Viable counts of S. thermophilus in

Viable counts of S. thermophilus in lentil flour and skim milk powder supplemented yogurt, varied from log 8.3 to 8.6 after
production and important reductions occurred in some samples after 28 days of storage (Table 2). CFU values of L. delbrueckii subsp. bulgaricus after fermentation were lower than those of S. thermophilus and viability losses during storage also occurred (Table 2). In the 4 treatments based on milk, there was a positive correlation (R2 between 0.76 and 0.78) between the CFU data after fermentation and the buffering capacity of the milk. Thus, in this range of milk solids, the higher the milk solids level, the higher were the populations in the fermented milk. This is in agreement with the literature (Badran & Reichart, 1994). However, when the data of lentil-supplemented yoghurts were combined with those of milk, in the regression
analyses the R2 values dropped to 0.60 (streptococci) and 0.13
(lactobacilli). Therefore, in a given medium, the buffering capacity is a
strong regulator of growth, but not when different media are
compared. These data show that the nutrients brought by the lentil
flour affect growth of the yoghurt cultures differently than did skim
milk powder. Interestingly, the addition of lentil flour accelerated the
rate of acidification, but did not increase the CFU values in the
fermented products (Table 2) as compared to skin milk powder
supplementation. The nature of the stimulatory factors in lentil flour
remains unknown. It is hypothesized that complex carbohydrates
(e.g., resistant starch, sucrose, raffinose, stachyose, verbascose and
oligosaccharides) made this ingredient a very good source of potential
prebiotic components (Wang & Daun, 2004). Amino acids, vitamins
and minerals have also been shown to stimulate the growth of starter
cultures in milk

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นับได้ของแบคทีเรีย S. ใน lentil ผงแป้งและนมพร่องมันเนยเสริมโยเกิร์ต จากล็อก 8.3 เพื่อ 8.6 หลังที่แตกต่างกันการผลิตและลดความสำคัญเกิดขึ้นในบางตัวอย่างหลังจาก 28 วันเก็บข้อมูล (ตาราง 2) ค่า CFU ของ L. bulgaricus subsp. delbrueckii หลังจากหมักได้ต่ำกว่าแบคทีเรีย S. และสูญเสียชีวิตระหว่างการเก็บรักษายังเกิดขึ้น (ตารางที่ 2) ในการรักษา 4 ที่อิงจากนม มีความสัมพันธ์เชิงบวก (R2 ระหว่าง 0.76 และ 0.78) ระหว่างข้อมูล CFU หลังจากหมักและความจุบัฟเฟอร์ของน้ำนม ดังนั้น ในช่วงนี้ของนมแข็ง สูงของแข็งนมระดับ ยิ่งได้ประชากรในนมหมัก นี่คือข้อตกลงวรรณกรรม (Badran & Reichart, 1994) อย่างไรก็ตาม เมื่อข้อมูลของโยเกิร์ตเสริมเลนทิลถูกรวมกับของนม ในการถดถอยวิเคราะห์ค่า R2 ลดลง 0.60 (streptococci) และ 0.13(แลคโต) ดังนั้น ในสื่อกลางที่กำหนด ความจุบัฟเฟอร์เป็นการแข็งแรงควบคุม การเจริญเติบโต แต่ไม่เมื่อสื่อที่แตกต่างเปรียบเทียบ ข้อมูลเหล่านี้แสดงว่าสารอาหารโดยเราแป้งมีผลต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรมโยเกิร์ตแตกต่างกว่าได้คร่าว ๆนมผง นอกจากนี้ที่น่าสนใจ เลนทิลแป้งเร่งการราคาของกรด แต่ไม่เพิ่มค่า CFU ในการเมื่อเทียบกับผิวนมผงหมักผลิตภัณฑ์ (ตาราง 2)การเสริม ธรรมชาติของปัจจัยกระตุ้นในเราแป้งยังคงไม่รู้จัก เป็นคาร์โบไฮเดรตที่ซับซ้อน(เช่น แป้งทน ซูโครส raffinose, stachyose, verbascose และทำ oligosaccharides) ส่วนผสมนี้เป็นแหล่งที่ดีของศักยภาพprebiotic คอมโพเนนต์ (วัง & Daun, 2004) กรดอะมิโน วิตามินและแร่ธาตุได้รับการแสดงเพื่อกระตุ้นการเติบโตของสตาร์ทเตอร์วัฒนธรรมในนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับทำงานได้ของ S. thermophilus ในแป้งถั่วและผงนมโยเกิร์ตบท้ายหางแตกต่างจากบันทึก 8.3-8.6 หลังจาก
