Divine CapitalThe Divine Capital City was the largest city in the Tai  การแปล - Divine CapitalThe Divine Capital City was the largest city in the Tai  ไทย วิธีการพูด

Divine CapitalThe Divine Capital Ci

Divine Capital

The Divine Capital City was the largest city in the Tai Ah Divine Kingdom’s Jing state.

It was situated close to the Cloud Wilderness. Back when Yi Yun first came out of the Cloud Wilderness, his first stop was the Divine Capital.

When the airship floated above the Divine Capital’s airspace, Yi Yun stood by a window, looking down at the bustling city.

When he left the Cloud Wilderness he never expected that he would go to the Tai Ah Divine City, using the Divine Capital as a stopover. Now, one and a half year later, he was returning to the Divine Capital to use it as a stopover to return to the Cloud Wilderness.

This really was returning back to the starting point.

The only difference now was that Yi Yun’s strength was completely incomparable to last time.

However, it was a pity that Yi Yun was powerless against the vast beast horde that could destroy several Divine Kingdoms.

The airship landed on a platform in the Divine Capital City. Such a large airship was not often seen even in the bustling Divine Capital. People stopped to look as they found the sight of the huge airship fascinating.

The Divine Capital looked like it was still thriving. It was early in the morning, so Yi Yun could see the morning bird merchants shuttling through the streets. He saw store owners preparing to begin their businesses. He saw bearded, old men sitting under a tree to avoid the sun.

More and more citizens of the Divine Capital walked onto the streets. Some were walking leisurely while others were in a hurry. They all began their day’s life.

They still had not heard the news of the impending beast horde.

Not to mention the Divine Capital, even the Imperial City had not been informed of this.

Those that knew that there was a beast horde outbreak which the Divine City was incapable of resisting were limited to the royal family, the imperial capital’s family clans and several reclusive family clans.

This information could not be made public, or there would be utter chaos.

The Tai Ah Divine Kingdom had a trillion citizens, so it was impossible to evacuate them all. In desperation, they might even attack the army, mobbing the administrative offices and the teleportation arrays between the larger cities.

If that were to happen, not to mention that the citizens would not be able to escape, this would also cause the Divine Kingdom to become paralyzed.

Currently, the only thing the Tai Ah Divine Kingdom could do was to defend against the beast horde at all costs. If they could not defend against it, they could only send the Divine Kingdom’s future hope, the Divine City’s elites, into the Cloud Wilderness.

As for the Divine Kingdom’s citizens, they could only be left behind.

“Yi Yun, I am leaving…”

Luo Huo’er said to Yi Yun after the airship landed. She had received news from her family clan’s branch. She was to leave the Tai Ah Divine Kingdom.

“Take care.” Yi Yun nodded.

“Let us meet if we are fated.” Luo Huo’er looked at Yi Yun while contemplating if she should say something. In the end, she only said those words. Beside her was her maid servant Dong’er. Dong’er stared at Yi Yun with her pair of dark eyes.

“Elder brother Yi Yun, you must survive.”

Little Dong’er said.

“Yes, I will.” Yi Yun revealed a smile.

The present situation was really quite depressing for him.

With old friends departing, the country being on the brink of disaster, and the fates of his masters and seniors unknown…



After Luo Huo’er left, Yi Yun wandered the Divine Capital’s streets alone. He stepped on the solid green stone-paved streets. The morning dew was still on these green stone. Between the stones’ crevices, there were green moss that made it look like lush greenery.

These green stones had witnessed all sorts of people. They had witnessed prosperity and hardship, joys and sorrows. Every stone was like a thick history book that encompassed the long history of the Divine Capital City, ever since its creation.

However… this history might shortly cease to exist.

There would no longer be laughter and talking in these streets. The flowers and greenery would no longer exist.

Just thinking about it made Yi Yun sigh.

There were more and more pedestrians out on the streets. Yi Yun saw an old woman pushing a pancake cart as she sold pancakes. He saw a young girl tip-toeing to choose candy.

It was hard to believe that all of these honest people would turn into a pile of bones in just a few months…

They were pitiful. They still did not know that a disaster was looming. It was definitely a tragedy, a sorrow of the masses.

“I want to take a trip home. My home is here.”

Yi Yun said to a law-enforcer not far behind him.

“Oh?” The law-enforcer hesitated for a while. He never expected that the Divine Capital City would be Yi Yun’s home. There was military discipline in the military, and at this moment, they had received orders to be on standby. Waiting to stay behind and defend, or evacuate to the Cloud Wilderness.

