Medium format has traditionally ref

Medium format has traditionally referred to a film format in still photography and the related cameras and equipment that use[1] film. Generally, the term applies to film and digital cameras that record images on media larger than 24 by 36 mm (full-frame) (used in 35 mm photography), but smaller than 4 by 5 inches (which is considered to be large-format photography).

In digital photography, medium format refers either to cameras adapted from medium-format film photography uses, or to cameras making use of sensors larger than that of a 35 mm film frame. Often, medium-format film cameras can be retrofitted with digital camera backs, converting them to digital cameras, but some of these digital backs, especially early models, use sensors smaller than a 35 mm film frame. As of 2013, medium-format digital photography sensors were available in sizes of up to 40.3 by 53.7 mm, with 60 million pixels for use with commonly available professional medium-format cameras. Sensors used in special applications such as spy satellites can be even larger, but are not necessarily described as medium-format equipment.[citation needed]

In the film world, medium format has moved from being the most widely used film size (1900s through 1950s) to a niche used by professionals and some amateur enthusiasts, but one which is still substantially more popular than large format. In digital, medium format is a very expensive option, with typical brand new all-digital medium-format cameras retailing for $10,000 (Mamiya ZD) to $32,000 (Hasselblad H3D) in 2008.[citation needed]

While at one time or another a variety of medium-format film sizes were produced, today the vast majority of medium-format film is produced in the 6 cm 120 and 220 sizes. Other sizes are mainly produced for use in antique cameras, and many people assume 120/220 film when the term medium format is used.

