป้ายรถเมล์ทุกวัน โรงเรียน เพื่อนที่เคยไปเรียน วันแรกของการสอบที่โรงเรียน laoklangwittayacom .ฉันตื่นเต้นจัง แต่ฉันทำดีที่สุดแล้วประกาศผล ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ผมได้ที่สามของนักเรียนเกือบ ห้าร้อย มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับฉัน แต่เมื่อฉันเข้ามาเรียนยังได้หลาย ๆเพื่อปรับให้เข้ากับสังคม และเพื่อนๆ โรงเรียนเพื่อนคนสี่สิบวันแรกนับมากเพราะโรงเรียนเดิม ไม่มาก ผมมีเพื่อนในกลุ่มของเจ็ดคนซึ่งในบ้านมากมาย หลายตำบล แต่เราต้องมารู้จักกัน เพราะคิดเหมือนกัน การกระทำไม่ได้ต่างกันมากนัก จึงมีเพื่อน เราอยู่ปกติวัยรุ่นเหมือนคนอื่นที่เขาใช้ มันเป็นโชคดีที่มีเพื่อนที่ดีของฉัน ช่วยผมด้วยครับ ผมชอบเพื่อนของคุณ แต่ฉันก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไปได้ เมื่อฉันเติบโตขึ้นตลอดเส้นทางเดินของตัวเองได้เกรดสี่ในกลุ่มจะย้ายโรงเรียน ฉันและสามอื่น ๆ ก็ยังเรียนอยู่ที่เดียวกันในช่วงม.ปลาย ร่างกายวัยรุ่น ผมและเพื่อนๆ อาจจะนอกกรอบ แต่เราตั้งใจที่จะศึกษามัน ผมก็มีความสุข เราไม่เคยทิ้งกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว นี่ก็ชีวิตในมหาวิทยาลัย