ตอนที่ 9Angel in the Storm Help me,

ตอนที่ 9
Angel in the Storm
Help me, Mr Donovan! Please help! 'How can I help you, woman?" Daniel shouted at Mrs Dawson. How can anyone help?" He was too cold, too frightened, too tired. He couldn't think now. Please help my children cried Mrs Dawson. Keep them warm for me they're so cold!' Daniel put his arms around the woman and her children. It was true. The children were cold-very cold. Their eyes were open, but they were not moving. He tried to warm them with his hands. He shook them, but they did not move. It's no good, woman!' he said. No one can They're not dead yet!' screamed Mrs Dawson. "I know they're not dead!' She looked into her children's faces. "Wake up, Simon! Sarah! God will save us soon. Please don't die Daniel was tired and angry. Don't be stupid, woman!' he shouted at her. "We're all going to d e, don't you understand? No one knows we're here!' Mrs Dawson stared at him. Her face was wet with rain, and her hair was blowing in her eyes. God will send someone!" she said. He must! I know He will!' .Who's He going to send? An angel? Daniel laughed angrily, and looked at the wild, empty sea.But Mrs Dawson was still screaming. Someone must come!' she shouted. "We can't die here! Go to the top of the rock and look again! Tell them about my children But he was afraid to say it. He Your children are turned away, angry with himself, and climbed to the top of the rock. The wind screamed in his ears. He looked across to the lighthouse and saw nothing only waves, and more waves. "I hate the sea!' he thought. It's like a great grey animal with a hundred white teeth. I hate it! It wants to kill us all! And then he saw the boat. He saw it only for a second. It was on top of a white wave. lt went down behind the wave, but then it came up again. Down, and up again. And it was coming nearer! A little boat with two people in it. He held the rock and stared at it. The boat came nearer, and nearer still. Then a great mountain of a wave came, with white angry teeth and the little boat went down behind it. 'No!' Daniel cried. No, please God! No!' The boat came up on top of the wave, with white water all around it. The oars were up, out of the water. For a second the boat began to turn on its side, then the oars went down into the water and the boat came down the side of the wave. Daniel could see the two people in the boat now. One was a man. One was a young woman. He got up and ran down the rock. He was crying and laughing at the same time. It's all right, Mrs Dawson! he shouted. "It's all right! Look there! Look! Your angel is coming!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนที่ 9
