In Managers, not MBAs, Mintzberg (2

In Managers, not MBAs, Mintzberg (2004) also argued that too much management education was conducted in the classroom and lacked sufficient attention to implementation and the practice of management. He also suggested that MBA curricula were too tightly focused on the functions of business rather than on the broader art and craft of management. These critiques echoed some of the earlier criticisms levelled by Pfeffer and Fong (2002), who pointed to a lack of alignment between the skills learned at business school and the impact of those skills on the real world of business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในผู้จัดการ ไม่ Mba, Mintzberg (2004) ยังโต้เถียงว่า มากเกินไปจัดการการศึกษาดำเนินการในชั้นเรียน และขาดความสนใจเพียงพอในการดำเนินงานและการปฏิบัติของการจัดการ เขาบอกว่า หลักสูตร MBA ได้แน่นเกินไปมุ่งเน้น ในการทำงานของธุรกิจ มากกว่าศิลปะและงานฝีมือของผู้บริหารกว้าง บทวิจารณ์เหล่านี้สะท้อนถึงบางอย่างในการวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้าระดับ โดย Pfeffer และฟง (2002), ซึ่งชี้ให้เห็นความสอดคล้องกันระหว่างทักษะการเรียนรู้ที่โรงเรียนธุรกิจและผลกระทบของทักษะเหล่านั้นในโลกของธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในผู้จัดการไม่ MBAs, Mintzberg (2004) นอกจากนี้ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่าการศึกษาการจัดการมากเกินไปได้ดำเนินการในห้องเรียนและขาดความสนใจเพียงพอในการดำเนินการและการปฏิบัติของการบริหารจัดการ นอกจากนี้เขายังชี้ให้เห็นว่าหลักสูตร MBA กำลังจดจ่อแน่นเกินไปในการทำงานของธุรกิจมากกว่าเกี่ยวกับศิลปะและหัตถกรรมที่กว้างขึ้นของการจัดการ วิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้สะท้อนบางส่วนของการวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้านี้โดยเล็งเพ็บและฟง (2002) ซึ่งชี้ให้เห็นการขาดของการจัดตำแหน่งระหว่างทักษะที่ได้เรียนรู้ที่โรงเรียนธุรกิจและผลกระทบของทักษะผู้ที่อยู่ในโลกแห่งความจริงของธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในผู้จัดการ ไม่ใช่ MBAs มินต์สเบิร์ก ( 2004 ) , ยังถกเถียงกันอยู่ว่า การจัดการศึกษามากเกินไป ทำการศึกษาในชั้นเรียนไม่เพียงพอและสนใจการปฏิบัติและการปฏิบัติของการจัดการ นอกจากนี้เขายังชี้ให้เห็นว่า MBA หลักสูตรถูกแน่นเกินไป เน้นฟังก์ชั่นของธุรกิจมากกว่าศิลปะและงานฝีมือที่กว้างขึ้นของการจัดการ วิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้สะท้อนบางส่วนของการวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้านี้ ปรับระดับ โดย เฟฟเฟอร์ ฟง ( 2002 ) และ ผู้ชี้ขาดแนวร่วมระหว่างทักษะที่เรียนรู้ในโรงเรียนธุรกิจ และผลกระทบของทักษะเหล่านั้นบนโลกที่แท้จริงของธุรกิจ