You're right. I'm being shameless.

You're right. I'm being shameless. I'm sorry."


Saying this, Roxy gets up and slowly moves. Picking up the luggage she left in the corner of the room and putting on her hat, she quickly leaves. I can't stop her. I understand why they're opposed. I didn't think that they would humor me and easily accept it. But even so, I thought that I'd be able to persuade them somehow.

But I was naive. I consider the current situation. Roxy was relentlessly attacked with words. She probably feels like she's on a bed of nails.

Her life might continue to be this way from now on. Thinking about it, she didn't want to stay here.

Were it me, I'd run away from somewhere like this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถูกของคุณ ฉันกำลังกำลัง shameless ขอโทษ"คำพูดนี้ Roxy รับค่า และย้ายช้า รับกระเป๋าเธอซ้ายมุมห้องและวางบนหมวกของเธอ เธออย่างรวดเร็วใบ ฉันไม่สามารถหยุดเธอ เข้าใจทำไมเป็น opposed ไม่คิดว่า พวกเขาจะเรื่องตลกฉัน และยอมรับมันได้ แต่ถึงกระนั้น ฉันคิดว่า ฉันจะสามารถโน้มน้าวใจอย่างใดแต่ผมขำน่า พิจารณาสถานการณ์ปัจจุบัน Roxy ถูกโจมตี ด้วยคำคืบ เธออาจรู้สึกเหมือนเธออยู่บนเตียงของเล็บชีวิตของเธออาจยังคงเป็นวิธีนี้จากนี้ คิดเกี่ยวกับมัน เธอไม่ต้องการมีฉัน ฉันจะเรียกใช้จากที่ใดที่หนึ่งเช่นนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณขวา ฉันเป็นไร้ยางอาย ฉันขอโทษ. " คำพูดนี้ร็อกลุกขึ้นและค่อยๆย้าย. หยิบขึ้นมากระเป๋าที่เธอเหลืออยู่ในมุมหนึ่งของห้องและวางบนหมวกของเธอเธอได้อย่างรวดเร็วใบ. ฉันไม่สามารถหยุดเธอ. ฉันเข้าใจว่าทำไมพวกเขา ' อีกครั้งตรงข้าม. ผมไม่คิดว่าพวกเขามีอารมณ์ขันฉันได้อย่างง่ายดายและจะยอมรับมัน. แต่ยังให้ฉันคิดว่าฉันจะสามารถที่จะชักชวนให้พวกเขาอย่างใด. แต่ผมก็ไร้เดียงสา. ผมคิดว่าสถานการณ์ปัจจุบัน. ร็อกถูกโจมตีอย่างไม่ลดละ ด้วยคำพูด. เธออาจจะรู้สึกเหมือนเธอบนเตียงของเล็บ. ชีวิตของเธออาจจะยังคงเป็นแบบนี้ต่อจากนี้ไป. คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เธอก็ไม่ได้ต้องการที่จะอยู่ที่นี่. มันอยู่ที่ฉันฉันจะหนีออกจากที่ใดที่หนึ่ง เช่นนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณพูดถูก ฉันหน้าด้าน ฉันขอโทษ . . . "

" ร็อกซี่ลุกขึ้นและค่อยๆย้าย หยิบกระเป๋าเธอไว้ในมุมของห้องและใส่หมวกของเธอ เธอรีบปล่อย ฉันหยุดเธอไม่ได้ ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกเขาถึงต้องต่อต้าน ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะตามใจฉันและยอมรับมัน แต่แม้ดังนั้น , ฉันคิดว่าฉันสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้

แต่ฉันยังไร้เดียงสาฉันพิจารณาสถานการณ์ปัจจุบัน Roxy เป็นคืบ ทำร้ายด้วยคำพูด เธออาจจะรู้สึกเหมือนเธออยู่ในเตียงเล็บ .

ชีวิตของเธออาจจะยังคงเป็นแบบนี้แล้ว คิดเกี่ยวกับมัน เธอไม่อยากอยู่ที่นี่

เป็นฉัน ฉันคงหนีจากที่แบบนี้