การผลิตและการลดลงที่สำคัญที่เกิดขึ้นในบางตัวอย่างหลังจาก 28 วันของการจัดเก็บ (ตารางที่ 2) ค่า CFU ของ L. delbrueckii subsp bulgaricus หลังจากการหมักมีค่าต่ำกว่าของ S. thermophilus และมีศักยภาพในการสูญเสียระหว่างการเก็บรักษาก็เกิดขึ้น (ตารางที่ 2) ใน 4 การรักษาขึ้นอยู่กับนมมีความสัมพันธ์ในเชิงบวก (R2 ระหว่าง 0.76 และ 0.78) ระหว่างข้อมูล CFU หลังจากการหมักและความจุบัฟเฟอร์ของนม ดังนั้นในช่วงนี้ของนมที่สูงกว่าระดับนมที่สูงขึ้นเป็นประชากรในนมหมักที่ นี้อยู่ในข้อตกลงกับวรรณกรรม (Badran & Reichart, 1994) อย่างไรก็ตามเมื่อข้อมูลของโยเกิร์ตถั่วเสริมกำลังรวมกับบรรดาของนมในการถดถอย
วิเคราะห์ค่า R2 ลดลงถึง 0.60 (streptococci) และ 0.13
(แลคโต) ดังนั้นในกลางที่กำหนดความจุบัฟเฟอร์เป็น
หน่วยงานกำกับดูแลที่แข็งแกร่งของการเจริญเติบโต แต่ไม่เมื่อสื่อที่แตกต่างกัน
เมื่อเทียบ ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสารอาหารที่นำโดยถั่ว
แป้งส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรมโยเกิร์ตที่แตกต่างกันกว่าหาง
นมผง ที่น่าสนใจนอกเหนือจากแป้งถั่วเร่ง
อัตรากรด แต่ไม่ได้เพิ่มค่า CFU ใน
ผลิตภัณฑ์หมัก (ตารางที่ 2) เมื่อเทียบกับนมผงผิว
อาหารเสริม ธรรมชาติของปัจจัยกระตุ้นในแป้งถั่ว
ยังไม่ทราบ มันคือการตั้งสมมติฐานว่าคาร์โบไฮเดรตที่ซับซ้อน
(เช่นแป้งทนซูโครส raffinose, stachyose, verbascose และ
oligosaccharides) ทำส่วนผสมนี้เป็นแหล่งที่ดีของการที่มีศักยภาพ
ส่วนประกอบ prebiotic (วังและ Daun, 2004) กรดอะมิโนวิตามิน
และแร่ธาตุที่ยังได้รับการแสดงเพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของการเริ่มต้น
วัฒนธรรมในนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้นับของ S . สีที่ได้จากธรรมชาติในถั่วแป้งและหางนมผง สูตรโยเกิร์ต แตกต่างจาก 8.3 8.6 หลังจากเข้าสู่ระบบการผลิตและการลดที่สำคัญเกิดขึ้นในบางตัวอย่างหลังจาก 28 วันของกระเป๋า ( ตารางที่ 2 ) ค่า CFU ของ L . delbrueckii subsp . bulgaricus หลังจากการหมักอย่างมีนัยสำคัญ . สีที่ได้จากธรรมชาติและความมีชีวิตการขาดทุนในกระเป๋าก็เกิดขึ้น ( ตารางที่ 2 ) ใน 4 ทรีทเมนต์จากนม มีความสัมพันธ์เชิงบวก ( R2 ระหว่าง 0.76 และ 0.78 ) ระหว่างข้อมูลในเซลล์หลังจากการหมักและความจุบัฟเฟอร์ของนม ดังนั้น ในช่วงนี้ของของแข็งนม สูงกว่านมแข็งในระดับที่สูงกว่า คือ ประชากรในการหมักนม นี้สอดคล้องกับวรรณกรรม ( badran & reichart , 1994 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อข้อมูลถูกรวมกับถั่ว สูตรโยเกิร์ต นม ในการถดถอยวิเคราะห์ R2 ค่าลดลง 0.60 ( 0.13 ครั้ง )( แลคโตบาซิลัส ) ดังนั้น เพื่อให้สื่อ ความจุบัฟเฟอร์ คือการควบคุมแรงของการเจริญเติบโต แต่เมื่อสื่อต่างๆเปรียบเทียบ ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสารอาหารที่ถูกนำมาโดยถั่วแป้งที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรมที่แตกต่างกว่าทำจากโยเกิร์ตผงนม ทั้งนี้ นอกจากถั่วแป้งเร่งอัตราการสร้างกรดแต่ไม่เพิ่มค่าในเซลล์ผลิตภัณฑ์หมัก ( ตารางที่ 2 ) เมื่อเทียบกับผงนม ผิวผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร ธรรมชาติของปัจจัยกระตุ้นในถั่ว แป้งยังคงไม่ทราบแน่ชัด คือ คาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน( เช่น ป้องกันแป้ง , ซูโครส , แรฟฟิโนส stachyose verbascose , , และโอลิโกแซ็กคาไรด์ ) ให้ส่วนผสมนี้เป็นแหล่งที่ดีมากของศักยภาพส่วนประกอบของพรีไบโอติก ( วังและดอน , 2004 ) กรดอะมิโน , วิตามินและแร่ธาตุ นอกจากนี้ยังมีการแสดงเพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของเชื้อวัฒนธรรมในนม