0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
พระเจ้าหลวงเจ้าเมืองหลวงเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในรัฐไทอา พระเจ้าอาณาจักรของจิงตั้งอยู่ใกล้กับป่าเมฆ เมื่อยียุนก่อนออกมาจากป่าเมฆ หยุดแรกของเขาคือ พระเจ้าหลวงเมื่อในเรือเหาะลอยอยู่เหนือน่านฟ้าเมืองหลวงแห่งสวรรค์ ยียุนยืนอยู่หน้าต่าง มองลงในเมืองเมื่อเขาซ้ายป่าเมฆ เขาไม่เคยคาดหวังว่า เขาจะไปไทอา พระเจ้าเมือง ใช้หลวงอันศักดิ์สิทธิ์เป็นลุ่ม ตอนนี้ หนึ่ง และครึ่งปีต่อมา เขาเดินทางกลับไปยังเมืองหลวงอันศักดิ์สิทธิ์เพื่อใช้เป็นจุดแวะพักเพื่อกลับไปยังถิ่นทุรกันดารเมฆนี้จริง ๆ เป็นกลับมาจุดเริ่มต้นเฉพาะที่แตกต่างตอนนี้เป็นว่ายียุนความแข็งแรงสมบูรณ์ใครไปครั้งสุดท้ายอย่างไรก็ตาม มันก็น่าเสียดายว่ายียุนอำนาจกับโขยงใหญ่สัตว์ที่สามารถทำลายเจ้าหลายก๊กเรือเหาะที่ที่ดินบนแพลตฟอร์มในเมืองหลวงของพระเจ้า มักจะไม่ถูกเห็นดังกล่าวเป็นเรือเหาะขนาดใหญ่แม้ในเมืองหลวงของพระเจ้าคึกคัก ท่านหยุดไปดูเป็นพวกเขาพบว่าสายตาของเรือเหาะขนาดใหญ่น่าสนใจหลวงพระเจ้าดูเหมือนมันยังคงเจริญรุ่งเรือง มันเป็นตั้งแต่เช้าตรู่ ดังนั้นยียุนเห็นพ่อค้านกเช้ามาระผ่านถนน เขาเห็นเจ้าของร้านกำลังเตรียมที่จะเริ่มธุรกิจของพวกเขา เขาเห็นเครา เก่าคนนั่งใต้ต้นไม้เพื่อหลีกเลี่ยงแสงแดดประชาชนมาก ขึ้นของพระเจ้าที่เดินถนน บางคนกำลังเดินพักผ่อนขณะที่คนอื่นรีบ พวกเขาเริ่มต้นชีวิตของวันพวกเขายังคงไม่ได้ยินข่าวของฝูงชนสัตว์สิทธิไม่ต้องพูดถึงพระเจ้าหลวง แม้ Imperial City ไม่ได้รับข้อมูลนี้พระบรมวงศานุวงศ์ กองทัพหลวงของครอบครัว และสมัครพรรคพวกครอบครัวพยาบาลจิตเวชหลายที่รู้ว่า มีการระบาดของฝูงสัตว์ที่เจ้าเมืองไม่สามารถต่อต้านได้ข้อมูลนี้ไม่สามารถทำสาธารณะ หรือจะวุ่นวายไทอา พระเจ้าอาณาจักรมีเป็นล้านล้านพลเมือง จึงไม่สามารถอพยพพวกเขาทั้งหมด ในความสิ้นหวัง พวกเขาอาจจะโจมตีกองทัพ mobbing สำนักบริหารและอาร์เรย์ teleportation ระหว่างเมืองใหญ่ถ้าที่จะเกิดขึ้น ไม่ต้องพูดถึงว่า ประชาชนจะไม่สามารถหนี ซึ่งจะทำให้การราชอาณาจักรพระเจ้าจะกลายเป็นอัมพาตในปัจจุบัน สิ่งเดียวไทอา พระเจ้าราชอาณาจักรสามารถทำคือการ ปกป้องจากฝูงสัตว์ที่ ถ้าพวกเขาไม่สามารถปกป้องกับมัน พวกเขาสามารถส่งความหวังในอนาคตที่ของอาณาจักรพระเจ้า เจ้าเมืองที่ร่ำรวย ในป่าเมฆเท่านั้นสำหรับพลเมืองของราชอาณาจักรพระเจ้า พวกเขาสามารถเพียงจะทิ้ง"ยุนยี่ นะ..."Luo Huo'er กล่าวถึงยี่ยุนหลังจากที่ดินในเรือเหาะ เธอได้รับข่าวสารจากสาขาของกองทัพสำหรับครอบครัวของเธอ เธอจะปล่อยให้ไทอา พระเจ้าอาณาจักร"ดูแลอยู่" ยียุนแล้วพยักหน้าอย่าง“Let us meet if we are fated.” Luo Huo’er looked at Yi Yun while contemplating if she should say something. In the end, she only said those words. Beside her was her maid servant Dong’er. Dong’er stared at Yi Yun with her pair of dark eyes.“Elder brother Yi Yun, you must survive.”Little Dong’er said.“Yes, I will.” Yi Yun revealed a smile.The present situation was really quite depressing for him.With old friends departing, the country being on the brink of disaster, and the fates of his masters and seniors unknown……After Luo Huo’er left, Yi Yun wandered the Divine Capital’s streets alone. He stepped on the solid green stone-paved streets. The morning dew was still on these green stone. Between the stones’ crevices, there were green moss that made it look like lush greenery.These green stones had witnessed all sorts of people. They had witnessed prosperity and hardship, joys and sorrows. Every stone was like a thick history book that encompassed the long history of the Divine Capital City, ever since its creation.However… this history might shortly cease to exist.There would no longer be laughter and talking in these streets. The flowers and greenery would no longer exist.Just thinking about it made Yi Yun sigh.There were more and more pedestrians out on the streets. Yi Yun saw an old woman pushing a pancake cart as she sold pancakes. He saw a young girl tip-toeing to choose candy.It was hard to believe that all of these honest people would turn into a pile of bones in just a few months…They were pitiful. They still did not know that a disaster was looming. It was definitely a tragedy, a sorrow of the masses.“I want to take a trip home. My home is here.”Yi Yun said to a law-enforcer not far behind him.“Oh?” The law-enforcer hesitated for a while. He never expected that the Divine Capital City would be Yi Yun’s home. There was military discipline in the military, and at this moment, they had received orders to be on standby. Waiting to stay behind and defend, or evacuate to the Cloud Wilderness.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: