ContagionThe currency crises of the

Contagion

The currency crises of the 1990s have consisted of three regional "waves": the ERM crises in Europe from 1992-3, the Latin American crises of 1994-5, and the Asian crises currently in progress. But why should there be such regional waves - as Ronald Reagan said after visiting Latin America, they are all different countries, so why should they experience a common crisis? This is the issue of "contagion".

One simple explanation of contagion involves real linkages between the countries: a currency crisis in country A worsens the fundamentals of country B. For example, the southeast Asian countries currently under speculative attack are, to at least some extent, selling similar products in world export markets; thus a Thai devaluation tends to depress Malaysian exports, and could push Malaysia past the critical point that triggers a crisis. In the European crises of 1992-3, there was an element of competitive devaluation: depreciation of the pound adversely affected the trade and employment of France, or at least was perceived to do so, and thus increased the pressures on the French government to abandon its own commitment to a fixed exchange rate.

However, even in the European and Asian cases the trade links appear fairly weak; and in the Latin American crisis of 1995 they were virtually nil. Mexico is neither an important market nor an important competitor for Argentina; why, then, should one peso crisis have triggered another?

At this point two interesting "rational" explanations for crisis contagion between seemingly unlinked economies have been advanced (Drazen 1997). One is that countries are perceived as a group with some common, but imperfectly observed characteristics. To caricature this position, Latin American countries share a common culture and therefore, perhaps, a "Latin temperament"; but the implications of that temperament for economic policy may be unclear. Once investors have seen one country with that cultural background abandon its peg under pressure, they may revise downward their estimate of the willingness of other such countries to defend their parities. (A personal observation: in 1982 Latin countries suffered a crisis which, although it mainly involved dollar-denominated debt rather than domestic currency, was similar in form and psychology to currency crises. This crisis quickly spread from Mexico through the whole area. The Philippines, however, were at first unaffected, even though both the policies and the debt burden were quite as bad as those of Mexico, Argentina, and Brazil; it was not until almost a year after the original onset that investors seem to have decided that this former Spanish colony was in fact a Latin rather than an Asian country, and attacked).

Alternatively, one may argue that the political commitment to a fixed exchange rate is itself subject to herding effects. This is perhaps clearest in the European crises: once Britain and Italy have left the exchange rate mechanism, it is less politically costly for Sweden to abandon its peg to the Deutsche mark than it would have been had Sweden devalued on its own.

One may also argue, of course, that contagion reflects irrational behavior on the part of investors, either because individuals are really irrational or because money managers face asymmetric incentives. South Korea has few strong trade links with the troubled economies of Southeast Asia; yet a fund manager who did not reduce exposure in South Korea, then was caught in a devaluation of the won, might well be blamed for lack of due diligence - after all, Asian currencies have been risky in recent months, haven't they?

