Siriluck Wechsumangkalo and Sirithi

Siriluck Wechsumangkalo and Sirithip Prasertrattanadecho (2004) conducted a study which indicated clearly that high English proficiency subjects are more integratively motivated than low English proficiency subjects. However, there was no significant difference in the level of instrumental motivation between two groups of subjects. Moreover, the study showed that high English proficiency subjects are more motivated than low English proficiency subjects with low English achievement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรง Wechsumangkalo และ Sirithip Prasertrattanadecho (2004) ดำเนินการศึกษาซึ่งระบุไว้ชัดเจนว่า วิชาภาษาอังกฤษสูงมีแรงจูงใจเพิ่มเติม integratively วิชาภาษาอังกฤษต่ำกว่า อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีความแตกต่างในระดับของแรงจูงใจเป็นเครื่องมือกลุ่มวิชา นอกจากนี้ การศึกษาพบว่า วิชาภาษาอังกฤษสูงจะจูงใจกว่าวิชาภาษาอังกฤษต่ำที่มีผลสัมฤทธิ์ภาษาอังกฤษต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิริลักษณ์ Wechsumangkalo และ Sirithip Prasertrattanadecho (2004) ดำเนินการศึกษาซึ่งชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าสูงวิชาภาษาอังกฤษมีแรงจูงใจมากกว่าวิชาภาษาอังกฤษต่ำ integratively แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระดับของแรงจูงใจประโยชน์ระหว่างสองกลุ่มของอาสาสมัคร นอกจากนี้ยังมีการศึกษาพบว่าสูงวิชาภาษาอังกฤษมีแรงจูงใจมากกว่าต่ำวิชาภาษาอังกฤษที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษในระดับต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิริลักษณ์ wechsumangkalo และ sirithip prasertrattanadecho ( 2547 ) ศึกษาซึ่งแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า วิชาภาษาอังกฤษสูงจะยิ่งแรงกว่า ได้ศึกษาวิชาภาษาอังกฤษต่ำ อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่างในระดับของแรงจูงใจบรรเลงระหว่างสองกลุ่ม นอกจากนี้ยังพบว่า วิชาภาษาอังกฤษสูงจะยิ่งกระตุ้นมากกว่าความสามารถทางภาษาอังกฤษต่ำ กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษต่ำ