Explaining the Failure of Thailand’

Explaining the Failure of Thailand’s Anti-corruption
Regime
Despite the presence of strong anti-corruption policies, state and regulatory
capture may persist and thrive in the highest echelons of government.
This article explores such a case, that of Thailand under former Prime
Minister, Thaksin Shinawatra. The author argues that the primary explanation
for this contradiction lies in Thailand’s post-1997 anti-corruption
framework. Because of the ascendancy of a business–politics nexus more
powerful in blocking reformthan Thai constitutional drafters had anticipated,
and because of the decline in political contestability as a result of Thaksin’s
control of both the legislature and the executive, the stage was set for a dramatic
increase in the levels of state capture. The author suggests that effective
control of such political corruption calls for a strategy which extends far
beyond the technocratic approaches used by Thai reformers in the mid to late
1990s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อธิบายถึงความล้มเหลวของการต่อต้านการทุจริตของประเทศไทยระบอบการปกครองแม้ มีสถานะของแข็งแรงต่อต้านการทุจริต รัฐ และกฎระเบียบจับอาจคงอยู่ และเจริญเติบโตในภักดีสูงสุดของรัฐบาลบทความนี้สำรวจกรณีเช่นนี้ ที่ประเทศอดีตนายกรัฐมนตรี ทักษิณชินวัตร ผู้เขียนจนที่อธิบายหลักสำหรับความขัดแย้งนี้อยู่ในประเทศไปรษณีย์-1997 ต่อต้านการทุจริตกรอบ เนื่องจาก ascendancy ของ nexus ธุรกิจ – การเมืองมากขึ้นมีประสิทธิภาพในบล็อก reformthan drafters รัฐธรรมนูญไทยได้คาดการณ์ไว้และเนื่อง จากการลดลงของ contestability เมืองจากทักษิณควบคุมทูลเกล้าทูลกระหม่อมและบริหาร ขั้นตอนถูกตั้งค่าสำหรับตัวละครเพิ่มระดับของรัฐจับ ผู้เขียนแนะนำที่มีประสิทธิภาพควบคุมการทุจริตทางการเมืองเช่นเรียกสำหรับกลยุทธ์ซึ่งขยายไปไกลนอกเหนือจากวิธี technocratic ใช้ปฏิรูปไทยในในกลางถึงปลายปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อธิบายความล้มเหลวของไทยต่อต้านการทุจริต
ระบอบการปกครอง
แม้จะมีการปรากฏตัวของนโยบายต่อต้านการทุจริตที่แข็งแกร่งของรัฐและการกำกับดูแล
การจับภาพอาจจะยังคงมีอยู่และเจริญเติบโตในผู้ใหญ่สูงสุดของรัฐบาล.
บทความนี้เป็นการศึกษากรณีเช่นนี้ของประเทศไทยภายใต้อดีตนายกรัฐมนตรี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทักษิณ ชินวัตร ผู้เขียนระบุว่าคำอธิบายหลัก
สำหรับความขัดแย้งนี้อยู่ในไทยโพสต์ 1997 ต่อต้านการทุจริต
กรอบ เพราะอำนาจวาสนาของ Nexus ธุรกิจการเมืองมากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพในการป้องกัน drafters รัฐธรรมนูญ reformthan ไทยได้คาดการณ์ไว้
และเนื่องจากการลดลงของ contestability ทางการเมืองเป็นผลมาจากทักษิณ
ควบคุมทั้งฝ่ายนิติบัญญัติและผู้บริหารเวทีถูกกำหนดให้มีการแสดงละคร
เพิ่มขึ้นในระดับของการจับภาพของรัฐ ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพใน
การควบคุมของการทุจริตทางการเมืองดังกล่าวเรียกร้องให้มีกลยุทธ์ที่ขยายไกล
เกินกว่าวิธี technocratic ใช้โดยปฏิรูปไทยในช่วงกลางถึงปลาย
ปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อธิบายถึงความล้มเหลวของระบอบการปกครองไทยต่อต้านการทุจริต

แม้จะมีการแสดงตนของนโยบายต่อต้านคอร์รัปชั่นที่เข้มแข็ง รัฐและกฎระเบียบ
จับอาจคงอยู่และเจริญใน echelons สูงสุดของรัฐบาล
บทความนี้พิจารณากรณีดังกล่าว ว่า อดีตนายกรัฐมนตรีของประเทศไทยภายใต้
รัฐมนตรี ทักษิณ ชินวัตร ผู้เขียนโต้แย้งว่า
คำอธิบายหลักสำหรับความขัดแย้งนี้อยู่ในกรอบ
post-1997 ต่อต้านการทุจริตของประเทศไทย เพราะตำแหน่งของธุรกิจการเมือง– Nexus มากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพในบล็อก reformthan ไทยรัฐธรรมนูญร่าง มีคาด
และเนื่องจากการลดลงใน contestability ทางการเมืองเป็นผลของ
ทักษิณคุมทั้งนิติบัญญัติและบริหาร เวทีเป็นชุดละคร
เพิ่มขึ้นในระดับของรัฐจับกุม ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่าการควบคุมที่มีประสิทธิภาพ
ของการทุจริตทางการเมืองเช่นโทรสำหรับกลยุทธ์ที่ขยายไกลเกินกว่าที่ใช้โดยผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิค
แนวทางปฏิรูปไทยในช่วงกลางถึงปลาย
1990 .