Stage models. Innovation is treated

Stage models. Innovation is treated principally as a sequential linear activity; that is, the process of innovation is viewed as a series of discrete stages. The unit of analysis within each stage is generally activity or functional responsibility. Examples are offered by Utterback (1971), Manstield and Wagner (1975), and Saren (1984). Although useful, these models overlook the nonlinearity of the innovation process. Kelly and Krantzberg (1978) have drawn attention to the poor representation that these models provide of the cornplexity of the innovation process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบขั้นตอน นวัตกรรมคือการรักษาส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมเชิงเส้นตามลำดับ; ว่ามีกระบวนการของนวัตกรรมถูกมองว่าเป็นชุดของขั้นตอนที่ไม่ต่อเนื่อง หน่วยในการวิเคราะห์ในแต่ละขั้นตอนโดยทั่วไปเป็นกิจกรรมหรือความรับผิดชอบทำงาน ตัวอย่างที่นำเสนอโดย Utterback (1971) Manstield และแว็กเนอร์ (1975) และ Saren (1984) แม้ว่าจะมีประโยชน์รูปแบบเหล่านี้มองข้ามไม่เป็นเชิงเส้นของกระบวนการนวัตกรรม เคลลี่และ Krantzberg (1978) ได้รับความสนใจที่จะเป็นตัวแทนที่ไม่ดีว่ารูปแบบของเหล่านี้ให้ cornplexity ของกระบวนการนวัตกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณต้องการจริงๆ . . . เราเป็นครอบครัวเมื่อคุณต้องการจริงๆ . . . เราเป็นครอบครัว