Lack of clear demarcation of functi

Lack of clear demarcation of functions between central government and local authorities
in the Decentralization Act of 1999. This has led to confusion in the roles and responsibilities of
different levels of government, especially in provision of health and education services. The result
has been uncertainty and frustration amongst local authorities, some of whom have opted to
provide health and educational services while others have been unable to. Also central government
agencies have retained control over the majority of the service delivery units and hence provision of
health and education services. Because of lack of clear roles and responsibilities between different
levels of government there has not been adequate coordination of decentralization reforms with
sectoral reforms. Over the last decade the health and education sectors have also implemented
reforms through the introduction of a centrally managed Universal Health Care Scheme and the
National Education Act (1999) which set up 176 devolved Education Service Areas across the
countries and provided significant financial autonomy to schools. These sectoral reforms have
not been coordinated or calibrated with the decentralization reforms. On top of these issues,
there have been significant coordination challenges between the deconcentrated arms of the
central government at the provincial level and the new institutions of local self government that
were established through the decentralization process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดการแบ่งหน้าที่ระหว่างรัฐบาลกลางและหน่วยงานท้องถิ่นชัดเจนในพระราชบัญญัติกระจายอำนาจการแพร่กระจายของปี 1999 นี้ได้นำไปสู่ความสับสนในบทบาทและความรับผิดชอบของรัฐบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดบริการสุขภาพและการศึกษาระดับต่าง ๆ ผลมีความไม่แน่นอนและแห้วหมู่หน่วยงานท้องถิ่น บางคนได้เลือกที่จะให้บริการทางการศึกษาและสุขภาพในขณะที่คนอื่น ๆ ได้ไม่ นอกจากนี้รัฐบาลกลางหน่วยงานควบคุมส่วนใหญ่ของหน่วยจัดบริการยังมี และเพราะ เงินสำรองของบริการสุขภาพและการศึกษา เนื่องจากขาดความชัดเจนของบทบาทความรับผิดชอบระหว่างต่างระดับของรัฐบาลมีได้รับการประสานงานที่เพียงพอของการปฏิรูปการกระจายอำนาจการแพร่กระจายด้วยปฏิรูปรายสาขา กว่าทศวรรษ ภาคสุขภาพและการศึกษามีการใช้งานการปฏิรูปผ่านการแนะนำของแผนงานสุขภาพสากลมีการจัดการจากส่วนกลางและแห่งชาติศึกษาพระราชบัญญัติ (1999) ที่ตั้ง 176 devolved เขตพื้นที่การศึกษาทั้งนี้ประเทศและให้อิสระทางการเงินสำคัญโรงเรียน มีการปฏิรูปเหล่านี้รายสาขาไม่ได้การประสานงาน หรือการปรับเทียบกับการปฏิรูปการกระจายอำนาจการแพร่กระจาย บนปัญหาเหล่านี้มีความท้าทายสำคัญประสานระหว่างแขน deconcentratedรัฐบาลกลางในระดับจังหวัดและสถาบันใหม่ของรัฐบาลท้องถิ่นด้วยตนเองที่ได้ก่อตั้งขั้นตอนการกระจายอำนาจการแพร่กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาดการแบ่งเขตที่ชัดเจนของการทำงานระหว่างรัฐบาลกลางและหน่วยงานท้องถิ่นในพระราชบัญญัติการกระจายอำนาจของปี 1999 นี้ได้นำไปสู่ความสับสนในบทบาทและความรับผิดชอบของระดับต่างๆ ของรัฐบาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการให้บริการด้านสุขภาพและการศึกษา ผลที่ได้รับความไม่แน่นอนและความยุ่งยากในหมู่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นบางคนได้เลือกที่จะให้บริการด้านสุขภาพและการศึกษาขณะที่คนอื่นได้รับไม่สามารถ นอกจากนี้รัฐบาลกลางหน่วยงานที่มีการเก็บรักษาไว้ควบคุมส่วนใหญ่ของหน่วยการส่งมอบบริการและการให้เหตุของบริการด้านสุขภาพและการศึกษา เพราะขาดความชัดเจนในบทบาทและความรับผิดชอบที่แตกต่างกันระหว่างระดับของรัฐบาลมีไม่ได้รับการประสานงานที่เพียงพอของการปฏิรูปการกระจายอำนาจกับการปฏิรูปเศรษฐกิจ กว่าทศวรรษที่ผ่านมาสุขภาพและภาคการศึกษายังได้ดำเนินการปฏิรูปผ่านการแนะนำของการจัดการจากส่วนกลางโครงการสุขภาพถ้วนหน้าและพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ(1999) ซึ่งจัดตั้งขึ้น 176 ตกทอดศึกษาพื้นที่ให้บริการทั่วประเทศและให้อิสระทางการเงินที่สำคัญให้กับโรงเรียน. เหล่านี้การปฏิรูปภาคการผลิตได้ไม่ได้รับการประสานงานหรือการสอบเทียบกับการปฏิรูปการกระจายอำนาจ ด้านบนของปัญหาเหล่านี้ได้มีการประสานงานกับความท้าทายที่สำคัญระหว่างแขน deconcentrated ของรัฐบาลกลางในระดับจังหวัดและสถาบันใหม่ของรัฐบาลท้องถิ่นที่ตัวเองเป็นที่ยอมรับผ่านขั้นตอนการกระจายอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขาดการปักปันเขตแดนที่ชัดเจนของการทำงานระหว่าง
ในการกระทำของรัฐบาลกลางและท้องถิ่น พ.ศ. 2542 เจ้าหน้าที่ ทำให้เกิดความสับสนในบทบาทและความรับผิดชอบของ
รัฐบาลระดับต่าง ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการให้บริการสุขภาพและการศึกษา ผลที่ได้ไม่แน่นอน และความยุ่งยาก
ในหมู่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นบางคนได้เลือกที่จะ
ให้บริการด้านสุขภาพและการศึกษา ขณะที่คนอื่นได้รับไม่สามารถที่จะ . นอกจากนี้หน่วยงานราชการ
กลางได้สะสมควบคุมส่วนใหญ่ของบริการจัดส่งหน่วยและด้วยเหตุนี้การ
บริการสุขภาพและการศึกษา เพราะมันไม่มีบทบาทที่ชัดเจน และความรับผิดชอบระหว่างระดับที่แตกต่างกัน
ของรัฐบาลมีเพียงพอของการประสานงานกับ
การปฏิรูปการปฏิรูปภาค . กว่าทศวรรษที่ผ่านมาสุขภาพและการศึกษาภาคได้ใช้
ปฏิรูปผ่านการจัดการจากส่วนกลางและโครงการสุขภาพถ้วนหน้า
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ ปี 2542 ซึ่งตั้ง 176 ได้ตกบริการพื้นที่การศึกษาทั่วประเทศ
ประเทศและให้อิสระทางการให้กับโรงเรียน การปฏิรูปภาคเหล่านี้มี
ไม่ได้รับการประสานงาน หรือเทียบกับการกระจายอำนาจสู่การปฏิรูป ด้านบนของปัญหาเหล่านี้ มีการประสานงานความท้าทาย

ระหว่าง deconcentrated แขนของรัฐบาลกลางในระดับจังหวัดและท้องถิ่นของตนเองใหม่ สถาบันที่
ขึ้นผ่านกระบวนการการกระจายอำนาจ