4. ConclusionsIt is shown in this s

4. Conclusions
It is shown in this study that winter PM10 aerosol from Sao Paulo city is severely impacted by regional sugarcane burning, as is evidenced by the high concentrations of anhydrosugars and nitroaromatic compounds. The PM10, OC and EC concentrations were higher in 2013 than in 2012, and could be partly explained by more extensive sugarcane burning and a larger vehicle fleet in 2013 compared to 2012 in the state of Sao Paulo. The PM ~ 10 concentrations were below Brazilian legislation but much higher than those recommended by the World Health Organization. Levoglucosan,the major anhydrosugar and a primary marker for biomass burning formed by pyrolysis of cellulose and hemicelluloses, showed median concentrations of 260 ng m3 and 400 ng m3 in 2012 and 2013, which is much higher than the values reported for other Brazilian urban sites in previous studies. Examination of anhydrosugar ratios revealed that a levoglucosan/galactosan ratio lower than about 30 may be characteristic of sugarcane burning. The major nitroaromatic marker compounds, 4-nitrocatechol and the isomeric methyl nitrocatechols, secondary products formed by oxidation of cresols emitted during biomass burning, presented substantial concentrations (medians of 13.6 ng m3 and 14.1 ng m3 in 2012 and of 32 ng m3 and 20 ng m3 in 2013), which correlated well with those of levoglucosan, consistent with their biomass burning origin. Furthermore, other measured organic compounds including isoprene SOA markers, monosaccharides (fructose and glucose) and polyols (arabitol and mannitol) showed substantial concentrations, contributing to the OC mass with 0.63% in 2012 and with 0.42% in 2013. As to the isoprene SOA marker
compounds, the concentrations of 2-methylglyceric acid were higher than those of the 2-methyltetrols, consistent with its formation under polluted urban conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. บทสรุปมันแสดงให้เห็นในการศึกษานี้ว่าฤดูหนาวละออง PM10 จากเมืองเซาเปาโลอย่าง impacted โดยภูมิภาคอ้อยเผาไหม้ เป็นหลักฐาน โดยความเข้มข้นสูงของสาร anhydrosugars และ nitroaromatic ความเข้มข้น PM10, OC และ EC สูงขึ้นในปี 2013 กว่าใน 2012 และอาจจะอธิบายบางส่วนจากกองยานพาหนะขนาดใหญ่และครอบคลุมมากกว่าอ้อยเขียนในปี 2013 เมื่อเทียบกับ 2012 ในรัฐเซาเปาโล การ PM ~ 10 ความเข้มข้นต่ำกว่ากฎหมายบราซิลแต่สูงกว่าที่แนะนำ โดยองค์การอนามัยโลก Levoglucosan, anhydrosugar หลักและเครื่องหมายหลักเพื่อการเผาไหม้เกิดขึ้น โดยไพโรไลซิเซลลูโลสและ hemicelluloses ชีวมวลพบว่าความเข้มข้นเฉลี่ยของ 260 ฉบับม. 3 และ 400 ฉบับม. 3 2012 และ 2013 ซึ่งจะสูงกว่าค่าที่รายงานสำหรับไซต์ในเมืองอื่น ๆ บราซิลในการศึกษาก่อนหน้านี้ ตรวจสอบอัตราส่วน anhydrosugar เปิดเผยว่า อัตราส่วน levoglucosan/galactosan ต่ำกว่าประมาณ 30 อาจจะเป็นลักษณะของการเผาอ้อย สารประกอบหมายสำคัญ nitroaromatic, 4 nitrocatechol และเมธิล isomeric nitrocatechols ผลิตภัณฑ์รองที่เกิดจากการออกซิเดชันของ cresols ที่ปล่อยออกมาในระหว่างการเผาไหม้ชีวมวล แสดงความเข้มข้นมาก (medians 13.6 ฉบับ 3 และ 14.1 ฉบับม. 3 ในปี 2555 และ 32 ฉบับ 3 และ 20 ฉบับม. 3 ในปี 2556), ซึ่งมีความสัมพันธ์กับบรรดา levoglucosan สอดคล้องกับชีวมวลเขียนมา นอกจากนี้ อื่น ๆ วัดสารประกอบอินทรีย์รวมทั้งเครื่องหมาย SOA รักษ์ monosaccharides (ฟรักโทสและกลูโคส) และความเข้ม ข้นพบ polyols (arabitol และ mannitol) แสดงให้เห็น เอื้อต่อการ OC มวล 0.63% ในปี 2555 และ 0.42% ในปี 2556 เป็นเครื่องหมายของ SOA รักษ์สาร ความเข้มข้นของกรด 2 methylglyceric ได้สูงกว่า 2-methyltetrols สอดคล้องกับก่อสภาวะมลพิษในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. สรุป
มันแสดงให้เห็นในการศึกษานี้ว่าในช่วงฤดูหนาว PM10 ละอองจากเมืองเซาเปาโลได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการเผาไหม้อ้อยในระดับภูมิภาคเป็นที่เห็นได้จากความเข้มข้นสูงของ anhydrosugars และสารประกอบ nitroaromatic PM10, OC และ EC ความเข้มข้นสูงในปี 2013 กว่าในปี 2012 และสามารถอธิบายได้ส่วนหนึ่งจากการเผาไหม้อ้อยที่กว้างขวางมากขึ้นและยานพาหนะเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ในปี 2013 เทียบกับ 2012 ในรัฐเซาเปาโล นายก ~ 10 ความเข้มข้นใต้กฎหมายบราซิล แต่สูงกว่าที่แนะนำโดยองค์การอนามัยโลก Levoglucosan ที่ anhydrosugar ที่สำคัญและเป็นสัญลักษณ์หลักสำหรับการเผาไหม้ชีวมวลเกิดขึ้นจากการไพโรไลซิของเซลลูโลสและเฮมิเซลลูโลสแสดงให้เห็นความเข้มข้นเฉลี่ยของ 260 NG M? 3 และ 400 นาโนกรัม M? 3 ในปี 2012 และปี 2013 ซึ่งสูงกว่าค่าที่รายงานอื่น ๆ เว็บไซต์เมืองบราซิลในการศึกษาก่อนหน้านี้ การตรวจสอบของอัตราส่วน anhydrosugar เปิดเผยว่าอัตราส่วน levoglucosan / galactosan ต่ำกว่าประมาณ 30 อาจจะเป็นลักษณะของการเผาไหม้อ้อย สำคัญสารประกอบเครื่องหมาย nitroaromatic 4 nitrocatechol และ nitrocatechols เมทิล isomeric ผลิตภัณฑ์รองที่เกิดขึ้นจากการเกิดออกซิเดชันของ cresols ปล่อยออกมาระหว่างการเผาไหม้ชีวมวลที่นำเสนอความเข้มข้นมาก (มีเดีย 13.6 NG M? 3 และ 14.1 NG M? 3 ในปี 2012 และ 32 นาโนกรัม ม. 3 และ 20 NG M? 3 ในปี 2013) ซึ่งมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ levoglucosan สอดคล้องกับการเผาไหม้ชีวมวลกำเนิดของพวกเขา นอกจากนี้สารอินทรีย์อื่น ๆ ที่วัดรวมทั้งเครื่องหมาย isoprene SOA, monosaccharides (ฟรุกโตสและกลูโคส) และโพลีออล (arabitol และ mannitol) แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นอย่างมีนัยสำคัญที่เอื้อต่อมวล OC กับ 0.63% ในปี 2012 และ 0.42% ในปี 2013 ในฐานะที่เป็นไป isoprene SOA เครื่องหมาย
สารประกอบความเข้มข้นของกรด 2 methylglyceric มีค่าสูงกว่า 2 methyltetrols สอดคล้องกับการพัฒนาภายใต้เงื่อนไขที่เมืองที่มีมลพิษ