The general rule with consumer cameras—as opposed to specialized industrial, scientific, and military equipment—is the more cameras sold, the more sophisticated the automation features available. Medium-format cameras made since the 1950s are generally less automated than smaller cameras made at the same time, having high image quality as their primary advantage. For example, autofocus became available in consumer 35 mm cameras in 1977, but did not reach medium format until the late 1990s, and has never been available in a consumer large format camera.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขนาดกลางมีประเพณีเรียกว่าฟิล์มในยังคงถ่ายภาพ และกล้องที่เกี่ยวข้อง และอุปกรณ์ที่ใช้ฟิล์ม [1] โดยทั่วไป คำใช้กับฟิล์มและกล้องดิจิตอลที่บันทึกภาพบนสื่อที่มีขนาดใหญ่กว่า 24 โดย 36 มิลลิเมตร (ลเฟรม) (ใช้ในการถ่ายภาพ 35 มม.), แต่มีขนาดเล็กกว่า 4 5 นิ้ว (ซึ่งถือว่าเป็นการถ่ายภาพขนาดใหญ่)ในการถ่ายภาพดิจิตอล ขนาดกลางหมายถึงกล้องที่ดัดแปลงมาจากฟิล์มขนาดกลางใช้ถ่ายภาพ หรือทำให้กล้องใช้เซ็นเซอร์ขนาดใหญ่กว่าฟิล์ม 35 มม.เฟรม มักจะ กล้องฟิล์มขนาดกลางสามารถดัดพร้อมกล้องดิจิตอล กล้องดิจิตอล แปลงให้ แต่บางส่วนของเหล่านี้ดิจิตอล สำรอง รุ่นก่อนโดยเฉพาะ ใช้เซ็นเซอร์เล็กกว่าฟิล์ม 35 มม.เฟรม ปี 2013 เซนเซอร์ถ่ายภาพดิจิตอลขนาดกลางมีขนาดถึง 40.3 โดย 53.7 มม. มี 60 ล้านพิกเซลสำหรับใช้กับกล้องขนาดกลางมืออาชีพที่มีอยู่ทั่วไป เซ็นเซอร์ที่ใช้ในงานพิเศษเช่นดาวเทียมสอดแนมสามารถใหญ่ แต่ไม่จำเป็นต้องอธิบายเป็นอุปกรณ์ขนาดกลาง [แก้]ในโลกภาพยนตร์ ขนาดกลางได้ย้ายจาก ฟิล์มที่ใช้กันอย่างแพร่หลายขนาด (ศตวรรษที่ 19 ถึงปี 1950) ไปใช้ โดยผู้เชี่ยวชาญ และผู้ที่ชื่นชอบบางมือสมัครเล่น แต่หนึ่งซึ่งยังคงเป็นที่นิยมมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าขนาดใหญ่ช่อง ในดิจิตอล ขนาดกลางเป็นตัวเลือกราคาแพงมาก มีกล้องทั่วไปแบรนด์ใหม่ดิจิทัลขนาดกลางบริโภคสำหรับ $10,000 (Mamiya ZD) $32,000 (Hasselblad H3D) ในปี 2551 [แก้]ในขณะที่ช่วงเวลาหนึ่งหรืออีกหลากหลายขนาดฟิล์มขนาดกลางผลิต วันนี้ฟิล์มขนาดกลางส่วนใหญ่จะผลิตในขนาด 6 ซม. 120 และ 220 ขนาดอื่น ๆ ส่วนใหญ่ผลิตเพื่อใช้ในกล้อง และหลายคนถือฟิล์ม 120/220 เมื่อใช้รูปแบบระยะปานกลางกฎทั่วไปของผู้บริโภคกล้อง — เมื่อเทียบกับอุปกรณ์อุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ และทหารพิเศษ — เป็นกล้องเพิ่มเติมขาย คุณสมบัติทำงานอัตโนมัติที่มีมีความซับซ้อนมากขึ้น กล้องขนาดกลางที่ทำตั้งแต่ปี 1950 เป็นโดยทั่วไปแบบอัตโนมัติน้อยกว่ากล้องขนาดเล็กที่ทำในเวลาเดียวกัน มีคุณภาพสูงเป็นประโยชน์หลักของพวกเขา ตัวอย่างเช่น โฟกัสอัตโนมัติกลายเป็นพร้อมใช้งานในกล้อง 35 มม.ผู้บริโภคในปี 1977 แต่ไม่ถึงขนาดกลางจนถึงปลายปี 1990 และไม่เคยมีอยู่ในกล้องขนาดใหญ่ผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบขนาดกลางได้เรียกว่าเป็นประเพณีที่เป็นรูปแบบภาพยนตร์ในการถ่ายภาพนิ่งและกล้องและอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องที่ใช้ [1] ภาพยนตร์ โดยทั่วไปคำว่านำไปใช้กับฟิล์มและกล้องดิจิตอลที่บันทึกภาพในสื่อที่มีขนาดใหญ่กว่า 24 36 มิลลิเมตร (แบบเต็มเฟรม) (ใช้ในการถ่ายภาพ 35 มิลลิเมตร) แต่มีขนาดเล็กกว่า 4 จาก 5 นิ้ว (ซึ่งถือว่าเป็นรูปแบบขนาดใหญ่ การถ่ายภาพ). ในการถ่ายภาพดิจิตอล, รูปแบบขนาดกลางหมายอย่างใดอย่างหนึ่งกับกล้องถ่ายภาพที่ดัดแปลงมาจากภาพยนตร์รูปแบบกลางใช้หรือกล้องการใช้เซ็นเซอร์ขนาดใหญ่กว่าของกรอบฟิล์ม 35 มม บ่อยครั้งที่กล้องฟิล์มขนาดรูปแบบสามารถดัดแปลงกับหลังกล้องดิจิตอลแปลงให้กล้องดิจิตอล แต่บางส่วนของเหล่านี้หลังดิจิตอลโดยเฉพาะรุ่นแรกเซ็นเซอร์การใช้งานมีขนาดเล็กกว่ากรอบฟิล์ม 35 มม ในฐานะที่เป็นของปี 2013 รูปแบบกลางเซ็นเซอร์ถ่ายภาพดิจิตอลที่มีอยู่ในขนาดที่สูงถึง 40.3 จาก 53.7 มมมี 60 ล้านพิกเซลสำหรับใช้กับกล้องที่มีอยู่ทั่วไปขนาดกลางรูปแบบมืออาชีพ เซ็นเซอร์ที่ใช้ในการใช้งานพิเศษเช่นดาวเทียมสอดแนมสามารถแม้แต่ขนาดใหญ่ แต่ไม่จำเป็นต้องอธิบายว่าเป็นอุปกรณ์ขนาดรูปแบบ. [อ้างจำเป็น] ในโลกภาพยนตร์, รูปแบบขนาดกลางได้ย้ายจากการเป็นฟิล์มขนาดใหญ่ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย (ปี 1900 ผ่าน 1950 ) เฉพาะที่ใช้โดยมืออาชีพและมือสมัครเล่นบางคนที่ชื่นชอบ แต่อย่างหนึ่งซึ่งยังคงเป็นอย่างมากที่นิยมมากขึ้นกว่ารูปแบบขนาดใหญ่ ในระบบดิจิตอล, รูปแบบกลางเป็นตัวเลือกที่มีราคาแพงมากที่มีตราสินค้าทั่วไปใหม่ค้าปลีกทุกดิจิตอลกล้องขนาดกลางรูปแบบสำหรับ $ 10,000 (Mamiya ZD) ไป $ 32,000 (Hasselblad H3D) ในปี 2008 [ต้องการอ้างอิง] ในขณะที่ในช่วงเวลาหนึ่งหรืออีกหลากหลาย ของสื่อรูปแบบขนาดกำลังผลิตภาพยนตร์ในวันนี้ส่วนใหญ่ของภาพยนตร์ขนาดรูปแบบที่ผลิตใน 6 ซม. 120 และ 220 ขนาด ขนาดอื่น ๆ ที่มีการผลิตส่วนใหญ่สำหรับการใช้งานในกล้องโบราณและหลายคนคิด 120/220 ภาพยนตร์เมื่อรูปแบบกลางคำที่ใช้. กฎทั่วไปกับกล้องในฐานะผู้บริโภคเมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมทางวิทยาศาสตร์และการทหารเฉพาะอุปกรณ์เป็นกล้องมากขึ้น ขายที่ซับซ้อนมากขึ้นคุณลักษณะอัตโนมัติที่มีอยู่ กล้องขนาดกลางรูปแบบการทำตั้งแต่ปี 1950 มีระยะเวลาโดยอัตโนมัติน้อยกว่ากล้องขนาดเล็กที่ทำในเวลาเดียวกันที่มีคุณภาพของภาพสูงถึงประโยชน์หลักของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นออโต้โฟกัสกลายเป็นใช้ได้ในกล้องของผู้บริโภค 35 มิลลิเมตรในปี 1977 แต่ก็ยังไม่ถึงรูปแบบปานกลางจนปลายปี 1990 และไม่เคยมีอยู่ในกล้องของผู้บริโภคขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขนาดกลางมีผ้าอ้างถึงภาพยนตร์ในรูปแบบภาพนิ่งและเกี่ยวข้องกับกล้องและอุปกรณ์ที่ใช้ [ 1 ] ภาพยนตร์ โดยทั่วไป ระยะ ใช้กับกล้องฟิล์มและดิจิตอลที่บันทึกภาพบนสื่อขนาดใหญ่กว่า 24 โดย 36 มม. ( แบบเต็มเฟรม ) ( ใช้ใน 35 มม. ถ่ายภาพ ) แต่มีขนาดเล็กกว่า 4 5 นิ้ว ( ซึ่งถือเป็นการถ่ายภาพรูปแบบขนาดใหญ่ )ในการถ่ายภาพดิจิตอล , รูปแบบปานกลาง หมายถึง ให้กับกล้องที่ดัดแปลงมาจากการถ่ายภาพรูปแบบกลางใช้ หรือกล้องการใช้เซ็นเซอร์ขนาดใหญ่กว่าของฟิล์ม 35 มม. กรอบ บ่อยครั้งที่รูปแบบกลาง กล้องฟิล์ม สามารถดัดแปลงกับหลังกล้องดิจิตอล แปลงให้กล้องดิจิตอล แต่บางหลังดิจิตอลเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นแบบใช้เซ็นเซอร์เล็กกว่าฟิล์ม 35 มม. กรอบ เป็นรูปแบบกลางของ 2013 , การถ่ายภาพดิจิตอลเซนเซอร์มีอยู่ในขนาดถึง 40.3 โดย 53.7 mm , 60 ล้านพิกเซลสำหรับใช้กับใช้ได้ปกติมืออาชีพรูปแบบกลางกล้อง เซ็นเซอร์ที่ใช้ในโปรแกรมพิเศษ เช่น ดาวเทียมสอดแนมที่สามารถมีขนาดใหญ่กว่า แต่อาจไม่จำเป็นต้องอธิบายเป็นอุปกรณ์รูปแบบกลาง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]ในโลกภาพยนตร์ รูปแบบสื่อได้ย้ายจากการใช้ฟิล์มขนาด ( 1880 ถึง 1930 ) ช่องที่ใช้โดยผู้เชี่ยวชาญและมือสมัครเล่นที่ชื่นชอบ แต่หนึ่งซึ่งยังคงมากนิยมมากกว่ารูปแบบขนาดใหญ่ ในรูปแบบดิจิตอลขนาดกลางเป็นตัวเลือกที่แพงมาก กับแบรนด์ใหม่ทั้งหมดโดยสื่อดิจิตอลรูปแบบกล้องขายปลีกสำหรับ $ 10 , 000 ( มามิยะ ซีดี ) $ 32 , 000 ( Hasselblad h3d ) ใน 2008 . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]ในขณะที่ในครั้งเดียวหรืออีกหลากหลายรูปแบบกลางขนาดฟิล์มถูกผลิตในวันนี้ส่วนใหญ่ของภาพยนตร์ที่ผลิตในรูปแบบกลาง 6 ซม. 120 และ 220 ขนาด ขนาดอื่น ๆผลิตส่วนใหญ่ใช้กล้องโบราณ และหลายคนถือว่าฟิล์ม 120 / 220 เมื่อระยะกลางรูปแบบใช้กฎทั่วไปของผู้บริโภคกล้องเป็นนอกคอกเฉพาะอุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ และอุปกรณ์ทางทหารเป็นมากกว่ากล้องขาย ยิ่งซับซ้อนอัตโนมัติคุณลักษณะพร้อมใช้งาน กล้อง medium format ทำตั้งแต่ปี 1950 โดยทั่วไปจะน้อยกว่าแบบอัตโนมัติกว่ากล้องเล็กได้ในเวลาเดียวกัน มีคุณภาพของภาพสูง ประโยชน์หลักของพวกเขา ตัวอย่างเช่น ออโต้โฟกัส กลายเป็นใช้ได้ในผู้บริโภค 35 มม. กล้องในปี 1977 แต่ไม่ถึงขนาดกลางจนถึงปลายปี 1990 และไม่เคยมีผู้บริโภคขนาดใหญ่รูปแบบกล้อง