It has been found that in T2DM pati

It has been found that in T2DM patients, weight gain, body dissatisfaction,
history of dieting and depression play a role in the development
of eating disorders [11]. It has also been established that themost common
eating disorder is binge eating disorder (BED) in this group [6]. The
prevalence of BED in the general population is 3.5% in females and 2% in
males [12], while it has been reported in studies of T2DM patients that
the prevalence is in the range of 2.5%–25.6% [13,6]. BED is a disorder
that is included under the eating disorder not otherwise specified
(EDNOS) diagnostic category in DSM-IV. The research diagnostic criteria
for BED are listed in Annex B of DSM-IV and DSM-IV-TR [14]. BED is quite
similar to bulimia nervosa which is recurrent episodes of binge eating
and losing control of eating during these episodes. BED does not involve
inappropriate compensatory behaviors that occur in bulimia nervosa for
the aimof avoidingweight gain, such as use of laxatives, excessive exercise
and vomiting, whereas BED involves eating more rapidly than normal,
eating despite lack of physical hunger, and eating until feeling
uncomfortably full. Eating episodes that involve these criteria happen
for at least 6months and at least two times a week. In the studies conducted
with T2DM patients, BED has been a focus [15]. In this patient
group, dietary limitations may cause disorders in eating attitudes and
binge eating episodes [16]. It is reported that patients with BED show