แองเจิลในพายุ
ช่วยฉันนายโดโนแวน! กรุณาช่วย! 'ฉันจะช่วยให้คุณผู้หญิง? "แดเนียลตะโกนใส่นางดอว์สัน. วิธีที่ทุกคนสามารถช่วย?" เขาเป็นคนที่เย็นเกินไปกลัวเกินไปเหนื่อยเกินไป เขาไม่สามารถคิดว่าตอนนี้ โปรดช่วยลูก ๆ ของฉันร้องไห้นางดอว์สัน ให้พวกเขาอบอุ่นสำหรับผมที่พวกเขากำลังเย็นมาก! ' แดเนียลใส่แขนของเขารอบผู้หญิงคนหนึ่งและลูก ๆ ของเธอ มันเป็นความจริง เด็กมีความหนาวเย็นมาก ตาของเขาก็เปิด แต่พวกเขาไม่ได้ย้าย เขาพยายามที่จะให้ความอบอุ่นให้พวกเขาด้วยมือของเขา เขาส่ายพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้ย้าย มันไม่ดีผู้หญิง! เขากล่าวว่า ไม่มีใครพวกเขาสามารถอยู่ยังไม่ตาย! นางดอว์สันกรีดร้อง "ฉันรู้ว่าพวกเขาไม่ได้ตาย! ' เธอมองเข้าไปในใบหน้าเด็กของเธอ. "ตื่นขึ้นมาไซมอน! ซาร่าห์! พระเจ้าจะช่วยเราในเร็ว ๆ นี้ กรุณาอย่าตายแดเนียลเหนื่อยและโกรธ อย่าโง่ผู้หญิง! เขาตะโกนใส่เธอ "เราทุกคนจะไปที่คุณไม่เข้าใจ? ไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่ที่นี่! นางดอว์สันจ้องที่เขา. ใบหน้าของเธอก็เปียกฝนและผมของเธอได้รับการเป่าในดวงตาของเธอ. พระเจ้าจะส่งคน! " เธอบอกว่า เขาต้อง! ฉันรู้ว่าเขาจะ! ' .Who ของเขาจะส่ง? ทูตสวรรค์? แดเนียลหัวเราะด้วยความโกรธและมองไปที่ป่าที่ว่างเปล่า sea.But นางดอว์สันก็ยังคงกรีดร้อง ใครบางคนต้องมา! ' เธอตะโกน "เราไม่สามารถตายที่นี่ไปที่ด้านบนของหินและมองอีกครั้ง! บอกพวกเขาเกี่ยวกับลูก ๆ ของฉัน แต่เขาก็กลัวที่จะบอกว่ามัน. เขาเด็กของคุณจะหันไปโกรธกับตัวเองและปีนขึ้นไปด้านบนของ ร็อค. ลมกรีดร้องในหูของเขา. เขามองข้ามไปยังประภาคารและเห็นอะไรเพียงคลื่นและคลื่นอื่น ๆ อีกมากมาย. "ฉันเกลียดทะเล! ' เขาคิดว่า มันก็เหมือนกับสัตว์สีเทาที่ดีกับร้อยฟันขาว ฉันเกลียดมัน! มันอยากจะฆ่าพวกเราทุกคน! และแล้วเขาก็เห็นเรือ เขาเห็นว่ามันเป็นเพียงครั้งที่สอง มันเป็นด้านบนของคลื่นสีขาว lt ลงไปหลังคลื่น แต่แล้วมันขึ้นมาอีกครั้ง ลงและขึ้นมาอีกครั้ง และมันก็ใกล้เข้ามา! เรือเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนสองคนในนั้น เขายกหินและจ้องมองไปที่มัน เรือเข้ามาใกล้และใกล้ยังคง แล้วภูเขาที่ยิ่งใหญ่ของคลื่นมากับฟันโกรธสีขาวและเรือเล็ก ๆ น้อย ๆ ลงไปอยู่เบื้องหลังมัน 'ไม่! แดเนียลร้องไห้ ไม่มีพระทัยพระเจ้า! ไม่มี! เรือขึ้นมาอยู่ด้านบนของคลื่นที่มีน้ำสีขาวทั้งหมดรอบ ๆ พายเป็นขึ้นมาจากน้ำ เป็นครั้งที่สองเรือเริ่มหันด้านข้างแล้วพายลงไปในน้ำและเรือลงมาด้านข้างของคลื่น แดเนียลจะได้เห็นคนสองคนที่อยู่ในเรือในขณะนี้ หนึ่งเป็นคน หนึ่งเป็นหญิงสาว เขาลุกขึ้นและวิ่งลงหิน เขาได้รับการร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกัน มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องนางดอว์สัน! เขาตะโกน "มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องทั้งหมด! ดูนั่น! ดู! ทูตสวรรค์ของคุณจะมา! '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 9
