General dynamic comparison of VMI a

General dynamic comparison of VMI and traditional supply chains
In Table 4 we have compared VMI and traditional supply chains across a range of performance metrics. The peak ORATE overshoot is the simple measure of bullwhip and has already been met in Fig. 5. Note that for completeness Table 4 includes three optimal solutions for each of the two values of G (1.0 and 4.0). These are for ratios of production adaptation/inventory holding costs W=0.01, 1.0, and 100. The reason for this is that W=0.01 approximates an agile system; W=100 approximates a lean (level scheduling) system; whilst W=1.0 is a compromise solution. As noted by Christopher and Towill (2000) there are occasions where “agile” is the best business solution, and where “lean” is the best business solution, and where some “mix” is required.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วไปแบบไดนามิกเปรียบเทียบ VMI และห่วงโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมในตารางที่ 4 เราได้เทียบ VMI และห่วงโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมในช่วงของการวัดประสิทธิภาพ สูงสุด ORATE แหกเป็นวัดง่ายของ bullwhip และได้พบแล้วในรูปที่ 5 หมายเหตุว่า ความสมบูรณ์ 4 ตารางรวมสามโซลูชั่นที่เหมาะสมสำหรับแต่ละค่าจากสองค่าของ G (1.0 และ 4.0) เหล่านี้มีอัตราส่วนของการปรับตัวการผลิต/คลังสินค้าถือค่า W = 0.01, 1.0 และ 100 เหตุผลคือ ว่า W = 0.01 สใกล้เคียงเป็นระบบคล่องตัว W = 100 สใกล้เคียงระบบลีน (การจัดกำหนดการระดับ) ในขณะที่ W = 1.0 เป็นทางออกประนีประนอม เท่าที่สังเกต โดยคริสโตเฟอร์และ Towill (2000) มีโอกาสที่ "เปรียว" เป็นการแก้ปัญหาทางธุรกิจที่ดีที่สุด และ "ลีน" เป็นการแก้ปัญหาทางธุรกิจที่ดีที่สุด และบาง "ผสม" จำเป็นต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรียบเทียบแบบไดนามิกทั่วไปของ VMI และโซ่อุปทานแบบดั้งเดิม
ในตารางที่ 4 เราได้เมื่อเทียบ VMI และโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมในช่วงของตัวชี้วัดประสิทธิภาพการทำงาน แหกสูงสุดกล่าวอย่างเป็นทางการเป็นตัวชี้วัดที่เรียบง่ายของ bullwhip และได้รับแล้วพบกันในรูป 5. โปรดทราบว่าสำหรับตารางที่ 4 ครบถ้วนรวมถึงการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดสามสำหรับแต่ละสองค่าของ g (1.0 และ 4.0) เหล่านี้มีอัตราส่วนของการปรับตัวการผลิต / สินค้าคงคลังการถือครองค่าใช้จ่าย W = 0.01, 1.0 และ 100 เหตุผลของเรื่องนี้ก็คือว่า W = 0.01 ใกล้เคียงกับระบบเปรียว; W = 100 ใกล้เคียงกับยัน (การตั้งเวลาระดับ) ระบบ ขณะที่ W = 1.0 เป็นวิธีการแก้ปัญหาการประนีประนอม เท่าที่สังเกตจากคริสและ Towill (2000) มีโอกาสที่ "เปรียว" เป็นวิธีการแก้ปัญหาธุรกิจที่ดีที่สุดและการที่ "ยัน" เป็นโซลูชันทางธุรกิจที่ดีที่สุดและที่บางส่วน "ผสม" เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบแบบทั่วไปของ VMI และโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมตารางที่ 4 เราได้เทียบ VMI และโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมในช่วงการปฏิบัติงานของมาตรวัด ยอดเลย เป็นวัดที่เรียบง่ายของกล่าวสุนทรพจน์ bullwhip และมีการพบในรูปที่ 5 ทราบว่าเพื่อความสมบูรณ์ตารางที่ 4 รวมถึงสามโซลูชั่นที่เหมาะสมที่สุดสำหรับแต่ละของทั้งสองค่าของ G ( 1.0 และ 4.0 ) เหล่านี้คืออัตราส่วนของต้นทุนการผลิตปรับสินค้าคงคลังถือ W = 0.01 , 1.0 , และ 100 เหตุผลนี้คือ W = 0.01 กับระบบว่องไว ; w = 100 กับลีน ( ตารางระดับ ) ของระบบ ในขณะที่ W = 1.0 เป็นโซลูชั่นที่ประนีประนอม ตามที่ระบุไว้โดย คริสโตเฟอร์ และ towill ( 2000 ) มี โอกาสที่ " เปรียว " เป็นทางออกที่ดีที่สุดของธุรกิจที่ " ยัน " เป็นทางออกที่ดีที่สุดของธุรกิจ และบาง " ผสม " เป็นสิ่งจำเป็น