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันมีการพบว่าในผู้ป่วย T2DM น้ำหนัก ความไม่พอ ใจร่างกายประวัติของการอดอาหารและซึมเศร้ามีบทบาทในการพัฒนาของโรค eating [11] นอกจากนี้ยังได้ก่อตั้งขึ้นที่ themost ทั่วไปโรค eating คือ ดื่มสุรา eating โรค (เตียง) ในกลุ่มนี้ [6] ที่ชุกของเตียงในประชากรทั่วไปคือ 3.5% ในหญิงและ 2% ในชาย [12], ในขณะที่มีรายงานในการศึกษาผู้ป่วย T2DM ที่ความชุกอยู่ในช่วงของ 2.5 – 25.6% [13,6] เตียงเป็นโรคที่อยู่ภายใต้โรค eating หรือไม่ ระบุ(EDNOS) ประเภทวินิจฉัยใน DSM-IV เกณฑ์การวินิจฉัยวิจัยเตียงจะแสดงในเอกสารแนบ B ของ DSM-IV และ DSM-IV-TR [14] เตียงค่อนคล้ายกับ nervosa bulimia ซึ่งเป็นตอนที่เกิดซ้ำของการดื่มสุรารับประทานอาหารและสูญเสียการควบคุมการกินในตอนนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเตียงไม่เหมาะสมพฤติกรรมชดเชยที่เกิดขึ้นใน bulimia nervosa สำหรับaimof avoidingweight กำไร เช่นใช้นาน ๆ ออกกำลังกายมากเกินไปและ อาเจียน ขณะนอนเกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารเร็วกว่าปกติรับประทานอาหารแม้จะไม่หิวจริง และกินจนรู้สึกuncomfortably เต็มรูปแบบ กินตอนที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขเหล่านี้เกิดขึ้นสำหรับที่ 6months อย่างน้อยและอย่างน้อยสองครั้งต่อสัปดาห์ ในการศึกษาการดำเนินการโดย T2DM เตียงได้รับโฟกัส [15] ในผู้ป่วยรายนี้กลุ่ม น้ำหนักอาจทำให้เกิดโรคในกินทัศนคติ และสุรายาเมากินตอน [16] แต่ก็มีรายงานว่า ผู้ป่วยเตียงแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะได้รับพบว่าในผู้ป่วย T2DM, น้ำหนัก, ความไม่พอใจของร่างกาย
ประวัติศาสตร์ของการอดอาหารและภาวะซึมเศร้ามีบทบาทสำคัญในการพัฒนา
ความผิดปกติของการรับประทานอาหาร [11] นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับว่าเป็นเรื่องธรรมดา themost
ความผิดปกติของการรับประทานอาหารที่เป็นโรคการกินการดื่มสุรา (เตียง) ในกลุ่มนี้ [6]
ความชุกของการนอนในประชากรทั่วไปคือ 3.5% ในเพศหญิงและ 2% ใน
เพศ [12] ในขณะที่มันได้รับการรายงานในการศึกษาของผู้ป่วย T2DM ที่
นิยมกันอย่างแพร่หลายอยู่ในช่วง 2.5% -25.6% [13,6] . เตียงเป็นโรค
ที่มีอยู่ภายใต้ความผิดปกติของการรับประทานอาหารที่ไม่ได้ระบุไว้เป็นอย่างอื่น
(EDNOS) หมวดหมู่ในการวินิจฉัย DSM-IV วิจัยเกณฑ์การวินิจฉัย
สำหรับเตียงมีการระบุไว้ในภาคผนวก B ของ DSM-IV และ DSM-IV-TR [14] เตียงค่อนข้าง
คล้ายกับ bulimia Nervosa ซึ่งเป็นตอนที่กลับเป็นซ้ำของการรับประทานอาหารการดื่มสุรา
และการสูญเสียการควบคุมของการรับประทานอาหารในช่วงตอนเหล่านี้ เตียงไม่เกี่ยวข้องกับ
พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมชดเชยที่เกิดขึ้นใน bulimia Nervosa สำหรับ
กำไร aimof avoidingweight เช่นการใช้ยาระบาย, ออกกำลังกายมากเกินไป
และอาเจียนขณะนอนเกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าปกติ
การรับประทานอาหารที่แม้จะไม่มีความหิวทางกายภาพและการรับประทานอาหารจนรู้สึก
อึดอัด เต็ม การรับประทานอาหารตอนที่เกี่ยวข้องกับเกณฑ์เหล่านี้เกิดขึ้น
เป็นเวลาอย่างน้อย 6 เดือนและอย่างน้อยสองครั้งต่อสัปดาห์ ในการศึกษาที่ดำเนินการ
กับผู้ป่วย T2DM เตียงได้รับความสนใจ [15] ในผู้ป่วยรายนี้
กลุ่มข้อ จำกัด การบริโภคอาหารที่อาจก่อให้เกิดความผิดปกติในการกินทัศนคติและ
ตอนกินดื่มสุรา [16] มีรายงานว่าผู้ป่วยที่มีการแสดงเตียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่าในผู้ป่วย t2dm น้ำหนักร่างกายความไม่พอใจ
ความเป็นมาของ dieting และภาวะซึมเศร้า มีบทบาทในการพัฒนาความผิดปกติของการรับประทานอาหาร
[ 11 ] มันยังได้รับการจัดตั้งขึ้นที่โดยทั่วไปการรับประทานอาหารการดื่มสุราความผิดปกติของการรับประทานอาหารเป็น
( เตียง ) ในกลุ่มนี้ [ 6 ]
ความชุกของเตียงในประชากรทั่วไปเป็น 3.5% ในเพศหญิงและเพศชายร้อยละ 2 ใน
[ 12 ]ในขณะที่มันได้รับการรายงานในการศึกษาของผู้ป่วยที่ t2dm
ชุกในช่วง 2.5% และ 25.6 % [ 13,6 ] เตียง คือ โรค
ที่อยู่ภายใต้การรับประทานอาหารไม่ 07
( ednos ) การวินิจฉัยประเภท dsm-iv. การวิจัยเกณฑ์วินิจฉัย
เตียงอยู่ในภาคผนวก B ของ dsm-iv และถ้าจะวัด [ 14 ] เตียงค่อนข้าง
คล้ายกับ bulimia Nervosa ที่เอพกำเริบของการรับประทานอาหารการดื่มสุรา
และสูญเสียการควบคุมของการรับประทานอาหารในตอนนี้ เตียงไม่ได้เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมที่เกิดขึ้นในการ

aimof bulimia nervosa สำหรับ avoidingweight ได้รับ เช่น การใช้ยาระบาย ,
ออกกำลังกายมากเกินไป และอาเจียน ในขณะที่เตียง เกี่ยวข้องกับการรับประทานมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าปกติ
กินแม้จะขาดความหิวทางกายภาพและกินจนรู้สึก
อิหลักอิเหลื่อเต็ม กินตอนที่เกี่ยวข้องกับเกณฑ์เหล่านี้เกิดขึ้น
อย่างน้อย 6 เดือน และอย่างน้อย 2 ครั้งต่อสัปดาห์ ในการศึกษา
กับผู้ป่วย t2dm เตียงถูกโฟกัส [ 15 ] ในผู้ป่วยกลุ่มนี้
, อาจก่อให้เกิดความผิดปกติในการรับประทานอาหารจำกัดอาหารและทัศนคติ
Binge Eating เอพ [ 16 ] มีรายงานว่าผู้ป่วยเตียงโชว์