As in the case of herding in general, there seems to be positive as well as negative contagion. During the wave of optimism that followed Mexican and Argentine reforms in the early 1990s, countries that had done little actual reform, such as Brazil, were also lifted by the rising tide; and the apparent myopia of markets about Asian risks seems to have been fed by a general sense of optimism about Asian economies in general.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Contagion วิกฤตการณ์สกุลเงินของปี 1990 ได้ประกอบด้วยสามระดับภูมิภาค "คลื่น": ERM วิกฤตในยุโรป 1992-3, วิกฤตการณ์ละตินอเมริกาของ 1994-5 และวิกฤตการณ์ในเอเชียในขณะนี้อยู่ระหว่างดำเนินการ แต่ทำไมควรจะมีคลื่นภูมิภาคดังกล่าว - เป็น Ronald Reagan กล่าวว่าหลังจากที่ไปเยือนลาตินอเมริกาที่พวกเขามีประเทศต่าง ๆ ทั้งหมดดังนั้นทำไมพวกเขาควรจะมีประสบการณ์วิกฤตเหมือนกัน? . นี้เป็นปัญหาของ "การติดเชื้อที่" หนึ่งคำอธิบายที่เรียบง่ายของการติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมโยงจริงระหว่างประเทศ: วิกฤตสกุลเงินในประเทศที่เลวร้ายพื้นฐานของประเทศ B. ตัวอย่างเช่นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบันภายใต้การโจมตีการเก็งกำไรเป็นอย่างน้อย มีขอบเขตการขายผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกันในตลาดส่งออกโลก ดังนั้นการลดค่าเงินของไทยมีแนวโน้มที่จะลดการส่งออกของมาเลเซียและสามารถผลักดันมาเลเซียที่ผ่านมาจุดสำคัญที่ก่อให้เกิดวิกฤต ในวิกฤตยุโรป 1992-3 มีองค์ประกอบของการลดค่าการแข่งขัน: ค่าเสื่อมราคาของปอนด์ส่งผลกระทบต่อการค้าและการจ้างงานของฝรั่งเศสหรืออย่างน้อยก็ถูกมองว่าจะทำเช่นนั้นและทำให้แรงกดดันที่เพิ่มขึ้นในรัฐบาลฝรั่งเศสจะละทิ้ง . ความมุ่งมั่นของตัวเองเพื่ออัตราแลกเปลี่ยนคงที่อย่างไรก็ตามแม้ในกรณีที่ยุโรปและเอเชียเชื่อมโยงการค้าปรากฏค่อนข้างอ่อนแอ; และในภาวะวิกฤตละตินอเมริกาของปี 1995 ที่พวกเขาแทบไม่มี เม็กซิโกจะไม่เป็นตลาดที่สำคัญหรือเป็นคู่แข่งสำคัญสำหรับอาร์เจนตินา; ทำไมแล้วหนึ่งวิกฤตเปโซควรจะมีการหารืออื่นได้หรือไม่ณ จุดนี้ทั้งสองที่น่าสนใจ "เหตุผล" คำอธิบายสำหรับการติดเชื้อระหว่างวิกฤตเศรษฐกิจที่ดูเหมือนจะได้รับการยกเลิกการเชื่อมโยงขั้นสูง (Drazen 1997) หนึ่งคือการที่ประเทศมีการรับรู้เป็นกลุ่มร่วมกันกับบางส่วน แต่ไม่สมบูรณ์สังเกตลักษณะ เพื่อล้อเลียนตำแหน่งนี้ประเทศในละตินอเมริกาแบ่งปันวัฒนธรรมร่วมกันและดังนั้นจึงอาจจะเป็น "อารมณ์ละติน"; แต่ผลกระทบของอารมณ์สำหรับนโยบายทางเศรษฐกิจที่อาจจะไม่ชัดเจน เมื่อนักลงทุนได้เห็นหนึ่งในประเทศที่มีภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่ละทิ้งตรึงภายใต้ความกดดันที่พวกเขาอาจมีการปรับประมาณการลดลงของพวกเขาจากความตั้งใจของประเทศอื่น ๆ เพื่อปกป้อง parities ของพวกเขา (สังเกตส่วนบุคคลในปี 1982 ประเทศในลาตินได้รับความเดือดร้อนวิกฤตซึ่งแม้ว่าส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับตราสารหนี้สกุลเงินดอลลาร์มากกว่าสกุลเงินในประเทศเป็นที่คล้ายกันในรูปแบบและจิตวิทยาต่อวิกฤตสกุลเงินวิกฤตนี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วจากเม็กซิโกผ่านพื้นที่ทั้งหมดฟิลิปปินส์.. แต่อยู่ที่ได้รับผลกระทบครั้งแรกแม้ว่าทั้งนโยบายและภาระหนี้ที่ค่อนข้างไม่ดีเท่าที่ผู้เม็กซิโกอาร์เจนตินาและบราซิลมันไม่ได้จนกว่าเกือบหนึ่งปีหลังจากที่เริ่มมีอาการเดิมที่นักลงทุนดูเหมือนจะมีการตัดสินใจที่ว่านี้ อดีตอาณานิคมของสเปนในความเป็นจริงละตินมากกว่าประเทศในเอเชียและโจมตี). อีกทางเลือกหนึ่งอาจโต้แย้งว่าความมุ่งมั่นทางการเมืองที่จะมีอัตราแลกเปลี่ยนคงที่เป็นตัวเองขึ้นอยู่กับผลกระทบต้อน นี้อาจจะเป็นที่ชัดเจนในวิกฤตยุโรป: ครั้งหนึ่งของสหราชอาณาจักรและอิตาลีได้ทิ้งกลไกอัตราแลกเปลี่ยนก็เป็นค่าใช้จ่ายน้อยทางการเมืองของสวีเดนที่จะละทิ้งตรึงของเครื่องหมายดอยกว่าก็จะได้รับการมีสวีเดนคุณค่าในตัวเอง. หนึ่งอาจ ยืนยันแน่นอนว่าการติดเชื้อสะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมที่ไม่ลงตัวในส่วนของนักลงทุนทั้งเพราะบุคคลที่เป็นจริงไม่มีเหตุผลหรือเพราะผู้จัดการเงินเผชิญกับแรงจูงใจที่ไม่สมมาตร เกาหลีใต้มีการเชื่อมโยงการค้าไม่กี่ที่แข็งแกร่งกับปัญหาเศรษฐกิจของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ผู้จัดการกองทุนที่ไม่ได้ลดความเสี่ยงในเกาหลีใต้แล้วถูกจับได้ในการลดค่าเงินวอนของที่ดีอาจจะมีตำหนิสำหรับการขาดความขยันเนื่องจาก - หลังจากสกุลเงินในเอเชียที่ได้รับความเสี่ยงในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาพวกเขายังไม่ได้? เช่นในกรณีของการเลี้ยงโดยทั่วไปดูเหมือนว่าจะมีบวกเช่นเดียวกับการติดเชื้อในทางลบ ในช่วงคลื่นของการมองในแง่ดีที่ตามเม็กซิกันและการปฏิรูปอาร์เจนตินาในช่วงปี 1990 ประเทศที่ได้ทำการปฏิรูปที่เกิดขึ้นจริงเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นบราซิลถูกยกโดยน้ำที่เพิ่มขึ้น; และสายตาสั้นที่ชัดเจนของตลาดเกี่ยวกับความเสี่ยงในเอเชียดูเหมือนว่าจะได้รับการเลี้ยงดูด้วยความรู้สึกทั่วไปของการมองในแง่ดีเกี่ยวกับเศรษฐกิจเอเชียโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคติดต่อ