เทวดาในพายุ
ช่วยฉัน นายโดโนแวน ! โปรดช่วย ! วิธีการที่ฉันสามารถช่วยให้คุณ ผู้หญิง ? แดเนียลตะโกนที่คุณดอว์สัน วิธีทุกคนสามารถช่วย ? เขาคงหนาวเกินไปกลัวเหนื่อยด้วย เขาไม่ได้คิดอยู่ตอนนี้ โปรดช่วยลูกของฉันร้องไห้ คุณดอว์สัน ให้อบอุ่นสำหรับฉัน มันเย็นจัง ! แดเนียลวางแขนของเขารอบ ๆ ผู้หญิงและเด็กของเธอ มันก็จริงเด็กเย็น อากาศเย็นมาก สายตาของพวกเขาเปิด แต่มันไม่ขยับ เขาพยายามที่จะอุ่นกับมือของเขา เขาเขย่าพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้ย้าย มันไม่เหมาะกับผู้หญิง ! เขากล่าวว่า ไม่มีใครเขายังไม่ตาย ! ร้อง " คุณดอว์สัน ฉันรู้ว่าเขายังไม่ตาย ! เธอดูหน้าเด็กของเธอ . " ตื่น ไซม่อน ! ซาร่าห์ ! พระเจ้าจะช่วยเราเร็ว ๆนี้ได้โปรดอย่าตายแดเนียลเหนื่อยและโกรธ อย่าเป็นผู้หญิงงี่เง่า ! เขาตะโกนใส่เธอ " . เราทั้งหมดจะดีและ คุณเข้าใจมั้ย ? ไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่นี่ ! คุณดอว์สันถลึงตาใส่เขา ใบหน้าที่เปียกฝน และผมของเธอถูกเป่าในสายตาของเธอ พระเจ้าจะส่งคน ! " เธอกล่าวว่า เขาต้อง ฉันรู้ว่าเขาจะ ' ! ใครเขาจะไปส่งไหม นางฟ้า แดเนียลหัวเราะด้วยความโกรธ และมองไปที่ป่าทะเลว่างเปล่า แต่คุณนายดอว์สันยังคงกรีดร้อง บางคนต้องมา ! " เธอตะโกน พวกเราจะตายที่นี้ไม่ได้ ! ไปที่ด้านบนของหิน และดูอีกครั้ง ! บอกพวกเขาเกี่ยวกับเด็กของฉัน แต่เขาไม่กล้าพูด เขาเด็กของคุณจะหันหนี โกรธตัวเอง และปีนขึ้นไปด้านบนของหิน ลมร้องในหูของเขา เขาดูข้ามไปยังประภาคารและเห็นอะไรเพียงคลื่นและคลื่นมากกว่า" ฉันเกลียดทะเล ! เขาคิด มันเหมือนกับสัตว์สีเทาที่ดีกับร้อยสีขาวฟัน ฉันเกลียดมัน ! มันต้องการจะฆ่าพวกเราให้หมด และเขาก็เห็นเรือ เขาเห็นมันแค่วินาทีเดียว มันอยู่ด้านบนของคลื่นสีขาว มันลงไปหลังคลื่น แต่แล้วมันก็ขึ้นอีก ลงและขึ้นอีกครั้ง และมันกำลังใกล้เข้ามา ! เรือลำเล็ก ๆ 2 คน เขาจับหินและจ้องมองมันเรือเข้ามาใกล้ และใกล้ยัง จากนั้น ภูเขาใหญ่ของคลื่นมา ฟันขาวโกรธและเรือเล็กลงไปที่หลังมัน . ไม่ ! แดเนียล ร้องไห้ ไม่ ได้โปรดเถอะ พระเจ้า ไม่ ! เรือขึ้นมาบนยอดของคลื่นกับน้ำสีขาว อยู่รอบๆ ใบพายขึ้นจากน้ำ สักครู่เรือเริ่มเปิดข้างของแล้วพายก็ลงไปในน้ำและเรือลงมาด้านข้างของคลื่น ดาเนียลได้เห็นสองคนในเรือแล้ว คนหนึ่งเป็นผู้ชาย คนหนึ่งเป็นผู้หญิงวัยรุ่น เขาลุกขึ้นและวิ่งลงในหิน เขาร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกัน ไม่เป็นไร คุณดอว์สัน ! " เขาตะโกน ไม่เป็นไร ! ดูนั่น ! ดูสิ ! นางฟ้ามาแล้ว !