A spontaneous episode at the 2005 A

A spontaneous episode at the 2005 AMA Winter Marketing Educators’ Conference sent a signal about the state of our field today. Kent Monroe was named the 2005 Distinguished
Marketing Educator (a fitting honor), and I was one of the people asked to speak at his reception. Midway through my remarks, I detoured from my outline and mused, “By the way, there seems to be a meanness creeping into our field, and we really don’t need this.” Much to my surprise, applause for this sentiment spread across the 100–150 people in the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนอยู่ที่ประชุมที่ 2005 เว็บหนาวตลาดสรรหาส่งสัญญาณเกี่ยวกับสถานะของฟิลด์ของเราวันนี้ เคนต์มอนโรมีชื่อ 2005 Distinguishedประวัติผู้สอนและการตลาด (เกียรติเหมาะสม), และเป็นหนึ่งในคนที่ต้องพูดต้อนเขา มิดเวย์ผ่านหมายเหตุของฉัน ฉันเสด็จอีกเช่นจากเค้าร่างของฉัน และ mused "โดยวิธี ดูเหมือน จะ meanness ที่เลื้อยลงในฟิลด์ของเรา และเราจริง ๆ ต้องนี้" มากถึงแปลกใจ ปรบมือสำหรับความเชื่อมั่นนี้แพร่กระจายไปทั่ว 100 – 150 คนในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนที่เกิดขึ้นเองในที่ประชุม 2005 อะศึกษาตลาดฤดูหนาว 'ส่งสัญญาณเกี่ยวกับสถานะของเขตของเราในวันนี้ เคนต์มอนโรเป็นชื่อที่โดดเด่นปี 2005
การศึกษาการตลาด (เป็นเกียรติที่เหมาะสม) และผมเป็นหนึ่งในคนที่ถามจะพูดได้ที่แผนกต้อนรับของเขา ผ่านครึ่งทางของคำพูดของฉันฉันอ้อมจากร่างของฉันและรำพึง "โดยวิธีการที่ดูเหมือนว่าจะเป็นความถ่อยที่กำลังคืบคลานเข้ามาในเขตของเราและเราจริงๆไม่จำเป็นต้องนี้." ฉันประหลาดใจมาก, เสียงปรบมือสำหรับความเชื่อมั่นนี้แผ่กระจายไปทั่ว 100-150 คนในห้องพัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนต่อไปที่ 2548 แต่ฤดูหนาวการตลาดนักการศึกษา ' การประชุมส่งสัญญาณเรื่องสภาพสนามในวันนี้ เคนท์ มอนโรชื่อ 2548 โดดเด่น
การตลาดนัก ( เกียรติที่เหมาะสม ) , และฉันคือคนที่ถามจะพูดที่งานของเขา มิดเวย์ผ่านความเห็นของฉัน ฉัน detoured จากร่างของฉัน และรำพึง " โดยทางดูเหมือนจะมีความหมายคืบคลานเข้ามาในเขตของเรา และเราก็ไม่ต้อง " แปลกใจมากเลยนะ เสียงนี้ความเชื่อมั่นกระจายทั่ว 100 – 150 คนในห้อง