สกุลเงินวิกฤตของปี 1990 ได้แบ่งออกเป็นสามภูมิภาค " คลื่น " : คือวิกฤติในยุโรปจาก 1992-3 ล้วนละตินอเมริกาของ 1994-5 และเอเชียวิกฤตการณ์ในปัจจุบันในความคืบหน้า แต่ทำไมต้องมีคลื่นระดับภูมิภาค เช่น โรนัลด์ เรแกน กล่าวหลังจากเยี่ยมชมละตินอเมริกา มีประเทศอื่นทั้งหมด ดังนั้นจึงควรที่พวกเขาประสบวิกฤตร่วมกันนี่เป็นปัญหาของ " Contagion " .

ง่ายคำอธิบายของการแพร่กระจายที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมโยงที่แท้จริงระหว่างประเทศ : วิกฤตการณ์ค่าเงินในประเทศเลวร้ายพื้นฐานของประเทศ . ตัวอย่างเช่น , ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในขณะนี้ภายใต้การโจมตีเก็งเป็นอย่างน้อยที่มีขอบเขต , การขายผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกันในตลาดส่งออกของโลกดังนั้น การลดค่าเงินไทยมีแนวโน้มที่จะกดส่งออกมาเลเซีย และสามารถผลักดันมาเลเซียผ่านจุดวิกฤตที่ก่อให้เกิดภาวะวิกฤต ในวิกฤตของยุโรป 1992-3 มีองค์ประกอบของการแข่งขัน : ค่าเสื่อมราคาของปอนด์ ส่งผลกระทบต่อการค้าและการจ้างงานของฝรั่งเศส หรืออย่างน้อยก็รับรู้แล้ว